සිංහලට නැගියයුතු:

1. චත්තාරො පුරිසා චතූහි ඵරසූහි චත්තාරි රුක්ඛානි ඡින්දිස්සන්ති.
2. තා තිස්සො ඉත්‍ථියො ඉමෙහි තීහි මග්ගෙහි තං අටවිං ගන්ත්‍වා තිස්සන්නං කඤ්ඤානං තීනි ඵලානි අදංසු.
3. එකිස්සං සාලායං සතං පුරිසා, පඤ්ඤාසා ඉත්‍ථියො ච නිසීදිස්සන්ති.
4. මයං ඉතො නවහි දිවසෙහි^[1] පඤ්චහි කුමාරෙහි සද්ධිං කොළම්බනගරං ගමිස්සාම.
5. පඤ්ච දාසා දසන්නං අස්සානං බහුං තිණං අප්පකං උදකං ච ආහරිංසු.
6. වීසති පුරිසා දසහි ගොණෙහි චත්තාරි ඛෙත්තානි කසන්ති.
7. වාණිජො රූපියානං^[2] ද්වීහි සතෙහි අට්ඨ අස්සෙ කිණිත්‍වා චතුන්නං ධනවන්තානං වික්කිණි.
8. තාසං ඡන්නං වනිතානං ඡ භාතරො මහන්තං පබ්බතං ආරුහිත්‍වා ඡ කපයො ආනෙසුං.
9. තාසං මාතා දස අම්බානි කිණිත්‍වා චතස්සන්නං ධීතරානං දදිස්සති.
10. ඉදානි ලඞ්කායං පඤ්ච චත්තාළීස - සතසහස්සං මනුස්සා වසන්ති.
11. තුම්හෙ ඉතො ද්වීහි වස්සෙහි අනුරාධපුරං ගන්ත්‍වා නව දිවසෙ තත්‍ථ වසන්තා මහන්තෙ චෙතියෙ පස්සිස්සථ.
12. දාසො එකෙන හත්‍ථෙන ද්වෙ නාළිකෙරෙ ඉතරෙන එකං පනසඵලං ච ආනෙති.

 

පාලියට නැගියයුතු:

1. ස්ත්‍රීහු සතර දෙනෙක් අඹගෙඩි^[3] අටක් ගෙනවුත් දූවරුන් දෙදෙනකුට දුන්හ.
2. හෙට මිනිස්සු පස්දෙනෙක් වනයට ගොස් පොරෝ පසකින් ගස් 10 ක් කපන්නාහ.
3. කුමරියෝ තිදෙනෙක් වැව් තුනකට ගොස් මල් තිසක් ගෙන ආහ.
4. මේ ශාලාවෙහි මිනිස්සු 500 දෙනෙක් ද 300 ක් ස්ත්‍රීහු ද සිටිත්.
5. මේ නගරයෙහි පන්දහසක් මිනිස්සු ද දහසක් ගවයෝ ද පන්සියයක් ගෙවල් ද ඇත්තාහ.
6. කන්‍යාවන් පස්දෙනාගේ සොහොයුරෝ සත්දෙන අර වනයට ගොස් මුවන් අටදෙනෙකුන් මැරූහ.
7. අපි අවුරුදු නවයක් හා මාස අටක් කොළඹ විසුවෙමු.
8. පියතෙමේ වස්ත්‍ර‍ තුනක් මිළදී ගෙනවුත් ඔහුගේ දූන් තිදෙනාට දුන්නේය.
9. මිනිස්සු දසදෙනෙක් ගොනුන් විස්සක් ගෙන කුඹුරු පහක් සීසාත්.
10. ඇත්තු හැට දෙනෙක් නුවරින් පිටතට ආහ: එයින් තිස්දෙනෙක් වනයට ඇතුළු වූහ.
11. මා මිළදීගත් අශ්වයන් දොළසගෙන්^[4] එකකු අන් මිනිසකුට වික්කෙමි.
12. දාසයා පොල්ගෙඩි දොළසක් ගෙනවුත් එයින් දහයක් එක්තරා ස්ත්‍රියකට වික්කේය.
13. වෙළෙන්දෝ තිදෙනෙක් රුපියල් තුන්සියයකින් අසුන් තිදෙනෙකුන් ගත්හ.
14. පණස් ලක්‍ෂයක් මිනිස්සු ලක්දිව ඇත්තාහ.

