කියන ලද පරිදි කාමයන්ගේ ආදීනවය හා නෛෂ්ක්‍රම්‍යයේ ආනිසංසයන් ද මෙනෙහි කොට නෛෂ්ක්‍රම්‍යයට සිත නමා ගෙන නෛෂ්ක්‍රම්‍ය පාරමිතාව පිරිය යුතු ය. මේ නෛෂ්ක්‍රම්‍ය පාරමිතාව ශීල පාරමිතාව හා විශේෂයෙන්ම බැඳී පවත්නකි. එය පැවිදි වීම ප්‍රධාන කොට ඇතියකි. ගිහියන්ට ද එය එක්තරා ප්‍රමාණයකින් පිරිය හැකි ය. පොහෝ දිනයන්හි සිල් සමාදන් වීමෙහි ද නෛෂ්ක්‍රම්‍යය ඇත්තේ ය. පොහෝ දිනයන්හි සිල් සමාදන් වී අබ්‍රහ්මචර්යාවෙන් වැළකීම, කාමවස්තුවකින් ඒ දිනයට නුමුත් බැහැරවීම නෛෂ්ක්‍රම්‍යයෙකි.
විකාල භෝජනයෙන් වැළකීම ය, නැටුම් බැලීම් ආදියෙන් වැළකීම ය, උච්චාසයන මහා සයන පරිභෝගයෙන් වැළකීම ය යන මේවා ද ඒ ඒ කාම වස්තූන්ගෙන් බැහැර වීමක් බැවින් නෛෂ්ක්‍රම්‍යය ය; සමථ විදර්ශනා භාවනාවන්හි යෙදීමත් වස්තුකාම ක්ලේශකාමයන්ගෙන් බැහැර වීමක් බැවින් නෛෂ්ක්‍රම්‍යයෙකි. ගිහිව සිටින පින්වතුන් විසින් නෛෂ්ක්‍රම්‍ය පාරමිතාව පිරීම් වශයෙන් පොහොය සිල් සමාදන් වීමත්, භාවනාවත් කළ යුතුය.