| (11) 1. ඵාසුවිහාරවග්ගො | (11) 1. ඵාසු විහාර වර්‍ගය |
| 1. සාරජ්ජසුත්තං | 1. වෙසාරජ්ජ කරන ධම්ම සූත්‍රය |
|
101
‘‘පඤ්චිමෙ
‘‘යං, භික්ඛවෙ, අස්සද්ධස්ස සාරජ්ජං හොති, සද්ධස්ස තං සාරජ්ජං න හොති. තස්මායං ධම්මො සෙඛවෙසාරජ්ජකරණො.
‘‘යං, භික්ඛවෙ, දුස්සීලස්ස සාරජ්ජං හොති, සීලවතො තං සාරජ්ජං න හොති. තස්මායං ධම්මො සෙඛවෙසාරජ්ජකරණො.
‘‘යං, භික්ඛවෙ, අප්පස්සුතස්ස සාරජ්ජං හොති, බහුස්සුතස්ස තං සාරජ්ජං න හොති. තස්මායං ධම්මො සෙඛවෙසාරජ්ජකරණො.
‘‘යං, භික්ඛවෙ, කුසීතස්ස සාරජ්ජං හොති, ආරද්ධවීරියස්ස තං සාරජ්ජං න හොති. තස්මායං ධම්මො සෙඛවෙසාරජ්ජකරණො.
‘‘යං, භික්ඛවෙ, දුප්පඤ්ඤස්ස සාරජ්ජං හොති, පඤ්ඤවතො තං සාරජ්ජං න හොති. තස්මායං ධම්මො සෙඛවෙසාරජ්ජකරණො. ඉමෙ ඛො, භික්ඛවෙ, පඤ්ච සෙඛවෙසාරජ්ජකරණා ධම්මා’’ති. පඨමං.
|
101
“මහණෙනි, ශෛක්‍ෂයන්ගේ විශාරද භාවය ඇති කරන්නාවූ මේ ධර්‍ම පසක් වෙත්.
“කවර පසක්ද යත්? මහණෙනි, මේ ශාසනයෙහි භික්‍ෂු තෙම ශ්‍රද්‍ධාව ඇත්තේ වේද, සිල් ඇත්තේ වේද, බහුශ්‍රුත වේද, පටන්ගන්නාලද වීර්‍ය්‍ය ඇත්තේ වේද, ප්‍රඥා ඇත්තේ වේද, මහණෙනි, ශ්‍රද්‍ධා නැත්තහුට වනාහි යම් දොම්නසක් වේද, ශ්‍රද්‍ධා ඇත්තහුට ඒ දොම්නස නොවෙයි.
“එහෙයින් මේ ධර්‍මය තෙම ශෛක්‍ෂයන්ගේ විශාරද භාවය ඇති කරන්නේ වෙයි.
“මහණෙනි, දුශ්ශීලයාහට යම් දොම්නසක් වේද, සිල්වත්හට ඒ දොම්නස් නොවෙයි. එහෙයින් මේ ධර්‍මය තෙම ශෛක්‍ෂයන්ගේ විශාරද භාවය ඇති කරන්නේ වෙයි.
“මහණෙනි, අල්ප ශ්‍රුතයාහට යම් දොම්නසක් වේද, බහුශ්‍රුතයාහට ඒ දොම්නස නොවේ. එහෙයින් මේ ධර්‍මය තෙම ශෛක්‍ෂයන්ගේ විශාරද භාවය ඇති කරන්නේ වෙයි.
“මහණෙනි, කුසීතයාහට යම් දොම්නසක් වේද, පටන් ගන්නා ලද වීර්‍ය්‍යය ඇත්තාහට ඒ දොම්නස නොවේ. එහෙයින් මේ ධර්‍මය තෙම ශෛක්‍ෂයන්ගේ විශාරද භාවය ඇති කරන්නේ වෙයි.
“මහණෙනි, දුෂ්ප්‍රාඥයාහට යම් දොම්නසක් වේද, පටන් ගන්නා ලද ප්‍රඥා ඇත්තහුට ඒ දොම්නස නොවේ. එහෙයින් මේ ධර්‍මය තෙම ශෛක්‍ෂයන්ගේ විශාරද භාවය ඇති කරන්නේ වෙයි.
“මහණෙනි, ශෛක්‍ෂයන්ගේ විශාරද භාවය ඇති කරන්නාවූ මේ ධර්‍ම පසක් වෙත්.
|
| 2. උස්සඞ්කිතසුත්තං | 2. උසස්ංකිත සූත්‍රය |
|
102
‘‘පඤ්චහි
කතමෙහි පඤ්චහි? ඉධ, භික්ඛවෙ, භික්ඛු වෙසියාගොචරො වා හොති, විධවාගොචරො වා හොති, ථුල්ලකුමාරිකාගොචරො වා හොති, පණ්ඩකගොචරො වා හොති, භික්ඛුනීගොචරො වා හොති.
‘‘ඉමෙහි
|
102
“මහණෙනි, කරුණු පසකින් යුක්තවූ භික්‍ෂු තෙම ක්‍ෂීණාශ්‍රව වූයේද, ලාමක භික්‍ෂු උසස්යයි සැක කරණ ලද්දේ හාත්පස සැක කරණ ලද්දේ වේ.
