මා විසින් මෙසේ අසන ලදී. එක් සමයෙක්හි භාග්‍යවතුන් වහන්සේ සැවැත් නුවර අනේපිඬු මහ සිටාණන් විසින් කරවන ලද ජේතවන මහා විහාරයෙහි වැඩ වසන සේක. එහිදී භාග්‍යවතුන් වහන්සේ, “මහණෙනි” කියා භික්‍ෂූන්ට ආමන්ත්‍රණය කළ සේක. ඒ භික්‍ෂූහු, ‘භාග්‍යවතුන් වහන්සැ’ යි කියා ප්‍රති වචන දුන්හ. භාග්‍යවතුන් වහන්සේ මෙය වදාළ සේක.

“මහණෙනි, අංග අටකින් යුත් පෙහෙවස් සමාදන්වූයේ මහත් ඵලය. මහානිශංසය. මහත් ආලෝක ඇත්තේය. මහත් පැතිරීම් ඇත්තේය. මහණෙනි, මෙහිදී ආර්‍ය්‍යශ්‍රාවක තෙම මෙසේ සලකා බලයි.

“ජීවිතාන්තය තෙක් රහතුන් වහන්සේ සතුන් නැසීම හැර දමා, සතුන් මැරීමෙන් වෙන්වී, බහා තැබූ දඬු ඇතිව, බහා තැබූ ආයුධ ඇතිව, ලජ්ජා ඇතිව, දයාවට පැමිණ, සියලු ප්‍රාණභූතයන්ට හිත අනුකම්පා ඇතිව වසත්. “මමත් අද මේ රැය, මේ දවස, සතුන් මැරීම හැර දමා, සතුන් මැරීමෙන් වෙන්ව, බහා තැබූ දඬු ඇතිව, බහා තැබූ ආයුධ ඇතිව, ලජ්ජා ඇත්තේ, දයාවට පැමිණියේ, සියලු ප්‍රාණභූතයන්ට හිත අනුකම්පා ඇත්තේ වසමි.

“මේ අංගයෙනුත් රහතුන් වහන්සේ අනුකරණය කරමි. මා විසින් පෙහෙවස් සමාදන්ව විසුයේද වන්නේය” යි මේ පළමුවන අංගයෙන් යුක්තවූයේ වෙයි.

“ජීවිතාන්තය තෙක් රහතුන් වහන්සේ අනුන් දුන් දෙය ගැනීමෙන් තොරව, දුන් දෙය ගන්නේ, දුන් දෙය බලාපොරොත්තු වන්නේ, ඉක්බිති මේ පිරිසිදුවූ ආත්මයෙන් වෙසෙත්ද,

“මමත් අද මේ රැය, මේ දවස, නුදුන් දෙය ගැන්ම හැර දමා නුදුන් දෙය ගැන්මෙන් වෙන්වූයේ, දුන් දෙය ගන්නේ දුන් දෙය බලාපොරොත්තුවන්නේ, ඉක්බිති මේ පිරිසිදුවූ ආත්මයෙන් වසමි. මේ අංගයෙනුත් රහතුන් වහන්සේ අනුකරණය කරමි. මා විසින් පෙහෙවස් සමාදන්ව විසුයේද වන්නේය” යි මේ දෙවන අංගයෙන් යුක්තවූයේ වෙයි.

“ජීවිතාන්තය තෙක් රහතුන් වහන්සේ කාම සේවනය (බ්‍රහ්මයා මෙන් නොහැසිරීම) හැර දමා බඹසර රකින්නේ (කාම සේවනය නොකරන්නේ) දුරුව හැසිරෙන්නේ, දෙදෙනෙකුගේ හැසිරීමවූ ගමුන්ගේ ක්‍රියාවෙහි නොඇලුණේද, ‘මමත් අද මේ රැය, මේ දවාල, කාම සේවනය හැර, කාම සේවනයෙන් තොර බඹසර රකින්නේ, දුරුව හැසිරෙන්නේ, දෙදෙනෙකුගේ හැසිරීමවූ ගමුන්ගේ ක්‍රියාවෙහි නොඇලුණේ වෙමි. මේ අංගයෙනුත් රහතුන් වහන්සේ අනුකරණය කරමි. මා විසින් පෙහෙවස් සමාදන්ව විසුයේද වන්නේය” යි මේ තුන්වන අංගයෙන්ද යුක්තවූයේ වෙයි.

“ජීවිතාන්තය තෙක් රහතුන් වහන්සේ බොරුකීම හැරදමා, බොරු කීමෙන් වෙන්වූයේ, ඇත්ත කියන්නේ, ඇත්තට බැඳී ඇත්තේ, ඇදහිය යුතුවූයේ, විශ්වාස කළ හැකි වූයේ, ලෝකයාට නොගැලපෙන කියුම් නැත්තේ වෙත්. මමද බොරුකීම හැර දමා, බොරු කීමෙන් වෙන්ව, සත්‍යය කියන්නේ, සත්‍යය බලාපොරොත්තු වන්නේ, ඉක්බිති මේ ආත්මයෙන් වසමි. “මේ අංගයෙනුත් රහතුන් වහන්සේ අනුකරණය කරමි. මා විසින් පෙහෙවස්ද සමාදන් වූයේ වන්නේය” යි මේ සතරවන අංගයෙන් යුක්තවූයේ වෙයි.

“ජීවිතාන්තය තෙක් රහතුන් වහන්සේ රා මෙර මත් ද්‍රව්‍යයන්හි පමාව සිටීම හැර, රා මෙර මත් ද්‍රව්‍යවල ප්‍රමාදව සිටීමෙන් වෙන්වේද, මමත් අද මේ රැය, මේ දාවල, රා මෙර පානය හැර දමා, රා මෙර පානයෙන් වෙන්ව, ඉක්බිති මේ ආත්මයෙන් වසමි. මේ අංගයෙනුත් රහතුන් වහන්සේ අනුකරණය කරමි. මා විසින් පෙහෙවස් සමාදන්ව විසුයේද වන්නේයයි මේ පස්වන අංගයෙන්ද යුක්තවූයේ වෙයි.

“ජීවිතාන්තය තෙක් රහතුන් වහන්සේ එකම බතක් වළඳන්නේ, විකාල (නොකල) කෑමෙන්රෑ වෙන්වූයේ, නොඇලුණේ වෙත්. මමද මේ රැය, මේ දාවල, විකාල භෝජනයෙන් වැලකෙන්නේ, විකාල භෝජනයෙන් වෙන්ව, ඉක්බිති මේ ආත්මයෙන් වසමි. මේ අංගයෙනුත් රහතුන් වහන්සේ අනුකරණය කරමි. මා විසින් පෙහෙවස් සමාදන්ව විසුයේද වන්නේයයි මේ හයවන අංගයෙන්ද යුක්තවූයේ වෙයි.

“ජීවිතාන්තය තෙක් රහතුන් වහන්සේ නැටීම්, ගී කීම්, බෙර ගැසීම්, උසුළු විසුළු බැලීම්, මල්දම් සුවඳ විලවුන් දැරීම, පැළඳීම, සැරසීම යන කරුණු වලින් වැළකුණේ වෙයි. මමද අද මේ රැය, මේ දවස, නැටීම්, ගී කීම්, බෙර ගැසීම්, උසුළු විසුළු බැලීම්, මල්දම් සුවඳ විලවුන් දැරීම, පැළඳීම, සැරසීම යන කරුණු වලින් වැළකුණේ, නැටීම්, ගී කීම්, බෙර ගැසීම්, උසුළු විසුළු බැලීම්, මල්දම් සුවඳ විලවුන් දැරීම, පැළඳීම, සැරසීම යන කරුණු වලින් වෙන්ව ඉක්බිති මේ ආත්මයෙන් වසමි. මේ අංගයෙනුත් රහතුන් වහන්සේ අනුකරණය කරමි. මා විසින් පෙහෙවස් සමාදන්ව විසුයේද වන්නේයයි මේ සත්වන අංගයෙන් යුක්තවූයේ වෙයි.

“ජීවිතාන්තය තෙක් රහතුන් වහන්සේ උස් අසුන්, මහ අසුන් හැර, උස් අසුන් මහ අසුන්වලින් වෙන්ව, මැස්සක හෝ, තණ ඇතිරියක හෝ, පැදුරෙහි නිදීම කරන්නේ වේද, ‘මමද මේ රැය, මේ දවාල, උස් අසුන් මහ අසුන් හැර, උස් අසුන් මහ අසුන්වලින් වෙන්ව, වැලකෙන්නේ, උස් අසුන් මහ අසුන් හැර, උස් අසුන් මහ අසුන්වලින් වෙන්ව, ඉක්බිති මේ ආත්මයෙන් වසමි. මේ අංගයෙනුත් රහතුන් වහන්සේ අනුකරණය කරමි. මා විසින් පෙහෙවස් සමාදන්ව විසුයේද වන්නේයයි මේ අටවැනි අංගයෙන්ද යුක්තවූයේ වෙයි. මහණෙනි, අංග අටකින් යුත් පෙහෙවස් සමාදන්වූයේ මහත් ඵලය. මහානිශංසය. මහත් ආලෝක ඇත්තේය. මහත් පැතිරීම් ඇත්තේය.

මා විසින් මෙසේ අසන ලදී. එක් සමයෙක්හි භාග්‍යවතුන් වහන්සේ සැවැත් නුවර අනේපිඬු මහ සිටාණන් විසින් කරවන ලද ජේතවන මහා විහාරයෙහි වැඩ වසන සේක. එහිදී භාග්‍යවතුන් වහන්සේ, “මහණෙනි” කියා භික්‍ෂූන්ට ආමන්ත්‍රණය කළ සේක. ඒ භික්‍ෂූහු, ‘භාග්‍යවතුන් වහන්සැ’ යි කියා ප්‍රති වචන දුන්හ. භාග්‍යවතුන් වහන්සේ මෙය වදාළ සේක. අංග අටකින් යුත් පෙහෙවස් කෙසේ සමාදන්වූයේ මහත් ඵලද, මහත් ආනිශංසද, මහත් ආලෝක ඇත්තේද, මහත් පැතිරීම් ඇත්තේද?

“මහණෙනි, මෙහි ආර්‍ය්‍යශ්‍රාවක තෙම මෙසේ සලකයි.

“ජීවිතාන්තය තෙක් රහතුන් වහන්සේ සතුන් නැසීම හැර දමා, සතුන් මැරීමෙන් වෙන්වී, බහා තැබූ දඬු ඇතිව, බහා තැබූ ආයුධ ඇතිව, ලජ්ජා ඇතිව, දයාවට පැමිණ, සියලු ප්‍රාණභූතයන්ට හිත අනුකම්පා ඇතිව වසත්. “මමත් අද මේ රැය, මේ දවස, සතුන් මැරීම හැර දමා, සතුන් මැරීමෙන් වෙන්ව, බහා තැබූ දඬු ඇතිව, බහා තැබූ ආයුධ ඇතිව, ලජ්ජා ඇත්තේ, දයාවට පැමිණියේ, සියලු ප්‍රාණභූතයන්ට හිත අනුකම්පා ඇත්තේ වසමි.

“මේ අංගයෙනුත් රහතුන් වහන්සේ අනුකරණය කරමි. මා විසින් පෙහෙවස් සමාදන්ව විසුයේද වන්නේය” යි මේ පළමුවන අංගයෙන් යුක්තවූයේ වෙයි.

“ජීවිතාන්තය තෙක් රහතුන් වහන්සේ අනුන් දුන් දෙය ගැනීමෙන් තොරව, දුන් දෙය ගන්නේ, දුන් දෙය බලාපොරොත්තු වන්නේ, ඉක්බිති මේ පිරිසිදුවූ ආත්මයෙන් වෙසෙත්ද,

“මමත් අද මේ රැය, මේ දවස, නුදුන් දෙය ගැන්ම හැර දමා නුදුන් දෙය ගැන්මෙන් වෙන්වූයේ, දුන් දෙය ගන්නේ දුන් දෙය බලාපොරොත්තුවන්නේ, ඉක්බිති මේ පිරිසිදුවූ ආත්මයෙන් වසමි. මේ අංගයෙනුත් රහතුන් වහන්සේ අනුකරණය කරමි. මා විසින් පෙහෙවස් සමාදන්ව විසුයේද වන්නේය” යි මේ දෙවන අංගයෙන් යුක්තවූයේ වෙයි.

“ජීවිතාන්තය තෙක් රහතුන් වහන්සේ කාම සේවනය (බ්‍රහ්මයා මෙන් නොහැසිරීම) හැර දමා බඹසර රකින්නේ (කාම සේවනය නොකරන්නේ) දුරුව හැසිරෙන්නේ, දෙදෙනෙකුගේ හැසිරීමවූ ගමුන්ගේ ක්‍රියාවෙහි නොඇලුණේද, ‘මමත් අද මේ රැය, මේ දවාල, කාම සේවනය හැර, කාම සේවනයෙන් තොර බඹසර රකින්නේ, දුරුව හැසිරෙන්නේ, දෙදෙනෙකුගේ හැසිරීමවූ ගමුන්ගේ ක්‍රියාවෙහි නොඇලුණේ වෙමි. මේ අංගයෙනුත් රහතුන් වහන්සේ අනුකරණය කරමි. මා විසින් පෙහෙවස් සමාදන්ව විසුයේද වන්නේය” යි මේ තුන්වන අංගයෙන්ද යුක්තවූයේ වෙයි.

“ජීවිතාන්තය තෙක් රහතුන් වහන්සේ බොරුකීම හැරදමා, බොරු කීමෙන් වෙන්වූයේ, ඇත්ත කියන්නේ, ඇත්තට බැඳී ඇත්තේ, ඇදහිය යුතුවූයේ, විශ්වාස කළ හැකි වූයේ, ලෝකයාට නොගැලපෙන කියුම් නැත්තේ වෙත්. මමද බොරුකීම හැර දමා, බොරු කීමෙන් වෙන්ව, සත්‍යය කියන්නේ, සත්‍යය බලාපොරොත්තු වන්නේ, ඉක්බිති මේ ආත්මයෙන් වසමි. “මේ අංගයෙනුත් රහතුන් වහන්සේ අනුකරණය කරමි. මා විසින් පෙහෙවස්ද සමාදන් වූයේ වන්නේය” යි මේ සතරවන අංගයෙන් යුක්තවූයේ වෙයි.

