| 19. කුටජපුප්ඵියවග්ගො | 19. කුටජපුප්ඵිය වග්ග |
| 1. කුටජපුප්ඵියත්ථෙරඅපදානං | 1. කුටජපුප්ඵිය ථේරාපදානය |
|
1
‘‘සුවණ්ණවණ්ණං
දිසං අනුවිලොකෙන්තං, ගච්ඡන්තං අනිලඤ්ජසෙ.
|
1
“උදාවූ හිරුමෙන් අහසෙහි වඩින්නාවූ, දිශාවිලෝකනය කරන්නාවූ, ස්වර්‍ණ වර්‍ණවූ බුදුරජාණන් වහන්සේ (දුටිමි.)
|
|
2
‘‘කුටජං පුප්ඵිතං දිස්වා, සංවිත්ථතසමොත්ථතං;
රුක්ඛතො ඔචිනිත්වාන, ඵුස්සස්ස අභිරොපයිං.
|
2
“දිගු පුළුල්ලෙහි පැතිරීගිය පිපුණු කෙලින්ද ගසක් දැක (ඒ මල්) ගසින් නෙලා ඵුස්ස බුදුරජාණන් වහන්සේට පිදීමි.
|
|
3
‘‘ද්වෙනවුතෙ ඉතො කප්පෙ, යං පුප්ඵමභිරොපයිං;
දුග්ගතිං නාභිජානාමි, බුද්ධපූජායිදං ඵලං.
|
3
“මින් දෙඅනූවන කපෙහි යම් පුෂ්ප පූජාවක් කෙළෙම්ද (ඒ හේතුවෙන්) දුගතියක් නොදනිමි. බුද්ධ පූජාවෙහි මේ විපාකයයි.
|
|
4
‘‘ඉතො සත්තරසෙ කප්පෙ, තයො ආසුං සුපුප්ඵිතා;
සත්තරතනසම්පන්නා, චක්කවත්තී මහබ්බලා.
|
4
“මින් සතළොස්වන කපෙහි සත් රුවනින් යුත් මහත් බල ඇති පුප්ඵික නම් තුන් සක්විති රජ කෙනෙක් වූහ.
|
|
5
‘‘පටිසම්භිදා චතස්සො, විමොක්ඛාපි ච අට්ඨිමෙ;
ඡළභිඤ්ඤා සච්ඡිකතා, කතං බුද්ධස්ස සාසනං’’.
ඉත්ථං සුදං ආයස්මා කුටජපුප්ඵියො ථෙරො ඉමා ගාථායො අභාසිත්ථාති.
|
5
“මේ සිව් පිළිසිඹියාවෝද, අෂ්ට විමොක්‍ෂයෝද, ෂඩභිඥාවෝද සාක්‍ෂාත් කරණ ලදී. බුදුරජාණන් වහන්සේගේ සසුනද කරණලදී. මෙහි මේ අයුරින් ආයුෂ්මත් කුටජපුප්ඵිය තෙරුන් වහන්සේ මෙම ගාථාවන් වදාළ සේක.”
|
| 2. බන්ධුජීවකත්ථෙරඅපදානං | 2. බන්ධුජීවක ථේරාපදානය |
|
6
‘‘සිද්ධත්ථො
සමාධිං සො සමාපන්නො, නිසීදි පබ්බතන්තරෙ.
|
6
“සියල්ල තෙමේම අවබෝධ කළාවූ, සත් පුරුෂයන් විසින් වර්‍ණනා කරණ ලද සිද්ධාර්ත්ථ නම් ඒ බුදුරජ තෙමෙ සමාධියට සමවැදුනේ පර්‍වත කූටයෙහි වැඩ හුන් සේක.
|
|
7
‘‘ජාතස්සරෙ
බන්ධුජීවකපුප්ඵානි, අද්දසං සමනන්තරං.
|
7
“ස්වයංජාත විලෙක්හි ජලයෙහි හටගත්තාවූ උතුම් මල් සොයන්නේ (ඒවා නොදැක) ඉක්බිතිව
|
|
8
‘‘උභො හත්ථෙහි පග්ගය්හ, උපාගච්ඡිං මහාමුනිං;
පසන්නචිත්තො සුමනො, සිද්ධත්ථස්සාභිරොපයිං.
