සිංහලට නැගියයුතු:
- මුනයො මඤ්චෙසු නිසීදිංසු.
- අහං දීපම්හි අචරිං.
- චොරා ගහපතිනො නිධිං චොරෙසුං.
- මයං භූපතිනො අසිං ඔලොකයිම්හ.
- ත්වං අතිථිනො ආහාරං දදො.
- අධිපති වාණිජම්හා මණයො කිණි.
- පති කස්සකං වීහිං යාචි.
- ඉසයො කවීනං ධම්මං දෙසෙසුං.
- කපයො ගිරිම්හා රුක්ඛං ධාවිංසු.
- වාණිජා උදධිම්හි ගච්ඡිංසු.
- මයං මග්ගෙන ගාමං ගච්ඡිම්හ.
- දීපි කපිං මාරෙසි.
- තුම්හෙ පතිනො දීපෙ ගණ්හිත්ථ.
- අහං බුද්ධස්ස පාදෙ පූජෙසිං.
- කවයො කපීනං ආහාරං දදිංසු.
- අරයො අසිං ආනෙසුං
- අහි කපිනො පාණිං ඩසි.
- මයං ගිරිම්හා චන්දං පස්සාම.
- තුම්හෙ මුනීනං ආහාරං දදිත්ථ.
- භූපති නිධයො පාලෙසි.
පාලියට නැගියයුතු:
- දාසයා කඩුවකින් සතුරාට ගැසුවේය.
- අපි ගෘහපතියාට ආහාර දුනිමු.
- හෙතෙම (=සො) පර්වතයෙන් වඳුරකු ගෙනාවේය.
- වෙළෙන්දෝ මාර්ගයෙන් ගමට ගියාහුය.
- පක්ෂීහු ගසෙන් අහසට නැංගාහ.
- සොරු රජුගේ මැණික් සොරකම් කළහ.
- මම සෘෂීන්ට ආහාර දුනිමි.
- පණ්ඩිතයාගේ පුත්රයෝ භික්ෂුවගෙන් ධර්මය ඇසූහ.
- මම මාර්ගයෙහි දිවියකු දුටුවෙමි.
- සිංහයා ගල උඩ මුවා මැරුවේය.
- ඔවුහු (=තෙ) දිවයිනෙහි පර්වතය දුටුවාහ.
- ළමයා මුහුදට ගියේය.
- බල්ලෝ ගමට දිවූහ.
- වෙළෙන්දා අධිපතියාගෙන් අශ්වයකු මිළයට ගත්තේය.
- ආගන්තුකයා මිටින් මැණිකක් ගෙනාවේය.
- වඳුරුතෙම සර්පයා කුසින් ඇල්ලුවේය. (=ගණ්හි)
- ගෘහපතියා ඇඳක නිදාගත්තේය.
- ළමයා අත්වලින් වඳුරාට ගැසුවේය.
- මම රජුගේ කඩුව දුටුවෙමි.
- පණ්ඩිතයෝ ආහාර අනුභව කළහ.