“ජීවිතාන්තය තෙක් රහතුන් වහන්සේ රා මෙර මත් ද්‍රව්‍යයන්හි පමාව සිටීම හැර, රා මෙර මත් ද්‍රව්‍යවල ප්‍රමාදව සිටීමෙන් වෙන්වේද, මමත් අද මේ රැය, මේ දාවල, රා මෙර පානය හැර දමා, රා මෙර පානයෙන් වෙන්ව, ඉක්බිති මේ ආත්මයෙන් වසමි. මේ අංගයෙනුත් රහතුන් වහන්සේ අනුකරණය කරමි. මා විසින් පෙහෙවස් සමාදන්ව විසුයේද වන්නේයයි මේ පස්වන අංගයෙන්ද යුක්තවූයේ වෙයි.

“ජීවිතාන්තය තෙක් රහතුන් වහන්සේ එකම බතක් වළඳන්නේ, විකාල (නොකල) කෑමෙන්රෑ වෙන්වූයේ, නොඇලුණේ වෙත්. මමද මේ රැය, මේ දාවල, විකාල භෝජනයෙන් වැලකෙන්නේ, විකාල භෝජනයෙන් වෙන්ව, ඉක්බිති මේ ආත්මයෙන් වසමි. මේ අංගයෙනුත් රහතුන් වහන්සේ අනුකරණය කරමි. මා විසින් පෙහෙවස් සමාදන්ව විසුයේද වන්නේයයි මේ හයවන අංගයෙන්ද යුක්තවූයේ වෙයි.

“ජීවිතාන්තය තෙක් රහතුන් වහන්සේ නැටීම්, ගී කීම්, බෙර ගැසීම්, උසුළු විසුළු බැලීම්, මල්දම් සුවඳ විලවුන් දැරීම, පැළඳීම, සැරසීම යන කරුණු වලින් වැළකුණේ වෙයි. මමද අද මේ රැය, මේ දවස, නැටීම්, ගී කීම්, බෙර ගැසීම්, උසුළු විසුළු බැලීම්, මල්දම් සුවඳ විලවුන් දැරීම, පැළඳීම, සැරසීම යන කරුණු වලින් වැළකුණේ, නැටීම්, ගී කීම්, බෙර ගැසීම්, උසුළු විසුළු බැලීම්, මල්දම් සුවඳ විලවුන් දැරීම, පැළඳීම, සැරසීම යන කරුණු වලින් වෙන්ව ඉක්බිති මේ ආත්මයෙන් වසමි. මේ අංගයෙනුත් රහතුන් වහන්සේ අනුකරණය කරමි. මා විසින් පෙහෙවස් සමාදන්ව විසුයේද වන්නේයයි මේ සත්වන අංගයෙන් යුක්තවූයේ වෙයි.

“ජීවිතාන්තය තෙක් රහතුන් වහන්සේ උස් අසුන්, මහ අසුන් හැර, උස් අසුන් මහ අසුන්වලින් වෙන්ව, මැස්සක හෝ, තණ ඇතිරියක හෝ, පැදුරෙහි නිදීම කරන්නේ වේද, ‘මමද මේ රැය, මේ දවාල, උස් අසුන් මහ අසුන් හැර, උස් අසුන් මහ අසුන්වලින් වෙන්ව, වැලකෙන්නේ, උස් අසුන් මහ අසුන් හැර, උස් අසුන් මහ අසුන්වලින් වෙන්ව, ඉක්බිති මේ ආත්මයෙන් වසමි. මේ අංගයෙනුත් රහතුන් වහන්සේ අනුකරණය කරමි. මා විසින් පෙහෙවස් සමාදන්ව විසුයේද වන්නේයයි මේ අටවැනි අංගයෙන්ද යුක්තවූයේ වෙයි. මහණෙනි, අංග අටකින් යුත් පෙහෙවස් සමාදන්වූයේ මහත් ඵලය. මහානිශංසය. මහත් ආලෝක ඇත්තේය. මහත් පැතිරීම් ඇත්තේය.

“මහණෙනි, මෙසේ අංග අටකින් යුත් පෙහෙවෙස් සමාදන්වූයේ මහත් ඵලය, මහත් ආනිශංසය, මහත් ආලෝක ඇත්තේය, මහත් පැතිරීම් ඇත්තේය. මහත් ඵලය කොපමණ වේද, මහත් ආනිශංසය කොපමණ වේද, මහත් ආලෝකය කොපමණ වේද, මහත් පැතිරීම කොපමණ වේද,

“මහණෙනි, යම්සේ යමෙක් මේ බොහෝ සත් රුවන් ඇති සොළොස් මහා ජනපදයන්හි ඉසුරු බව, අධිපතිබවවූ රාජ්‍යය කරන්නේද, කෙබඳු සොලොස් මහා ජනපදයන්ගේද යත්? අංග - මගධ - කාශි - කොශල - වජ්ජි - මල්‍ය - වෙදි - වංග - කුරු - පඤ්චාල - මත්ස්‍ය - ශුරසෙන - අශ්වක - අවන්ති - ගන්‍ධාර - කාම්බොජ යන මොවුන්ගේය.”

“මෙය අංග අටකින් යුත් පෙහෙවස්හි සොළොස්වන කලාවටත් නොඅගී. එයට හේතු කවරේද? මහණෙනි, දිව්‍ය සුඛය හා සසඳන කල මනුෂ්‍ය රාජ්‍යය දිළිඳුය.

“මහණෙනි, මිනිසුන්ගේ යම් පණස් අවුරුද්දක් වේද, ඒ සිව් මහා රජයේ දෙවියන්ට මේ එක්රෑ දවාලකි. ඒ රැයින් තිස් රැයක් මාසයයි. ඒ මාසයෙන් දොලොස් මසක් අවුරුද්දය. ඒ අවුරුද්දෙන් දිව්‍ය වර්ෂ පන්සියයක් සිවු මහ රජයේ දෙවියන්ට ආයුෂ ප්‍රමාණයයි.

“මහණෙනි, මෙහි ඇතැම් ස්ත්‍රියක් හෝ පුරුෂයෙක් හෝ අංග අටකින් යුත් යම් පෙහෙවසක් සමාදන්ව වැස කය බිඳී මරණින් මතු සතර මහා රජයේ දෙවියන් හා සම බවට පැමිණෙයි යන කරුණු විද්‍යමාන වේ.

“මහණෙනි, දිව්‍ය සුඛය හා සසඳන කල මනුෂ්‍ය රාජ්‍යය දිළිඳුය. මේ සඳහා කියන ලදී. මහණෙනි, මිනිසුන්ගේ යම් වර්‍ෂ සියයක් තව්තිසාවේ දෙවියනට මේ එකරෑ දවාලක් වේද, ඒ රැයින්රෑ තිහක් මාසයෙකි. ඒ මාසයෙන් දොළොස් මසක් අවුරුද්දෙකි. ඒ අවුරුද්දෙන් දිව්‍ය වර්ෂ දහසක් තව්තිසාවේ දෙවියන්ගේ ආයුෂ ප්‍රමාණයයි. මහණෙනි, මෙහි ඇතැම් ස්ත්‍රියක් හෝ පුරුෂයෙක් හෝ අංග අටකින් යුත් යම් පෙහෙවසක් සමාදන්ව වැස කය බිඳී මරණින් මතු තව්තිසා දෙවියන් හා සමානත්‍වයට පැමිණෙයි යන මේ කරුණ විද්‍යමාන වේ.

“මහණෙනි, මිනිසුන්ගේ යම් අවුරුදු දෙසියයක් යාම දෙවියන්ට මේ එක්රෑ දාවලක් වේද, ඒ රැයින් තිස් රැයක් මාසයෙකි. ඒ මසින් දොළොස් මසක් අවුරුද්දෙකි. ඒ අවුරුද්දෙන් දිව්‍ය වර්ෂ දෙදහසක් යාම දෙවියන්ගේ ආයුෂ ප්‍රමාණයයි. මහණෙනි, මෙහි ඇතැම් ස්ත්‍රියක් හෝ පුරුෂයෙක් හෝ අංග අටකින් යුත් යම් පෙහෙවසක් සමාදන්ව වැස කය බිඳී මරණින් මතු යාම දෙවියන් හා සමානත්‍වයට පැමිණෙයි යන මේ කරුණ විද්‍යමාන වේ.

“මහණෙනි, මිනිසුන්ගේ යම් අවුරුදු හාරසියයක් වේද, තුෂිත දෙවියන්ට මේ එක්රෑ දාවලකි. ඒ රැයින් තිස් රැයක් මාසයෙකි. ඒ මසින් දොළොස් මසක් අවුරුද්දකි. ඒ අවුරුද්දෙන් දිව්‍ය වර්ෂ හාර දහසක් තුෂිත දෙවියන්ගේ ආයුෂ ප්‍රමාණයයි. මහණෙනි, මෙහි ඇතැම් ස්ත්‍රියක් හෝ පුරුෂයෙක් හෝ අංග අටකින් යුත් යම් පෙහෙවසක් සමාදන්ව වැස කය බිඳී මරණින් මතු තුෂිත දෙවියන් හා සමානත්‍වයට පැමිණෙයි යන මේ කරුණ විද්‍යමාන වේ.

“මහණෙනි, මිනිසුන්ගේ යම් අවුරුදු අටසියයක් වේද, නිර්මාණ රතී දෙවියන්ට මේ එකරෑ දවාලෙකි. ඒ රැයින් තිස් රැයක් මාසයෙකි. ඒ මාසයෙන් දොළොස් මසක් අවුරුද්දෙකි. ඒ අවුරුද්දෙන් දිව්‍ය වර්ෂ අටදහසක් නිර්මාණ රතී දෙවියන්ට ආයුෂ ප්‍රමාණයයි. මහණෙනි, මෙහි ඇතැම් ස්ත්‍රියක් හෝ පුරුෂයෙක් හෝ අංග අටකින් යුත් යම් පෙහෙවසක් සමාදන්ව වැස කය බිඳී මරණින් මතු නිර්මණෙ රතී දෙවියන් හා සමානත්‍වයට පැමිණෙයි යන මේ කරුණ විද්‍යමාන වේ.

“මහණෙනි, මිනිසුන්ගේ යම් අවුරුදු එක්දහස් හයසීයක්, පරනිර්මිත වසවර්ති දෙවියන්ට මේ එකරෑ දවාලකි. ඒ රැයින් තිස් රැයක් මාසයෙකි. ඒ මසින් දොළොස් මසක් අවුරුද්දෙකි. ඒ අවුරුද්දෙන් වර්ෂ දහසය දහසක් පරනිර්මිත වසවර්ති දෙවියන් ආයුෂ ප්‍රමාණයයි. මහණෙනි, මෙහි ඇතැම් ස්ත්‍රියක් හෝ පුරුෂයෙක් හෝ අංග අටකින් යුත් යම් පෙහෙවසක් සමාදන්ව වැස කය බිඳී මරණින් මතු පරනිර්මිත වසවර්ති දෙවියන් හා සමානත්‍වයට පැමිණෙයි යන මේ කරුණ විද්‍යමාන වේ.

(1) “පණ නොනසව. අනුන් දෙය නොගනුව. බොරු නොකියව, මත්පැන් බොන්නෙක් නොවව. දෙදෙනෙකුගේ හැසිරිමවූ අබ්‍රහ්මවර්යාවෙන් වෙන් වෙන්න. රැය නොකල්හි කෑම නොකව.

(2) “මල්දම් නොදරව. සුවඳ නොගනුව. පොළොවේ මෙන් මැස්සෙහිද, තණ ඇතිරියේද නිදව. මෙය දුක් කෙළවරට ගිය බුදුන් පැවසූ අංග අටින් යුත් පෙහෙවසයයි කියත්.

(3) “ඉරද, සඳද දෙදෙනා මනාව පෙනෙමින් එළිය පතුරුවත්ද, අහසේ හැසිරෙන, අඳුරු දුරලන, දිගුන් බබුළුවන ඔවුහු වනාහි අහසේ දිලිසෙත්.

(4) “මේ අතර මු.ුය, මැණික්ය, උසස් වෛදුර්යය, රත්රන්ද, එසේම රන්ද, යමක් ජාත රූපය හටකය කියාද, එයද සියලු චන්‍ද්‍ර ප්‍රභාවද, ඒ තාරකා සමූහයද, අංග අටින් යුත් පෙහෙවීමට දහසයින් අඩකුත් සමාන නොවේ.

(5) “එබැවින් ස්ත්‍රීහුද, පුරුෂයෝද, සිල්වත්වූවාහු, අංග අටින් යුත් පෙහෙවීම සමාදන්ව වසත්වා. සැප විපාක ඇති පින් කර නින්‍දාවට නොගියාහු ස්වර්‍ග භූමියට එළඹෙත්.”

“එක් සමයෙක්හි භාග්‍යවතුන් වහන්සේ සැවැත් නුවර මිගාර මාතාව විසින් කරවන ලද පූර්‍වාරාමයෙහිවූ ප්‍රාසාදයෙහි වාසය කරන සේක. ඉක්බිති වනාහි මිගාර මාතාව නම්වූ විශාඛාව භාග්‍යවතුන් වහන්සේ කරා පැමිණියාය. පැමිණ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ වැඳ, එකත්පසෙක හුන්නාය. එකත් පසෙක හුන් මිගාර මාතා නම්වූ විශාඛාවට භාග්‍යවතුන් වහන්සේ මෙසේ වදාළ සේක.

“විශාඛාවෙනි, අංග අටකින් යුත් පෙහෙවස් සමාදන්වූයේ මහත්ඵල වේ. මහත් ආනිශංස වේ. මහත් ආලෝක ඇත්තේ වේ. මහත් පැතිරීම් ඇත්තේ වේ.

“විශාඛාවෙනි, මෙහි ආර්‍ය්‍යශ්‍රාවක තෙමේ මෙසේ සලකයි. ජීවිතාන්තය තෙක් රහතුන් වහන්සේ සතුන් නැසීම හැර දමා, සතුන් මැරීමෙන් වෙන්වී, බහා තැබූ දඬු ඇතිව, බහා තැබූ ආයුධ ඇතිව, ලජ්ජා ඇතිව, දයාවට පැමිණ, සියලු ප්‍රාණභූතයන්ට හිත අනුකම්පා ඇතිව වසත්. “මමත් අද මේ රැය, මේ දවස, සතුන් මැරීම හැර දමා, සතුන් මැරීමෙන් වෙන්ව, බහා තැබූ දඬු ඇතිව, බහා තැබූ ආයුධ ඇතිව, ලජ්ජා ඇත්තේ, දයාවට පැමිණියේ, සියලු ප්‍රාණභූතයන්ට හිත අනුකම්පා ඇත්තේ වසමි.

“මේ අංගයෙනුත් රහතුන් වහන්සේ අනුකරණය කරමි. මා විසින් පෙහෙවස් සමාදන්ව විසුයේද වන්නේය” යි මේ පළමුවන අංගයෙන් යුක්තවූයේ වෙයි.