“කවර පසකින්ද යත්, මහණෙනි, මේ ශාසනයෙහි භික්‍ෂු තෙම වෛශ්‍යාවන් හුන් තැන් ගොදුරුකොට ඇත්තේ වේද, වැන්දඹු ස්ත්‍රීන් හුන් තැන් ගොදුරුකොට ඇත්තේ වේද, මහළු කුමරියන් හුන් තැන් ගොදුරුකොට ඇත්තේ හෝ වේද, නපුංසකයන් වසන තැන් ගොදුරුකොට ඇත්තේ හෝ වේද, භික්‍ෂුණීන් වසන තැන් ගොදුරුකොට ඇත්තේ හෝ වේද, යන පසිනි.
“මහණෙනි, කරුණු පසකින් යුක්තවූ භික්‍ෂු තෙම ක්‍ෂීණාශ්‍රව වූයේද, ලාමක භික්‍ෂු උසස්යයි සැක කරණ ලද්දේ හාත්පස සැක කරණ ලද්දේ වේ.
|
| 3. මහාචොරසුත්තං | 3. මහාචොර සූත්‍රය |
|
103
‘‘පඤ්චහි, භික්ඛවෙ, අඞ්ගෙහි සමන්නාගතො මහාචොරො සන්ධිම්පි ඡින්දති, නිල්ලොපම්පි හරති, එකාගාරිකම්පි කරොති, පරිපන්ථෙපි තිට්ඨති. කතමෙහි පඤ්චහි? ඉධ, භික්ඛවෙ, මහාචොරො විසමනිස්සිතො ච හොති, ගහනනිස්සිතො ච, බලවනිස්සිතො ච, භොගචාගී ච, එකචාරී ච.
‘‘කථඤ්ච, භික්ඛවෙ, මහාචොරො විසමනිස්සිතො හොති? ඉධ, භික්ඛවෙ, මහාචොරො නදීවිදුග්ගං වා නිස්සිතො හොති පබ්බතවිසමං වා. එවං ඛො, භික්ඛවෙ, මහාචොරො විසමනිස්සිතො හොති.
‘‘කථඤ්ච, භික්ඛවෙ, මහාචොරො ගහනනිස්සිතො හොති? ඉධ, භික්ඛවෙ, මහාචොරො තිණගහනං වා නිස්සිතො හොති රුක්ඛගහනං වා රොධං
(ගෙධං (සී.) අ. නි. 3.51) වා මහාවනසණ්ඩං වා. එවං ඛො, භික්ඛවෙ, මහාචොරො ගහනනිස්සිතො හොති.
‘‘කථඤ්ච, භික්ඛවෙ, මහාචොරො බලවනිස්සිතො හොති? ඉධ, භික්ඛවෙ, මහාචොරො රාජානං
‘‘කථඤ්ච, භික්ඛවෙ, මහාචොරො භොගචාගී හොති? ඉධ, භික්ඛවෙ, මහාචොරො අඩ්ඪො හොති මහද්ධනො මහාභොගො. තස්ස එවං හොති - ‘සචෙ මං කොචි කිඤ්චි වක්ඛති, ඉතො භොගෙන පටිසන්ථරිස්සාමී’ති. සචෙ නං
‘‘කථඤ්ච, භික්ඛවෙ, මහාචොරො එකචාරී හොති? ඉධ, භික්ඛවෙ, මහාචොරො එකකොව ගහණානි
(නිග්ගහණානි (සී. ස්‍යා. කං. පී.)) කත්තා හොති. තං කිස්ස හෙතු? ‘මා මෙ
‘‘ඉමෙහි ඛො, භික්ඛවෙ, පඤ්චහඞ්ගෙහි සමන්නාගතො මහාචොරො සන්ධිම්පි ඡින්දති නිල්ලොපම්පි හරති එකාගාරිකම්පි කරොති පරිපන්ථෙපි තිට්ඨති.
‘‘එවමෙවං ඛො, භික්ඛවෙ, පඤ්චහි ධම්මෙහි සමන්නාගතො පාපභික්ඛු ඛතං උපහතං අත්තානං පරිහරති, සාවජ්ජො ච හොති සානුවජ්ජො විඤ්ඤූනං, බහුඤ්ච අපුඤ්ඤං පසවති. කතමෙහි පඤ්චහි? ඉධ, භික්ඛවෙ, පාපභික්ඛු විසමනිස්සිතො ච හොති, ගහනනිස්සිතො ච, බලවනිස්සිතො ච, භොගචාගී ච, එකචාරී ච.
‘‘කථඤ්ච, භික්ඛවෙ, පාපභික්ඛු විසමනිස්සිතො හොති? ඉධ, භික්ඛවෙ, පාපභික්ඛු විසමෙන කායකම්මෙන සමන්නාගතො හොති, විසමෙන වචීකම්මෙන සමන්නාගතො හොති, විසමෙන මනොකම්මෙන සමන්නාගතො හොති. එවං ඛො, භික්ඛවෙ, පාපභික්ඛු විසමනිස්සිතො හොති.
‘‘කථඤ්ච, භික්ඛවෙ, පාපභික්ඛු ගහනනිස්සිතො හොති? ඉධ
‘‘කථඤ්ච, භික්ඛවෙ, පාපභික්ඛු බලවනිස්සිතො හොති? ඉධ, භික්ඛවෙ, පාපභික්ඛු රාජානං වා රාජමහාමත්තානං වා නිස්සිතො හොති. තස්ස එවං හොති - ‘සචෙ මං කොචි කිඤ්චි වක්ඛති, ඉමෙ මෙ රාජානො වා
‘‘කථඤ්ච, භික්ඛවෙ, පාපභික්ඛු භොගචාගී හොති? ඉධ, භික්ඛවෙ, පාපභික්ඛු ලාභී හොති චීවරපිණ්ඩපාතසෙනාසනගිලානප්පච්චයභෙසජ්ජපරික්ඛාරානං. තස්ස එවං හොති - ‘සචෙ මං කොචි කිඤ්චි වක්ඛති, ඉතො ලාභෙන පටිසන්ථරිස්සාමී’ති. සචෙ නං කොචි කිඤ්චි ආහ, තතො ලාභෙන පටිසන්ථරති. එවං ඛො, භික්ඛවෙ, පාපභික්ඛු භොගචාගී හොති.