|
8
“(එම මල්) දෝතින් ගෙන මහාමුනිවූ බුදුරජුන් වෙත එළඹියෙමි. පහන් සිත් ඇත්තේ සොම්නස්වූයේ සිද්ධාර්ත්ථ බුදුරජුන්ට එය පිදීමි.
|
|
9
‘‘චතුන්නවුතිතො
දුග්ගතිං නාභිජානාමි, බුද්ධපූජායිදං ඵලං.
|
9
“මින් අනූවන කපෙහි යම් පුෂ්ප පූජාවක් කෙළෙම්ද (ඒ හේතුවෙන්) දුගතියක් නොදනිමි. පුෂ්ප පූජාවෙහි මේ විපාකයයි.
|
|
10
‘‘ඉතො
සමුද්දකප්පො නාමෙන, චක්කවත්තී මහබ්බලො.
|
10
“මින් තුදුස්වන කපෙහි ජනාධිපතිවූ සමුද්දකප්ප නම් මහත් බල ඇති එක් සක්විති රජකෙනෙක් වීමි.
|
|
11
‘‘පටිසම්භිදා චතස්සො...පෙ.... කතං බුද්ධස්ස සාසනං’’.
ඉත්ථං සුදං ආයස්මා බන්ධුජීවකො ථෙරො ඉමා ගාථායො අභාසිත්ථාති.
|
11
“මේ සිව් පිළිසිඹියාවෝද, අෂ්ට විමොක්‍ෂයෝද, ෂඩභිඥාවෝද සාක්‍ෂාත් කරණ ලදී. බුදුරජාණන් වහන්සේගේ සසුනද කරණලදී. මෙහි මේ අයුරින් ආයුෂ්මත් බන්ධුජීවක තෙරුන් වහන්සේ මෙම ගාථාවන් වදාළ සේක.”
|
| 3. කොටුම්බරියත්ථෙරඅපදානං | 3. කොටුම්බරිය ථේරාපදානය |
|
12
‘‘කණිකාරංව ජොතන්තං, නිසින්නං පබ්බතන්තරෙ;
අප්පමෙය්‍යංව උදධිං, විත්ථතං ධරණිං යථා.
|
12
“පර්‍වතයන් අතුරෙන් (පිපුනු) කිණිහිරි රුකක් මෙන් බබලන වැඩහුන්නාහු, පමණ කළ නොහැකි (ජලය ඇති) සයුර මෙන් (අපමණ ගුණ ඇති), පැතුරුණාවූ පොළොව මෙන් (ගුණ ඇති), අති ශ්‍රේෂ්ඨ ආජානීයයකු මෙන් නිශ්චල, දිව්‍ය සමූහයා විසින් පිරිවරන ලද (සිඛී බුදුරජුන්) දිටිමි. (දැක) සතුටුවූයේ සතුටු සිතින් නරෝත්තමවූ උන් වහන්සේ වෙත එළඹියෙමි.
|
|
13
‘‘පූජිතං
(පරෙතං (සී.)) දෙවසඞ්ඝෙන, නිසභාජානියං යථා;
හට්ඨො හට්ඨෙන චිත්තෙන, උපාගච්ඡිං නරුත්තමං.
|
13 |
|
14
‘‘සත්තපුප්ඵානි
බුද්ධස්ස අභිරොපෙසිං, සිඛිනො ලොකබන්ධුනො.
|
14
“කොටුම්බර නම් වස්ත්‍ර වර්‍ගයෙහි ගැවසී තිබුනු මල් සතක් ලෝක බන්ධුවූ සිඛී බුදුරජාණන් වහන්සේට පූජා කෙළෙමි.
|
|
15
‘‘එකත්තිංසෙ ඉතො කප්පෙ, යං පුප්ඵමභිරොපයිං;
දුග්ගතිං නාභිජානාමි, බුද්ධපූජායිදං ඵලං.
|
15
“මින් එක්තිස්වන කපෙහි යම් පුෂ්ප පූජාවක් කෙළෙම්ද (ඒ හේතුවෙන්) දුගතියක් නොදනිමි. බුද්ධ පූජාවෙහි මේ විපාකයයි.
|
|
16
‘‘ඉතො වීසතිකප්පම්හි, මහානෙලසනාමකො;
එකො ආසි මහාතෙජො, චක්කවත්තී මහබ්බලො.
|
16
“මින් විසිවන කපෙහි මහත් බල ඇති මහානෙල නම් මහා තේජස් ඇති එක් සක්විති රජෙක් වීමි.
|
|
17
‘‘පටිසම්භිදා චතස්සො...පෙ.... කතං බුද්ධස්ස සාසනං’’.
