සංයුත් අටුවාහි (1-27) මේ ප්‍ර‍වෘත්තිය පෙනේ:- දිනක් කූටකණ්ණරජතුමා සෑගිරියට යාම පිණිස හකුරු පැහැති අසකුපිට නැගී කොළොම්හොය සමීපයට ආයේ ය. අශ්වයා ගඟදියට බසින්ට නො කැමැතිව සිටින විට රජ අශ්වාචාර්‍ය්‍යයා අමතා “තාගේ අශ්වයාගේ හික්මීම මෙසේදැ”යි ඇසී. “මහරජ, හික්මීමේ වරදක් නිසා ඌ දියට නො බසින්නේ නොවේ” දියේ බැස්සවිට උගේ වලිගය තෙමීමෙන් රජුගේ ඇඳුම්වල වතුර වැටේය යන බියෙන් දියට නොබසී” යයි හෙතෙම කීය. වලිගය ඔසවා බැන්ද පසු ඌ දියට බැස එගොඩ ගියේය.