එ කල සමහර ඇමැතියන් ඔහු කැමැති ව ද නො යන කල්හි සුවහස් ගණන් ඇමැති දූ “තෙපි තෙපි නො යා නම් ඇපි ඇපගේ බෝසත් විජයබාහු රජු හා සමඟ ගොස් ඔවුන් වසන රට වැන්දඹු ව වී මුත් වසම්හ”යි තමන්ගේ පුරුෂයන් නො බලා නික්මුණාහ. සමහර කිරි බොන දරුවෝ මවුපියන් නො යන්නා දැක බෝසත් විජයබාහු රජහු යන්නා දැක මවුපියන් තබා රජු පසුපස්සෙහි නික්මුණාහ.
එ කල බෝසත් විජය බාහු රජ සිය ගණන් තබා නිකුත් මහසෙන් දැක, උපන් මහත් වූ ප්‍රිතීන්, සමහරු අවවාදයෙන් රඳවා කැමැති පමණ පිරිස් ගෙන, පෙර මහලු විජයබාහු රජු හා ද්‍රවිඩ සංග්‍රාමයෙහි ධන–ධාන්‍ය එහි පිහිටුවා, මායාදුනු පිරිස් ඒ පර්‍වතයට ආරක්‍ෂාවෙහි පිහිටුවා, එ ගල් මුදුනෙහි මහ නෙත් පාමුල මහා ස්ථවිරයන්ට සඞ්ඝාරාමයක් කරවා, පිළිගන්වා, දාන වෘත්ති ව්‍යවස්ථා කරවා එයි දු පියරජහට දන්වා යවා එයින් සිවුරඟ සෙනඟ ගෙන සමනොළ ගොස් බුදුන් ගේ ශ්‍රී පාද වැඳ අනැඟි අනැඟි රත්නාභරණයෙන් බුදුන් පුදා, එයින් ගොස් ගම්පොල නුවර වැද, එහි නියම්ගම් පාය කටුකොහොල් පෙරළවා, එහි දු දානවෘත්ති ව්‍යවස්ථා කරවා,
එයින් සීඟුරුවායනට ගොස් එහි වල්ගම්පායෙහි නව කර්‍මාන්ත කරවා, නිමවා පියරජහු නමින් අභය රාජ පිරිවෙන කරවා, ඒ ග්‍රාමය පිරිවෙණට පුදා එහි ද දානවෘත්තිය ව්‍යවස්ථා කරවා, එයින් භුවනෙකබාහු නම් සුළු පියරජහු විසූ කුරුණෑගල් ගොසින් එ රජහු කැරවූ රජමහ විහාරයෙහි ඔහුගේ ම දේහ නිඃක්ෂේප ස්ථානය දැක දෙරජහුම එ රජහු කෙරෙහි උපන් මහාශොකයෙන් වැලප, අනිත් ලකුණු උපදවා, එතැන්හි ම තුන් මහල් ගෙඩිගෙය කරවා, එහි මහ බුදුන් කරවා, ඒ රජහුගේ රූපය කරවා, සර්වාභරණයෙන් ජීවමාන සේ සරහා, එම ගෙයි පිහිටුවා නො එක් පිරිවර හා දරුගම් වටනා පස ලවා, භුවනෙකබාහු පිරිවෙණ ය යි ඒ ගෙට නම් තබා, එ නුවර ජන ගහන කරවා පවුරු වාසල් ආදියෙන් සේම කොට බදල ගොඩ නුවර බද මනුෂ්‍යයන් එ ගල් රක්‍ෂාවෙහි සිටුවා, එයි දු පියරජහට දන්වා යවා, එයින් ගොස් දෙ සුහුරු රජහු මහසෙන් හා සමඟ යාපවු ගලට ගියහ.