ඉත්ථං සුදං ආයස්මා කොටුම්බරියො ථෙරො ඉමා ගාථායො අභාසිත්ථාති.
|
17
“මේ සිව් පිළිසිඹියාවෝද, අෂ්ට විමොක්‍ෂයෝද, ෂඩභිඥාවෝද සාක්‍ෂාත් කරණ ලදී. බුදුරජාණන් වහන්සේගේ සසුනද කරණලදී. මෙහි මේ අයුරින් ආයුෂ්මත් කොටුම්බරිය තෙරුන් වහන්සේ මෙම ගාථාවන් වදාළ සේක.”
|
| 4. පඤ්චහත්ථියත්ථෙරඅපදානං | 4. පඤ්චහත්‍ථිය ථේරාපදානය |
|
18
‘‘තිස්සො
පුරක්ඛතො සාවකෙහි, රථියං පටිපජ්ජථ.
|
18
“ලොවට දෙටු, නරශ්‍රේෂ්ඨවූ, භාග්‍යවත්වූ තිස්ස නම් බුදුවරයෙක් වූහ. (උන්වහන්සේ) සව්වන් විසින් පිරිවරන ලදුයේ වීථියට පිළිපන් සේක.
|
|
19
‘‘පඤ්ච
ආහුතිං දාතුකාමොහං, පග්ගණ්හිං වතසිද්ධියා
(පුත්තොම්හි හිතසිද්ධියා (ස්‍යා.)).
|
19
“මා විසින් උපුල් මල් මිටි පසක්ද, සතරක්ද හෙවත් උපුල් මිටි නවයක් තබන ලදී. මම (ඒවා) ව්‍රත සිද්‍ධිය සඳහා බුදුරජුන්ට දෙනු කැමැත්තේ (තුබූ තැනින්) ගතිමි.
|
|
20
‘‘සුවණ්ණවණ්ණං සම්බුද්ධං, ගච්ඡන්තං අන්තරාපණෙ;
බුද්ධරංසීහි ඵුට්ඨොස්මි
(බුද්ධරංස්‍යාභිඵුට්ඨොම්හි (සී.), බුද්ධරංසාභිඝුට්ඨොස්මි (ක.)), පූජෙසිං ද්විපදුත්තමං.
|
20
“ඇතුළු වීථියෙහි ගමන් කරන්නාවූ ස්වර්‍ණ වර්‍ණවූ බුදුරජුන් දිටිමි. (මම) බුදු රැසින් මැනවින් පසස්නා ලද්දේ වෙමි. විපදෝත්තමවූ බුදුරජුන්හට පිදීමි.
|
|
21
‘‘ද්වෙනවුතෙ
දුග්ගතිං නාභිජානාමි, බුද්ධපූජායිදං ඵලං.
|
21
“මින් දෙඅනූවන කපෙහි යම් පුෂ්ප පූජාවක් කෙළෙම්ද (ඒ හේතුවෙන්) දුගතියක් නොදනිමි. බුද්ධ පූජාවෙහි මේ විපාකයයි.
|
|
22
‘‘ඉතො තෙරසකප්පම්හි, පඤ්ච සුසභසම්මතා;
සත්තරතනසම්පන්නා, චක්කවත්තී මහබ්බලා.
|
22
“මින් තෙළෙස්වන කපෙහි සත් රුවනින් යුත් මහ බල ඇති උසභ නම්වූ පස් සක්විති රජෙක් වූහ.
|
|
23
‘‘පටිසම්භිදා චතස්සො...පෙ.... කතං බුද්ධස්ස සාසනං’’.
