“යො පන භික්ඛු භික්ඛුං භුත්තාවිං පවාරිතං අනතිරිත්තෙන ඛාදනීයෙන වා භොජනීයෙන වා අභිහට්ඨුං පවාරෙය්‍ය හන්ද භික්ඛු ඛාදවා භුඤ්ජවාති ජානං ආසාදනාපෙක්ඛො භුත්තස්මිං පාචිත්තියං.”
යම් භික්ෂුවක් වළඳා පවාරණය කර සිටින භික්ෂුවක් වෙත අනතිරිත්ත ඛාද්‍ය හෝ භෝජන හෝ එළවා ඒ භික්ෂුවට චෝදනා කිරීමේ බලාපොරොත්තුවෙන් මහණ මේවා වළඳන්නය යි කියා නම් ඒ භික්ෂුව ඔහුගේ පැරැත්ත කිරීම නිසා වළඳා නම් වැළඳූ කල්හි භෝජනය දුන් භික්ෂුවට පචිති ඇවැත් වේ.
පවාරිත භික්ෂුව වෙත ආහාරය එළවීමේ දී දෙන භික්ෂුවට දුකුළා ඇවැත් වේ. පිළිගන්නා කල්හි ද දුකුළා ඇවැත් වේ. භික්ෂුව ඒ ආහාරය වළඳන කල්හි ගිලීමක් පාසා දුන් භික්ෂුවට දුකුළා ඇවැත් වේ. වළඳා අවසානයේ පචිති ඇවැත් වේ.