“තෙල අබ්භඤ්ජනෙ දත්වා සංඝෙ ගණවරුත්තමෙ
පඤ්චානිසංසෙ අනුභොමි කම්මානුච්ඡවිකෙ මම
-
අව්යාදිතා රූපවතා ඛිප්පං ධම්මනිසන්තිතා.
ලාභිතා අන්නපානස්ස ආයුපඤ්චමකං මම.”
සංඝයාට ඇඟ ගල්වන තෙල් දී කර්මයට අනුරූප වූ අනුසස් පසක් ලබමි. නිරෝග බව ය, රූපත් බවය, වහා ධර්මයන් දැන ගැනීමට සමත් බව ය, ආහාර පාන ලබන බව ය, ආයුෂ ලබන බව ය යන මොහු එහි ආනිසංසයෝ ය.