ඉත්ථං සුදං ආයස්මා පඤ්චහත්ථියො ථෙරො ඉමා ගාථායො අභාසිත්ථාති.
|
23
“මේ සිව් පිළිසිඹියාවෝද, අෂ්ට විමොක්‍ෂයෝද, ෂඩභිඥාවෝද සාක්‍ෂාත් කරණ ලදී. බුදුරජාණන් වහන්සේගේ සසුනද කරණලදී. මෙහි මේ අයුරින් ආයුෂ්මත් පඤ්චහත්‍ථිය තෙරුන් වහන්සේ මෙම ගාථාවන් වදාළ සේක.”
|
| 5. ඉසිමුග්ගදායකත්ථෙරඅපදානං | 5. ඉසිමුග්ගදායක ථේරාපදානය |
|
24
‘‘උදෙන්තං සතරංසිංව, පීතරංසිංව
(සිතරංසිංව (සී.)) භාණුමං;
කකුධං විලසන්තංව, පදුමුත්තරනායකං.
|
24
“උදාවන්නාවූ සූර්‍ය්‍යයා මෙන්ද, (උදාවූ) අතිශයින් දීප්ති රැස් ඇති හිරු මෙන්ද, පුණු රැසි සඳු මෙන්ද, මල් ගෙඩි දම්වැලින් හොබනා කුඹුක් ගසක් මෙන්ද බබළන්නාවූ (පදුමුත්තර) බුදුරජුන් දිටිමි.
|
|
25
‘‘ඉසිමුග්ගානි පිසිත්වා
(ඉසිසුග්ගානි පිංසෙත්වා (සී.), ඉසිමුග්ගං නිමන්තෙත්වා (ස්‍යා.)), මධුඛුද්දෙ අනීළකෙ;
පාසාදෙව ඨිතො සන්තො, අදාසිං ලොකබන්ධුනො.
|
25
“ඎෂි මුද්ග (ඎෂීන් පරිභෝග කරණ මුං) අඹරා මැස්සන් නැති ඛුද්දක මධු (කණමී) ද (ගෙන) පහයෙහි සිටියේම ලෝක බන්ධුවූ බුදුරජුන්හට දුනිමි.
|
|
26
‘‘අට්ඨසතසහස්සානි, අහෙසුං බුද්ධසාවකා;
සබ්බෙසං පත්තපූරෙන්තං
(පත්තපූරං තං (සී.)), තතො චාපි බහුත්තරං.
|
26
“(එහි) අට ලක්‍ෂයක් බුද්ධ ශ්‍රාවකයෝ වූහ. (ඒ මුං හා මී) හැමදෙනා වහන්සේට පාත්‍ර පුරවා එයිනුදු ඉතා වැඩි තරම් විය.
|
|
27
‘‘තෙන චිත්තප්පසාදෙන, සුක්කමූලෙන චොදිතො;
කප්පානං සතසහස්සං, දුග්ගතිං නුපපජ්ජහං.
|
27
“කුශල මූලයෙන් මෙහෙයන ලදුයේ, එම චිත්ත ප්‍රසාදය කරණකොටගෙන කල්ප ලක්‍ෂයක් මුළුල්ලෙහි (මම) දුගතියක නොඉපදුනෙමි.
|
|
28
‘‘චත්තාලීසම්හි
ඉසිමුග්ගසනාමා
(මහිසමන්තනාමා (ස්‍යා.)) තෙ, චක්කවත්තී මහබ්බලා.
|
28
“සතළිස් දහස්වන කපෙහි මහත් බල ඇති ඉසිමුග්ග නම්වූ ඒ අටතිස් සක්විති රජකෙනෙක් වූහ.
|
|
29
‘‘පටිසම්භිදා
ඉත්ථං සුදං ආයස්මා ඉසිමුග්ගදායකො ථෙරො ඉමා ගාථායො අභාසිත්ථාති.
|
29
“මේ සිව් පිළිසිඹියාවෝද, අෂ්ට විමොක්‍ෂයෝද, ෂඩභිඥාවෝද සාක්‍ෂාත් කරණ ලදී. බුදුරජාණන් වහන්සේගේ සසුනද කරණලදී. මෙහි මේ අයුරින් ආයුෂ්මත් ඉසිමුග්ගදායක තෙරුන් වහන්සේ මෙම ගාථාවන් වදාළ සේක.”
|
| 6. බොධිඋපට්ඨාකත්ථෙරඅපදානං | 6. බොධි උපට්ඨාක ථේරාපදානය |
|
30
‘‘නගරෙ
නිච්චුපට්ඨානයුත්තොම්හි, ගතොහං බොධිමුත්තමං.
|
30
“(මම) අමරවතී නගරයෙහි මිහිඟු බෙර වයන්නෙක් වීමි. මම උතුම් බෝධිය වෙතට ගියේ නිතර උවටැනෙහි යෙදුනේ වෙමි.