“ජීවිතාන්තය තෙක් රහතුන් වහන්සේ අනුන් දුන් දෙය ගැනීමෙන් තොරව, දුන් දෙය ගන්නේ, දුන් දෙය බලාපොරොත්තු වන්නේ, ඉක්බිති මේ පිරිසිදුවූ ආත්මයෙන් වෙසෙත්ද,

“මමත් අද මේ රැය, මේ දවස, නුදුන් දෙය ගැන්ම හැර දමා නුදුන් දෙය ගැන්මෙන් වෙන්වූයේ, දුන් දෙය ගන්නේ දුන් දෙය බලාපොරොත්තුවන්නේ, ඉක්බිති මේ පිරිසිදුවූ ආත්මයෙන් වසමි. මේ අංගයෙනුත් රහතුන් වහන්සේ අනුකරණය කරමි. මා විසින් පෙහෙවස් සමාදන්ව විසුයේද වන්නේය” යි මේ දෙවන අංගයෙන් යුක්තවූයේ වෙයි.

“ජීවිතාන්තය තෙක් රහතුන් වහන්සේ කාම සේවනය (බ්‍රහ්මයා මෙන් නොහැසිරීම) හැර දමා බඹසර රකින්නේ (කාම සේවනය නොකරන්නේ) දුරුව හැසිරෙන්නේ, දෙදෙනෙකුගේ හැසිරීමවූ ගමුන්ගේ ක්‍රියාවෙහි නොඇලුණේද, ‘මමත් අද මේ රැය, මේ දවාල, කාම සේවනය හැර, කාම සේවනයෙන් තොර බඹසර රකින්නේ, දුරුව හැසිරෙන්නේ, දෙදෙනෙකුගේ හැසිරීමවූ ගමුන්ගේ ක්‍රියාවෙහි නොඇලුණේ වෙමි. මේ අංගයෙනුත් රහතුන් වහන්සේ අනුකරණය කරමි. මා විසින් පෙහෙවස් සමාදන්ව විසුයේද වන්නේය” යි මේ තුන්වන අංගයෙන්ද යුක්තවූයේ වෙයි.

“ජීවිතාන්තය තෙක් රහතුන් වහන්සේ බොරුකීම හැරදමා, බොරු කීමෙන් වෙන්වූයේ, ඇත්ත කියන්නේ, ඇත්තට බැඳී ඇත්තේ, ඇදහිය යුතුවූයේ, විශ්වාස කළ හැකි වූයේ, ලෝකයාට නොගැලපෙන කියුම් නැත්තේ වෙත්. මමද බොරුකීම හැර දමා, බොරු කීමෙන් වෙන්ව, සත්‍යය කියන්නේ, සත්‍යය බලාපොරොත්තු වන්නේ, ඉක්බිති මේ ආත්මයෙන් වසමි. “මේ අංගයෙනුත් රහතුන් වහන්සේ අනුකරණය කරමි. මා විසින් පෙහෙවස්ද සමාදන් වූයේ වන්නේය” යි මේ සතරවන අංගයෙන් යුක්තවූයේ වෙයි.

“ජීවිතාන්තය තෙක් රහතුන් වහන්සේ රා මෙර මත් ද්‍රව්‍යයන්හි පමාව සිටීම හැර, රා මෙර මත් ද්‍රව්‍යවල ප්‍රමාදව සිටීමෙන් වෙන්වේද, මමත් අද මේ රැය, මේ දාවල, රා මෙර පානය හැර දමා, රා මෙර පානයෙන් වෙන්ව, ඉක්බිති මේ ආත්මයෙන් වසමි. මේ අංගයෙනුත් රහතුන් වහන්සේ අනුකරණය කරමි. මා විසින් පෙහෙවස් සමාදන්ව විසුයේද වන්නේයයි මේ පස්වන අංගයෙන්ද යුක්තවූයේ වෙයි.

“ජීවිතාන්තය තෙක් රහතුන් වහන්සේ එකම බතක් වළඳන්නේ, විකාල (නොකල) කෑමෙන්රෑ වෙන්වූයේ, නොඇලුණේ වෙත්. මමද මේ රැය, මේ දාවල, විකාල භෝජනයෙන් වැලකෙන්නේ, විකාල භෝජනයෙන් වෙන්ව, ඉක්බිති මේ ආත්මයෙන් වසමි. මේ අංගයෙනුත් රහතුන් වහන්සේ අනුකරණය කරමි. මා විසින් පෙහෙවස් සමාදන්ව විසුයේද වන්නේයයි මේ හයවන අංගයෙන්ද යුක්තවූයේ වෙයි.

“ජීවිතාන්තය තෙක් රහතුන් වහන්සේ නැටීම්, ගී කීම්, බෙර ගැසීම්, උසුළු විසුළු බැලීම්, මල්දම් සුවඳ විලවුන් දැරීම, පැළඳීම, සැරසීම යන කරුණු වලින් වැළකුණේ වෙයි. මමද අද මේ රැය, මේ දවස, නැටීම්, ගී කීම්, බෙර ගැසීම්, උසුළු විසුළු බැලීම්, මල්දම් සුවඳ විලවුන් දැරීම, පැළඳීම, සැරසීම යන කරුණු වලින් වැළකුණේ, නැටීම්, ගී කීම්, බෙර ගැසීම්, උසුළු විසුළු බැලීම්, මල්දම් සුවඳ විලවුන් දැරීම, පැළඳීම, සැරසීම යන කරුණු වලින් වෙන්ව ඉක්බිති මේ ආත්මයෙන් වසමි. මේ අංගයෙනුත් රහතුන් වහන්සේ අනුකරණය කරමි. මා විසින් පෙහෙවස් සමාදන්ව විසුයේද වන්නේයයි මේ සත්වන අංගයෙන් යුක්තවූයේ වෙයි.

“ජීවිතාන්තය තෙක් රහතුන් වහන්සේ උස් අසුන්, මහ අසුන් හැර, උස් අසුන් මහ අසුන්වලින් වෙන්ව, මැස්සක හෝ, තණ ඇතිරියක හෝ, පැදුරෙහි නිදීම කරන්නේ වේද, ‘මමද මේ රැය, මේ දවාල, උස් අසුන් මහ අසුන් හැර, උස් අසුන් මහ අසුන්වලින් වෙන්ව, වැලකෙන්නේ, උස් අසුන් මහ අසුන් හැර, උස් අසුන් මහ අසුන්වලින් වෙන්ව, ඉක්බිති මේ ආත්මයෙන් වසමි. මේ අංගයෙනුත් රහතුන් වහන්සේ අනුකරණය කරමි. මා විසින් පෙහෙවස් සමාදන්ව විසුයේද වන්නේයයි මේ අටවැනි අංගයෙන්ද යුක්තවූයේ වෙයි. මහණෙනි, අංග අටකින් යුත් පෙහෙවස් සමාදන්වූයේ මහත් ඵලය. මහානිශංසය. මහත් ආලෝක ඇත්තේය. මහත් පැතිරීම් ඇත්තේය.

“විශාඛාවෙනි, අංග අටකින් යුත් පෙහෙවස් සමාදන්වූයේ මහත්ඵල වේ. මහත් ආනිශංස වේ. මහත් ආලෝක ඇත්තේ වේ. මහත් පැතිරීම් ඇත්තේ වේ.

“කොපමණ මහත් ඵල වේද, කොපමණ මහත් ආනිශංස වේද, කොපමණ මහත් ආලෝක වේද? කොපමණ මහත් පැතිරීම් වේද?

“මහණෙනි, යම්සේ යමෙක් මේ බොහෝ සත් රුවන් ඇති සොළොස් මහා ජනපදයන්හි ඉසුරු බව, අධිපතිබවවූ රාජ්‍යය කරන්නේද, කෙබඳු සොලොස් මහා ජනපදයන්ගේද යත්? අංග - මගධ - කාශි - කොශල - වජ්ජි - මල්‍ය - වෙදි - වංග - කුරු - පඤ්චාල - මත්ස්‍ය - ශුරසෙන - අශ්වක - අවන්ති - ගන්‍ධාර - කාම්බොජ යන මොවුන්ගේය.”

“මෙය අංග අටකින් යුත් පෙහෙවස්හි සොළොස්වන කලාවටත් නොඅගී. එයට හේතු කවරේද? මහණෙනි, දිව්‍ය සුඛය හා සසඳන කල මනුෂ්‍ය රාජ්‍යය දිළිඳුය.

“මහණෙනි, මිනිසුන්ගේ යම් පණස් අවුරුද්දක් වේද, ඒ සිව් මහා රජයේ දෙවියන්ට මේ එක්රෑ දවාලකි. ඒ රැයින් තිස් රැයක් මාසයයි. ඒ මාසයෙන් දොලොස් මසක් අවුරුද්දය. ඒ අවුරුද්දෙන් දිව්‍ය වර්ෂ පන්සියයක් සිවු මහ රජයේ දෙවියන්ට ආයුෂ ප්‍රමාණයයි.

“මහණෙනි, මෙහි ඇතැම් ස්ත්‍රියක් හෝ පුරුෂයෙක් හෝ අංග අටකින් යුත් යම් පෙහෙවසක් සමාදන්ව වැස කය බිඳී මරණින් මතු සතර මහා රජයේ දෙවියන් හා සම බවට පැමිණෙයි යන කරුණු විද්‍යමාන වේ.

“මහණෙනි, දිව්‍ය සුඛය හා සසඳන කල මනුෂ්‍ය රාජ්‍යය දිළිඳුය. මේ සඳහා කියන ලදී. මහණෙනි, මිනිසුන්ගේ යම් වර්‍ෂ සියයක් තව්තිසාවේ දෙවියනට මේ එකරෑ දවාලක් වේද, ඒ රැයින්රෑ තිහක් මාසයෙකි. ඒ මාසයෙන් දොළොස් මසක් අවුරුද්දෙකි. ඒ අවුරුද්දෙන් දිව්‍ය වර්ෂ දහසක් තව්තිසාවේ දෙවියන්ගේ ආයුෂ ප්‍රමාණයයි. මහණෙනි, මෙහි ඇතැම් ස්ත්‍රියක් හෝ පුරුෂයෙක් හෝ අංග අටකින් යුත් යම් පෙහෙවසක් සමාදන්ව වැස කය බිඳී මරණින් මතු තව්තිසා දෙවියන් හා සමානත්‍වයට පැමිණෙයි යන මේ කරුණ විද්‍යමාන වේ.

“මහණෙනි, මිනිසුන්ගේ යම් අවුරුදු දෙසියයක් යාම දෙවියන්ට මේ එක්රෑ දාවලක් වේද, ඒ රැයින් තිස් රැයක් මාසයෙකි. ඒ මසින් දොළොස් මසක් අවුරුද්දෙකි. ඒ අවුරුද්දෙන් දිව්‍ය වර්ෂ දෙදහසක් යාම දෙවියන්ගේ ආයුෂ ප්‍රමාණයයි. මහණෙනි, මෙහි ඇතැම් ස්ත්‍රියක් හෝ පුරුෂයෙක් හෝ අංග අටකින් යුත් යම් පෙහෙවසක් සමාදන්ව වැස කය බිඳී මරණින් මතු යාම දෙවියන් හා සමානත්‍වයට පැමිණෙයි යන මේ කරුණ විද්‍යමාන වේ.

“මහණෙනි, මිනිසුන්ගේ යම් අවුරුදු හාරසියයක් වේද, තුෂිත දෙවියන්ට මේ එක්රෑ දාවලකි. ඒ රැයින් තිස් රැයක් මාසයෙකි. ඒ මසින් දොළොස් මසක් අවුරුද්දකි. ඒ අවුරුද්දෙන් දිව්‍ය වර්ෂ හාර දහසක් තුෂිත දෙවියන්ගේ ආයුෂ ප්‍රමාණයයි. මහණෙනි, මෙහි ඇතැම් ස්ත්‍රියක් හෝ පුරුෂයෙක් හෝ අංග අටකින් යුත් යම් පෙහෙවසක් සමාදන්ව වැස කය බිඳී මරණින් මතු තුෂිත දෙවියන් හා සමානත්‍වයට පැමිණෙයි යන මේ කරුණ විද්‍යමාන වේ.

“මහණෙනි, මිනිසුන්ගේ යම් අවුරුදු අටසියයක් වේද, නිර්මාණ රතී දෙවියන්ට මේ එකරෑ දවාලෙකි. ඒ රැයින් තිස් රැයක් මාසයෙකි. ඒ මාසයෙන් දොළොස් මසක් අවුරුද්දෙකි. ඒ අවුරුද්දෙන් දිව්‍ය වර්ෂ අටදහසක් නිර්මාණ රතී දෙවියන්ට ආයුෂ ප්‍රමාණයයි. මහණෙනි, මෙහි ඇතැම් ස්ත්‍රියක් හෝ පුරුෂයෙක් හෝ අංග අටකින් යුත් යම් පෙහෙවසක් සමාදන්ව වැස කය බිඳී මරණින් මතු නිර්මණෙ රතී දෙවියන් හා සමානත්‍වයට පැමිණෙයි යන මේ කරුණ විද්‍යමාන වේ.

“මහණෙනි, මිනිසුන්ගේ යම් අවුරුදු දහසය දහසක්, පරනිර්මිත වසවර්ති දෙවියන්ට මේ එකරෑ දවාලකි. ඒ රැයින් තිස් රැයක් මාසයෙකි. ඒ මසින් දොළොස් මසක් අවුරුද්දෙකි. ඒ අවුරුද්දෙන් වර්ෂ දහසය දහසක් පරනිර්මිත වසවර්ති දෙවියන් ආයුෂ ප්‍රමාණයයි. මහණෙනි, මෙහි ඇතැම් ස්ත්‍රියක් හෝ පුරුෂයෙක් හෝ අංග අටකින් යුත් යම් පෙහෙවසක් සමාදන්ව වැස කය බිඳී මරණින් මතු පරනිර්මිත වසවර්ති දෙවියන් හා සමානත්‍වයට පැමිණෙයි යන මේ කරුණ විද්‍යමාන වේ.

(1) “පණ නොනසව. අනුන් දෙය නොගනුව. බොරු නොකියව, මත්පැන් බොන්නෙක් නොවව. දෙදෙනෙකුගේ හැසිරිමවූ අබ්‍රහ්මවර්යාවෙන් වෙන් වෙන්න. රැය නොකල්හි කෑම නොකව.

(2) “මල්දම් නොදරව. සුවඳ නොගනුව. පොළොවේ මෙන් මැස්සෙහිද, තණ ඇතිරියේද නිදව. මෙය දුක් කෙළවරට ගිය බුදුන් පැවසූ අංග අටින් යුත් පෙහෙවසයයි කියත්.