‘‘කථඤ්ච
‘‘ඉමෙහි ඛො, භික්ඛවෙ, පඤ්චහි ධම්මෙහි සමන්නාගතො පාපභික්ඛු ඛතං උපහතං අත්තානං පරිහරති, සාවජ්ජො ච හොති සානුවජ්ජො විඤ්ඤූනං, බහුඤ්ච අපුඤ්ඤං පසවතී’’ති. තතියං.
|
103
“මහණෙනි, අඞ්ග පසකින් යුක්ත වූ මහ සොරතෙම උමංද සිඳියි. පැහැරීමද කරයි. එක් ගෙයක් පැහැර ගැනීමද කරයි. උවදුරු මං පැහැරීමෙහිද සිටියි. කවර පසකින්ද යත්:
“මහණෙනි, මේ ලෝකයෙහි මහ සොරතෙම විසම ස්ථාන ඇසුරු කෙළේද, සැඟවෙන තැන් ඇසුරු කෙළේද, බලවතුන් ඇසුරු කෙළේද, සම්පත් දෙන්නේද, එකළාව හැසිරෙන්නේද වේ.
“මහණෙනි, කෙසේනම් මහ සොරතෙම විෂම තැන් ඇසුරු කෙළේ වේද: මහණෙනි, මේ ලෝකයෙහි මහ සොරතෙම ගං හෝ වලින් යා නොහැකි තැන හෝ පර්වතයෙන් විෂම වන තැන හෝ ඇසුරු කෙළේ වේද, මහණෙනි, මෙසේ වනාහි මහ සොරතෙම විෂම තැන් ඇසුරු කෙළේ වේ.
“මහණෙනි, කෙසේනම් මහ සොරතෙම ගහණයන් ඇසුරු කෙළේ වේද: මහණෙනි, මේ ලෝකයෙහි මහ සොරතෙම තණකොළ ලැහැබක්, ගස් ලැහැබක් හෝ ගැඹුරු වූ වන ලැහැබක් හෝ ඇසුරු කෙළේ වේද, මහණෙනි, මෙසේ වනාහි මහ සොරතෙම සැඟවෙන තැන් ඇසුරු කෙළේ වේ.
“මහණෙනි, කෙසේනම් මහ සොරතෙම බලවතුන් ඇසුරු කෙළේ වේද: මහණෙනි, මේ ලෝකයෙහි මහ සොරතෙම රජහු හෝ, රජ මහ ඇමැතියකු හෝ ඇසුරු කෙළේ වේද, ඔහුට මෙබඳු සිතක් වෙයි. “ඉදින් මට කිසිවෙක් කිසිවක් කියන්නේ නම්, මේ රජහු හෝ රජ මහඇමතිවරු හෝ මාගේ දෝෂය වසාගෙන අර්ත්‍ථය කියන්නාහුය’යි. ඉදින් ඔහුට කිසිවෙක් කිසිවක් කීයේ නම්, ඒ රජහු හෝ රජ මහඇමතිවරු හෝ ඔහුගේ දෝෂය වසාගෙන අර්ත්‍ථය කියත්. මහණෙනි, මෙසේ වනාහි මහ සොරතෙම බලවතුන් ඇසුරු කෙළේ වේ.
“මහණෙනි, කෙසේනම් මහ සොරතෙම සම්පත් දෙන්නේ වේද: මහණෙනි, මේ ලෝකයෙහි මහ සොරතෙම ආඪ්‍යවූයේ, මහත් ධනය ඇත්තේ, මහත් සම්පත් ඇත්තේ වේද, ඔහුට මෙබඳු සිතක් වෙයි. "ඉදින් මට කිසිවෙක් කිසිවක් කියන්නේ නම් මේ සම්පත්වලින් පිළිසඳර කරන්නෙමි'යි. ඉදින් ඔහුට කිසිවෙක් කිසිවක් කීයේ නම්, සම්පත් දීමෙන් පිළිසඳර කරයි. මහණෙනි, මෙසේ වනාහි මහ සොරතෙම සම්පත් දෙන්නේ වේ.
“මහණෙනි, කෙසේනම් මහ සොරතෙම එකලාව හැසිරෙන්නේ වේද: මහණෙනි, මේ ලෝකයෙහි මහ සොරතෙම හුදකලාව අනුන් සතු බඩු ගැණීම් කරන්නේ වෙයි. ඊට හේතු කවරේද? ‘මාගේ රහස් මන්ත්‍රණයෝ පිටත්හි සම්භෙදයට නොපැමිණෙත්වා’යි. මහණෙනි, මෙසේ වනාහි මහ සොරතෙම එකළාව හැසිරෙන්නේ වේ.
“මහණෙනි, මේ අඞ්ග පසෙන් යුක්ත වූ මහ සොරතෙම උමංද සිඳියි. පැහැරීමද කරයි. එක් ගෙයක් පැහැර ගැනීමද කරයි. උවදුරු මං පැහැරීමෙහිද සිටියි.
