සිංහලට නැගියයුතු:

1. ධනවන්තො භාතරානං ධනං දාතුං න ඉච්ඡන්ති.
2. දානං දත්‍වා සීලං රක්ඛිත්‍වා සග්ගෙ නිබ්බත්තිතුං සක්කොන්ති^[1].
3. කුමාරී අලාතං ආහරිත්‍වා භත්තං පචිතුං අග්ගිං ජාලෙස්සති.
4. නාරියො නගරා නික්ඛම්ම උදකං පාතුං වාපියා කූලං ගච්ඡිංසු.
5. නත්තාරො අරඤ්ඤෙ ඵලානි ආහරිත්‍වා ඛාදිතුං ආරභිංසු^[2].
6. සීලවා ඉසි ධම්මං දෙසෙතුං පීඨෙ නිසීදි.
7. චොරො ආයුධෙන පහරිත්‍වා මම පිතුනො අඞ්ගුලිං ඡින්දි.
8. යුවතියො පදුමානි ඔචිනිතුං නදිං ගන්ත්‍වා කූලෙ නිසීදිංසු.
9. මයං ඡත්තානි ආදාය සුසානං ගන්ත්‍වා පුප්ඵානි ඔචිනිස්සාම.
10. කඤ්ඤා වත්‍ථං ආනෙතුං ආපණං ගමිස්සති.
11. තුම්හෙ වනං ගන්ත්‍වා ගාවීනං දාතුං පණ්ණානි ආහරථ.
12. මයං ලොචනෙහි රූපානි පස්සිත්‍වා සුඛං දුක්ඛං ච ලභාම.
13. ත්‍වං සොතෙන සුණිතුං ඝාණෙන ඝායිතුං ච සක්කොසි.
14. කුක්කුටියා අණ්ඩානි රුක්ඛස්ස මූලෙ සන්ති.
15. විදුනො අමතං ලභිත්‍වා මරණං න භායන්ති.
16. මනුස්සා චිත්තෙන චින්තෙත්‍වා පුඤ්ඤානි කරිස්සන්ති.
17. තුම්හෙ ධම්මං සොතුං විහාරං ගන්ත්‍වා පුලිනෙ නිසීදථ.
18. ධනවන්තො සුවණ්ණං දත්‍වා ඤාණං ලද්ධුං න සක්කොන්ති.
19. දාරකො ඡත්තං ගණ්හිතුං සොපාණං ආරුහි.
20. මම භගිනී පුඤ්ඤං ලභිතුං සීලං රක්ඛිස්සති.

 

පාලියට නැගියයුතු:

1. ළමයි ගෙඩි කන්ට ගස මුලට ගියාහ.
2. තරුණිය මල් කඩා රැස් කරන්ට ගසට නැංගාය.
3. මම කුඩයක් ද වස්ත්‍ර‍යක් ද ගෙන ඒමට ගෙට ගියෙමි.
4. කුමරිය ගිනි දල්වන්ට ගිනි පෙනෙල්ලක් ඉල්විය.
5. අපි ඇස්වලින් රූප බලන්ට සමර්‍ථවෙමු.^[3]
6. තෙපි නාස්වලින් ගඳ දැන ගන්නහුය. කන්වලින් අසන්නහුය.
7. බණ අසන්ට ගොස් ඔවුහු වැලි මත්තෙහි හිඳගත්හ.
8. මිනිස්සු මුදල් දී ඥානය ගන්ට නොහැකි වෙති.
9. ධනවතා තමාගේ (=අත්තනො) ධනය බෙදා දූවරුන්ට හා පුතුන්ට දුන්නේය.
10. තරුණියෝ ගඟේ නෑම පිණිස නුවරින් පිටත ගියහ.
11. සතුරා ආයුධයකින් ගසා මාගේ නැන්දම්මාගේ අත කැපුවේය.
12. ඔවුහු උයනට ගොස් ළමයින්ට මල් හා ගෙඩි ගෙනාහ.
13. හෙතෙම දෙනුන්ට දීමට තණ හා කොළ ගෙන ඒමට වනයට ගියේය.
14. පිරිමි ළමයි ද ගෑණු ළමයි ද චෛත්‍යයට පිදීමට පොකුණෙන් නෙළුම් මල් ගෙනාහ.
15. අපේ සහෝදරයෝ ද සහෝදරියෝ ද වැවේ නා කෑමට හා නිදීමට ගෙදර ආවෝය.
16. ළමයා දිවියකු දැක උයන හරහා දුව ගොස් ගඟෙන් එතර විය.
17. තෙපි දානයෙන් හා ශීලයෙන් පින් ලබවු.
18. මාගේ නැන්දාගේ දෙන්නු සොහොනෙහි තණ කා දිය බීමට වැවට ගියහ.
19. තරුණියෝ තමන්ගේ සොහොයුරියන්ට මල්දම් සෑදීම පිණිස මල් ගෙනාහ.
20. මගේ සහෝදරයා දෙව්ලොව යෑමට සිල් රකියි.

