දුඃඛසත්‍යය පෙළීම් ලක්‍ෂණය යැ. සත්ත්‍වයන් තැවීම් එහි කෘත්‍යය යැ. සංසාර වෘත්තයෙහි පැවැත්ම එහි වැටහෙන ආකාරය යි.
සමුදය සත්‍යය දුඃඛ ප්‍ර‍වෘත්ති ලක්‍ෂණය යැ. නිරන්තරයෙන් හටගැන්වීම එහි කෘත්‍යය යැ. සසරින් නික්ම යා නොදී වැළැක්වීම වැටහෙන ආකාරය යි.
නිරෝධ සත්‍යය ශාන්ති ලක්‍ෂණය යැ. චුත නොවීම එහි කෘත්‍යය යැ. පඤ්චස්කන්‍ධාදි නිමිති රහිත බව වැටහෙන ආකාරයයි.
වෘත්ත දුඃඛයෙන් නික්මීම මාර්‍ග සත්‍යයේ ලක්‍ෂණය. ක්ලේශවත් අනුත්පාද නිරෝධයෙන් ප්‍ර‍හාණය කිරීම එහි කෘත්‍යය යැ. පඤ්චොපාදානස්කන්ධයෙන් නැගී සිටීම වැටහෙන ආකාරය යි.
පැවැත්ම ය, පැවැත්වීම ය, නැවැත්ම ය, නැවැත්වීම යයි ද, ප්‍ර‍ත්‍යයයන් විසින් රැස්කිරීම ය. අරමුණෙහි ඇලීම ය, ප්‍ර‍ත්‍යයන් විසින් රැස් නො කිරීම ය, නිර්‍වාණය දැකීම ය, යන අර්‍ථයෝ ද ලක්‍ෂණය හ.
මෙසේ ලක්‍ෂණාදීන් විනිශ්චය දතයුතු.