“මහණෙනි, මෙපරිද්දෙන්ම කරුණු පසකින් යුක්ත වූ පවිටු භික්‍ෂු තෙම සාරා දමන ලද ගුණ ඇති, නසන ලද ආත්මය පරිහරණය කරයි. වරද සහිත වූයේද, නුවණැත්තන්ගේ උපවාද සහිත වූයේද වෙයි. බොහෝ වූ පව්ද රැස් කරයි. කවර පසකින්ද යත්:
“මහණෙනි, මේ ශාසනයෙහි පවිටු භික්‍ෂු තෙම විසම ස්ථාන ඇසුරු කෙළේද, සැඟවෙන තැන් ඇසුරු කෙළේද, බලවතුන් ඇසුරු කෙළේද, සම්පත් දෙන්නේද, එකළාව හැසිරෙන්නේද වේ.
“මහණෙනි, කෙසේ නම් පවිටු භික්‍ෂු තෙම විෂම තැන් ඇසුරු කෙළේ වේද: මහණෙනි, මේ ශාසනයෙහි පවිටු භික්‍ෂු තෙම විෂම වූ කාය කර්‍මයෙන් යුක්ත වූයේ වේද, විෂම වූ වාක් කර්‍මයෙන් යුක්ත වූයේ වේද, විෂම වූ මනෝ කර්‍මයෙන් යුක්ත වූයේ වේද, මහණෙනි, මෙසේ වනාහි පවිටු භික්‍ෂු තෙම විෂම තැන් ඇසුරු කෙළේ වේ.
“මහණෙනි, කෙසේ නම් පවිටු භික්‍ෂු තෙම සැඟවෙන තැන් ඇසුරු කෙළේ වේද: මහණෙනි, මේ ශාසනයෙහි පවිටු භික්‍ෂු තෙම මිථ්‍යාදෘෂ්ටි ඇත්තේ වේද, දෙකෙළවර ගැනීම ඇති දෘෂ්ටියෙන් යුක්ත වූයේ වේද, මහණෙනි, මෙසේ වනාහි පවිටු භික්‍ෂු තෙම ගහණයන් ඇසුරු කෙළේ වෙයි.
“මහණෙනි, කෙසේ නම් පවිටු භික්‍ෂු තෙම බලවතුන් ඇසුරු කෙළේ වේද: මහණෙනි, මේ ශාසනයෙහි පවිටු භික්‍ෂු තෙම රජහු හෝ රජ මහඇමැතියකු හෝ ඇසුරු කෙළේ වේද, ඔහුට මෙබඳු සිතක් වෙයි. “ඉදින් මට කිසිවෙක් කිසිවක් කියන්නේ නම්, මේ රජහු හෝ රජ මහඇමතිවරු හෝ මාගේ දෝෂය වසාගෙන අර්ත්‍ථය කියන්නාහුය’යි. ඉදින් ඔහුට කිසිවෙක් කිසිවක් කීයේ නම්, ඒ රජහු හෝ රජ මහඇමතිවරු හෝ ඔහුගේ දෝෂය වසාගෙන අර්ත්‍ථය කියත්. මහණෙනි, මෙසේ වනාහි පවිටු භික්‍ෂු තෙම බලවතුන් ඇසුරු කෙළේ වේ.
“මහණෙනි, කෙසේ නම් පවිටු භික්‍ෂු තෙම සම්පත් දෙන්නේ වේද: මහණෙනි, මේ ශාසනයෙහි පවිටු භික්‍ෂු තෙම චීවර, පිණ්ඩපාතය, සෙනසුන්, ගිලන්පස, බෙහෙත් පිරිකර යන මොවුන්ගේ ලැබීම ඇත්තේ වේද, ඔහුට මෙබඳු සිතක් වේ. ‘ඉදින් මට කිසිවෙක් කිසිවක් කියන්නේ නම් මේ ලාභයෙන් පිළිසඳර කරන්නෙමි’යි. ඉදින් ඔහුට කිසිවෙක් කිසිවක් කීයේ නම් එම ලාභයෙන් පිළිසඳර කරයි. මහණෙනි, මෙසේ වනාහි පවිටු භික්‍ෂු තෙම සම්පත් දෙන්නේ වේ.
“මහණෙනි, කෙසේ නම් පවිටු භික්‍ෂු තෙම එකලාව හැසිරෙන්නේ වේද: මහණෙනි, මේ ශාසනයෙහි පවිටු භික්‍ෂු තෙම හුදකළාව ප්‍රත්‍යන්ත දනව්වල වාසය කරයි. හෙතෙම එහි කුලයන්ට එළඹෙන්නේ ලාභය ලබයි. මහණෙනි, මෙසේ වනාහි පවිටු භික්‍ෂු තෙම එකළාව හැසිරෙන්නේ වේ.
“මහණෙනි, මේ කරුණු පසෙන් යුක්ත වූ පවිටු භික්‍ෂු තෙම සාරා දමන ලද ගුණ ඇති, නසන ලද ආත්මය පරිහරණය කරයි. වරද සහිත වූයේද, නුවණැත්තන්ගේ උපවාද සහිත වූයේද වෙයි. බොහෝ වූ පව්ද රැස් කරයි.
|
| 4. සමණසුඛුමාලසුත්තං | 4. සමණසුඛුමාල සූත්‍රය |
|
104
‘‘පඤ්චහි, භික්ඛවෙ, ධම්මෙහි සමන්නාගතො භික්ඛු සමණෙසු සමණසුඛුමාලො හොති.
