සත්විසිවන භාවනා පදය.
ස්කන්ධයෝ පාපයේ මූලයෝ ය.
පඤ්චස්කන්ධය ඇති කල්හි එය පෝෂණය කිරීමට ආරක්ෂා කිරීමට පිනවීමට හා අඹුදරු ආදීන් නිසා ද, වරින්වර ඇති වන රාග ද්වේෂ ඊර්ෂ්‍යාදි ක්ලේශයන් නිසා ද නොයෙක් පව්කම් කරන්නට සිදු වේ. පව් කිරීමේ නොයෙක් හේතු ඇතත් පඤ්චස්කන්ධයක් නැති නම් පව්ය කියා දෙයක් ඇති නො වන බැවින් පාපයේ මූල හේතුව පඤ්චස්කන්ධය ම බව කිය යුතු ය. පඤ්චස්කන්ධය ආත්ම කොට ගෙන එහි ඇලී සිටින්නහුට පවින් තොරව නො විසිය හැකි ය. එ බැවින් පුණ්‍ය පිණ්ඩයක් වශයෙන් සැලකිය යුතු මහා බෝධිසත්ත්වයන් අතින් පවා නොයෙක් විට පව්කම් කෙරේ. සෙස්සන් ගැන කියනු කිම? සත්ත්වයාහට පව්කම් කරන්නට සිදුවීම තරම් තවත් නපුරක් නැත. ව්‍යාධි ජරා මරණ ඥාතිව්‍යසන භෝගව්‍යසනාදි මේ මිනිස්ලොව ඇති දුක, පව් කිරීමෙන් ලැබෙන නරකදුඃඛය හා සසඳා බලතහොත් මිනිස්ලොව ඇති දුඃඛස්කන්ධය ඉතා සුළුය. පව් කිරීමෙන් ලැබෙන අපායදුඃඛය මහපොළොවට උපමා කරතහොත් මිනිස්ලොව ඇති දුඃඛය මහපොළොවෙන් නියපොත්තකට ගත් පස් ස්වල්පයකට උපමා කළ යුතුය. යෝගාවචරයන්ට සංවේගය ඇතිවීම පිණිස ඒ අපායදුඃඛය ගැන ද කල්පනා කළ යුතුය. එ බැවින් නිමි ජාතකයෙහි එන අපාය විස්තර දක්වනු ලැබේ.