(3) “ඉරද, සඳද දෙදෙනා මනාව පෙනෙමින් එළිය පතුරුවත්ද, අහසේ හැසිරෙන, අඳුරු දුරලන, දිගුන් බබුළුවන ඔවුහු වනාහි අහසේ දිලිසෙත්.

(4) “මේ අතර මු.ුය, මැණික්ය, උසස් වෛදුර්යය, රත්රන්ද, එසේම රන්ද, යමක් ජාත රූපය හටකය කියාද, එයද සියලු චන්‍ද්‍ර ප්‍රභාවද, ඒ තාරකා සමූහයද, අංග අටින් යුත් පෙහෙවීමට දහසයින් අඩකුත් සමාන නොවේ.

(5) “එබැවින් ස්ත්‍රීහුද, පුරුෂයෝද, සිල්වත්වූවාහු, අංග අටින් යුත් පෙහෙවීම සමාදන්ව වසත්වා. සැප විපාක ඇති පින් කර නින්‍දාවට නොගියාහු ස්වර්‍ග භූමියට එළඹෙත්.”

‘එක් සමයෙක භාග්‍යවතුන් වහන්සේ විශාලා නුවර මහා වනයේ කූටාගාර ශාලාවෙහි වෙසෙන සේක. ඉක්බිත්තෙන් වනාහි වාසෙට්ඨ උපාසක තුමා භාග්‍යවතුන් වහන්සේ කරා පැමිණියේය. පැමිණ, භාග්‍යවතුන් වහන්සේ වැඳ, එකත්පසෙක හුන්නේය. එකත්පසෙක හුන් වාසෙට්ඨ උපාසක තුමාට භාග්‍යවතුන් වහන්සේ මෙසේ වදාළ සේක.

“වාසෙට්ඨය, අංග අටකින් යුත් පෙහෙවස් සමාදන්වූයේ මහත්ඵල වේ. මහත් ආනිශංස වේ. මහත් ආලෝක ඇත්තේ වේ. මහත් පැතිරීම් ඇත්තේ වේ. නින්දා නොකරණ ලද්දාහු දෙව් ලොවට යත්.” මෙසේ වදාළ කල්හි වාසෙට්ඨ උපාසක තෙම භාග්‍යවතුන් වහන්සේට මෙය සැළකෙළේය.

“ස්වාමීනි, මට නෑයෝ, සහලේ නෑයෝ, ප්‍රියයෝ, වෙත්. අංග අටින් යුත් පෙහෙවස් සමාදන් වන්නේ නම් මට ප්‍රියවූ නෑ සහ ලේ නෑයන්ට දීර්ඝ කාලයක් හිත පිණිස, සැප පිණිස වන්නේය.

“ස්වාමීනි, සියලුම ක්‍ෂත්‍රීහු අංග අටින් යුත් පෙහෙවස් සමාදන් වන්නාහු නම්, සියලුම ක්‍ෂත්‍රියයනට දීර්ඝ කාලයක් හිත පිණිස, සැප පිණිස වන්නේය.

“ස්වාමීනි, සියලුම බමුණෝ අංග අටින් යුත් පෙහෙවස් සමාදන් වන්නාහු නම්, සියලුම බමුණන්ට දීර්ඝ කාලයක් හිත පිණිස, සැප පිණිස වන්නේය.

“ස්වාමීනි, සියලුම වෙළෙන්දෝ අංග අටින් යුත් පෙහෙවස් සමාදන් වන්නාහු නම්, සියලුම වෙළෙඳුන්ට දීර්ඝ කාලයක් හිත පිණිස, සැප පිණිස වන්නේය.

“ස්වාමීනි, සියලුම ගොවීහු අංග අටින් යුත් පෙහෙවස් සමාදන් වන්නාහු නම්, සියලුම ගොවියන්ට දීර්ඝ කාලයක් හිත පිණිස, සැප පිණිස වන්නේය.

“වාසෙට්ඨය, මෙය මෙසේය. වාසෙට්ඨය, සියලුම ක්‍ෂත්‍රීහු අංග අටින් යුත් පෙහෙවස් සමාදන් වන්නාහු නම්, සියලුම ක්‍ෂත්‍රියයනට දීර්ඝ කාලයක් හිත පිණිස, සැප පිණිස වන්නේය. වාසෙට්ඨය, සියලුම බමුණෝ අංග අටින් යුත් පෙහෙවස් සමාදන් වන්නාහු නම්, සියලුම බමුණන්ට දීර්ඝ කාලයක් හිත පිණිස, සැප පිණිස වන්නේය. වාසෙට්ඨය, සියලුම වෙළෙන්දෝ අංග අටින් යුත් පෙහෙවස් සමාදන් වන්නාහු නම්, සියලුම වෙළෙඳුන්ට දීර්ඝ කාලයක් හිත පිණිස, සැප පිණිස වන්නේය. වාසෙට්ඨය, සියලුම ගොවීහු අංග අටින් යුත් පෙහෙවස් සමාදන් වන්නාහු නම්, සියලුම ගොවියන්ට දීර්ඝ කාලයක් හිත පිණිස, සැප පිණිස වන්නේය.

“වාසෙට්ඨය, මරුන් සහිත, බඹුන් සහිත, මහණ බමුණන් සහිත, දෙව් මිනිසුන් සහිත ප්‍රජාව වූ ලෝකය, අංග අටින් යුත් පෙහෙවස් සමාදන් වන්නේ නම්, මරුන් සහිත, බඹුන් සහිත, මහණ බමුණන් සහිත, දෙව් මිනිසුන් සහිත ප්‍රජාව වූ ලෝකයාට දීර්ඝ කාලයක් හිත පිණිස, සුව පිණිස වන්නේය. වාසෙට්ඨය, මේ මහා ශාලයෝත් අංග අටින් යුත් පෙහෙවස සමාදන් වන්නාහු නම් ඉදින් සිතන්නාහු නමුදු, හිත පිණිස, සැප පිණිස වන්නේය. මනුෂ්‍ය වූවකුට කවර කථාද?”

“එක් සමයෙක භාග්‍යවතුන් වහන්සේ සැවැත්නුවර අනාථ පිණ්ඩික සිටාණන් විසින් කරවන ලද ජේතවනාරාමයෙහි වසන සේක. ඉක්බිත්තෙන් වනාහි බොජ්ඣා උපාසිකාව භාග්‍යවතුන් වහන්සේ කරා පැමිණියාය. පැමිණ, භාග්‍යවතුන් වහන්සේ වැඳ, එකත්පසෙක හුන්නාය. එකත්පසෙක හුන් බොජ්ඣා උපාසිකාවට භාග්‍යවතුන් වහන්සේ මෙය වදාළ සේක.

“බොජ්ඣාවෙනි, අංග අටකින් යුත් පෙහෙවස් සමාදන්වූයේ මහත් ඵල වේ. මහත් ආනිශංස වේ. මහත් ආලෝක ඇත්තේ වේ. මහත් පැතිරීම් ඇත්තේ වේ. බොජ්ඣාව, මෙහි ආර්ය ශ්‍රාවක තෙමේ මෙසේ සලකයි.

“ජීවිතාන්තය තෙක් රහතුන් වහන්සේ සතුන් නැසීම හැර දමා, සතුන් මැරීමෙන් වෙන්වී, බහා තැබූ දඬු ඇතිව, බහා තැබූ ආයුධ ඇතිව, ලජ්ජා ඇතිව, දයාවට පැමිණ, සියලු ප්‍රාණභූතයන්ට හිත අනුකම්පා ඇතිව වසත්. “මමත් අද මේ රැය, මේ දවස, සතුන් මැරීම හැර දමා, සතුන් මැරීමෙන් වෙන්ව, බහා තැබූ දඬු ඇතිව, බහා තැබූ ආයුධ ඇතිව, ලජ්ජා ඇත්තේ, දයාවට පැමිණියේ, සියලු ප්‍රාණභූතයන්ට හිත අනුකම්පා ඇත්තේ වසමි.

“මේ අංගයෙනුත් රහතුන් වහන්සේ අනුකරණය කරමි. මා විසින් පෙහෙවස් සමාදන්ව විසුයේද වන්නේය” යි මේ පළමුවන අංගයෙන් යුක්තවූයේ වෙයි.

“ජීවිතාන්තය තෙක් රහතුන් වහන්සේ අනුන් දුන් දෙය ගැනීමෙන් තොරව, දුන් දෙය ගන්නේ, දුන් දෙය බලාපොරොත්තු වන්නේ, ඉක්බිති මේ පිරිසිදුවූ ආත්මයෙන් වෙසෙත්ද,

“මමත් අද මේ රැය, මේ දවස, නුදුන් දෙය ගැන්ම හැර දමා නුදුන් දෙය ගැන්මෙන් වෙන්වූයේ, දුන් දෙය ගන්නේ දුන් දෙය බලාපොරොත්තුවන්නේ, ඉක්බිති මේ පිරිසිදුවූ ආත්මයෙන් වසමි. මේ අංගයෙනුත් රහතුන් වහන්සේ අනුකරණය කරමි. මා විසින් පෙහෙවස් සමාදන්ව විසුයේද වන්නේය” යි මේ දෙවන අංගයෙන් යුක්තවූයේ වෙයි.

“ජීවිතාන්තය තෙක් රහතුන් වහන්සේ කාම සේවනය (බ්‍රහ්මයා මෙන් නොහැසිරීම) හැර දමා බඹසර රකින්නේ (කාම සේවනය නොකරන්නේ) දුරුව හැසිරෙන්නේ, දෙදෙනෙකුගේ හැසිරීමවූ ගමුන්ගේ ක්‍රියාවෙහි නොඇලුණේද, ‘මමත් අද මේ රැය, මේ දවාල, කාම සේවනය හැර, කාම සේවනයෙන් තොර බඹසර රකින්නේ, දුරුව හැසිරෙන්නේ, දෙදෙනෙකුගේ හැසිරීමවූ ගමුන්ගේ ක්‍රියාවෙහි නොඇලුණේ වෙමි. මේ අංගයෙනුත් රහතුන් වහන්සේ අනුකරණය කරමි. මා විසින් පෙහෙවස් සමාදන්ව විසුයේද වන්නේය” යි මේ තුන්වන අංගයෙන්ද යුක්තවූයේ වෙයි.

“ජීවිතාන්තය තෙක් රහතුන් වහන්සේ බොරුකීම හැරදමා, බොරු කීමෙන් වෙන්වූයේ, ඇත්ත කියන්නේ, ඇත්තට බැඳී ඇත්තේ, ඇදහිය යුතුවූයේ, විශ්වාස කළ හැකි වූයේ, ලෝකයාට නොගැලපෙන කියුම් නැත්තේ වෙත්. මමද බොරුකීම හැර දමා, බොරු කීමෙන් වෙන්ව, සත්‍යය කියන්නේ, සත්‍යය බලාපොරොත්තු වන්නේ, ඉක්බිති මේ ආත්මයෙන් වසමි. “මේ අංගයෙනුත් රහතුන් වහන්සේ අනුකරණය කරමි. මා විසින් පෙහෙවස්ද සමාදන් වූයේ වන්නේය” යි මේ සතරවන අංගයෙන් යුක්තවූයේ වෙයි.

“ජීවිතාන්තය තෙක් රහතුන් වහන්සේ රා මෙර මත් ද්‍රව්‍යයන්හි පමාව සිටීම හැර, රා මෙර මත් ද්‍රව්‍යවල ප්‍රමාදව සිටීමෙන් වෙන්වේද, මමත් අද මේ රැය, මේ දාවල, රා මෙර පානය හැර දමා, රා මෙර පානයෙන් වෙන්ව, ඉක්බිති මේ ආත්මයෙන් වසමි. මේ අංගයෙනුත් රහතුන් වහන්සේ අනුකරණය කරමි. මා විසින් පෙහෙවස් සමාදන්ව විසුයේද වන්නේයයි මේ පස්වන අංගයෙන්ද යුක්තවූයේ වෙයි.

“ජීවිතාන්තය තෙක් රහතුන් වහන්සේ එකම බතක් වළඳන්නේ, විකාල (නොකල) කෑමෙන්රෑ වෙන්වූයේ, නොඇලුණේ වෙත්. මමද මේ රැය, මේ දාවල, විකාල භෝජනයෙන් වැලකෙන්නේ, විකාල භෝජනයෙන් වෙන්ව, ඉක්බිති මේ ආත්මයෙන් වසමි. මේ අංගයෙනුත් රහතුන් වහන්සේ අනුකරණය කරමි. මා විසින් පෙහෙවස් සමාදන්ව විසුයේද වන්නේයයි මේ හයවන අංගයෙන්ද යුක්තවූයේ වෙයි.

“ජීවිතාන්තය තෙක් රහතුන් වහන්සේ නැටීම්, ගී කීම්, බෙර ගැසීම්, උසුළු විසුළු බැලීම්, මල්දම් සුවඳ විලවුන් දැරීම, පැළඳීම, සැරසීම යන කරුණු වලින් වැළකුණේ වෙයි. මමද අද මේ රැය, මේ දවස, නැටීම්, ගී කීම්, බෙර ගැසීම්, උසුළු විසුළු බැලීම්, මල්දම් සුවඳ විලවුන් දැරීම, පැළඳීම, සැරසීම යන කරුණු වලින් වැළකුණේ, නැටීම්, ගී කීම්, බෙර ගැසීම්, උසුළු විසුළු බැලීම්, මල්දම් සුවඳ විලවුන් දැරීම, පැළඳීම, සැරසීම යන කරුණු වලින් වෙන්ව ඉක්බිති මේ ආත්මයෙන් වසමි. මේ අංගයෙනුත් රහතුන් වහන්සේ අනුකරණය කරමි. මා විසින් පෙහෙවස් සමාදන්ව විසුයේද වන්නේයයි මේ සත්වන අංගයෙන් යුක්තවූයේ වෙයි.

“ජීවිතාන්තය තෙක් රහතුන් වහන්සේ උස් අසුන්, මහ අසුන් හැර, උස් අසුන් මහ අසුන්වලින් වෙන්ව, මැස්සක හෝ, තණ ඇතිරියක හෝ, පැදුරෙහි නිදීම කරන්නේ වේද, ‘මමද මේ රැය, මේ දවාල, උස් අසුන් මහ අසුන් හැර, උස් අසුන් මහ අසුන්වලින් වෙන්ව, වැලකෙන්නේ, උස් අසුන් මහ අසුන් හැර, උස් අසුන් මහ අසුන්වලින් වෙන්ව, ඉක්බිති මේ ආත්මයෙන් වසමි. මේ අංගයෙනුත් රහතුන් වහන්සේ අනුකරණය කරමි. මා විසින් පෙහෙවස් සමාදන්ව විසුයේද වන්නේයයි මේ අටවැනි අංගයෙන්ද යුක්තවූයේ වෙයි. මහණෙනි, අංග අටකින් යුත් පෙහෙවස් සමාදන්වූයේ මහත් ඵලය. මහානිශංසය. මහත් ආලෝක ඇත්තේය. මහත් පැතිරීම් ඇත්තේය.

