1 ඒ අග මෙහෙසිය පුතුන් දස දෙනෙකු සහ එක් දියණියක ද බිහි කළා ය.
2 දරුවන් සියලු දෙනාටම වඩා වැඩිමහල් පුතණුවන් අභය නම් වූ අතර, බාලම දියණිය චිත්රා නම් වූවා ය. වේද මන්ත්ර විශාරද වූ බ්රාහ්මණයෝ ඇය දැක, “මැයගේ පුත්රයෙකු රජකම ලබා ගැනීම පිණිස තමාගේ මයිලණුවන් (මාමාවරුන්) 3 විනාශ කරන්නේ ය,” යැයි අනාවැකි පළ කළහ.
එම අනාවැකිය අසා, “නැගණිය මරන්නෙමු,” යැයි සහෝදරයන් තීරණය කර ගත් නමුත්, වැඩිමහල් සොහොයුරු අභය කුමාරයා 4 එය වැළැක්වීය. ඔවුහු ඇය එක් ටැම් ගෙයක (තනි කණුවක් මත තැනූ ගෙයක) බොහෝ කාලයක් රඳවා තැබූ අතර, රජතුමාගේ සිරි යහන් ගබඩාව තුළින් පමණක් ඒ එක් ටැම් ගෙයට පිවිසීමට දොරක් කරවූහ.
5 තව ද, (ඇය රැකබලා ගැනීම සඳහා) එක් දාසියක් එම මාලිගාව ඇතුළත රඳවා තැබූ අතර, පිටත රැකවල් සඳහා පුරුෂයන් යෙදවූහ. යම් හෙයකින් ඇය දුටු පමණින්ම ඇගේ රූප ශෝභාව නිසා පිරිමින් උමතු කරවයි ද, එනිසා ඇය ‘උන්මාද චිත්රා’ යන අන්වර්ථ නාමය ලැබුවා ය.
6 භද්රකාත්යායන දේවියගේ ලක්දිව ගමන ගැන අසා, මෑණියන් විසින් මෙහෙයවන ලද ඇගේ සොහොයුරෝ එක් අයෙකු හැර අන් සියල්ලෝම මෙහි පැමිණියහ. 7 එසේ පැමිණියා වූ ඔවුහු පණ්ඩුකාභය නම් ලක්දිව රජු ද, තම නැගණිය ද දැක සමගි ව හඬා වැළපී, බිසවුන් විසින් හා රජු විසින් කරන ලද සත්කාර ලැබූහ.
8 පසුව ඔවුහු රජුගේ අනුමැතිය ඇතිව ලක්දිව පුරා සංචාරය කළ අතර, තමන් කැමති තැන්වල වාසස්ථාන ද ගොඩනගා ගත්හ. 9 රාම කුමාරයා විසින් වාසය කළ ස්ථානය ‘රාම ගෝණ’ යැයි කියනු ලැබේ. 10 උරුවේල සහ අනුරාධ යන දෙදෙනාගේ වාසස්ථාන ද එසේම පිළිවෙළින් ‘උරුවේලය’ සහ ‘අනුරාධය’ යැයි කියනු ලැබේ.
11 එසේම විජිත, දීර්ඝායු සහ රෝහණ යන කුමාරවරුන්ගේ වාසස්ථාන ද ‘විජිත ග්රාම’, ‘දීර්ඝායු ග්රාම’ සහ ‘රෝහණ’ යැයි කියනු ලැබේ. ඒ අතරින් අනුරාධ කුමාරයා දකුණු දිගින් වැවක් කරවූ අතර, ඉන්පසුව රජ ගෙයක් ද කරවා එහි වාසය කළේ ය.
12 පණ්ඩුවස්දෙව් මහ රජතුමා තම වැඩිමහල් පුත් අභය කුමාරයා සුදුසු කාලය පැමිණි විට උප රජ තනතුරෙහි අභිෂේක කළේ ය.
13 දීර්ඝායු කුමාරයාගේ පුත් වූ දීඝගාමිණී කුමාරයා, ඒ උන්මාද චිත්රාවගේ තොරතුරු අසා ඇය දැකීමේ ආශාව ඇති ව උපතිස්ස ග්රාමයට ගොස් රජතුමා බැහැදැක්කේ ය. 14 එවිට රජතුමා උප රජු සමඟ එක්ව රාජ්ය සේවයේ තනතුරක් 15 මේ කුමාරයාට ලබා දුන්නේ ය.