පහත පෙනෙන වාක්‍යයන්හි අඩුතැන් සංඛ්‍යාවන් යෙදීමෙන් පිරවියයුතු:-

1. ...................... ගාවියො ඛෙත්තෙ ආහිණ්ඩන්ති.
2. මයං ගාමං ගච්ඡන්තා අටවියං ................. මිගෙ පස්සිම්හ.
3. දස පුරිසා ................... අම්බෙ ඛාදිංසු.
4. ඉමස්මිං ගාමෙ ..................... ගෙහා සන්ති.
5. තස්මිං ගාමෙ ..................... මනුස්සා වසන්ති.
6. මයං ඉතො ................. දිවසෙහි නගරං ගමිස්සාම.
7. අම්හාකං භාතරො .................... මාසෙහි ගාමං ආගමිස්සන්ති.
8. කුමාරී .................. පදුමානි ආහරිත්‍වා .................... දාරකානං අදාසි.
9. ............... දාසා ...................... නාළිකෙරෙ කිණිංසු.
10. මාතරො ................. ඵලානි ආනෙත්‍වා ....................... ධීතරානං අදංසු.
11. භගවා ...................... වස්සානි සාවත්‍ථියං වසි.
12. ........................... පක්ඛිනො රුක්ඛස්ස සාඛාසු නිසීදිංසු.
13. මය්හං ...................... භාතරො සන්ති.
14. මයං මග්ගෙ ගච්ඡන්තා ................. අස්සෙ ච ..................... රථෙ ච ......................... ඉත්‍ථියො ච ..................... ගොණෙ ච පස්සිම්හ.
15. තස්සා ඉත්‍ථියා ....................... පුත්තා ..................... ධීතරො .................... භාතරො ච සන්ති.

63. ක්‍ර‍මසංඛ්‍යා

පාලි වචනය	සිංහල තේරුම		පාලි වචනය	සිංහල තේරුම
පඨම	පළමුවෙනි		දසම	දසවෙනි
දුතිය	දෙවෙනි		එකාදසම	එකොළොස්වෙනි
තතිය	තුන්වෙනි		වීසතිම	විසිවෙනි
චතුත්‍ථ	සතරවෙනි		තිංසතිම	තිස්වෙනි
පඤ්චම	පස්වෙනි		චත්තාළීසතිම	හතලිස්වෙනි
ඡට්ඨ	සවෙනි		සත්තතිම	සැත්තෑවෙනි
සත්තම	සත්වෙනි		අසීතිම	අසූවෙනි
අට්ඨම	අටවෙනි		නවුතිම	අනූවෙනි
නවම	නවවෙනි		සතම	සියවෙනි

මේ ආදීහු තද්ධිතපද වෙති; තුන්ලිඟුවෙහි ම යෙදත්. පුල්ලිංග - නපුංසකලිංගයන්හි අකාරාන්තව ද ඉත්‍ථිලිංගයෙහි ‘පඨමා දුතියා’ ආදි වශයෙන් ඇතැම් පදයෝ ආකාරාන්තව ද ‘චතුත්‍ථි පඤ්චමී’ යනාදි වශයෙන් ඇතැම් පදයෝ ඊකාරාන්තව ද සිටිත්. ම යන්න අන්තයෙහි ඇති ශබ්දයෝ ඉත්‍ථිලිංගයේදී සත්තමා, සත්තමී යනාදී වශයෙන් දෙයාකාරයෙන් ම සිටිත්.

1. නවදිනකින් (නව දිනක් ඇවෑමෙන්) යන අර්ථ ඇත්තේයි. ↑

2. රූපියං - රුපියල. රූපියානං ද්වීහි සතෙහි - රුපියල් දෙසීයකින් සමාසකොට “ද්වීහි රූපියසතෙහි” යි යෙදිය හැක. ↑

3. අඹ - කොස් ආදී ගස් කියවෙන විට ඒවා පාලියෙහි පුල්ලිංගයෙන් සිටිත්: ගෙඩි කියවෙන විට නපුංසකලිංගය ගනිත්. ↑

4. මෙවැනි තැන් පාලියට නැගීමේදී ඡට්ඨිය හෝ සත්තමිය යෙදිය යුතු. ↑