“මුඛසොධනකං දත්වා බුද්ධෙ සංඝෙ ගණුත්තමෙ,
පඤ්චානිසංසෙ අනුභොමි කම්මානුච්ඡවිකෙ මම
-
විසුද්ධකණ්ඨො මධුරසරො කාසසාසවිවජ්ජිතො
උප්පලගන්ධො මුඛතො උපවායති මෙ සදා”
බුදුනට ද සඟනට ද මුව පිරිසිදු කරන වස්තූන් දී කර්මයට අනුරූප වූ අනුසස් පසක් ලබමි. පිරිසිදු උගුර ඇත්තේ වෙමි. මිහිරි හඬ ඇත්තේ වෙමි. කාශශ්වාස නැත්තේ වෙමි. මාගේ මුවින් හැම කල්හිම මානෙල් මල් සුවඳ හමයි.