37 නපුංසක ලිඟුවෙහි ඉකාරාන්ත ශබ්දයෝ මෙසේ වරනැගෙත්.

අට්ඨි ශබ්දය

විභක්තිය	එකවචන	බහුවචන
පඨමා	අට්ඨි (=ඇටය)	අට්ඨීනි, අට්ඨී (=ඇට)
දුතියා	අට්ඨිං (=ඇටය)	අට්ඨීනි, අට්ඨී (=ඇට)
තතියා	අට්ඨිනා (=ඇටය විසින්)	අට්ඨීභි, අට්ඨීහි (=ඇට විසින්)

සෙස්ස පුල්ලිඟුවෙහි අග්ගි - ශබ්දය මෙන් වරනැගිය යුතු.

පාලි වචනය	සිංහල තේරුම		පාලි වචනය	සිංහල තේරුම
වාරි	ජලය		දධි	මිදුණුකිරි
සත්‍ථි	කලවය		අක්ඛි	ඇස
අච්චි	ගිනිසිළ		සප්පි	ගිතෙල්

යනාදීහු මීට සමාන වෙති.

38. උකාරාන්ත චක්ඛු - ශබ්දය

විභක්තිය	එකවචන	බහුවචන
පඨමා	චක්ඛු (=ඇසතෙම)	චක්ඛූනි, චක්ඛූ (=ඇස්)
දුතියා	චක්ඛුං (=ඇස)	චක්ඛූනි, චක්ඛූ (=ඇස්)
තතියා	චක්ඛුනා (=ඇස විසින්)	චක්ඛූභි, චක්ඛූහි (=ඇස් විසින්)

සෙස්ස පුල්ලිඞ්ගයෙහි ගරු - ශබ්දය මෙන් වරනැගිය යුතු.

මේ දෙතැන්හිම කරණ විභක්තීහු තතියා විභක්තීන්ට ද ආලපන විභක්ති පඨමා විභක්තීන්ට ද සමාන වෙතියි දතයුතු:

පාලි වචනය	සිංහල තේරුම		පාලි වචනය	සිංහල තේරුම
ආයු	ආයුෂ		මධු	මීපැණි
ජතු	ලාකඩ		ධනු	දුන්න
අස්සු	කඳුළු		තිපු	ඊයම්
හිඞ්ගු	පෙරුම්කායම්		අම්බු	ජලය
දාරු	දර

යනාදීහු චක්ඛු ශබ්දයට සමාන වෙති.

39.  (අ) තවත් නිපාත පද

පාලි වචනය	සිංහල තේරුම		පාලි වචනය	සිංහල තේරුම
වා	හෝ; නොහොත්		නානා	නොයෙක්; වෙන්වූ
සකිං	වරක්		විනා	හැර; නැතිව
කස්මා	කවර හෙයකින්		කථං	කෙසේ
තස්මා	එහෙයින්		පුරතො	ඉදිරියෙහි
ච	ද, ත්		කිමත්‍ථං	කුමකට

1. සක්කොති - හැකිවේ. ↑

2. ආරභි - පටන් ගත්තේය. ↑

3. “හැකිවෙමු” යන්නට සමානයි. ↑