1. අවිජ්ජා පච්චයා සඞ්ඛාරා - යන්නෙහි අවිද්‍යා ප්‍ර‍ත්‍යයෙන් වන සංස්කාර ද්‍විතීය (සමුදය) සත්‍යය ප්‍ර‍භව කොට ඇති ද්‍විතීය සත්‍ය යැ. (ආශ්‍ර‍ව සහිත කුශලා‘කුශල කර්‍මය චෙතනා-චෙතනා සම්ප්‍ර‍යුක්ත වශයෙන් වෙනසක් නො කොට සමුදය සත්‍යය යැ යි සත්‍ය විභඞ්ගයෙහි වදාළ හෙයිනි.)
සංස්කාරයන් ප්‍ර‍භව කොට ඇති විඥානය, ද්‍විතීය සත්‍යය ප්‍ර‍භව කොට ඇති ප්‍ර‍ථම (දුඃඛ) සත්‍ය යැ.
විඥානාදීන් ප්‍ර‍භව කොටැ ඇති නාම-රූපාදී විපාක වෙදනාවන් අවසාන කොට ඇති අවයව, ප්‍ර‍ථම සත්‍ය ප්‍ර‍භව කොට ඇති ප්‍ර‍ථම සත්‍ය යැ.
වේදනාව ප්‍ර‍භව කොට ඇති තෘෂ්ණාව, ප්‍ර‍ථම සත්‍ය ප්‍ර‍භව කොට ඇති ද්‍විතීය සත්‍ය යැ.
තෘෂ්ණා ප්‍ර‍ත්‍යයෙන් වන උපාදානය, ද්‍විතීය සත්‍යයෙන් නිපන් ද්‍විතීය සත්‍ය යැ.
උපාදානය ප්‍ර‍භව කොට ඇති භවය, ද්‍විතීය සත්‍යයෙන් නිපන් ප්‍ර‍ථම ද්‍විතීය සත්‍ය යැ.
භවය ප්‍ර‍භව කොට ඇති ජාතිය, ද්‍විතීය සත්‍යයෙන් නිපන් ප්‍ර‍ථම සත්‍ය යැ.
ජාතිය ප්‍ර‍භව කොට ඇති ජරා මරණ, ප්‍ර‍ථම සත්‍යයෙන් නිපන් ප්‍ර‍ථම සත්‍ය යැ යි මෙ සේ මේ භව චක්‍ර‍ය සත්‍ය ප්‍ර‍භව හෙයින් සුදුසු සේ දත යුතුයි.