“දුස්සානි සුගතෙ දත්වා සංඝෙ ගණ වරුත්තමෙ
අට්ඨානිසංසෙ අනුභොමි කම්මානුච්ඡවිකෙ මම.
-
සුවණ්ණ් වණ්ණො විරජො සප්පභාසො පතාපවා
සිනිද්ධං හොති මෙ ගත්තං භවෙ සංසරතො මම.
-
දුස්සසතසහස්සානි සෙතා පීතා ච ලොහිතා
ධාරෙන්ති මත්ථකෙ මය්හං දුස්සදානස්සිදං ඵලං”
බුදුන් වහන්සේට ද ගණෝත්තම වූ සංඝයා හට ද වස්ත්‍ර පුදා, මාගේ කර්මයට සුදුසු වූ අනුසස් අටක් අනුභව කරමි. රන්වන් සිරුර ඇත්තේ වෙමි. ශරීරයේ රජස් නැත්තේ වෙමි. රැස් විහිදෙන ශරීර ඇත්තේ වෙමි. ප්‍රතාප ඇත්තේ වෙමි. මාගේ සිරුර සිනිඳු වෙයි. භවයෙහි හැසිරෙන මාගේ හිස මත සුදු පැහැය ඇත්තා වූ ද, කහ පැහැය ඇත්තා වූ ද, රතු පැහැය ඇත්තා වූ ද ලක්ෂ ගණන් වස්ත්‍ර දරති. මෙය වස්ත්‍ර දානයේ ඵලය ය.