හෙතෙම ක්‍ෂත්‍රියමානයෙන් මත් වූවෙකි සැඩ පරොස් පුද්ගලයෙකි. සිද්‍ධාර්ථ කුමාරයාණන් ඡන්න ආදී සේවකයන් ගේ දරුවන් හා මිත්‍ර ලීලාවෙන් ගැවසෙනු හේ නො ඉවසයි. තමාට පහත් අය හා සමාගම් නොපවත්වන්නැයි හේ බෝසතාණනට කියයි. බෝසතාණන්වහන්සේ ඔහු ගේ බසට කන් නො දෙති. එවිට දෙව්දත් කුමරා සුදොවුන් මහරජුන් වෙත ගොස් “සිදුහත් කුමරු පහත් කුලවලැ අය හා සමානයන් හා සේ එක් වැ ගැවසෙතැ”යි පැමිණිලි කෙරෙයි. බෝසතාණන්ගේ සැටි දන්නා රජ තුමා එයට කිසිවක් කියා ඔහු අස්වසයි.