|
|
31
‘‘සායං පාතං උපට්ඨිත්වා, සුක්කමූලෙන චොදිතො;
අට්ඨාරසකප්පසතෙ, දුග්ගතිං නුපපජ්ජහං.
|
31
“උදය සවස එළඹ (උවටැන්කොට) එම කුශල මූලයෙන් මෙහෙයන ලදුයේ එක්දහස් අටසිය කපක් මම දුගතියකට නොපැමිණියෙමි.
|
|
32
‘‘පන්නරසෙ කප්පසතෙ, ඉතො ආසිං ජනාධිපො;
මුරජො
(දමථො (ස්‍යා.)) නාම නාමෙන, චක්කවත්තී මහබ්බලො.
|
32
“මින් එක් දහස් පන්සිය කපෙහි ජනාධිපතිවූ මහත් බල ඇති මුරජ නම් සක්විති රජෙක් වීමි.
|
|
33
‘‘පටිසම්භිදා චතස්සො...පෙ.... කතං බුද්ධස්ස සාසනං’’.
ඉත්ථං සුදං ආයස්මා බොධිඋපට්ඨාකො ථෙරො ඉමා ගාථායො අභාසිත්ථාති.
|
33
“මේ සිව් පිළිසිඹියාවෝද, අෂ්ට විමොක්‍ෂයෝද, ෂඩභිඥාවෝද සාක්‍ෂාත් කරණ ලදී. බුදුරජාණන් වහන්සේගේ සසුනද කරණලදී. මෙහි මේ අයුරින් ආයුෂ්මත් බොධි උපට්ඨාක තෙරුන් වහන්සේ මෙම ගාථාවන් වදාළ සේක.”
|
| 7. එකචින්තිකත්ථෙරඅපදානං | 7. එකචින්තික ථේරාපදානය |
|
34
‘‘යදා
තයො සද්දා නිච්ඡරන්ති, දෙවානං අනුමොදතං.
|
34
“යම් කලෙක්හි ආයු පිරිහී යෑමෙන් දෙව්ලොවින් චුතවූයේද, එකල්හි අනුමෝදනය කරන්නාවූ දෙවියන්ගේ ත්‍රිවිධ ශබ්ද කෙනෙක් පිටව යෙත්. (කෙසේද යත්?)
|
|
35
‘ඉතො භො සුගතිං ගච්ඡ, මනුස්සානං සහබ්‍යතං;
මනුස්සභූතො සද්ධම්මෙ, ලභ සද්ධං අනුත්තරං.
|
35
“පින්වත, මින් චුතව මනුෂ්‍යයන්ගේ සහභාවයවූ සුගතියට එනු මැනව. මිනිස්වූයේ සසුනෙහි උතුම් වූ ශ්‍රද්‍ධාව ලබව.
|
|
36
‘‘‘සා තෙ සද්ධා නිවිට්ඨාස්ස, මූලජාතා පතිට්ඨිතා;
යාවජීවං අසංහීරා, සද්ධම්මෙ සුප්පවෙදිතෙ.
|
36
“ඒ ශ්‍රද්‍ධා තොමෝ බැස ගන්නා ලද්දී, එහි හටගත් මුල් ඇත්තී, මැනවින් බිහිවෙන ලද්දී විය යතු වන්නීය. මනාකොට අවබෝධ කරණ ලද ධර්‍මයෙහි දිවි ඇතිතාක් නොපසු බටව, කයින්ද, වචනයෙන්ද, සිතින්ද බොහෝ කුසල්කොට, නිදුක්වූ (ක්ලේශොපධි රහිත බැවින්) පිරිසිදුවූ (අත් බැව් සම්පත් හා භව භෝග සම්පත් උපදනා) ඔපධිකවූ ඒ බොහෝ කුසල්ද කොට, පරිත්‍යාගයෙන් යුතුව, අනික් මිනිසුන්ද බ්‍රහ්මචරිය නම්වූ සද්ධර්‍මයෙහි පිහිටුවනු මැනව කියායි.”
|
|
37
‘‘‘කායෙන
මනසා කුසලං කත්වා, අබ්‍යාපජ්ජං
(අබ්‍යාපජ්ඣං (ස්‍යා.), අප්පමාණං (ඉතිවුත්තකෙ 83)) නිරූපධිං.
