“උදපුඤ්ඡනකෙ චොලෙ දත්වා බුද්ධෙ ගණුත්තමෙ
පඤ්චානිසංසෙ අනුභොමි කම්මානුච්ඡවිකෙ මම.
-
සුවණ්ණවණ්ණො විරජො සප්පභාසො පතාප වා
සිනිද්ධං හොති මෙ ගත්තං රජො ජල්ලං න ලිම්පති
ඉමෙ ගුණෙ පටිලභෙ තස්ස නිස්සන්දතො අහං”
බුදුනට ද සඟනට ද දිය පිස්නා වස්ත්‍ර දී මාගේ කර්මයට අනුරූප වූ අනුසස් පසක් ලබමි. රන්වන් පැහැ ඇත්තේ වෙමි. රජස් නැත්තේ වෙමි. ශරීරයෙන් නික්මෙන රැස් ඇත්තේ වෙමි. ප්‍රතාප ඇත්තේ වෙමි. මාගේ සිරුර සිනිඳු වෙයි. සිරුරෙහි කුණු නො ඇලෙයි. ඒ කර්මයෙන් මම මේ ගුණයන් ලබමි.