“බොජ්ඣාව, අංග අටකින් යුත් පෙහෙවස සමාදන්වූයේ, මහත් ඵලය, මහානිශංසය, මහත් ආලෝක ඇත්තේය. මහත් පැතිරීම් ඇත්තේය.

“කොපමණ මහත් ඵලද, කොපමණ මහත් ආනිශංසද, කොපමණ මහත් ආලෝක ඇත්තේද, කොපමණ මහත් පැතිරීම් ඇත්තේද?

“බොජ්ඣාව, යම්සේ යමෙක් මේ බොහෝ සත් රුවන් ඇති සොළොස් මහා ජනපදයන්හි ඉසුරු බව, අධිපතිබවවූ රාජ්‍යය කරන්නේද, කෙබඳු සොලොස් මහා ජනපදයන්ගේද යත්? අංග - මගධ - කාශි - කොශල - වජ්ජි - මල්‍ය - වෙදි - වංග - කුරු - පඤ්චාල - මත්ස්‍ය - ශුරසෙන - අශ්වක - අවන්ති - ගන්‍ධාර - කාම්බොජ යන මොවුන්ගේය.”

“මෙය අංග අටකින් යුත් පෙහෙවස්හි සොළොස්වන කලාවටත් නොඅගී. එයට හේතු කවරේද? බොජ්ඣාව, දිව්‍ය සුඛය හා සසඳන කල මනුෂ්‍ය රාජ්‍යය දිළිඳුය.

“බොජ්ඣාව, මිනිසුන්ගේ යම් පණස් අවුරුද්දක් වේද, ඒ සිව් මහා රජයේ දෙවියන්ට මේ එක්රෑ දවාලකි. ඒ රැයින් තිස් රැයක් මාසයයි. ඒ මාසයෙන් දොලොස් මසක් අවුරුද්දය. ඒ අවුරුද්දෙන් දිව්‍ය වර්ෂ පන්සියයක් සිවු මහ රජයේ දෙවියන්ට ආයුෂ ප්‍රමාණයයි.

“බොජ්ඣාව, මෙහි ඇතැම් ස්ත්‍රියක් හෝ පුරුෂයෙක් හෝ අංග අටකින් යුත් යම් පෙහෙවසක් සමාදන්ව වැස කය බිඳී මරණින් මතු සතර මහා රජයේ දෙවියන් හා සම බවට පැමිණෙයි යන කරුණු විද්‍යමාන වේ.

“බොජ්ඣාව, දිව්‍ය සුඛය හා සසඳන කල මනුෂ්‍ය රාජ්‍යය දිළිඳුය. මේ සඳහා කියන ලදී. බොජ්ඣාව, මිනිසුන්ගේ යම් වර්‍ෂ සියයක් තව්තිසාවේ දෙවියනට මේ එකරෑ දවාලක් වේද, ඒ රැයින්රෑ තිහක් මාසයෙකි. ඒ මාසයෙන් දොළොස් මසක් අවුරුද්දෙකි. ඒ අවුරුද්දෙන් දිව්‍ය වර්ෂ දහසක් තව්තිසාවේ දෙවියන්ගේ ආයුෂ ප්‍රමාණයයි. බොජ්ඣාව, මෙහි ඇතැම් ස්ත්‍රියක් හෝ පුරුෂයෙක් හෝ අංග අටකින් යුත් යම් පෙහෙවසක් සමාදන්ව වැස කය බිඳී මරණින් මතු තව්තිසා දෙවියන් හා සමානත්‍වයට පැමිණෙයි යන මේ කරුණ විද්‍යමාන වේ.

“බොජ්ඣාව, මිනිසුන්ගේ යම් අවුරුදු දෙසියයක් යාම දෙවියන්ට මේ එක්රෑ දාවලක් වේද, ඒ රැයින් තිස් රැයක් මාසයෙකි. ඒ මසින් දොළොස් මසක් අවුරුද්දෙකි. ඒ අවුරුද්දෙන් දිව්‍ය වර්ෂ දෙදහසක් යාම දෙවියන්ගේ ආයුෂ ප්‍රමාණයයි. බොජ්ඣාව, මෙහි ඇතැම් ස්ත්‍රියක් හෝ පුරුෂයෙක් හෝ අංග අටකින් යුත් යම් පෙහෙවසක් සමාදන්ව වැස කය බිඳී මරණින් මතු යාම දෙවියන් හා සමානත්‍වයට පැමිණෙයි යන මේ කරුණ විද්‍යමාන වේ.

“බොජ්ඣාව, මිනිසුන්ගේ යම් අවුරුදු හාරසියයක් වේද, තුෂිත දෙවියන්ට මේ එක්රෑ දාවලකි. ඒ රැයින් තිස් රැයක් මාසයෙකි. ඒ මසින් දොළොස් මසක් අවුරුද්දකි. ඒ අවුරුද්දෙන් දිව්‍ය වර්ෂ හාර දහසක් තුෂිත දෙවියන්ගේ ආයුෂ ප්‍රමාණයයි. බොජ්ඣාව, මෙහි ඇතැම් ස්ත්‍රියක් හෝ පුරුෂයෙක් හෝ අංග අටකින් යුත් යම් පෙහෙවසක් සමාදන්ව වැස කය බිඳී මරණින් මතු තුෂිත දෙවියන් හා සමානත්‍වයට පැමිණෙයි යන මේ කරුණ විද්‍යමාන වේ.

“බොජ්ඣාව, මිනිසුන්ගේ යම් අවුරුදු අටසියයක් වේද, නිර්මාණ රතී දෙවියන්ට මේ එකරෑ දවාලෙකි. ඒ රැයින් තිස් රැයක් මාසයෙකි. ඒ මාසයෙන් දොළොස් මසක් අවුරුද්දෙකි. ඒ අවුරුද්දෙන් දිව්‍ය වර්ෂ අටදහසක් නිර්මාණ රතී දෙවියන්ට ආයුෂ ප්‍රමාණයයි. බොජ්ඣාව, මෙහි ඇතැම් ස්ත්‍රියක් හෝ පුරුෂයෙක් හෝ අංග අටකින් යුත් යම් පෙහෙවසක් සමාදන්ව වැස කය බිඳී මරණින් මතු නිර්මණෙ රතී දෙවියන් හා සමානත්‍වයට පැමිණෙයි යන මේ කරුණ විද්‍යමාන වේ.

“බොජ්ඣාව, මිනිසුන්ගේ යම් අවුරුදු දහසය දහසක්, පරනිර්මිත වසවර්ති දෙවියන්ට මේ එකරෑ දවාලකි. ඒ රැයින් තිස් රැයක් මාසයෙකි. ඒ මසින් දොළොස් මසක් අවුරුද්දෙකි. ඒ අවුරුද්දෙන් වර්ෂ දහසය දහසක් පරනිර්මිත වසවර්ති දෙවියන් ආයුෂ ප්‍රමාණයයි. බොජ්ඣාව, මෙහි ඇතැම් ස්ත්‍රියක් හෝ පුරුෂයෙක් හෝ අංග අටකින් යුත් යම් පෙහෙවසක් සමාදන්ව වැස කය බිඳී මරණින් මතු පරනිර්මිත වසවර්ති දෙවියන් හා සමානත්‍වයට පැමිණෙයි යන මේ කරුණ විද්‍යමාන වේ.

(1) “පණ නොනසව. අනුන් දෙය නොගනුව. බොරු නොකියව, මත්පැන් බොන්නෙක් නොවව. දෙදෙනෙකුගේ හැසිරිමවූ අබ්‍රහ්මවර්යාවෙන් වෙන් වෙන්න. රැය නොකල්හි කෑම නොකව.

(2) “මල්දම් නොදරව. සුවඳ නොගනුව. පොළොවේ මෙන් මැස්සෙහිද, තණ ඇතිරියේද නිදව. මෙය දුක් කෙළවරට ගිය බුදුන් පැවසූ අංග අටින් යුත් පෙහෙවසයයි කියත්.

(3) “ඉරද, සඳද දෙදෙනා මනාව පෙනෙමින් එළිය පතුරුවත්ද, අහසේ හැසිරෙන, අඳුරු දුරලන, දිගුන් බබුළුවන ඔවුහු වනාහි අහසේ දිලිසෙත්.

(4) “මේ අතර මුතුය, මැණික්ය, උසස් වෛදුර්යය, රත්රන්ද, එසේම රන්ද, යමක් ජාත රූපය හටකය කියාද, එයද සියලු චන්‍ද්‍ර ප්‍රභාවද, ඒ තාරකා සමූහයද, අංග අටින් යුත් පෙහෙවීමට දහසයින් අඩකුත් සමාන නොවේ.

(5) “එබැවින් ස්ත්‍රීහුද, පුරුෂයෝද, සිල්වත්වූවාහු, අංග අටින් යුත් පෙහෙවීම සමාදන්ව වසත්වා. සැප විපාක ඇති පින් කර නින්‍දාවට නොගියාහු ස්වර්‍ග භූමියට එළඹෙත්.”

එක් සමයෙක භාග්‍යවතුන් වහන්සේ කොසඹෑනුවර ඝෝෂිත නම් ආරාමයේ වැඩ වසන සේක. එසමයෙහි ආයුෂ්මත් අනුරුද්‍ධයන් වහන්සේ දිවා විහරණයට ගියේ, විවේක සහිත වූයේ වෙයි.

“ඉක්බිත්තෙන් වනාහි බොහෝ (නිර්මාණ රතී) මනාප කායික නම් දේවතාවෝ ආයුෂ්මත් අනුරුද්‍ධයන් වහන්සේ කරා පැමුණුනාහ. පැමිණ, ආයුෂ්මත් අනුරුද්‍ධයන් වහන්සේ වැඳ, එකත්පසෙක සිටියහ. එකත්පසෙක සිටි ඒ දෙවඟනෝ ආයුෂ්මත් අනුරුද්‍ධයන් වහන්සේට මෙය කීහ.

“ස්වාමිනි, අපි මනාප කායික නම් දේවතාවෝ වෙමු. තුන් කරුණක (අධිපති කම) ඓශ්චර්යය කරමු. වසඟය පවත්වමු.

“ස්වාමීනි, අනුරුද්ධ, අපි යම්බඳු පාටක් කැමැත්තෙමුද, එබඳු වර්ණයක් ස්ථාන වශයෙන් ලබමු. යම්බඳු ස්වරයක් කැමැත්තෙමුද, එබඳු ස්වරයක් ස්ථාන වශයෙන් ලබමු. යම්බඳු සැපයක් කැමැතිවමුද, එබඳු සැපයක් ස්ථාන වශයෙන් ලබමු. ස්වාමීනි, අනුරුද්ධ, අපි මනපකායිකා නම් දේවතාවෝ වෙමු. මේ තුන් කරුණෙහි අධිපතිභාවය කරමු. වසඟය පවත්වමු.”

“ඉක්බිති වනාහි ආයුෂ්මත් අනුරුද්ධයන් වහන්සේට මෙය සිතුණේය.

“අනේ ඇත්තෙන් මේ සියලු දේවතාවෝ නිල් වෙත්වා, නිල්වන් වෙත්වා, නිල් ඇඳුම්, නිල් පළඳනා ඇත්තෝ වෙත්වා.” ඉක්බිත්තෙන් වනාහි ඒ දේවතාවෝ ආයුෂ්මත් අනුරුද්ධයන්ගේ සිත දැන සියල්ලෝම නිල් වුහ. නිල්වන් වූහ. නිල් ඇඳුම්, නිල් පළඳනා ඇත්තෝ වුහ.

“ඉක්බිති වනාහි ආයුෂ්මත් අනුරුද්ධයන් වහන්සේට මෙය සිතුණේය.

“අනේ ඇත්තෙන් මේ සියලු දේවතාවෝ රන්වන් වෙත්වා, රන්වන් වෙත්වා, රන්වන් ඇඳුම්, රන්වන් පළඳනා ඇත්තෝ වෙත්වා.” ඉක්බිත්තෙන් වනාහි ඒ දේවතාවෝ ආයුෂ්මත් අනුරුද්ධයන්ගේ සිත දැන සියල්ලෝම රන්වන් වුහ. රන්වන් වූහ. රන්වන් ඇඳුම්, රන්වන් පළඳනා ඇත්තෝ වුහ.

“ඉක්බිති වනාහි ආයුෂ්මත් අනුරුද්ධයන් වහන්සේට මෙය සිතුණේය.

“අනේ ඇත්තෙන් මේ සියලු දේවතාවෝ ලේවන් වෙත්වා, ලේවන් වෙත්වා, ලේවන් ඇඳුම්, ලේවන් පළඳනා ඇත්තෝ වෙත්වා.” ඉක්බිත්තෙන් වනාහි ඒ දේවතාවෝ ආයුෂ්මත් අනුරුද්ධයන්ගේ සිත දැන සියල්ලෝම ලේවන් වුහ. ලේවන් වූහ. ලේවන් ඇඳුම්, ලේවන් පළඳනා ඇත්තෝ වුහ.

“ඉක්බිති වනාහි ආයුෂ්මත් අනුරුද්ධයන් වහන්සේට මෙය සිතුණේය.

“අනේ ඇත්තෙන් මේ සියලු දේවතාවෝ සුදුපාට වෙත්වා, සුදුපාට වෙත්වා, සුදුපාට ඇඳුම්, සුදුපාට පළඳනා ඇත්තෝ වෙත්වා.” ඉක්බිත්තෙන් වනාහි ඒ දේවතාවෝ ආයුෂ්මත් අනුරුද්ධයන්ගේ සිත දැන සියල්ලෝම සුදුපාට වුහ. සුදුපාට වූහ. සුදුපාට ඇඳුම්, සුදුපාට පළඳනා ඇත්තෝ වුහ.

“ඉක්බිත්තෙන් වනාහි ඒ සමහර දේවතා කෙනෙක් ගී කීහ. සමහර කෙනෙක් නැටූහ. සමහර කෙනෙක් අසුරු ගැසූහ. දක්‍ෂයන් විසින් මනාව වාදනය කළ සුවිනීත, මනාව පිළියෙළ වූ තූර්යයාගේ ශබ්දය, සුන්දර, රම්‍ය, කමනීය, ප්‍රේමනීය, මදනීය වේද, ඒ දේවතාවන්ගේ ශබ්දයද එසේම විය. ඉක්බිති වනාහි අනුරුද්ධයන් වහන්සේ ඉන්‍ද්‍රියයන් යට හෙළූ සේක. ඉක්බිති වනාහි ඒ දේවතාවෝ ආර්ය අනුරුද්ධයන් වහන්සේ ආශ්වාදය නොකෙරේයයි එහිම අතුරුදහන්වූහ.

