මේ බොජ්ඣංග පිරිත්, පිරිත් පොතේ ඇත්තේ තථාගතයන් වහන්සේ විසින් කාශ්‍යප තෙරුන් වහන්සේ අමතා උන් වහන්සේට දේශනය කළ සැටියට හා මුගලන් තෙරුන් වහන්සේ අමතා දේශනය කළ සැටියටත්, චුන්ද තෙරුන් වහන්සේ විසින් බුදුන් වහන්සේ අමතා දේශනය කළ සැටියටත් ය. බොහෝ දෙනා රෝගීන්ට ඒ සූත්‍ර ධර්ම පොතේ ඇති සැටියට ම දේශනය කරති. බොජ්ඣංග පිරිත් එසේ දේශනය කිරීම නිෂ්ඵල නො වෙතත් රෝගීන්ට දේශනය කළ යුතු වඩා හොඳ ක්‍ර‍මය එය නො වේ. වඩා හොඳ ක්‍ර‍මය නම් රෝගියා ගේ නම පිරිතට යොදා තමන් කරන දේශනයක් සැටියට පිරිත කීම ය. රෝගියා ගේ නම පිරිතට යොදා කීම අපහසු නම් ආවුසො, භන්තෙ, උපාසක, උපාසිකෙ යනාදි කා හටත් යෙදිය හැකි ආමන්ත්‍ර‍ණ වචන යොදා පිරිත කිය යුතු ය. රෝගියා ගේ නම, උපතිස්ස නම් පිරිත මෙසේ යොදා කිය යුතු ය.
“සත්ති මෙ උපතිස්ස බොජ්ඣංගා භගවතා සම්මදක්ඛාතා භාවිතා බහුලීකතා අභිඤ්ඤාය සම්බොධාය නිබ්බානාය සංවත්තන්ති. කතමෙ සත්ත?
සතිසම්බොජ්ඣංගො ඛො උපතිස්ස, භගවතා සම්මදක්ඛාතො භාවිතො බහුලීකතො අභිඤ්ඤාය සම්බොධාය නිබ්බානාය සංවත්තති.
ධම්මවිචයසම්බොජ්ඣංගො ඛො උපතිස්ස, භගවතා සම්මාදක්ඛාතො භාවිතො බහුලීකතො අභිඤ්ඤාය සම්බොධාය නිබ්බානාය සංවත්තති.
විරියසම්බොජ්ඣංගො ඛො උපතිස්ස, -පෙ-
පස්සද්ධිසම්බොජ්ඣංගො ඛො උපතිස්ස, -පෙ-
සමාධිසම්බොජ්ඣංගො ඛො උපතිස්ස, -පෙ-
උපෙක්ඛාසම්බොජ්ඣංගො ඛො උපතිස්ස, -පෙ-
ඉමෙ ඛො උපතිස්ස, සත්ත බොජ්ඣංගා භගවතා සම්මදක්ඛාතා භාවිතා බහුලීකතා අභිඤ්ඤාය සම්බොධාය නිබ්බානාය සංවත්තන්ති.
පැවිද්දකුට පිරිත කියන කල්හි නම යොදා කීම අපහසු නම්, රෝගියා තමාට වැඩිමහලු කෙනෙක් වේ නම් “සත්තිමෙ භන්තෙ බොජ්ඣංගා” යනාදීන් භන්තෙ යන වචනය යොදා පිරිත කිය යුතු ය. රෝගියා නවකයෙක් වේ නම් “සත්ති මෙ ආවුසෝ බොජ්ඣංගා” යනාදීන් ආවුසො යන ආලපන වචනය යොදා පිරිත කියනු. රෝගියා ගිහි පුරුෂයෙක් නම් “සත්ති මෙ උපාසක බොජ්ඣංගා” යනාදීන් ‘උපාසක’ යන සාධාරණ වචනය යොදා පරිත කියනු. ස්ත්‍රියක නම් “උපාසිකෙ” යන සාධාරණ වචනය යොදා පිරිත කියනු. රෝගියා ළදරුවෙක් නම් “සත්ති මෙ කුමාර බොජ්ඣංගා” යනාදි වශයෙන් ද ළදැරියක නම් “සත්ති මෙ කුමාරිකෙ බොජ්ඣංගා” යනාදි වශයෙන් ද පිරිත කිය යුතු ය.