රුහුණු රට කුටිම්බිය විහාරයෙහි සංඝනායක වූ “තිස්ස මහනාග” නම් තෙරනමක් විය. එක් දිනක් එතුමා අමරලෙණවැසි තිස්ස නම් රහත්නම වෙත ගොස් වැඳ හුන් විට රහත්තෙරණුවෝ පෘථග්ජනව විසීමේ දොස් විස්තර කොට කීය. එවිට මහානාග තෙර එතුමන්ගෙන් කමටහනක් ගෙන සිය අරමට යාමට පිටත් විය. අතරමග දී නපුරු ඇතෙක් මග අවුරා ගෙන සිටියේ එකෙණෙහි මහ වැස්සක් ද ඇති විය. තෙරනම ඇතා කෙරෙහි මෛත්‍රී පැතිර විය. එවිට ඇතා තෙරුන්ට වැස්සෙන් පීඩාවක් නො වෙනසේ එතුමන් පා සතරට මැදිකර ගෙන සිටියේ ය. තෙරනම එතැන හිඳගෙන ම විදසුන් වඩා පොළොව කම්පාකරවමින් රහත් විය. (මෙය රසවාහිනියේ තිසස්මහානාග වස්තුවෙහි කිය වේ.)