‘‘කතමෙහි පඤ්චහි? ඉධ, භික්ඛවෙ, භික්ඛු යාචිතොව බහුලං චීවරං පරිභුඤ්ජති, අප්පං අයාචිතො; යාචිතොව බහුලං පිණ්ඩපාතං පරිභුඤ්ජති, අප්පං අයාචිතො; යාචිතොව බහුලං
‘‘යඤ්හි තං, භික්ඛවෙ, සම්මා වදමානො වදෙය්‍ය - ‘සමණෙසු සමණසුඛුමාලො’ති, මමෙව තං, භික්ඛවෙ, සම්මා
(මමෙව තං සම්මා (?)) වදමානො වදෙය්‍ය - ‘සමණෙසු සමණසුඛුමාලො’ති
‘‘යඤ්හි
|
104
“මහණෙනි, කරුණු පසකින් යුක්තවූ භික්‍ෂු තෙම ශ්‍රමණයන් අතරෙහි ශ්‍රමණ සුඛුමාල වේ. කවර පසකින්ද යත්? මහණෙනි, මේ ශාසනයෙහි භික්‍ෂු තෙම,
“යාඥා කරණ ලද්දේම බොහෝකොට සිවුරු පරිභෝග කෙරේද, යාඥා නොකරණ ලද්දේ ස්වල්පකොට පරිභෝග කෙරේද, යාඥා කරණ ලද්දේම බොහෝකොට පිණ්ඩපාතය පරිභෝග කෙරේද, යාඥා නොකරණ ලද්දේ මඳකොට පරිභෝග කෙරේද, යාඥා කරණ ලද්දේම බොහෝකොට සෙනසුන් පරිභෝග කෙරේද, යාඥා නොකරණ ලද්දේ මඳකොට පරිභෝග කෙරේද, යාඥා කරණ ලද්දේම බොහෝකොට ගිලන්පස බෙහෙත් පිරිකර පරිභෝග කෙරේද, යාඥා නොකරණ ලද්දේ මඳකොට පරිභෝග කෙරේද, යම් බ්‍රහ්මචාරීන් සමග වනාහි වාසය කෙරේද, ඔහුට මනාපවූම කාය කර්‍මයෙන් බොහෝකොට හැසිරෙත්. අමනාපයෙන් මඳකොට හැසිරෙත්. මනාපවූම වාක් කර්‍මයෙන් බොහෝකොට හැසිරෙත්. අමනාපයෙන් මඳකොට හැසිරෙත්. මනාපවූම මනො කර්‍මයෙන් බොහෝකොට හැසිරෙත්. අමනාපයෙන් මඳකොට හැසිරෙත්. මනාපවූම පූජාව බහුළකොට එළවත්. අමනාපය මඳකොට එළවත්. පිතෙන් හටගත්තාවූ හෝ සෙමින් හටගත්තාවූ හෝ වාතරනේ හටගත්තාවු හෝ සන්නිපාතයෙන් හටගත්තාවූ හෝ ඎතු පෙරලීමෙන් හටගත්තාවූ හෝ, විෂම හැසිරීමෙන් හටගත්තාවූ හෝ උපක්‍රමයෙන් හටගත්තාවූ හෝ කර්‍ම විපාකයෙන් හටගත්තාවූ හෝ යම් ඒ වේදනාවෝ වෙද්ද, ඒ වේදනාවෝ බොහෝ කොටම නූපදිත්. ස්වල්ප ආබාධ ඇත්තේ වේද, කුශල් සිත්හි හටගත්තාවූ,
“මේ ආත්මයෙහි සැප විහරණ ඇත්තාවූ සතර ධ්‍යානයන්ගේ කැමති පරිදි ලබීම් ඇත්තේ, නිදුකින් ලැබීම ඇත්තේ, බහුලව ලැබීම ඇත්තේ වේද,
“ආශ්‍රවයන් නැසීමෙන් ආශ්‍රව රහිතවූ චිත්ත විමුක්තියටද, ප්‍රඥා විමුක්තියටද, මේ ආත්මයෙහිම තෙමේ විශිෂ්ට ඥානයෙන් දැන ප්‍රත්‍යක්‍ෂකොට පැමිණ වාසය කෙරේද, යන පසිනි.
“මහණෙනි, මේ කරුණු පසින් වනාහි යුක්තවූ භික්‍ෂු තෙම ශ්‍රමණයන් අතර ශ්‍රමණ සුඛුමාල වේ. මහණෙනි, ඒ යමෙකුට වනාහි මනාකොට කියන්නේ ශ්‍රමණයන් අතර ශ්‍රමණ සුඛුමාලයයි කියන්නේද, මහණෙනි, ඒ මටම මනාකොට කියන්නේ ශ්‍රමණයන් අතර ශ්‍රමණ සුඛුමාලයයි කියන්නේය.
