තමන් වහන්සේ ගේ ම අදහසිනුත් භාග්‍යවතුන් වහන්සේ දම් දෙසන සේක. අනුන් ගේ අදහස් බලා එයට සුදුසු සේත් දම් දෙසන සේක. යම් කාරණයක් සිදු වූ විට එය මුල් කොට ගෙනත් දම් දෙසන සේක. කෙනෙකුන් ගේ ප්‍රශ්න විසඳීම් වශයෙනුත් දම් දෙසන සේක.

ධර්මය අසන පිරිස යම් තැනක දී සාධුකාර ශබ්දය පවත්වා නම් එ කෙණෙහි ම ඵලසමාපත්තියට සමවැද, සාධු නාදය නැවැතුණු කෙණෙහි සමවතින් නැඟිට නැවැත්වූ තැන් සිට බණ වදාරණ සේක.

යමකු බණ අසා මේ ආත්මභාවයෙහි යටත් පිරිසෙයින් තිසරණ පිහිටීම් මාත්‍ර ගුණය වත් නො ලැබුවත් එ දේශනාව ඇසීම ඔහුට මතු භවයකට යහපත පිණිස පවතින්නේ නම් එ බඳු තැන දීත් දම් දෙසන සේක. සච්චකයාට බණ දෙසීම මෙයට නිදසුනකි.

යමකු ගේ මරණය ඉතා ළංවී ඇත්නම්, පිඬු පිණිස හැසිරෙන විට වුව ද හමු වූ ඔහුට දම් දෙසන සේක. දාරුචීරිය වස්තුව මෙයට නිදසුනි.