එ දවස් රෑ මාගේ බුදුන්ගේ ප්‍රතිසන්‍ධි වේලායෙහි මහාමායා දේවි මෙ බඳු ස්වප්නයක් දුටහ. එ කල වරම් රජදරුවෝ සතර දෙන තුන්ගවු උස දිව්‍යශරීරයෙන් රන් ශෝභා විහිදුව විහිදුවා දේවීන් ඔත් යහන් ගබඩාවට වැද සපුමල්දමක් සේ දේවීන් වඩාගෙන පන්සියයක් යොදුන් හිමාලය පර්වතය මුදුනෙහි පසේ බුදුන් සිවුරු වළඳනා සැටයොදුන් සිරියෙල් ගල්තලාවෙිහ කෙළවර පිහිටි සත්යොදුන් සල්රුක මුල යොදනක් උස මල් ගොඩ පිට වඩා ලූ නම. එ සඳ වරම්රජුන්ගේ අඹුවෝ සතරදෙන සපිරිවරින් අවුත් බිසොවුන් ඔසවාගෙන පනස් යොදුන් අනවතප්තවිල දෙව්දූන් දිය කෙළිනා පැන්තොට දී මිනිස්ගඳ හැර දේවීන් නාවා දිවසළු හඳවා දිවපළඳනාවෙන් සරහා දෙසියයක් ගවු උස රිදීමය වූ කෛලාසකූට පර්වත මුදුනෙහි පිහිටි රන්පායට ගෙන ගොස් දිවයානක් පනවා පශ්චිම දිග්භාගයට සිරස ලා දක්‍ෂිණ දිග්භාගයෙන් ජම්බුද්වීපයට ඇතුළත් කොට සතපා දේවීන් පිරිවරා සිටියෝ නම.
ඒ පර්වතයට නුදුරු තෙන ඝන රන්මය වූ දෙසියයක් ගවු උස චිත්‍රකූට පර්වතය මුදුනෙහි සිට ඇළි ඇත්පැටවෙක් රිදී දමක් වන් සොඬින් සුදු පියුමක් ගෙන ඒ පර්වතයෙන් බැස බිසොවුන් බල බලා ඔත්දී ම ඒ රිදී පර්වතයට නැගී රන් පායට වැද බිසොවුන් සැතපුනු දිව යහන වඩා තුන් යළක් ඇවිද දක්‍ෂිණභාගයෙන් බිසොවුන් කුසට වැද ගියේ නම.
එ කෙණෙහි බිසොවු පිබිද නැගී යාන පිට උන්හ. දේවීන් බඩ වීදුරු පුරා ලූ භාජනයක් සේ බර විය. බිසොවු නො නිදාම පාන් වූ කල ගොස් රජහට දැන්වූහ. රජ වේදයෙහි නිපුණ බ්‍රාහ්මණයන් සූසැටදෙනකු ගෙන්වා චතුමධුරයෙන් පැන් නො වකා පිසූ කිරිබත් ලක්‍ෂ වටිනා රන්තලි සූසැටක් පුරා ලක්‍ෂ වටිනා රන්තලි සූසැටකින් වසා ඒ බමුණන් පෙරට තබා කිරිබත් කවා රන්තලි සමගින් බමුණන්ට දන් දී අත් සෝදවා කපුරුය, තකුල්ය, නාරඟය, ලමඟය, හිඟුරුය යන මේ පස් පලවතින් බුලත් දී බමුණන් සතුටු කරවා බිසොවුන් දුටු ස්වප්නය කියා විචාළහ.