උපෙක්ඛාව පැවැත්විය යුතු චිත්තාවස්ථාව කවරේ ද?
මුල සඳහන් කළ අයුරෙන් ඔසවා තැබිය යුතු අවස්ථාවේ ඔසවා තබනු ලැබූද, නිග්‍රහ කළ යුතු අවස්ථාවෙහි නිග්‍රහ කරනු ලැබූ ද, සම්පහංසනය කළයුතු අවස්ථවෙහි සම්පහංසනය කරනු ලැබූද, භාවනා මනසිකාර චිත්තය මතු සඳහන් පස් අයුරෙකින් පවත්නා අවස්ථාවෙහි උපෙක්ඛාවෙහි යොදවාලිය යුතුය. කරුණු පස නම්:
(අ) අලීනවැ පැවතීම (කෝසජ්ජයෙන් නොසැඟවී පැවතීමයි.)
(ආ) අනුද්ධතව පැවතීම (උද්ධච්චයෙන් නොවිසිරී පැවතීමයි.)
(ඇ) නිරස්වාද නැතිව පැවතීම (කමටහන සිත අල්ලන ගතියෙන් යුතුවීමයි.)
(ඈ) මුලින් සඳහන් කරුණු හේතු කොට ගෙන අරමුණෙහි සමවැ පැවැතීම.
(ඉ) සමාධි වීථියට පිළිපන්නේවීම. (ප්‍රතිපන්න වීම.)
මෙසේ පවත්නා සැටි සලකා එබඳු සිතට පග්ගහය හෝ නිග්ගහය හෝ සම්පහංසනය හෝ ඕනෑ නොකරන හෙයින් උපෙක්ඛාව ඇසුරු කෙරෙයි. රියෙහි යෙදූ අසුන් සමවැ ගමන් කරනු දුටු රියදුරා එහිදී උපෙක්ඛාව ඇසුරු කරන පරිද්දෙනි. මෙසේ උපේක්‍ෂාව යෙදීම දතයුතුය.