නො දෙන්නවුන්ට ආක්‍රෝශ කිරීම් ආදියෙන් පීඩා කොට ප්‍ර‍ත්‍යය ලබා ගන්නා ස්වභාවය නිප්පේසිකතා නම් වේ. නිප්පේසිකතා ඇති පැවිද්දා ප්‍ර‍ත්‍යය ලබනු පිණිස නො දෙන්නවුන්ට ආක්‍රෝශ කරයි. පහත් කොට කථා කරයි. මසුරෙක, ශ්‍ර‍ද්ධාව නැතියෙක, ලෝභියෙක කියා නින්දා කරයි. මොහු මහා දානපතියෙක, සැමදාම නැතය යන වචනය දෙතිය කියා විසුළු කරයි. මසුරෙකු කියා නො දෙන්නාගේ අවගුණ පතුරවයි. ඉදිරියේ දී ගුණ කියා නැති තැන නින්දා කරයි. එසේ කරන භික්ෂුවට ඔහුගේ කරදරයෙන් බේරීම පිණිස නො කැමැත්තෙන් වුව ද දෙති.