|
37 |
|
38
‘‘‘තතො ඔපධිකං පුඤ්ඤං, කත්වා දානෙන තං බහුං;
අඤ්ඤෙපි මච්චෙ සද්ධම්මෙ, බ්‍රහ්මචරියෙ නිවෙසය’.
|
38 |
|
39
‘‘ඉමාය අනුකම්පාය, දෙවා දෙවං යදා විදූ;
චවන්තං අනුමොදන්ති, එහි දෙව පුනප්පුනං
(දෙවපුරං පුන (ස්‍යා.)).
|
39
“නුවණැති දෙවිවරු චුතවන්නාවූ දෙවියනට ‘දෙව්පුරයට නැවත එනු මැනවැ’ යි කියා මෙම අනුකම්පාවෙනුදු අනුමෝදනය කෙරෙත්.
|
|
40
‘‘සංවෙගො මෙ
(සංවිග්ගොහං (ස්‍යා.)) තදා ආසි, දෙවසඞ්ඝෙ සමාගතෙ;
කංසු නාම අහං යොනිං, ගමිස්සාමි ඉතො චුතො.
|
40
“දිව්‍ය සමූහයා රැස්වූ එකල්හි මට සංවේගයක් ඇති විය. (කෙසේද යත්) ‘මම මින් චුතව කිනම් යොනියකට (උත්පත්ති වශයෙන්) යන්නෙම්ද?’ කියායි.
|
|
41
‘‘මම
මමුද්ධරිතුකාමො සො, ආගච්ඡි මම සන්තිකං.
|
41
“වඩන ලද ඉඳුරන් ඇති ශ්‍රමණයෙක් තෙම මාගේ දුක දැන මා ඒ දුකින් ගොඩ නගනු කැමැත්තේ මාගේ සමීපයට පැමිණියේය. එකල්හි සුමන නම්වූ ඒ පදුමුත්තර බුදුරජාණන් වහන්සේගේ ශ්‍රාවක තෙම අර්ත්‍ථයෙන් හා ධර්‍මයෙන් අනුශාසනාකොට මා සංවේගයට පත් කෙළේය.
|
|
42
‘‘සුමනො නාම නාමෙන, පදුමුත්තරසාවකො;
අත්ථධම්මානුසාසිත්වා, සංවෙජෙසි මමං තදා.
|
42 |
|
43
‘‘තස්සාහං
තං ධීරං අභිවාදෙත්වා, තත්ථ කාලංකතො අහං.
|
43
“මම උන්වහන්සේගේ වචනය අසා බුදුරජුන් කෙරෙහි සිත පැහැදවීමි. ඒ ප්‍රාඥයන් වහන්සේට අභිවාදනයකොට මම එහි කළුරිය කෙළේ වෙමි.
|
|
44
‘‘උපපජ්ජිං ස
(උපපජ්ජිස්සං (සී.)) තත්ථෙව, සුක්කමූලෙන චොදිතො;
කප්පානං සතසහස්සං, දුග්ගතිං නුපපජ්ජහං.
|
44
“එකී කුශල මූලයෙන් වෙහෙසන ලද මම එම දෙව්ලොවෙහි උපදින්නෙම් කල්ප ලක්‍ෂයක් මුළුල්ලෙහි දුගතියක නොඉපදුනෙමි.
|
|
45
‘‘පටිසම්භිදා චතස්සො...පෙ.... කතං බුද්ධස්ස සාසනං’’.
ඉත්ථං සුදං ආයස්මා එකචින්තිකො ථෙරො ඉමා ගාථායො අභාසිත්ථාති.
|
45
“මේ සිව් පිළිසිඹියාවෝද, අෂ්ට විමොක්‍ෂයෝද, ෂඩභිඥාවෝද සාක්‍ෂාත් කරණ ලදී. බුදුරජාණන් වහන්සේගේ සසුනද කරණලදී. මෙහි මේ අයුරින් ආයුෂ්මත් එකචින්තික තෙරුන් වහන්සේ මෙම ගාථාවන් වදාළ සේක.”
|
| 8. තිකණ්ණිපුප්ඵියත්ථෙරඅපදානං | 8. තිකණ්ණිපුප්ඵිය ථේරාපදානය |
|
46
‘‘දෙවභූතො අහං සන්තො, අච්ඡරාහි පුරක්ඛතො;
පුබ්බකම්මං සරිත්වාන, බුද්ධසෙට්ඨං අනුස්සරිං.