ඉක්බිත්තෙන් වනාහි ආයුෂ්මත් අනුරුද්ධයන් වහන්සේ සවස විවේකයෙන් නැගිටි සේක් භාග්‍යවතුන් වහන්සේ කරා පැමිණියහ. පැමිණ, භාග්‍යවතුන් වහන්සේ වැඳ, එකත්පසෙක හුන්හ. එකත් පසෙක හුන් ආයුෂ්මත් අනුරුද්ධයන් වහන්සේ භාග්‍යවතුන් වහන්සේට මෙය සැළකළහ.

“ස්වාමීනි, මෙහි මම දිවා විහාරයට ගියේ, විවේක සහිත වූයේ වෙමි. ඉක්බිති, ස්වාමීනි, බොහෝ මනාපකායික දේවතාවෝ මා කරා පැමුණුණෝය. පැමිණ, මා වැඳ එකත්පසෙක සිටියහ. එකත්පසෙක සිටි ඒ දේවතාවෝ මට මෙය කීහ.

“ස්වාමිනි, අපි මනාප කායික නම් දේවතාවෝ වෙමු. තුන් කරුණක (අධිපති කම) ඓශ්චර්යය කරමු. වසඟය පවත්වමු.

“ස්වාමීනි, අනුරුද්ධ, අපි යම්බඳු පාටක් කැමැත්තෙමුද, එබඳු වර්ණයක් ස්ථාන වශයෙන් ලබමු. යම්බඳු ස්වරයක් කැමැත්තෙමුද, එබඳු ස්වරයක් ස්ථාන වශයෙන් ලබමු. යම්බඳු සැපයක් කැමැතිවමුද, එබඳු සැපයක් ස්ථාන වශයෙන් ලබමු. ස්වාමීනි, අනුරුද්ධ, අපි මනපකායිකා නම් දේවතාවෝ වෙමු. මේ තුන් කරුණෙහි අධිපතිභාවය කරමු. වසඟය පවත්වමු.”

“ඉක්බිති වනාහි මට මෙය සිතුණේය.

“අනේ ඇත්තෙන් මේ සියලු දේවතාවෝ නිල් වෙත්වා, නිල්වන් වෙත්වා, නිල් ඇඳුම්, නිල් පළඳනා ඇත්තෝ වෙත්වා.” ඉක්බිත්තෙන් වනාහි ඒ දේවතාවෝ මගේ සිත දැන සියල්ලෝම නිල් වුහ. නිල්වන් වූහ. නිල් ඇඳුම්, නිල් පළඳනා ඇත්තෝ වුහ.

“ඉක්බිති වනාහි මට මෙය සිතුණේය.

“අනේ ඇත්තෙන් මේ සියලු දේවතාවෝ රන්වන් වෙත්වා, රන්වන් වෙත්වා, රන්වන් ඇඳුම්, රන්වන් පළඳනා ඇත්තෝ වෙත්වා.” ඉක්බිත්තෙන් වනාහි ඒ දේවතාවෝ මගේ සිත දැන සියල්ලෝම රන්වන් වුහ. රන්වන් වූහ. රන්වන් ඇඳුම්, රන්වන් පළඳනා ඇත්තෝ වුහ.

“ඉක්බිති වනාහි ආයුෂ්මත් මට මෙය සිතුණේය.

“අනේ ඇත්තෙන් මේ සියලු දේවතාවෝ ලේවන් වෙත්වා, ලේවන් වෙත්වා, ලේවන් ඇඳුම්, ලේවන් පළඳනා ඇත්තෝ වෙත්වා.” ඉක්බිත්තෙන් වනාහි ඒ දේවතාවෝ මගේ සිත දැන සියල්ලෝම ලේවන් වුහ. ලේවන් වූහ. ලේවන් ඇඳුම්, ලේවන් පළඳනා ඇත්තෝ වුහ.

“ඉක්බිති වනාහි ආයුෂ්මත් මට මෙය සිතුණේය.

“අනේ ඇත්තෙන් මේ සියලු දේවතාවෝ සුදුපාට වෙත්වා, සුදුපාට වෙත්වා, සුදුපාට ඇඳුම්, සුදුපාට පළඳනා ඇත්තෝ වෙත්වා.” ඉක්බිත්තෙන් වනාහි ඒ දේවතාවෝ මගේ සිත දැන සියල්ලෝම සුදුපාට වුහ. සුදුපාට වූහ. සුදුපාට ඇඳුම්, සුදුපාට පළඳනා ඇත්තෝ වුහ.

“ඉක්බිත්තෙන් වනාහි ඒ සමහර දේවතා කෙනෙක් ගී කීහ. සමහර කෙනෙක් නැටූහ. සමහර කෙනෙක් අසුරු ගැසූහ. දක්‍ෂයන් විසින් මනාව වාදනය කළ සුවිනීත, මනාව පිළියෙළ වූ තූර්යයාගේ ශබ්දය, සුන්දර, රම්‍ය, කමනීය, ප්‍රේමනීය, මදනීය වේද, ඒ දේවතාවන්ගේ ශබ්දයද එසේම විය. ඉක්බිති වනාහි මම ඉන්‍ද්‍රියයන් යට හෙළූ සේක. ඉක්බිති වනාහි ඒ දේවතාවෝ මා ආශ්වාදය නොකෙරේයයි එහිම අතුරුදහන්වූහ.

“ස්වාමිනි, කොපමණ කරුණුවලින් යුත් ස්ත්‍රිය කය බිඳීමෙන් මරණින් පසු මනාපකායික නම් දේවතාවන් හා සම භාවයට යන්නීද?”

“අනුරුද්ධ, කරුණු අටකින් යුත් ස්ත්‍රිය කය බිඳීමෙන් මරණින් පසු මනාපකායික නම් දේවතාවන් හා සම භාවයට යන්නීය. කවර අටකින්ද යත්, අනුරුද්ධය, මෙහි ස්ත්‍රිය, වැඩ කැමැති, හිතෛෂී, අනුකම්පාවත්, මව්පියවරු, අනුකම්පා උපදවා යම් පුරුෂයෙකුට දෙත්ද, ඒ ස්වාමියාට පළමුව නැගිටින්නී, පසුව නිදන්නී, කීකරුව ඇහුම්කන් දෙන්නී, හිත කැමැත්තට අනුව හැසිරෙන්නී, පිය බස් කථා කරන්නී වේද, ස්වාමියාට, මවුය, පියාය, මහණය, බමුණුයයි යම් ඒ ගුරු කෙනෙක් වෙත්ද, ඔවුනට සත්කාර කෙරේද, ගරු කෙරේද, බුහුමන් කෙරේද, පුදාද, පැමිණි කල්හි අසුන්වලින්, ජලයෙන් සලකාද, ස්වාමියාගේ ලොම් වැඩය, කපු වැඩයයි, යම් ඒ ඇතුළත කර්මාන්ත කොටසක් වේද, එහි දක්‍ෂ වන්නීද, අලස නැත්තී වේද. එහි වෙහෙස ගන්නී වේද, විමසීමෙන් යුක්තවූවා, කාර්යයට සුදුසු වේද, සංවිධානයට සුදුසු වේද, ස්වාමියාට දාසයයි හෝ, දූතයයි හෝ, කම්කරුයයි හෝ යම් ඒ අභ්‍යන්තර වූවෙක්, ඇතුළත ජනයෙක් වේද, ඔවුන් විසින් කරණ ලද්ද, කරණ ලද්ද වශයෙන් දනිද, නොකරණ ලද්ද, නොකරණ ලද්ද වශයෙන් දනීද. ලෙඩ වූවන්ගේ බැරි පිළිවන් කම් දනීද, ඔවුන්ට කෑ යුත්ත, බිදිය යුත්ත කොටස් කොට දේද, ස්වාමියා යම් ධනයක්, ධාන්‍යයක්, රිදියක්, රනක්, ගෙන ඒද, එය රැක්මෙන්, සැඟවීමෙන් සම්පාදනය කරයිද, එහි සෙර නොවන්නී, සල්ලාල නොවන්නී, සොඬ නොවන්නී, නොනසන්නී වේද, බුද්‍රන්ගේ සරණ ගිය උපාසිකාවක් වේද, දහම් සරණ ගිය උපාසිකාවක් වේද, සඟ සරණ ගිය උපාසිකාවක් වේද, සතුන් මැරීමෙන් වෙන්ව, නුදුන් දෙය ගැන්මෙන් වෙන්ව, අනාචාරයෙන් වෙන්ව, බොරු කීමෙන් වෙන්ව, මදයට හා ප්‍රමාදයට හේතුවන රාමෙර (මත්පැන්) බීමෙන් වෙන්ව, සිල්වතියක් වේද, පහවූ මසුරු මළින් යුත්, සිතෙන් මිදූ ත්‍යාග ඇත්තී, පිරිසිදු අත් ඇත්තී, පරිත්‍යාගයෙහි ඇලුණී, ඉල්ලීමට සුදුසු වූවා, දාන සංවිධානයෙහි ඇලුණී, ගිහි ගෙය වෙසේද,

“අනුරුද්ධය, මේ අංග අටින් යුත් ස්ත්‍රිය කය බිඳීමෙන් මරණින් පසු මනාපකායික නම් දේවියන් හා සම බවට පැමිණ උපදී.

(1) “යමෙක් නිතර, සෑමදාම තැවෙන්නේ, උත්සුක වන්නේ, ඇය පොෂණය කරයිද, සියලු කැමැති දෙය හැරගෙන එන, පෝෂණය කරණ ඒ පුරුෂයා ඉක්ම නොසිටින්නීද,

(2) “යහපත් ස්ත්‍රිය ස්වාමියාට හිතුවක්කාර වචනයෙන් කෝප නොකරන්නීද, ස්වාමියාට ගුරුවූ සියල්ලන් නුවණැත්තීව පුදන්නීද,

(3) නැගී සිටින්නී, අලස නැත්තී, සංග්‍රහ කරණ ලද පිරිවර ජනයා ඇත්තී, ස්වාමියා සතුටු කරන්නී, හැසිරේද, උපයන ලද්ද රකීද,

(4) “ස්වාමියාගේ කැමැත්තට වසඟවන, යම් ස්ත්‍රියක් මෙසේ පවතිද, ඕතොමෝ යම් තැනක මනාපකායිකා දේවතාවෝ (-නිර්මාන රතී) වෙත්ද, එහි උපදී.”

“එක් සමයෙක්හි භාග්‍යවතුන් වහන්සේ සැවැත් නුවර මිගාර මාතාව විසින් කරවන ලද පූර්‍වාරාමයෙහිවූ ප්‍රාසාදයෙහි වාසය කරන සේක. ඉක්බිති වනාහි මිගාර මාතාව නම්වූ විශාඛාව භාග්‍යවතුන් වහන්සේ කරා පැමිණියාය. පැමිණ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ වැඳ, එකත්පසෙක හුන්නාය. එකත් පසෙක හුන් මිගාර මාතා නම්වූ විශාඛාවට භාග්‍යවතුන් වහන්සේ මෙසේ වදාළ සේක.

“විශාඛාවෙනි, කරුණු අටකින් යුත් ස්ත්‍රිය කය බිඳීමෙන් මරණින් පසු මනාපකායික නම් දේවතාවන් හා සම භාවයට යන්නීය.

“කවර කරුණු අටකින්ද යත්? විශාඛාවෙනි, මෙහි ස්ත්‍රිය, වැඩ කැමැති, හිතෛෂී, අනුකම්පාවත්, මව්පියවරු, අනුකම්පා උපදවා යම් පුරුෂයෙකුට දෙත්ද, ඒ ස්වාමියාට පළමුව නැගිටින්නී, පසුව නිදන්නී, කීකරුව ඇහුම්කන් දෙන්නී, හිත කැමැත්තට අනුව හැසිරෙන්නී, පිය බස් කථා කරන්නී වේද, ස්වාමියාට, මවුය, පියාය, මහණය, බමුණුයයි යම් ඒ ගුරු කෙනෙක් වෙත්ද, ඔවුනට සත්කාර කෙරේද, ගරු කෙරේද, බුහුමන් කෙරේද, පුදාද, පැමිණි කල්හි අසුන්වලින්, ජලයෙන් සලකාද, ස්වාමියාගේ ලොම් වැඩය, කපු වැඩයයි, යම් ඒ ඇතුළත කර්මාන්ත කොටසක් වේද, එහි දක්‍ෂ වන්නීද, අලස නැත්තී වේද. එහි වෙහෙස ගන්නී වේද, විමසීමෙන් යුක්තවූවා, කාර්යයට සුදුසු වේද, සංවිධානයට සුදුසු වේද, ස්වාමියාට දාසයයි හෝ, දූතයයි හෝ, කම්කරුයයි හෝ යම් ඒ අභ්‍යන්තර වූවෙක්, ඇතුළත ජනයෙක් වේද, ඔවුන් විසින් කරණ ලද්ද, කරණ ලද්ද වශයෙන් දනිද, නොකරණ ලද්ද, නොකරණ ලද්ද වශයෙන් දනීද. ලෙඩ වූවන්ගේ බැරි පිළිවන් කම් දනීද, ඔවුන්ට කෑ යුත්ත, බිදිය යුත්ත කොටස් කොට දේද, ස්වාමියා යම් ධනයක්, ධාන්‍යයක්, රිදියක්, රනක්, ගෙන ඒද, එය රැක්මෙන්, සැඟවීමෙන් සම්පාදනය කරයිද, එහි සෙර නොවන්නී, සල්ලාල නොවන්නී, සොඬ නොවන්නී, නොනසන්නී වේද, බුද්‍රන්ගේ සරණ ගිය උපාසිකාවක් වේද, දහම් සරණ ගිය උපාසිකාවක් වේද, සඟ සරණ ගිය උපාසිකාවක් වේද, සතුන් මැරීමෙන් වෙන්ව, නුදුන් දෙය ගැන්මෙන් වෙන්ව, අනාචාරයෙන් වෙන්ව, බොරු කීමෙන් වෙන්ව, මදයට හා ප්‍රමාදයට හේතුවන රාමෙර (මත්පැන්) බීමෙන් වෙන්ව, සිල්වතියක් වේද, පහවූ මසුරු මළින් යුත්, සිතෙන් මිදූ ත්‍යාග ඇත්තී, පිරිසිදු අත් ඇත්තී, පරිත්‍යාගයෙහි ඇලුණී, ඉල්ලීමට සුදුසු වූවා, දාන සංවිධානයෙහි ඇලුණී, ගිහි ගෙය වෙසේද, විශාඛාවෙනි, මේ කරුණු අටෙන් යුක්තවූ ස්ත්‍රීතොමෝ කය බිඳීමෙන් මරණින් පසු මනාපකායික නම් දේවියන් හා එක්ව උපදියි.