“මහණෙනි, මම වනාහි යාඥා කරණ ලද්දේම බොහෝකොට සිවුරු පරිභෝග කෙරේද, යාඥා නොකරණ ලද්දේ ස්වල්පකොට පරිභෝග කෙරේද, යාඥා කරණ ලද්දේම බොහෝකොට පිණ්ඩපාතය පරිභෝග කෙරේද, යාඥා නොකරණ ලද්දේ මඳකොට පරිභෝග කෙරේද, යාඥා කරණ ලද්දේම බොහෝකොට සෙනසුන් පරිභෝග කෙරේද, යාඥා නොකරණ ලද්දේ මඳකොට පරිභෝග කෙරේද, යාඥා කරණ ලද්දේම බොහෝකොට ගිලන්පස බෙහෙත් පිරිකර පරිභෝග කෙරේද, යාඥා නොකරණ ලද්දේ මඳකොට පරිභෝග කෙරේද, යම් බ්‍රහ්මචාරීන් සමග වනාහි වාසය කෙරේද, ඔහුට මනාපවූම කාය කර්‍මයෙන් බොහෝකොට හැසිරෙත්. අමනාපයෙන් මඳකොට හැසිරෙත්. මනාපවූම වාක් කර්‍මයෙන් බොහෝකොට හැසිරෙත්. අමනාපයෙන් මඳකොට හැසිරෙත්. මනාපවූම මනො කර්‍මයෙන් බොහෝකොට හැසිරෙත්. අමනාපයෙන් මඳකොට හැසිරෙත්. මනාපවූම පූජාව බහුළකොට එළවත්. අමනාපය මඳකොට එළවත්. පිතෙන් හටගත්තාවූ හෝ සෙමින් හටගත්තාවූ හෝ වාතරනේ හටගත්තාවු හෝ සන්නිපාතයෙන් හටගත්තාවූ හෝ ඎතු පෙරලීමෙන් හටගත්තාවූ හෝ, විෂම හැසිරීමෙන් හටගත්තාවූ හෝ උපක්‍රමයෙන් හටගත්තාවූ හෝ කර්‍ම විපාකයෙන් හටගත්තාවූ හෝ යම් ඒ වේදනාවෝ වෙද්ද, ඒ වේදනාවෝ බොහෝ කොටම නූපදිත්. ස්වල්ප ආබාධ ඇත්තේ වේද, කුශල් සිත්හි හටගත්තාවූ,
“මේ ආත්මයෙහි සැප විහරණ ඇත්තාවූ සතර ධ්‍යානයන්ගේ කැමති පරිදි ලබීම් ඇත්තේ, නිදුකින් ලැබීම ඇත්තේ, බහුලව ලැබීම ඇත්තේ වේද,
|
| 5. ඵාසුවිහාරසුත්තං | 5. ඵාසුවිහාර සූත්‍රය |
|
105
‘‘පඤ්චිමෙ, භික්ඛවෙ, ඵාසුවිහාරා. කතමෙ පඤ්ච? ඉධ, භික්ඛවෙ, භික්ඛුනො මෙත්තං කායකම්මං පච්චුපට්ඨිතං හොති සබ්‍රහ්මචාරීසු ආවි චෙව රහො ච, මෙත්තං වචීකම්මං...පෙ.... මෙත්තං මනොකම්මං පච්චුපට්ඨිතං හොති සබ්‍රහ්මචාරීසු ආවි චෙව රහො ච. යානි තානි සීලානි අඛණ්ඩානි අච්ඡිද්දානි අසබලානි අකම්මාසානි භුජිස්සානි විඤ්ඤුප්පසත්ථානි අපරාමට්ඨානි සමාධිසංවත්තනිකානි, තථාරූපෙහි සීලෙහි සීලසාමඤ්ඤගතො විහරති සබ්‍රහ්මචාරීහි ආවි චෙව රහො ච. යායං දිට්ඨි අරියා නිය්‍යානිකා නිය්‍යාති තක්කරස්ස සම්මා දුක්ඛක්ඛයාය, තථාරූපාය දිට්ඨියා දිට්ඨිසාමඤ්ඤගතො විහරති
|
105
“මහණෙනි, මේ ඵාසුවිහරණ පසක් වෙත්.
“කවර පසක්ද යත්? “මහණෙනි, මේ ශාසනයෙහි භික්‍ෂූහුගේ බ්‍රහ්මචාරීන් කෙරෙහි ඉදිරියෙහිද, රහසද, මෛත්‍රී සිතින් පවත්වන ලද කායකර්මය පිහිටුවන ලද්දේ වේද, මෛත්‍රී සිතින් පවත්වන ලද වාක්කර්මය පිහිටුවන ලද්දේ වේද, මෛත්‍රී සිතින් පවත්වන ලද මනොකර්මය සබ්‍රම්සරුන් කෙරෙහි ඉදිරියෙහිද, රහසද පිහිටුවන ලද්දේ වේද, නොකඩවූ, සිදුරු නොවූ, කබර සහිත නොවූ, තිත් සහිත නොවූ, දාස කමින් මිදුනාවූ, නුවණැත්තන් විසින් පසස්නා ලද්දාවූ, තෘෂ්ණා දෘෂ්ටීන් පරාමර්‍ශණය නොකරණ ලද්දාවූ, සමාධි පිණිස පවත්නාවූ යම් ඒ ශීලයෝ වෙද්ද, එබඳු ශීලයන්ගෙන් බ්‍රහ්මචාරීන් හා ඉදිරියෙහිද, රහසද ශීලයෙන් සමාන බවට පැමිණියේ වාසය කෙරෙයිද, ආර්‍ය්‍යවූ, නෛර්‍ය්‍යානිකවූ, යම් මේ දාෂ්ටියක් තොමෝ ඒ කරන්නහුගේ මනාව දුක් නැතිකිරීම පිණිස පවතීද, එබඳු දෘෂ්ටියෙන් බ්‍රහ්මචාරීන් හා ඉදිරියෙහිද, රහසද දෘෂ්ටිහුගේ සමානබවට පැමිණියේ වාසය කෙරේද යන පසයි.
