තුන්තරා බෝධිය අතුරෙන් එක් බෝධියක් පිණිස පවත්වන දන් දීම්, සිල් රැකීම්, ධුතංග පිරීම්, අනුන්ට යහපත සිදු කිරීම් ආදිය පිළිබඳ වූ ඥාන සම්ප්‍රයුක්ත කුශල වීර්‍ය්‍යය වීර්‍ය්‍ය පාරමිතාව ය.
අකුශල වීර්‍ය්‍යයක් හා අව්‍යාකෘත වීර්‍ය්‍යයක් ද ඇත්තේ ය. ඒවා මෙහි නො ගනු ලැබේ. ඥාන විප්‍රයුක්ත වීර්‍ය්‍යයක් ද ඇත්තේ ය. එය කුශල වුව ද සම්බෝධියට පැමිණවීමට තරම් නො වන බැවින් වීර්‍ය්‍ය පාරමිතාවට ඇතුළු කරනු නො ලැබේ. වීර්‍ය්‍යය අර්ථසාධක වන්නේ ප්‍රඥාවෙන් යුක්ත වූ කල්හි ය. ප්‍රඥා විරහිත වීර්‍ය්‍යය අල්ප ඵල ඇතියකි. නොයෙක් විට නිෂ්ඵල ද වේ. බෝධිපාක්ෂික ධර්ම විෂයෙහි සම්මප්පධාන - විරියිද්ධිපාද - විරියින්ද්‍රිය - විරියබල - විරිය සම්බොජ්ඣංග - සම්මාවායාම යන නම් වලින් දැක්වෙන්නේ ද වීර්‍ය්‍යය ම ය. ලෝකෝත්තර වූ බෝධි පාක්ෂික වීර්‍ය්‍ය ද පාරමිතා වශයෙන් නො ගනු ලැබේ. ශරීර ශක්තියට ද වීර්‍ය්‍යය යි කියනු ලැබේ. මෙහි එය ද නො ගනු ලැබේ.
කුශල කරණයේදී අභිමතාර්ථය සිදුවන තෙක් එය කරගෙන යා නො හැකි වීමට නොයෙක් අමාරුකම් නොයෙක් බාධා පැමිණෙන්නේ ය. තම තමන්ට ඇත්තා වූ දුබලකම් නිසා බොහෝ දෙනා කුශල ක්‍රියා පටන් ගැනීම පවා නො කෙරෙති. සමහරු බොහෝ කල් ගත කොට පටන් ගනිති. පටන් ගත්තවුන්ගෙන් ද, සමහරු මඳක් කොට හැර දමති. සම්බෝධියට පැමිණීම දක්වා නො නවත්වා එය කරගෙන යන්නෝ අල්ප වෙති. කොතෙක් අමාරුකම් ඇත ද කළ යුක්ත පසු නො කොට පටන් ගන්නා වූ ද, පටන් ගත් දෙය අභිමතාර්ථ සිද්ධිය දක්වා නො නවත්වා කර ගෙන යන්නා වූ ද, තැනැත්තා ගේ චිත්ත ශක්තිය මෙහි අදහස් කරන වීර්‍ය්‍යය ය. එය චෛතසික ධර්මයෙකි.
“කරුණුපාය කොසල්ලපරිග්ගහිතො කාය චිත්තෙහි පරහිතාරම්භො වීරිය පාරමිතා” යනුවෙන් චරියාපිටක අ‍ටුවාවෙහි මහා බෝධිසත්ත්වයන්ගේ වීර්‍ය්‍ය පාරමිතාව දක්වා තිබේ. කරුණාවෙන් හා උපාය කෞශල්‍යයෙන් පරිගෘහිත පරහිතසාධක වීර්‍ය්‍යය: වීර්‍ය්‍ය පාරමිතාවය යනු එහි තේරුම යි. මේ පාඨයෙන් දැක්වෙන්නේ වීර්‍ය්‍ය පාරමිතාව අසම්පූර්ණ වශයෙනි. ඒ බව චරියා පිටක අ‍ටුවාවෙහි දැක්වෙන වීර්‍ය්‍ය පාරමිතා ප්‍රතිපත්ති ක්‍රමයෙන් ම දත හැකි ය.
වීර්‍ය්‍යය ද අනේකාකාර වේ. “කාමං තචො ච නහාරූ ච අට්ඨි ච අවසිස්සතු, උපසුස්සතු සරීරෙ මංස ලොහිතා, යං තං පුරිස ථාමෙන පුරිස පරක්කමෙන පත්තබ්බං න තං අප්පත්වා විරියස්ස සංඨානං භවිස්සති” යනුවෙන් දැක්වෙන්නේ “සමත් නහරත් ඇටත් ඉතිරි වෙතොත් ඉතිරි වේවා, ලේ මස් වියළී යතොත් වියලී යේවා, පුරුෂ පරාක්‍රමයෙන් පුරුෂ බලයෙන් යමකට පැමිණිය යුතු ද එයට නො පැමිණ කාර්‍ය්‍යය නො නවත්වමි” ය යන චතුරංග සමන්වාගත වීර්‍ය්‍යය යි. එය උසස් ම වීර්‍ය්‍ය ය. මන්දෝත්සාහයෙන් මන්ද වීර්‍ය්‍යයෙන් ලැබිය හැකි වන්නේ සුළු දේවල් ය. උසස් උසස් දේවල් ලැබීමට උසස් වීර්‍ය්‍යයක් ම තිබිය යුතු ය. ලොවුතුරා බුදු බවට වඩා උසස් දෙයක් නැත. එය ලැබීමට ඉතා මහත් වීර්‍ය්‍යයක් වුවමනා ය. පසේ බුදු බව හා රහත් බවත් ඉතා උසස් ඒවා ය.
“පථව්‍යා එකරජ්ජෙන සග්ගස්ස ගමනෙන වා:
සබ්බලොකාධිපච්චෙන සොතාපත්ති ඵලං වරං”
යනුවෙන් සක්විති රජකමට ද වඩා ස්වර්ගයට යාමට ද වඩා, මුළු ලොවට ම අධිපති කමට වඩා, සෝවාන් ඵලය උතුම් බව වදාරා තිබේ. සෝවාන් ඵලය එපමණ උතුම් වන කල්හි රහත් බැව්හි පසේ බුදු බැව්හි උතුම් බව කියනුම කිම? උත්තම වූ ඒ බෝධීන්ට පැමිණීමට උසස් වීර්‍ය්‍යයක් තිබිය යුතු ම ය.
වීර්‍ය්‍ය පාරමිතාව පුරන පින්වතුන් විසින් වීර්‍ය්‍ය ඇතිවීමේ හේතු දත යුතු ය. කුසීත් වස්තු අට දත යුතු ය. ආරම්භ වස්තු අට දත යුතු ය. වීර්‍ය්‍යයට ප්‍රතිපක්ෂ ධර්ම හා ඒවා ඇතිවීමේ හේතු දත යුතු ය.