කථාවෙහි දක්ෂ උගත් ධනවත් ක්‍රියාශූරත්වය ඇති පුද්ගලයන් පෙරටු කොට ගෙන ඔවුනට මුල් තැන දෙමින් මහජනයා වැඩ කරති. ජනයා විසින් මුල් තැන දෙන්නා වූ පෙරටු කර ගන්නා වූ අයට ඒ නිසා තමන් උසස් ය සෙස්සන් පහත් ය කියා මත්වීම් ආකාරයෙන් ඇති වන අධිකමානය පුරෙක්ඛාර මද නම් වේ. එයින් මත් වූයේ ගිය ගිය තැන ප්‍ර‍ධානත්වය බලාපොරොත්තු වේ. ප්‍ර‍ධානත්වය නො ලද හොත් දොම්නසට පත් වේ. ප්‍ර‍ධානත්වය සඳහා සටන් කරයි. ප්‍ර‍ධානත්වය නොලද තැන කටයුතු අවුල් කරන්නට උත්සාහ කරයි. එයින් ඔහු ජනයාට අප්‍රිය පුද්ගලයෙක් වේ.