“මහණෙනි, මේ ඵාසුවිහරණ පසක් වෙත්.
|
| 6. ආනන්දසුත්තං | 6. සංඝඵාසුවිහරණ සූත්‍රය |
|
106
එකං
‘‘කිත්තාවතා නු ඛො, භන්තෙ, භික්ඛු සඞ්ඝෙ
(භික්ඛුංසංඝො (ස්‍යා. පී.)) විහරන්තො ඵාසුං විහරෙය්‍යා’’ති? ‘‘යතො ඛො, ආනන්ද, භික්ඛු
‘‘සියා පන, භන්තෙ, අඤ්ඤොපි පරියායො යථා භික්ඛු සඞ්ඝෙ විහරන්තො ඵාසුං විහරෙය්‍යා’’ති? ‘‘සියා, ආනන්ද
(ආනන්දාති භගවා ආවොච (ස්‍යා. පී.))! යතො ඛො, ආනන්ද, භික්ඛු අත්තනා සීලසම්පන්නො හොති, නො පරං අධිසීලෙ සම්පවත්තා; අත්තානුපෙක්ඛී ච හොති, නො පරානුපෙක්ඛී; එත්තාවතාපි ඛො, ආනන්ද, භික්ඛු සඞ්ඝෙ විහරන්තො ඵාසුං විහරෙය්‍යා’’ති.
‘‘සියා
‘‘සියා පන, භන්තෙ, අඤ්ඤොපි පරියායො යථා භික්ඛු සඞ්ඝෙ විහරන්තො ඵාසුං විහරෙය්‍යා’’ති? ‘‘සියා, ආනන්ද! යතො ඛො, ආනන්ද, භික්ඛු අත්තනා සීලසම්පන්නො හොති, නො පරං අධිසීලෙ සම්පවත්තා; අත්තානුපෙක්ඛී ච හොති, නො පරානුපෙක්ඛී; අපඤ්ඤාතො ච හොති, තෙන ච අපඤ්ඤාතකෙන නො පරිතස්සති; චතුන්නඤ්ච
(චතුන්නං (පී. ක.)) ඣානානං ආභිචෙතසිකානං දිට්ඨධම්මසුඛවිහාරානං නිකාමලාභී හොති අකිච්ඡලාභී අකසිරලාභී; එත්තාවතාපි ඛො, ආනන්ද, භික්ඛු සඞ්ඝෙ විහරන්තො ඵාසුං විහරෙය්‍යා’’ති.
‘‘සියා
‘‘ඉමම්හා චාහං, ආනන්ද, ඵාසුවිහාරා අඤ්ඤො ඵාසුවිහාරො උත්තරිතරො වා පණීතතරො වා නත්ථීති වදාමී’’ති. ඡට්ඨං.
|
106
“එක් කලෙක්හි භාග්‍යවතුන් වහන්සේ කොසඹෑ නුවර ඝෝසිතාරාමයෙහි වැඩ වසන සේක. එකල්හි වනාහි ආයුෂ්මත් ආනන්ද ස්ථවිර තෙම භාග්‍යවතුන් වහන්සේ යම් තැනෙක්හිද, එතැනට පැමිණියේය. පැමිණ, භාග්‍යවතුන් වහන්සේට වැඳ, එකත්පස්ව හුන්නේය. එකත්පස්ව හුන්නාවූම ආයුෂ්මත් ආනන්ද ස්ථවිර තෙම භාග්‍යවතුන් වහන්සේට මෙය සැළකෙළේය.
“ස්වාමීනි, කොපමණකින් වනාහි භික්‍ෂු තෙම සංඝයා අතර වාසය කරන්නේ, පහසුවෙන් වාසය කරන්නේද?”
“ආනන්‍දය, යම් හෙයකින් භික්‍ෂු තෙම තෙමේත් ශීලයෙන් යුක්තවූයේ, අන්‍යයාත් අධිශීලයෙහි නොපවත්වන්නේ හෙවත් ශීලයෙන් ගර්‍හා නොකරන්නේ වේද,
“ආනන්‍දය, මෙපමණකින්ද භික්‍ෂු තෙම සඞඝයා අතර වාසය කරන්නේ පහසුවෙන් වාසය කරන්නේය” යි වදාළ සේක.
“ස්වාමීනි, යම් සේ භික්‍ෂු තෙම සංඝයා අතර පහසුවෙන් වාසය කරන්නේද, එබඳු අන් ප්‍රකාරයකුත් වන්නේද?” “ආනන්‍දය, වන්නේය. ආනන්‍දය, යම් හෙයකින් භික්‍ෂු තෙම තෙමේත් ශීලයෙන් යුක්තවූයේ, අන්‍යයාත් අධිශීලයෙහි නොපවත්වන්නේ හෙවත් ශීලයෙන් ගර්‍හා නොකරන්නේ වේද,
“තමන්ගේ කටයුතු නොකටයුතු බලන්නේ වේද, අනුන්ගේ කටයුතු නොකටයුතු නොබලන්නේ වේද, ආනන්‍දය, මෙපමණකින්ද භික්‍ෂු තෙම සඞඝයා අතර වාසය කරන්නේ පහසුවෙන් වාසය කරන්නේය” යි වදාළ සේක.
