සිතුල්පව්වේ වෙහෙර වැසි රහත් තෙරනමකගේ අතවැසි වූ මහලු වී පැවිදි වූ එක් භික්‍ෂුනමක් ඒ තෙරුන් සමග පිඬු පිණිස හැසිර තෙරුන්ගේ පාත්‍ර සිවුරු රැගෙන පිටිපසින් යන්නේ “ස්වාමීනි, ආර්‍ය්‍යයෝ කෙබඳු වෙත්දැ”යි තෙරුන්ගෙන් විචාලේ ය. තෙරනම “ඇවැත්නි, ඇතැම් කෙනෙක් ආර්‍ය්‍යයන්ට වත් පිළිවෙත් කරමින් ඔවුන්ගේ පාත්‍ර සිවුරු රැගෙන යමිනුත් ආර්‍ය්‍යයන් නොහඳුනත් ආර්‍ය්‍යයෝ නම් මෙසේ ඇඳිනීමට අපහසු පුද්ගලයෝ වෙති යි කීය. එසේ කී කල්හිත් මේ තෙරනම රහත් නමකැයි අවබෝධ කර ගැනීම ඔහුට නො හැකි විය. (මේ කථාව අට්ඨසාලිනී අටුවාහි නික්ඛෙපකණ්ඩව වණ්ණනාවෙහි තිකනිද්දෙසයෙහි “අරියානං අදස්සාවී” යන පදය විස්තර කිරීමේ දී දක්වන ලදි.)