හෙළදිව සතික කඩරොද නමැති තැන තෙචීචරික වූ පිණ්ඩපාතික වූ එක් තෙරනමක් රාත්‍රියෙහි මල පහ කිරීම සඳහා නික්මියේය. බරවූ දෙපට අඳනය පහතට බහා උක්කුටුකයෙන් (ඇණ තියා) හිඳගෙන “අන්ධකාරයෙහි කිසිවකු විසින් දැක්ක හැකැ” සැක සිතා එතැනම සිටගෙන සිටියේය. එතුමන් දැක සක්මන කෙළවර ගසේ අධිගෘහිත දේවතාවා සාධුකාර දුණි. භූම්‍යස්ථ දෙවියන් ආදිකොට අකනිටාභවනය දක්වා දෙවියෝ “බුද්ධශ්‍රාවකයෝ මෙසේ හිරිඔතප් දෙකින් යුක්තවෙති”යි කියමින් සාධුකාර දුන්හ.