රුහුණේ නාගමහාවිහාරයෙහි ප්‍ර‍ධාන ස්ථවිරතුමා සංඝයාගෙන් නො විචාරාම එක් නාගසක් කැප්පවීය. එහි අධිගෘහීතව සිටි දේවතාවා තෙරුන්ට කිපී උපක්‍ර‍මයකින් තෙරුන්ට විපතක් පැමිණවීමට සිතා තමා තෙරුන්ට පැහැදුණකු සේ පෙන්වා “මින් සත්වෙනි දිනයෙහි ඔබගේ උපස්ථායක රජ මැරෙන්නේ ය” යි සිහිනෙන් කීය. තෙරනම ඒ කථාව අන්තඃපුරස්ත්‍රීන්ට කීය. එයැසූ ස්ත්‍රීහු එකවර හඬන්ට පටන් ගත්හ. රජු “මේ කුමක්දැ”යි ඇසූ විට තෙරුන් කී කාරණය දැනුම් දුන්හ. රජතෙම දවස් ගණන් කරවා සත්දින ඉක්මුණු පසු තෙරුන්ට කිපී එතුමාගේ අත්පා කැප්පෙව්වේ ය. (මෙය විභංග අටුවාහි ඤාණවිභංගනිද්දෙස (286) යෙහි දැක්වේ.)