දැන් මෙකල්හි තමා විසින් කැමති වන ලද - ආදරය කරන ලද - තමාට වුවමනා කාම වස්තූන් නො ලැබීම ගැන කල්පනා කරන පුද්ගලයා හට “මා කාලකණ්ණියෙකි, අවාසනාවන්තයෙකැ” යි මතක් වන කල්හි අසතුට පහළ වන්නේ ය. දැන් මෙකල්හි පවත්නා දුක් පීඩා විඳීම කරදර විඳීම නිසා ඇතිවන අසතුට ද මෙහි ම ඇතුළත් වේ. පසුගිය කාලයෙහි තමාට වුවමනා වී තිබුණ කාම වස්තුන් නො ලැබී ගිය බව මතක් වීම නිසා ද අසතුට ඇතිවෙ යි. පසුගිය කාලයෙහි විඳින්ට සිදු වූ දුක් පීඩා කරදර මතක් වීමෙන් ඇති වන අසතුට ද මෙහි ම ඇතුළත් වේ.
මෙසේ තමාට වුවමනා කාම ගුණ වස්තුන් නො ලැබීම නිසා ඇති වන අසතුට - සිත නරක්වීම - පසුතැවිල්ල - දුක්වීම යන අමාරුකම් කොයිවත් සාමිස දුක්ඛ නම් වේ. මෙය ම ගෙහසිත දොම්නස්ස ද වේ. මේ දොම්නස උපදින වරක් පාසා ම “අසතුටුයි, අසතුටුයි” කියා මෙනෙහි කළ යුතු ය. සාමිසං වා දුක්ඛං වෙදනං වෙදියමානො සාමිසං දුක්ඛං වෙදනං වෙදියාමිති පජානාති” ය යි වදාළේ ඒ සඳහා ය.