දැල් කවුළුවක් ඉදිරිපිට සුදුසු ස්ථානයක ඔහු ඊට එළඹ සිටියේ ය. 16 එවිට ඒ චිත්රා තොමෝ ගාමිණී කුමාරයා දැක, සිතින් ඔහු කෙරෙහි ඇලී, “මේ කවුරුන් ද?” යැයි දාසියගෙන් විමසුවා ය. ඔහු තමාගේ මාමාගේ පුතෙකු බව අසා, දාසිය ලවා අවශ්ය කටයුතු සම්පාදනය කරවා ගත්තා ය.
17 ඒ කුමාරයා කවුළුවෙහි සන්ධියක් කොට පසුව වසා තබා, රාත්රියෙහි ‘කර්කටක යන්ත්රයකට’ (ඉණිමගක් වැනි උපකරණයකට) නැගී දොර කපා දමා එයින් ඇතුළු විය. ඔහු ඇය සමඟ එක්ව වාසය කොට අලුයම් කාලයේ දී පිටව ගිය අතර, 18 මෙසේ නිතර නිතර එහි රහසිගතව වාසය කළේ ය. ඇතුළු වීමට වෙනත් සිදුරක් හෝ දොරක් නැති බැවින් මේ බව ප්රසිද්ධ නොවී ය.
19 ඇය ඔහු නිසා ගැබ් ගත්තා ය. පසුව ගැබ් මෝරා ගියේ ය. 20 දාසිය මේ බව මව් බිසවට කීවා ය. මව් බිසව දියණියගෙන් කරුණු විමසා රජතුමාට දැනුම් දුන්නා ය.
රජතුමා පුත්රයන් කැඳවා, “ඔහු ද (දීඝගාමිණී ද) අප විසින් රැකගත යුත්තෙක්මය. එබැවින් ඔහුට ඇය සරණ පාවා දෙමු,” යැයි කීවේ ය. 21 “ඉදින් උපදින්නේ පුතෙකු නම් ඔහු මරන්නෙමු,” යැයි තීරණය කොට, ඔවුහු ඒ දීඝගාමිණී කුමාරයාට උන්මාද චිත්රාව සරණ පාවා දුන්හ.
දරුවා ලැබෙන කාලය පැමිණි කල්හි ඇය ප්රසූත ගෘහයට පිවිසියා ය. 22 එවිට රාජ කුමාරවරු, ඒ කුමරියට ආරක්ෂාව සැපයූ ‘චිත්ර’ නම් දාසයා සහ ‘කාළවේල’ නම් දාසයා යන දෙදෙනා, 23 ගාමිණී කුමරුගේ කටයුතු වලට හවුල් වී යැයි හෝ පොරොන්දු ඉටු නොකළේ යැයි සැක කොට මරවා දැමූහ. 24 එසේ මරන ලද ඔවුහු දෙදෙනා යක්ෂ යෝනියෙහි උපන් අතර, මව් කුස හොත් කුමාරයාට ආරක්ෂාව සැපයූහ.
ඒ කුමරිය දරු ප්රසූතියට ආසන්න වූ විට වෙනත් ස්ත්රියක් ලවා රහසේ දාසියක් ගෙන්වා ගත්තා ය. 25 ඒ චිත්රා කුමරිය පුතෙකු වැදුවා ය; නමුත් අර (පිටතින් ගෙන්වා ගත්) ස්ත්රිය දියණියක වැදුවා ය. චිත්රා තොමෝ ඒ ස්ත්රියට මසු දහසක් ද (කාසි දහසක්) තම පුතු ද දී, ඇය වැදූ දියණිය ගෙන්වා 26 ළඟ තබා ගත්තා ය.
“දියණියක ලැබුණේ ය,” යැයි අසා රාජ කුමාරවරු සතුටු වූහ. මව් කුමරිය ද, ඇගේ මව වූ අග බිසව ද යන දෙදෙනා එක්ව ඒ කුමාරයාට 27 මුත්තණුවන්ගේ සහ වැඩිමහල් මාමාගේ නම් එකතු කොට ‘පණ්ඩුකාභය’ යැයි නම් කළෝ ය.
ලංකා රාජ්යය ආරක්ෂා කළ පණ්ඩුවස්දෙව් රජතුමා තිස් අවුරුද්දක් 28 රාජ්යය කළේ ය. පණ්ඩුකාභය කුමාරයා උපන් කාලයේ දී ඒ රජතුමා මිය ගියේ ය.
29 ඒ රජතුමා මිය ගිය කල්හි සියලු රාජ පුත්රයෝ එක්ව, අභය දායක වූ ‘අභය’ නම් තම සහෝදර කුමාරයාට උදාර වූ රාජ්ය අභිෂේකය සිදු කළෝ ය.
මෙසෙකින් හුදී ජනයාගේ පහන් සංවේගය පිණිස කළ මහාවංශයේ ‘අභයාභිෂේක’ නම් වූ නව වැනි අදියර නිමි.