|
46
“දෙවියෙකුවූ මම අප්සරාවන් විසින් පිරිවරන ලදුයේ, පෙර කරණ ලද කර්‍මය සිහි කොට බුද්ධ ශ්‍රේෂ්ඨයන් වහන්සේ සිහිපත් කෙළෙමි.
|
|
47
‘‘තිකණ්ණිපුප්ඵං
(කිංකණිපුප්ඵං (ක.)) පග්ගය්හ, සකං චිත්තං පසාදයිං;
බුද්ධම්හි අභිරොපෙසිං, විපස්සිම්හි නරාසභෙ.
|
47
“සිහින් මිදිමල් තුණක් ගෙන සිය සිත පහදවා විපස්සී බුදුජුන් කෙරෙහි පිදීමි.
|
|
48
‘‘එකනවුතිතො
දුග්ගතිං නාභිජානාමි, බුද්ධපූජායිදං ඵලං.
|
48
“මින් එක් අනූවන කපෙහි යම් පුෂ්ප පූජාවක් කෙළෙම්ද (ඒ හේතුවෙන්) දුගතියක් නොදනිමි. බුද්ධ පූජාවෙහි මේ විපාකයයි.
|
|
49
‘‘තෙසත්තතිම්හිතො කප්පෙ, චතුරාසුං රමුත්තමා;
සත්තරතනසම්පන්නා, චක්කවත්තී මහබ්බලා.
|
49
“මින් තෙසැත්තෑවන කපෙහි සත්රුවනින් යුත් මහත් බල ඇති රමුත්තම නම් සිධි සක්විත් රජකෙනෙක් වූහ.
|
|
50
‘‘පටිසම්භිදා
ඉත්ථං සුදං ආයස්මා තිකණ්ණිපුප්ඵියො
(කිංකණිකපුප්ඵියො (ක.)) ථෙරො ඉමා ගාථායො අභාසිත්ථාති.
|
50
“මේ සිව් පිළිසිඹියාවෝද, අෂ්ට විමොක්‍ෂයෝද, ෂඩභිඥාවෝද සාක්‍ෂාත් කරණ ලදී. බුදුරජාණන් වහන්සේගේ සසුනද කරණලදී. මෙහි මේ අයුරින් ආයුෂ්මත් තිකණ්ණිපුප්ඵිය තෙරුන් වහන්සේ මෙම ගාථාවන් වදාළ සේක.”
|
| 9. එකචාරියත්ථෙරඅපදානං | 9. එකචාරිය ථේරාපදානය |
|
51
‘‘තාවතිංසෙසු
බුද්ධො ච ලොකෙ නිබ්බාති, මයඤ්චම්හ සරාගිනො.
|
51
“එකල්හි තව්තිසා වැසි දෙවියන් අතර මහත් ඝෝෂාවක් විය. (කෙසේද යත්?) බුදුරජාණන් වහන්සේ ලෝකයෙහි පිරිනිවන් පානා සේක. අපිදු (මේ තාක්ම) රාග සහගතයෝ වෙමුය කියායි.
|
|
52
‘‘තෙසං සංවෙගජාතානං, සොකසල්ලසමඞ්ගිනං;
සබලෙන උපත්ථද්ධො, අගමං බුද්ධසන්තිකං.
|
52
“ඒ සංවේගයට පත්, ශෝක නමැති උල් ඇණුනු එම දෙවියන් අතුරෙන් මම බල සහිත බැවින් (දුර්‍වල නොවී) බුදුරජුන් සමීපයට ගියෙමි.
|
|
53
‘‘මන්දාරවං ගහෙත්වාන, සඞ්ගීති
(සණ්හිතං (සී.), සඞ්ගිතං (ස්‍යා.)) අභිනිම්මිතං;
පරිනිබ්බුතකාලම්හි, බුද්ධස්ස අභිරොපයිං.
|
53
“මවන ලද සියුම්වූ මදාරා (මල්) ගෙන පිරිනිවන් පානා වේලෙහි බුදුරජුන්හට පිදීමි.
|
|
54
‘‘සබ්බෙ දෙවානුමොදිංසු, අච්ඡරායො ච මෙ තදා;
කප්පානං සතසහස්සං, දුග්ගතිං නුපපජ්ජහං.