(1) “යම් පුරුෂයෙක් සියලු කල්හි නිතර තැවීම් ඇත්තේ, උත්සාහවත්ව ස්ත්‍රියක් පොෂ්‍යය කෙරේද, ඕතොමෝ සියලු කැමති දෙය දෙන්නාවූ, ස්වාමීවු, ඒ පුරුෂයා ඉක්මවා නොසිතන්නීය.

(2) “යහපත් ස්ත්‍රී තොමෝ ස්වාමිපුරුෂයා කැමැත්තෙන් හැසිරීම හේතුකොටගෙන කෝපද නොකරන්නීය. ස්වාමියාගේද මව් පිය පිදියයුතු සියල්ලන්ට නුවණැති ස්ත්‍රීතොමෝ පුදන්නීය.

(3) “නැගී සිටි වීර්‍ය්‍ය ඇති, අලස නුවූ, සඞ්ග්‍රහ කරණ ලද පිරිවර ජනයා ඇති ස්ත්‍රීතොමෝ, ස්වාමියාගේ සිත සතුටු කරවන්නී, හැසිරෙන්නීය. ස්වාමීහු විසින් උපයන ලද දෙය රක්‍ෂා කරන්නීය.

(4) “ස්වාමියාගේ කැමැත්ත අනුව ගියාවූ යම් ස්ත්‍රියක් තොමෝ මෙසේ පවතින්නීද, ඕ තොමෝ, මනාප නම්වූ ඒ දෙවියෝ යම් තැනකද, ඒ දිව්‍ය ලෝකයෙහි උපදින්නීය.”

එක් සමයෙක්හි භාග්‍යවතුන් වහන්සේ භගුරට සුංසුමාර පර්‍වතය සමීපයෙහි, මෘගයන්ට අභය දුන් භෙසකලා වනයෙහි වැඩ වසන සේක. එකල්හි නකුලමාතා ගෘහපතිනිය, භාග්‍යවතුන් වහන්සේ යම් තැනකද, එතැන්හි පැමිණියාය. පැමිණ, භාග්‍යවතුන් වහන්සේට වැඳ, එකත්පසෙක හුන්නාය. එකත්පකෙ හුන්නාවූ නකුලමාතා ගෘහපතිනියට භාග්‍යවතුන් වහන්සේ මෙය වදාළහ.

“නකුලමාතාවෙනි, අංග අටකින් යුත් පෙහෙවස් සමාදන්වූයේ මහත්ඵල වේ. මහත් ආනිශංස වේ. මහත් ආලෝක ඇත්තේ වේ. මහත් පැතිරීම් ඇත්තේ වේ.

“නකුලමාතාවෙනි, මෙහි ආර්‍ය්‍යශ්‍රාවක තෙමේ මෙසේ සලකයි. ජීවිතාන්තය තෙක් රහතුන් වහන්සේ සතුන් නැසීම හැර දමා, සතුන් මැරීමෙන් වෙන්වී, බහා තැබූ දඬු ඇතිව, බහා තැබූ ආයුධ ඇතිව, ලජ්ජා ඇතිව, දයාවට පැමිණ, සියලු ප්‍රාණභූතයන්ට හිත අනුකම්පා ඇතිව වසත්. “මමත් අද මේ රැය, මේ දවස, සතුන් මැරීම හැර දමා, සතුන් මැරීමෙන් වෙන්ව, බහා තැබූ දඬු ඇතිව, බහා තැබූ ආයුධ ඇතිව, ලජ්ජා ඇත්තේ, දයාවට පැමිණියේ, සියලු ප්‍රාණභූතයන්ට හිත අනුකම්පා ඇත්තේ වසමි.

“මේ අංගයෙනුත් රහතුන් වහන්සේ අනුකරණය කරමි. මා විසින් පෙහෙවස් සමාදන්ව විසුයේද වන්නේය” යි මේ 8පළමුවන අංගයෙන් යුක්තවූයේ වෙයි.

“ජීවිතාන්තය තෙක් රහතුන් වහන්සේ අනුන් දුන් දෙය ගැනීමෙන් තොරව, දුන් දෙය ගන්නේ, දුන් දෙය බලාපොරොත්තු වන්නේ, ඉක්බිති මේ පිරිසිදුවූ ආත්මයෙන් වෙසෙත්ද,

“මමත් අද මේ රැය, මේ දවස, නුදුන් දෙය ගැන්ම හැර දමා නුදුන් දෙය ගැන්මෙන් වෙන්වූයේ, දුන් දෙය ගන්නේ දුන් දෙය බලාපොරොත්තුවන්නේ, ඉක්බිති මේ පිරිසිදුවූ ආත්මයෙන් වසමි. මේ අංගයෙනුත් රහතුන් වහන්සේ අනුකරණය කරමි. මා විසින් පෙහෙවස් සමාදන්ව විසුයේද වන්නේය” යි මේ දෙවන අංගයෙන් යුක්තවූයේ වෙයි.

“ජීවිතාන්තය තෙක් රහතුන් වහන්සේ කාම සේවනය (බ්‍රහ්මයා මෙන් නොහැසිරීම) හැර දමා බඹසර රකින්නේ (කාම සේවනය නොකරන්නේ) දුරුව හැසිරෙන්නේ, දෙදෙනෙකුගේ හැසිරීමවූ ගමුන්ගේ ක්‍රියාවෙහි නොඇලුණේද, ‘මමත් අද මේ රැය, මේ දවාල, කාම සේවනය හැර, කාම සේවනයෙන් තොර බඹසර රකින්නේ, දුරුව හැසිරෙන්නේ, දෙදෙනෙකුගේ හැසිරීමවූ ගමුන්ගේ ක්‍රියාවෙහි නොඇලුණේ වෙමි. මේ අංගයෙනුත් රහතුන් වහන්සේ අනුකරණය කරමි. මා විසින් පෙහෙවස් සමාදන්ව විසුයේද වන්නේය” යි මේ තුන්වන අංගයෙන්ද යුක්තවූයේ වෙයි.

“ජීවිතාන්තය තෙක් රහතුන් වහන්සේ බොරුකීම හැරදමා, බොරු කීමෙන් වෙන්වූයේ, ඇත්ත කියන්නේ, ඇත්තට බැඳී ඇත්තේ, ඇදහිය යුතුවූයේ, විශ්වාස කළ හැකි වූයේ, ලෝකයාට නොගැලපෙන කියුම් නැත්තේ වෙත්. මමද බොරුකීම හැර දමා, බොරු කීමෙන් වෙන්ව, සත්‍යය කියන්නේ, සත්‍යය බලාපොරොත්තු වන්නේ, ඉක්බිති මේ ආත්මයෙන් වසමි. “මේ අංගයෙනුත් රහතුන් වහන්සේ අනුකරණය කරමි. මා විසින් පෙහෙවස්ද සමාදන් වූයේ වන්නේය” යි මේ සතරවන අංගයෙන් යුක්තවූයේ වෙයි.

“ජීවිතාන්තය තෙක් රහතුන් වහන්සේ රා මෙර මත් ද්‍රව්‍යයන්හි පමාව සිටීම හැර, රා මෙර මත් ද්‍රව්‍යවල ප්‍රමාදව සිටීමෙන් වෙන්වේද, මමත් අද මේ රැය, මේ දාවල, රා මෙර පානය හැර දමා, රා මෙර පානයෙන් වෙන්ව, ඉක්බිති මේ ආත්මයෙන් වසමි. මේ අංගයෙනුත් රහතුන් වහන්සේ අනුකරණය කරමි. මා විසින් පෙහෙවස් සමාදන්ව විසුයේද වන්නේයයි මේ පස්වන අංගයෙන්ද යුක්තවූයේ වෙයි.

“ජීවිතාන්තය තෙක් රහතුන් වහන්සේ එකම බතක් වළඳන්නේ, විකාල (නොකල) කෑමෙන්රෑ වෙන්වූයේ, නොඇලුණේ වෙත්. මමද මේ රැය, මේ දාවල, විකාල භෝජනයෙන් වැලකෙන්නේ, විකාල භෝජනයෙන් වෙන්ව, ඉක්බිති මේ ආත්මයෙන් වසමි. මේ අංගයෙනුත් රහතුන් වහන්සේ අනුකරණය කරමි. මා විසින් පෙහෙවස් සමාදන්ව විසුයේද වන්නේයයි මේ හයවන අංගයෙන්ද යුක්තවූයේ වෙයි.

“ජීවිතාන්තය තෙක් රහතුන් වහන්සේ නැටීම්, ගී කීම්, බෙර ගැසීම්, උසුළු විසුළු බැලීම්, මල්දම් සුවඳ විලවුන් දැරීම, පැළඳීම, සැරසීම යන කරුණු වලින් වැළකුණේ වෙයි. මමද අද මේ රැය, මේ දවස, නැටීම්, ගී කීම්, බෙර ගැසීම්, උසුළු විසුළු බැලීම්, මල්දම් සුවඳ විලවුන් දැරීම, පැළඳීම, සැරසීම යන කරුණු වලින් වැළකුණේ, නැටීම්, ගී කීම්, බෙර ගැසීම්, උසුළු විසුළු බැලීම්, මල්දම් සුවඳ විලවුන් දැරීම, පැළඳීම, සැරසීම යන කරුණු වලින් වෙන්ව ඉක්බිති මේ ආත්මයෙන් වසමි. මේ අංගයෙනුත් රහතුන් වහන්සේ අනුකරණය කරමි. මා විසින් පෙහෙවස් සමාදන්ව විසුයේද වන්නේයයි මේ සත්වන අංගයෙන් යුක්තවූයේ වෙයි.

“ජීවිතාන්තය තෙක් රහතුන් වහන්සේ උස් අසුන්, මහ අසුන් හැර, උස් අසුන් මහ අසුන්වලින් වෙන්ව, මැස්සක හෝ, තණ ඇතිරියක හෝ, පැදුරෙහි නිදීම කරන්නේ වේද, ‘මමද මේ රැය, මේ දවාල, උස් අසුන් මහ අසුන් හැර, උස් අසුන් මහ අසුන්වලින් වෙන්ව, වැලකෙන්නේ, උස් අසුන් මහ අසුන් හැර, උස් අසුන් මහ අසුන්වලින් වෙන්ව, ඉක්බිති මේ ආත්මයෙන් වසමි. මේ අංගයෙනුත් රහතුන් වහන්සේ අනුකරණය කරමි. මා විසින් පෙහෙවස් සමාදන්ව විසුයේද වන්නේයයි මේ අටවැනි අංගයෙන්ද යුක්තවූයේ වෙයි. මහණෙනි, අංග අටකින් යුත් පෙහෙවස් සමාදන්වූයේ මහත් ඵලය. මහානිශංසය. මහත් ආලෝක ඇත්තේය. මහත් පැතිරීම් ඇත්තේය.

“නකුලමාතාවෙනි, අංග අටකින් යුත් පෙහෙවස් සමාදන්වූයේ මහත්ඵල වේ. මහත් ආනිශංස වේ. මහත් ආලෝක ඇත්තේ වේ. මහත් පැතිරීම් ඇත්තේ වේ.

“එක් සමයෙක්හි භාග්‍යවතුන් වහන්සේ සැවැත් නුවර මිගාර මාතාව විසින් කරවන ලද පූර්‍වාරාමයෙහිවූ ප්‍රාසාදයෙහි වාසය කරන සේක. ඉක්බිති වනාහි මිගාර මාතාව නම්වූ විශාඛාව භාග්‍යවතුන් වහන්සේ කරා පැමිණියාය. පැමිණ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ වැඳ, එකත්පසෙක හුන්නාය. එකත් පසෙක හුන් මිගාර මාතා නම්වූ විශාඛාවට භාග්‍යවතුන් වහන්සේ මෙසේ වදාළ සේක.

“විශාඛාවෙනි, කරුණු සතරකින් යුත් ස්ත්‍රීතොමෝ මේ ලොව දිනීම පිණිස පිළිපන්නී වෙයි. මේ ලොව සතුටුවන්නී වෙයි.

“කවර සතරකින්ද යත්. මනාකොට කරණ ලද කර්‍මාන්ත ඇත්තී වෙයි. සංග්‍රහ කරණ ලද සේවක ජනයා ඇත්තී, ස්වාමියාට හිතවත්ව හැසිරෙයි. ස්වාමියා ගෙන එන ලද්ද ආරක්‍ෂා කරයි. විශාඛාවෙනි,

“ස්ත්‍රී තොමෝ කෙසේ නම් මනා කොට කරණ ලද කර්‍මාන්ත ඇත්තී වේද? විශාඛාවෙනි, මේ ලොව ස්ත්‍රී තොමෝ යම් ඒ ස්වාමියාගේ ලෝම කර්‍මාන්ත හෝ, කපු කර්‍මාන්ත හෝ, යන කර්‍මාන්තයන්හි අලස නොවන්නී, දක්‍ෂ ඇත්තියක් වේද, ඒවායේ අභිවෘද්ධිය පිණිස, විමසීමෙන් යුක්තවූවා කටයුතු කරන්නට සුදුසු වේද, පිළියෙළ කරන්නට සුදුසුවේද, විශාඛාවෙනි, මෙසේ වනාහි ස්ත්‍රීතොමෝ මනාව කරණ ලද කර්‍මාන්ත ඇත්තී වෙයි.

“විශාඛාවෙනි, ස්ත්‍රීතොමෝ කෙසේ නම් සඞ්ග්‍රහ කරණ ලද සේවක ජනයා ඇත්තී වේද, විශාඛාවෙනි, මේ ලොව සත්‍රී තොමෝ ස්වාමියාගේ අබ්භ්‍යන්තර සේවක ජනයා එනම්, දාසයෝ හෝ, පණිවුඩකරුවෝ හෝ, කම්කරුවෝ හෝ වෙද්ද, ඔවුන්ට කළයුතු දෙය, කළයුතු දෙය වශයෙන් දනීද, නොකළයුතු දෙය, නොකළ යුතු දෙය වශයෙන් දනීද. ලෙඩවූවන්ගේද පලා ඵල දනීද, කෑ යුතු, බුදිය යතු දේ සුදුසු පරිදි බෙදාද, විශාඛාවෙනි, මෙසේ වනාහි ස්ත්‍රීතොමෝ සංග්‍රහ කරණ ලද සේවක ජනයා ඇත්තී වෙයි.

