මහ බෝසතාණන් වහන්සේ ක්ෂාන්තිවාදි තාපස කාලයේ දී කලාබු රජු විසින් බෝසතාණන් වහන්සේට පහර දෙ දහසක් කසයෙන් තළවා, අත් - පා- නාසා ද සිඳවන ලදහ. මහ බෝසතාණන් වහන්සේ කිපුණ හොත් මුළු රට ම විනාශ වනු ඇතැ යි බිය පත් වූ සෙනෙවි තුමා ලේ පිසදමා සෙමින් මහ බෝසතාණන් වහන්සේ හිඳුවා “නුඹ වහන්සේට මේ අපරාධය කළ රජුට මිස අනෙකකුට නො කිපෙනු මැනව”යි යාඥා කෙළේ ය. එකල්හි මහ බෝසතාණන් වහන්සේ -
“යො මෙ හත්ථෙ ච පාදෙච කණ්ණ නාසඤ්ච ඡෙදයී
චිරං ජීවතු සො රාජා නහි කුජ්ඣන්ති මාදිසා”යි
යම් රජෙක් මාගේ අත් - පා - කන් - නාසා සිඳ වී ද, ඒ රජ බොහෝ කල් ජීවත් වේවා, මා වැන්නෝ නො කිපෙති යි වදාළහ. බෝසතාණන් වහන්සේට අපරාධ කළ දුෂ්ට රජ ද උයන් දොර‍ටුවේ දී ම ඒ පවින් පොළොවෙහි ගිලී අවිචී මහා නරකයෙහි උපන.