“සාසනේ කුලපුත්තානං පතිට්ඨා නත්ථි යං විනා
ආනිසංසපරිච්ඡේදං තස්ස සීලස්ස කෝ වදේ.”
තේරුම :
ශාසනයෙහි කුලපුත්‍ර‍යන්ට ශීලය හැර අන් පිහිටක් නැත්තේ ය. ඒ ශීලයේ ආනිසංස ප්‍ර‍මාණය කවරෙක් කීමට සමත් වේ ද, නො වේ ම ය.
සියලු ලෞකික ලෝකෝත්තර ගුණයන් ගේ මූලය ශීලය ම බවත් කියා නිම කළ නො හෙන තරමට එහි අනුසස් ඇති බවත් මේ ගාථාවෙන් ප්‍ර‍කාශිත ය.
න ගංගා යමුනා චා පි සරභූවා සරස්සතී,
නින්නගා වා චිරවතී මහී චාපි මහා නදී.
සක්කුණන්ති විසොධෙතුං තං මලං ඉධ පාණිනං
විසොධයන්ති සත්තානං යං වෙ සීලජලං මලං”
තේරුම:
සත්ත්වයන් ගේ යම් රාගාදි කෙලෙස් මලයක් ශීල නමැති ජලය පිරිසිදු කෙරේ ද, ඒ කෙලෙස් මල පිරිසිදු කිරීමට ගංගා නම් ගඟ ද, යමුනා නම් ගඟ ද, සරභු නම් ගඟ ද, සරස්වතී නම් ගඟ ද, කුඩා ගංගාවෝ ද, අචිරවතී මහී නම් වූ මහා ගංගාවෝ ද සමත් නො වන්නාහ.
“න තං සජලදා වතා නචාපි හරිචන්දනං
නේව හාරා න මණයෝ න චන්දකිරණංකුරා,
සමයන්තී ධ සත්තානං පරිළාහං සුරක්ඛිතං
යං සමෙති ඉදං අරියසීලං අච්චන්තසීතලං.”
තේරුම :
මනා කොට රක්නා ලද මේ ආර්ය වූ අත්‍යන්ත ශීතල වූ ශීලය සත්ත්වයන් ගේ යම් කෙලෙස් දැවිල්ලක් සන්සිඳවා ද, සිසිල් දිය වගුරුවන වලාකුළු ද ශීත වාතයෝ ද රන්වන් සඳුන් ද, සිසිල් මුතුහර ද, මැණික් ද, සඳරැස් ද යන මොහු ඒ ක්ලේශදාහය නො සන්සිඳ වන්නාහ.
“සීලගන්ධසමෝ ගන්ධෝ කුතෝ නාම භවිස්සති,
සෝ සමං අනුවාතේ ච පටිවාතේ ච වායති”
තේරුම :
සීල සුගන්ධය හා සම සුගන්ධයක් අන් කුමකින් ඇති වේ ද, නො වේ ම ය. එය වෙනසක් නැතුව යටි සුළඟට ද උඩු සුළඟට ද හමයි.
“සග්ගාරෝහණසෝපානං අඤ්ඤං සීලසමං කුතෝ,
ද්වාරං වා පන නිබ්බාන නගරස්ස පවේසනේ.”
තේරුම :
ස්වර්ගයට නැඟීමට සීලය වැනි අන් හිනක් කොයින් ද? නිර්වාණ නගරයට පිවිසීමට ශීලය හැර අන් දොරක් කොයින් ද?
“සොභන්තේවං න රාජානෝ මුත්තා මණිවිභූසිතා,
යථා සොභන්ති යතිනෝ සීලභූසන භූසිතා”
තේරුම :
ශීල නමැති ආභරණයෙන් සැරසුණා වූ යතීහු යම් සේ හොබිත් ද මුතු මැණික්වලින් සැරසුණා වූ රජවරු එසේ නො හොබිත්.
“අප්පකම්පි කතා කාරා සීලවන්තේ මහප්ඵලා
හොන්තීති සීලවා හෝති පූජාසක්කාර භාජනං.”
තේරුම :
සිල්වතා කෙරෙහි කළ ස්වල්ප වූ සත්කාරයෝ මහත්ඵල වෙති. එබැවින් සිල්වතා පූජා සත්කාරයන්ට භාජන වේ.
“යා මනුස්සේසු සම්පත්ති යා ච දේවේසු සම්පදා,
න සා සම්පන්නසීලස්ස ඉච්ඡිතෝ හෝති දුල්ලභා”
තේරුම:
මිනිස්ලොව යම් මිනිස් සැපතක් ඇත්තේ ද දෙව්ලොව යම් දෙව් සැපතක් ඇත්තේ ද ඒ සියල්ල සිල් ඇත්තහුට දුර්ලභ නැත.
“අච්චන්තසන්තා පන යා අයං නිබ්බානසම්පදා
සම්පන්නසීලස්ස මනෝ තමෙව අනුධාවති.”
තේරුම :
අතිශයින් ශාන්ත වූ යම් නිර්වාණ සම්පත්තියක් ඇත්තේ ද සිල්වතාගේ සිත ඒ නිවන කරා ම යන්නේ ය.
සබ්‍ර‍හ්මචාරීන්ට ප්‍රියමනාප වීම ආදී කොට ඇති අනුසස් රාශියක් සීලයෙන් ලැබිය හැකි බව ආකංඛෙය්‍ය සූත්‍රාදියෙහි වදාරා ඇත්තේ ය. කොටින් කියත හොත් මේ ශීලය සකල ලෞකික ලෝකෝත්තර සම්පත් ම ලබා දෙන්නක් බව කිය යුතුය.