|
54
“එකල්හි සියළු දෙවියෝද, අප්සරාවෝද, මාගේ (පිණ) අනුමෝදන්වූහ. (ඒ හේතුවෙන්) මම කල්ප ලක්‍ෂයක් මුළුල්ලෙහි දුගතියක් නොදනිමි.
|
|
55
‘‘සට්ඨිකප්පසහස්සම්හි, ඉතො සොළස තෙ ජනා;
මහාමල්ලජනා නාම, චක්කවත්තී මහබ්බලා.
|
55
“මින් සැටදහස්වන කපෙහි මහත් බල ඇති මහා මල්ලජන නම් සොළොස් සක්විති රජෙක් වූහ.
|
|
56
‘‘පටිසම්භිදා චතස්සො...පෙ.... කතං බුද්ධස්ස සාසනං’’.
ඉත්ථං
|
56
“මේ සිව් පිළිසිඹියාවෝද, අෂ්ට විමොක්‍ෂයෝද, ෂඩභිඥාවෝද සාක්‍ෂාත් කරණ ලදී. බුදුරජාණන් වහන්සේගේ සසුනද කරණලදී. මෙහි මේ අයුරින් ආයුෂ්මත් එකචාරිය තෙරුන් වහන්සේ මෙම ගාථාවන් වදාළ සේක.”
|
| 10. තිවණ්ටිපුප්ඵියත්ථෙරඅපදානං | 10. තිවණ්ටිපුප්ඵිය ථේරාපදානය |
|
57
‘‘අභිභූතං
තෙසං නිජ්ඣායමානානං, පරිළාහො අජායථ.
|
57
“ඒ සියල්ලෝ මා වෙත රැස්ව දුකින් පීඩිතවූවාහු ලතැවෙමින් සිතත්. එසේ සිතන්නාහු ඔවුන්හට දාහයද ඇතිවිය.
|
|
58
‘‘සුනන්දො නාම නාමෙන, බුද්ධස්ස සාවකො තදා;
ධම්මදස්සිස්ස මුනිනො, ආගච්ඡි මම සන්තිකං.
|
58
“එකල්හි ධම්මදස්සී බුදුරජාණන් වහන්සේගේ ‘සුනන්‍ද’ නම් ශ්‍රාවක තෙමේ මාගේ සමීපයට පැමිණියේය.
|
|
59
‘‘යෙ මෙ බද්ධචරා ආසුං, තෙ මෙ පුප්ඵං අදුං තදා;
තාහං පුප්ඵං ගහෙත්වාන, සාවකෙ අභිරොපයිං.
|
59
“එකල්හි යම් කෙනෙක් මාගේ සහචරයෝ වූවාහුද ඔවුහු මට මල් දුන්නාහුය. මම ඒ මල් ගෙන (එම සුනන්‍ද නම්) ශ්‍රාවකයන් වහන්සේට පිදීමි.
|
|
60
‘‘සොහං කාලංකතො තත්ථ, පුනාපි උපපජ්ජහං;
අට්ඨාරසෙ කප්පසතෙ, විනිපාතං න ගච්ඡහං.
|
60
“(ඉක්බිති) කළුරිය කළාවූ (මම) එම දෙව්ලොවෙහිම උපනිමි. මම එක් දහස් අටසියවන කපෙහිද දුගතියකට නොගියෙමි.
|
|
61
‘‘තෙරසෙතො
සත්තරතනසම්පන්නා, චක්කවත්තී මහබ්බලා.
|
61
“මින් එක් දහස් තෙසියවන කපෙහි සත්රුවනින් යුත් මහත් බල ඇති ධූමකේතු නම් අට සක්විති රජ කෙනෙක් වූහ.
|
|
62
‘‘පටිසම්භිදා
ඉත්ථං සුදං ආයස්මා තිවණ්ටිපුප්ඵියො ථෙරො ඉමා ගාථායො අභාසිත්ථාති;
|
62
“මේ සිව් පිළිසිඹියාවෝද, අෂ්ට විමොක්‍ෂයෝද, ෂඩභිඥාවෝද සාක්‍ෂාත් කරණ ලදී. බුදුරජාණන් වහන්සේගේ සසුනද කරණලදී. මෙහි මේ අයුරින් ආයුෂ්මත් තිවණ්ටිපුප්ඵිය තෙරුන් වහන්සේ මෙම ගාථාවන් වදාළ සේක.”
|