එසඳ මහාබෝධිසත්ත්‍වයන් චක්‍රවාටමධ්‍යයෙහි තමන්ගේ රන්වන්වූ ශරීරාලෝකයෙන් ඒ ප්‍රදේශය රන්රසයෙහි ගලන්නාක් මෙන් බබුළුවමින් ඉඳිනාහුය. බ්‍රහ්ම-ශක්‍ර-සුයාම-සන්තුෂිතාදි දෙවියෝ මහබිනික්මන් නික්මෙන වේලෙහි මෙන් ධවලඡත්‍රය-විජයොත්තර ශඞ්ඛ-දිව්‍ය චාමර-දිව්‍යතාලවෘන්ත ගෙන සිටිනාහුය. සමහර දේවතා කෙනෙක් රන්තොරණමාලාවන් ගෙන පිරිවරා සිටිනාහ. සමහර දේවතා කෙනෙක් සත්රුවන්ඇගෑමාලාවන් ගෙන පිරිවරා සිටිනාහ. සමහර දේවතා කෙනෙක් ස්වර්ණකදලීමාලාවන් ගෙන පිරිවරා සිටිනාහ. සමහර දේවතා කෙනෙක් සත්රුවන්මය සිරිවසමාලාවන් ගෙන පිරිවරා සිටිනාහ. සමහර දේවතා කෙනෙක් චාමරමාලාවන් ගෙන පිරිවරා සිටිනාහ. සමහර දේවතා කෙනෙක් අඞ්කුශමාලාවන් ගෙන පිරිවරා සිටිනාහ. සමහර දේවතා කෙනෙක් මත්ස්‍යයුගල මාලාවන් ගෙන පිරිවරා සිටිනාහ. සමහර දේවතා කෙනෙක් නන්දාවර්තමාලාවන් ගෙන පිරිවරා සිටිනාහ. සමහර දේවතා කෙනෙක් භද්‍රපීඨමාලාවන් ගෙන පිරිවරා සිටිනාහ. සමහර දේවතා කෙනෙක් ශඞ්ඛමාලාවන් ගෙන පිරිවරා සිටිනාහ. සමහර දේවතා කෙනෙක් කලසමාලාවන් ගෙන පිරිවරා සිටිනාහ. සමහර දේවතා කෙනෙක් පුෂ්පපාතිමාලාවන් ගෙන පිරිවරා සිටිනාහ. සමහර දේවතා කෙනෙක් පුෂ්පඝටමාලාවන් ගෙන පිරිවරා සිටිනාහ. සමහර දේවතා කෙනෙක් දුඹුළුසුණුසුමුගුමාලාවන් ගෙන පිරිවරා සිටිනාහ. සමහර දේවතා කෙනෙක් මිණිදඬුවැටප්‍රදීපමාලාවන් ගෙන පිරිවරා සිටිනාහ. සමහර දේවතා කෙනෙක් රජතාදාසමාලාවන් ගෙන පිරිවරා සිටිනාහ. සමහර දේවතා කෙනෙක් මාණික්‍යාදර්ශමාලාවන් ගෙන පිරිවරා සිටිනාහ. සමහර දේවතා කෙනෙක් සර්වරත්නාදර්ශමාලාවන් ගෙන පිරිවරා සිටිනාහ. සමහර දේවතා කෙනෙක් මාණික්‍යප්‍රදීපමාලාවන් ගෙන පිරිවරා සිටිනාහ. සමහර දේවතා කෙනෙක් ධජපතාකමාලාවන් ගෙන පිරිවරා සිටිනාහ. සමහර දේවතා කෙනෙක් කල්පවෘක්‍ෂමාලාවන් ගෙන පිරිවරා සිටිනාහ. සියලු දසදහසක් සක්වළ දේවතාවෝ මගුල් වෙස් ගෙන දිවනැටුම් දිවගී ආදිය පවත්වමින් සිටිනාහ. එසේම දිවසුවඳමල් සුවඳ සුණු සුවඳදුම් ආදියෙන් පූජාකරන්නාහ. සියලු ආකාශතලය මහත්වූ වැසිවර්ෂාවෙන් පිරීගියාක් මෙන් දිව සුවඳමල් වැස්සෙන් අතුරු නැතිවන්නේය.
එසඳ මහාපුරුෂයාණන් වහන්සේ චක්‍රවාටපර්වත නැමැති තිරයෙන් වටකරන ලද, තාරකා නැමැති මැණික්කර්මාන්ත කරන ලද, ආකාශ නැමැති වියන් ඇති, සකලරාත්‍රියෙහි දිලියෙන්නාවූ චන්‍ද්‍රමණ්ඩල නැමැති ප්‍රදීප ඇති, චක්‍රවාට ගර්භ නැමැති රත්න මණ්ඩප මධ්‍යයෙහි බොධිද්‍රැමනැමැති මරකතමාණික්‍යමය ඡත්‍රයෙකින් යුක්ත වූ වජ්‍රාසනමස්තකයෙහි නාටකස්ත්‍රීන් සහිත දිව්‍ය මනුෂ්‍යපර්ෂත් පිරිවරා වැඩහුන්සේක්ම ප්‍රථමයාමයෙහි පූර්වෙනිවාසානුස්මෘතිඥානය සමධිගම කොට මධ්‍යමයාමයෙහි දිව්‍යචක්‍ෂුරභිඥානය ප්‍රතිවෙධ කොට පශ්චිමයාමයෙහි ද්වාදශාඞ්ගප්‍රතීත්‍යසමුත්පාදචක්‍රය, අනුලොම ප්‍රතිලොමාදි වශයෙන් සම්මර්ශනය කෙරෙමින් අරුණොද්ගමනවෙලායෙහි සියලු දසදහසක් සක්වල එකනින්නාදකොට දශබලචතුවෛශාරද්‍යාදි සියලු ගුණසමූහයෙන් හෙබියාවූ සර්වඥතාඥානය ප්‍රතිවෙධ කරන සේක.
එකෙණෙහි ප්‍රතිසන්‍ධිග්‍රහණයෙහි මෙන් දෙතිස් පූර්වනිමිත්ත පහළවන්නේය. සියලු දසදහසක් සක්වළ වටකොට අකුලා දමාලූ වල්වටක් මෙන්ද, ඝනකොට හසුරුවා බඳනාලද මල් කලබක් මෙන්ද, මනාකොට සරහන ලද මලස්නක් මෙන්ද, සරහා පිළිායෙල කරන ලද්දේ වන්නේය.
මෙසේ සියලු ලොව එකනින්නාද, එකනිර්ඝෝෂ කොට එකසාධුකාර, එකොත්සව, එකමඞ්ගල, එකශ්‍රීසෞන්දර්යයෙන් යුක්තකොට ප්‍රතිවෙධ කරන ලද සර්වඥතාඥාන ඇති ඒ මෛත්‍රෙය සර්වඥයන් වහන්සේ “අනෙකජාතිසංසාරං” යනාදීන් ප්‍රීතිවාක්‍ය පවත්වන සේක.