ප්‍රතිභාග නිමිත්තෙහි සිත යොදා මනසිකාරය පවත්වන කල්හි භාවනාව උපචාර නාමයෙන්මය ව්‍යවහාර වන්නේ. එය කාමාවචර භවනාව මැයි. එහෙත් නීවරණයෝ බොහෝ දුරට සංසිඳී ගියහයි කිය යුතු තැනට පත්වී ඇත. ධ්‍යානාඞ්ගයෝ ද මැනවින් ප්‍රකට වෙති. යම් විටෙක මේ ප්‍රතිභාග නිමිත්තෙහි භාවනා චිත්තය ඇතුළු වූසේ දැනෙයි ද, එය අර්පණාලාභාවස්ථාව යි. සමහරුන්හට මෙපමණකින් මේ අර්ථය සිදුනොවේ. ඔවුන් විසින් දසාකාර අර්පණා කෞශල්‍යය සම්පදානය කළ යුතු ය ඒ දශය නම් :-

1. වත්‍ථු විසදකිරියා.
2. ඉන්‍ද්‍රිය සමත්ත පටිපාදනං.
3. නිමිත්ත කොසල්ලං.
4. යස්මිං සමයෙ චිත්තං පග්ගහෙතබ්බං, තස්මිං සමයෙ චිත්තං පග්ගණ්හාති.
5. යස්මිං සමයෙ චිත්තං නිග්ගහෙතබ්බං, තස්මිං සමයෙ චිත්තං නිග්ගණ්හාති.
6. යස්මිං සමයෙ චිත්තං සම්පහංසිතබ්බං, තස්මිං සමයෙ චිත්තං සම්පහංසෙති.
7. යස්මිං සමයෙ චිත්තං අජ්ඣුපෙක්ඛිතබ්බං, තස්මිං සමයෙ චිත්තං අජ්ඣුපෙක්ඛති.
8. අසමාහිත පුග්ගල පරිවජ්ජනතා.
9. සමාහිත පුග්ගල සෙවනතා.
10. තදධිමුත්තතා, යනුයි.^[1]

1. වි.ම. ↑