“විශාඛාවෙනි, කෙසේ නම් ස්ත්‍රී තොමෝ ස්වාමියාට කැමති සේ හැසිරෙන්නීද, විශාඛාවෙනි, මේ ලොව ස්ත්‍රී තොමෝ, දිවි යතත් ස්වාමියාට යමත් අප්‍රිය නම් එය ඉක්මවා නොහැසිරේද, විශාඛාවෙනි, මෙසේ වනාහි ස්ත්‍රී තොමෝ ස්වාමියාට කැමති සේ හැසිරෙන්නීය.

“විශාඛාවෙනි, කෙසේ නම් සත්‍රී තොමෝ ස්වාමියා ගෙන එන දේ මනාව රකීද, විශාඛාවෙනි, මේ ලොව ස්ත්‍රී තොමෝ ස්වාමි පුරුෂයා යම් ධනයක් හෝ ධාන්‍යයක් හෝ රන් රිදී මිළ මුදල් හෝ ආරක්‍ෂාකොට තබාද, ඒවායේද ධූර්‍ත නැත්තී, සෙර නැත්තී, ගිජු නැත්තී, විනාශ නොකරන්නී වේද, විශාඛාවෙනි, මෙසේ වනාහි ස්ත්‍රී තොමෝ ස්වාමියා ගෙන එන දෙය රකින්නියක් වන්නීය. විශාඛාවෙනි, කරුණු සතරකින් යුත් ස්ත්‍රීතොමෝ මේ ලොව දිනීම පිණිස පිළිපන්නී වෙයි. මේ ලොව සතුටුවන්නී වෙයි.

“විශාඛාවෙනි, කරුණු සතරකින් යුක්තවූ ස්ත්‍රීතොමෝ පරලොව ජය ගැනීම පිණිස පිළිපන්නී වෙයි. පරලොව සතුටුවන්නී වෙයි. කවර සතරකින්ද යත්, විශාඛාවෙනි, මේ ලොව ස්ත්‍රී තොමෝ ශ්‍රද්ධාව ඇත්තී වේද, ශීලය ඇත්තී වේද, ත්‍යාගය ඇත්තී වේද, ප්‍රඥාව ඇත්තී වේද, විශාඛාවෙනි, මේ ලොව ස්ත්‍රී තොමෝ කෙසේ නම් ශ්‍රද්ධාව ඇත්තී වේද? විශාඛාවෙනි, මේ ලොව ස්ත්‍රී තොමෝ ශ්‍රද්ධාව ඇත්තී, ඒ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ මේ කාරණයෙන්ද අර්හත්ය, සම්‍යක් සම්බුද්‍ධය, විද්‍යාචරණයන්ගෙන් යුක්තය, සුගතය, ලෝකය දත්තේය. පුරුෂයන් දමනය කරන ශ්‍රේෂ්ඨ උත්තමයාය, දෙවි මිනිසුන්ගේ ශාස්තෲවරයාය, බුද්‍ධය, භාග්‍ය ඇත්තේයයි විශාඛාවෙනි, මෙසේ වනාහි ස්ත්‍රී තොමෝ ශ්‍රද්ධාව ඇත්තී වෙයි.

“විශාඛාවෙනි, කෙසේ නම් ස්ත්‍රී තොමෝ ශීලයෙන් යුක්ත වේද, විශාඛාවෙනි, මේ ලොව ස්ත්‍රී තොමෝ ප්‍රාණඝාතයෙන් වැළකුණේ වේද, අදත්තාදානයෙන් වැළකුණේ වේද, කාමමිත්‍ථ්‍යාචාරයෙන් වැළකුණේ වේද, මුසාවාදයෙන් වැළකුණේ වේද, මදයට හා ප්‍රමාදයට කරුණුවූ රහමෙර පානයෙන් වැළකුණේ වේද, යන පසිනි.

විශාඛාවෙනි, මෙසේ වනාහි ස්ත්‍රී තොමෝ ශීලයෙන් යුක්තවූයේ වෙයි.

“විශාඛාවෙනි, කෙසේ නම් ස්ත්‍රී තොමෝ ත්‍යාග සම්පන්න වේද? විශාඛාවෙනි, මේ ලොව ස්ත්‍රී තොමෝ ධනය නොසඟවන ත්‍යාගය ඇත්තී, දීමට සේදූ අත් ඇත්තී, පරිත්‍යාගයෙහි ඇළුනී, ඉල්ලීමට සුදුසුව සිටින්නී, විමසා දන් දීමෙහි ඇළුනී, පහවූ මසුරු මළ ඇති සිතින් ගිහිගෙයි වෙසෙන්නීද, විශාඛාවෙනි, මෙසේ වනාහි ස්ත්‍රී තොමෝ ත්‍යාගය ඇත්තී වෙයි.

“විශාඛාවෙනි, කෙසේ නම් ස්ත්‍රී තොමෝ ප්‍රඥා ඇත්ති වේද, විශාඛාවෙනි, මේ ලොව ස්ත්‍රී තොමෝ දියුණුව ඇති කරවණ ප්‍රඥාවෙන් යුක්තව, ආර්‍ය්‍යවූ උසස් නුවණැතිව, මනාකොට දුක් කෙළවර කිරීමේ නුවණින් යුක්ත වේද, විශාඛාවෙනි, මෙසේ වනාහි ස්ත්‍රී තොමෝ ප්‍රඥා ඇත්තී වෙයි.

“විශාඛාවෙනි, කරුණු සතරකින් යුක්තවූ ස්ත්‍රීතොමෝ පරලොව ජය ගැනීම පිණිස පිළිපන්නී වෙයි.

“මනාකොට කරණ ලද කර්‍මාන්ත ඇත්තීද, සංග්‍රහ කරණ ලද පිරිවර ජනයා ඇත්තීද, ස්වාමියාගේ සිත සතුටු කරමින් හැසිරෙන්නීද, ස්වාමියා විසින් රැස් කරණ ලද දෙය ආරක්‍ෂා කරන්නිද, ශ්‍රද්ධාවෙන් හා ශීලයෙන් යුක්තවීද, යාචකයන්ගේ වචන දන්නීද, පහවූ මසුරු මළ ඇත්තීද. සැපවූ, පරලොවට හිතවූ මාර්ගය නිතර පිරිසිදුකරන්නීද. මෙසේ මේ අට කාරණයෝ යම් ස්ත්‍රියකට විද්‍යමාන වෙත්ද, කුශල ධර්‍මයෙහි පිහිටියාවූ, සත්‍ය වචන කියන්නාවූ, ඒ ස්ත්‍රීද ශීල ව්‍රතයෙන් යුක්තයයි කියත්. සොළොස් ආකාරවන අෂ්ට ගුණාඞ්ගයෙන් යුක්තවූ එබඳුවූ සිල්වත් ඒ උපාසිකා තොමෝ මනාප නම්වු දිව්‍ය ලෝකයෙහි (නිර්‍මාණරතී) උපදින්නීය.”

“මහණෙනි, කරුණු සතරකින් යුක්තවු ස්ත්‍රී තොමෝ මේ ලොව ජය ගැනීම පිණිස පිළිපන්නී වෙයි.

“කවර සතරකින්ද යත්. මනාකොට කරණ ලද කර්‍මාන්ත ඇත්තී වෙයි. සංග්‍රහ කරණ ලද සේවක ජනයා ඇත්තී, ස්වාමියාට හිතවත්ව හැසිරෙයි. ස්වාමියා ගෙන එන ලද්ද ආරක්‍ෂා කරයි. මහණෙනි,

“ස්ත්‍රී තොමෝ කෙසේ නම් මනා කොට කරණ ලද කර්‍මාන්ත ඇත්තී වේද? මහණෙනි, මේ ලොව ස්ත්‍රී තොමෝ යම් ඒ ස්වාමියාගේ ලෝම කර්‍මාන්ත හෝ, කපු කර්‍මාන්ත හෝ, යන කර්‍මාන්තයන්හි අලස නොවන්නී, දක්‍ෂ ඇත්තියක් වේද, ඒවායේ අභිවෘද්ධිය පිණිස, විමසීමෙන් යුක්තවූවා කටයුතු කරන්නට සුදුසු වේද, පිළියෙළ කරන්නට සුදුසුවේද, මහණෙනි, මෙසේ වනාහි ස්ත්‍රීතොමෝ මනාව කරණ ලද කර්‍මාන්ත ඇත්තී වෙයි.

“මහණෙනි, ස්ත්‍රීතොමෝ කෙසේ නම් සඞ්ග්‍රහ කරණ ලද සේවක ජනයා ඇත්තී වේද, මහණෙනි, මේ ලොව සත්‍රී තොමෝ ස්වාමියාගේ අබ්භ්‍යන්තර සේවක ජනයා එනම්, දාසයෝ හෝ, පණිවුඩකරුවෝ හෝ, කම්කරුවෝ හෝ වෙද්ද, ඔවුන්ට කළයුතු දෙය, කළයුතු දෙය වශයෙන් දනීද, නොකළයුතු දෙය, නොකළ යුතු දෙය වශයෙන් දනීද. ලෙඩවූවන්ගේද පලා ඵල දනීද, කෑ යුතු, බුදිය යතු දේ සුදුසු පරිදි බෙදාද, මහණෙනි, මෙසේ වනාහි ස්ත්‍රීතොමෝ සංග්‍රහ කරණ ලද සේවක ජනයා ඇත්තී වෙයි.

“මහණෙනි, කෙසේ නම් ස්ත්‍රී තොමෝ ස්වාමියාට කැමති සේ හැසිරෙන්නීද, මහණෙනි, මේ ලොව ස්ත්‍රී තොමෝ, දිවි යතත් ස්වාමියාට යමත් අප්‍රිය නම් එය ඉක්මවා නොහැසිරේද, මහණෙනි, මෙසේ වනාහි ස්ත්‍රී තොමෝ ස්වාමියාට කැමති සේ හැසිරෙන්නීය.

“මහණෙනි, කෙසේ නම් සත්‍රී තොමෝ ස්වාමියා ගෙන එන දේ මනාව රකීද, මහණෙනි, මේ ලොව ස්ත්‍රී තොමෝ ස්වාමි පුරුෂයා යම් ධනයක් හෝ ධාන්‍යයක් හෝ රන් රිදී මිළ මුදල් හෝ ආරක්‍ෂාකොට තබාද, ඒවායේද ධූර්‍ත නැත්තී, සෙර නැත්තී, ගිජු නැත්තී, විනාශ නොකරන්නී වේද, මහණෙනි, මෙසේ වනාහි ස්ත්‍රී තොමෝ ස්වාමියා ගෙන එන දෙය රකින්නියක් වන්නීය. මහණෙනි, කරුණු සතරකින් යුත් ස්ත්‍රීතොමෝ මේ ලොව දිනීම පිණිස පිළිපන්නී වෙයි. මේ ලොව සතුටුවන්නී වෙයි.

“මහණෙනි, කරුණු සතරකින් යුක්තවු ස්ත්‍රී තොමෝ පරලොව ජය ගැනීම පිණිස පිළිපන්නී වෙයි

“මහණෙනි, කෙසේ නම් ස්ත්‍රී තොමෝ ශීලයෙන් යුක්ත වේද, විශාඛාවෙනි, මේ ලොව ස්ත්‍රී තොමෝ ප්‍රාණඝාතයෙන් වැළකුණේ වේද, අදත්තාදානයෙන් වැළකුණේ වේද, කාමමිත්‍ථ්‍යාචාරයෙන් වැළකුණේ වේද, මුසාවාදයෙන් වැළකුණේ වේද, මදයට හා ප්‍රමාදයට කරුණුවූ රහමෙර පානයෙන් වැළකුණේ වේද, යන පසිනි.

“මහණෙනි, මෙසේ වනාහි ස්ත්‍රී තොමෝ ශීලයෙන් යුක්තවූයේ වෙයි.

“මහණෙනි, කෙසේ නම් ස්ත්‍රී තොමෝ ත්‍යාග සම්පන්න වේද? මහණෙනි, මේ ලොව ස්ත්‍රී තොමෝ ධනය නොසඟවන ත්‍යාගය ඇත්තී, දීමට සේදූ අත් ඇත්තී, පරිත්‍යාගයෙහි ඇළුනී, ඉල්ලීමට සුදුසුව සිටින්නී, විමසා දන් දීමෙහි ඇළුනී, පහවූ මසුරු මළ ඇති සිතින් ගිහිගෙයි වෙසෙන්නීද, මහණෙනි, මෙසේ වනාහි ස්ත්‍රී තොමෝ ත්‍යාගය ඇත්තී වෙයි.

“මහණෙනි, කෙසේ නම් ස්ත්‍රී තොමෝ ප්‍රඥා ඇත්ති වේද, මහණෙනි, මේ ලොව ස්ත්‍රී තොමෝ දියුණුව ඇති කරවණ ප්‍රඥාවෙන් යුක්තව, ආර්‍ය්‍යවූ උසස් නුවණැතිව, මනාකොට දුක් කෙළවර කිරීමේ නුවණින් යුක්ත වේද, මහණෙනි, මෙසේ වනාහි ස්ත්‍රී තොමෝ ප්‍රඥා ඇත්තී වෙයි.

“මහණෙනි, කරුණු සතරකින් යුක්තවූ ස්ත්‍රීතොමෝ පරලොව ජය ගැනීම පිණිස පිළිපන්නී වෙයි.

“මනාකොට කරණ ලද කර්‍මාන්ත ඇත්තීද, සංග්‍රහ කරණ ලද පිරිවර ජනයා ඇත්තීද, ස්වාමියාගේ සිත සතුටු කරමින් හැසිරෙන්නීද, ස්වාමියා විසින් රැස් කරණ ලද දෙය ආරක්‍ෂා කරන්නිද, ශ්‍රද්ධාවෙන් හා ශීලයෙන් යුක්තවීද, යාචකයන්ගේ වචන දන්නීද, පහවූ මසුරු මළ ඇත්තීද. සැපවූ, පරලොවට හිතවූ මාර්ගය නිතර පිරිසිදුකරන්නීද. මෙසේ මේ අට කාරණයෝ යම් ස්ත්‍රියකට විද්‍යමාන වෙත්ද, කුශල ධර්‍මයෙහි පිහිටියාවූ, සත්‍ය වචන කියන්නාවූ, ඒ ස්ත්‍රීද ශීල ව්‍රතයෙන් යුක්තයයි කියත්. සොළොස් ආකාරවන අෂ්ට ගුණාඞ්ගයෙන් යුක්තවූ එබඳුවූ සිල්වත් ඒ උපාසිකා තොමෝ මනාප නම්වු දිව්‍ය ලෝකයෙහි (නිර්‍මාණරතී) උපදින්නීය.”