“ස්වාමීනි, යම් සේ භික්‍ෂු තෙම සංඝයා අතර පහසුවෙන් වාසය කරන්නේද, එබඳු අන් ප්‍රකාරයකුත් වන්නේද?” “ආනන්‍දය, වන්නේය. ආනන්‍දය, යම් හෙයකින් භික්‍ෂු තෙම තෙමේත් ශීලයෙන් යුක්තවූයේ, අන්‍යයාත් අධිශීලයෙහි නොපවත්වන්නේ හෙවත් ශීලයෙන් ගර්‍හා නොකරන්නේ වේද,
“ආනන්‍දය, යම් හෙයකින් භික්‍ෂු තෙම තෙමේද ශීලයෙන් යුක්තවූයේ අනිකා අධිශීලයෙහි නොපවත්වන්නේ වේද, තමන්ගේ කටයුතු නොකටයුතු බලන්නේ අනුන්ගේ කටයුතු නොබලන්නේත් වේද, අප්‍රකට වූයේත් වේද, ඒ අප්‍රකට භාවයෙන් තැතිගැන්මට නොපැමිණේද, මේ පමණකින්ද,
“භික්‍ෂු තෙම සංඝයා අතර වාසය කරන්නේ පහසුවෙන් වාසය කරන්නේයයි,
“ස්වාමීනි, යම් සේ භික්‍ෂු තෙම සංඝයා අතර පහසුවෙන් වාසය කරන්නේද, එබඳු අන් ප්‍රකාරයකුත් වන්නේද?” “ආනන්‍දය, වන්නේය. ආනන්‍දය, යම් හෙයකින් භික්‍ෂු තෙම තෙමේත් ශීලයෙන් යුක්තවූයේ, අන්‍යයාත් අධිශීලයෙහි නොපවත්වන්නේ හෙවත් ශීලයෙන් ගර්‍හා නොකරන්නේ වේද,
“ආනන්‍දය, යම් හෙයකින් භික්‍ෂු තෙම තෙමේද ශීලයෙන් යුක්තවූයේ අනිකා අධිශීලයෙහි නොපවත්වන්නේ වේද, තමන්ගේ කටයුතු නොකටයුතු බලන්නේ අනුන්ගේ කටයුතු නොබලන්නේත් වේද, අප්‍රකට වූයේත් වේද, ඒ අප්‍රකට භාවයෙන් තැතිගැන්මට නොපැමිණේද, මේ පමණකින්ද,
“අධිචිත්තයෙහි හටගත්තාවූ මේ ආත්මයෙහි සැප විහරණ ඇත්තාවූ සතර ධ්‍යානයන්ගේද කැමති පරිදි ලැබීම ඇත්තේ, නිදුකින් ලැබීම ඇත්තේ, බහුලව ලැබීම ඇත්තේ වේද, ආනන්‍දය, මෙපමණකින්ද භික්‍ෂු තෙම සඞඝයා අතර වාසය කරන්නේ පහසුවෙන් වාසය කරන්නේය” යි වදාළ සේක. “ස්වාමීනි, යම් සේ භික්‍ෂු තෙම සංඝයා අතර පහසුවෙන් වාසය කරන්නේද, එබඳු අන් ප්‍රකාරයකුත් වන්නේද?” “ආනන්‍දය, වන්නේය. ආනන්‍දය, යම් හෙයකින් භික්‍ෂු තෙම තෙමේත් ශීලයෙන් යුක්තවූයේ, අන්‍යයාත් අධිශීලයෙහි නොපවත්වන්නේ හෙවත් ශීලයෙන් ගර්‍හා නොකරන්නේ වේද,
“ආනන්‍දය, යම් හෙයකින් භික්‍ෂු තෙම තෙමේද ශීලයෙන් යුක්තවූයේ අනිකා අධිශීලයෙහි නොපවත්වන්නේ වේද, තමන්ගේ කටයුතු නොකටයුතු බලන්නේ අනුන්ගේ කටයුතු නොබලන්නේත් වේද, අප්‍රකට වූයේත් වේද, ඒ අප්‍රකට භාවයෙන් තැතිගැන්මට නොපැමිණේද, මේ පමණකින්ද, අධිචිත්තයෙහි හටගත්තාවූ මේ ආත්මයෙහි සැප විහරණ ඇත්තාවූ සතර ධ්‍යානයන්ගේද කැමති පරිදි ලැබීම ඇත්තේ, නිදුකින් ලැබීම ඇත්තේ, බහුලව ලැබීම ඇත්තේ වේද, ආනන්‍දය, මෙපමණකින්ද භික්‍ෂු තෙම සඞඝයා අතර වාසය කරන්නේ පහසුවෙන් වාසය කරන්නේය” යි වදාළ සේක. “ස්වාමීනි, යම් සේ භික්‍ෂු තෙම සංඝයා අතර පහසුවෙන් වාසය කරන්නේද, එබඳු අන් ප්‍රකාරයකුත් වන්නේද?” “ආනන්‍දය, වන්නේය. ආනන්‍දය, යම් හෙයකින් භික්‍ෂු තෙම තෙමේත් ශීලයෙන් යුක්තවූයේ, අන්‍යයාත් අධිශීලයෙහි නොපවත්වන්නේ හෙවත් ශීලයෙන් ගර්‍හා නොකරන්නේ වේද, ආනන්‍දය, මෙපමණකින්ද භික්‍ෂු තෙම සඞඝයා අතර වාසය කරන්නේ පහසුවෙන් වාසය කරන්නේය” යි වදාළ සේක. ආශ්‍රවයන් නැසීමෙන් ආශ්‍රව රහිතවූ චිත්ත විමුක්තියටද, ප්‍රඥා විමුක්තියටද, මේ ආත්මයෙහිම තෙමේ විශිෂ්ට ඥානයෙන් දැන ප්‍රත්‍යක්‍ෂකොට පැමිණ වාසය කෙරේද, යන පසිනි.
“ආනන්‍දය, මම මේ පහසු විහරණයෙන් ඉතා උතුම්වූ හෝ ඉතා ප්‍රණීතවූ හෝ අනික් පහසු විහරණයක් නැතැයි කියමි” යි වදාළ සේක.
|
| 7. සීලසුත්තං | 7. ආහුණෙය්‍ය සූත්‍රය |
|
107
‘‘පඤ්චහි
‘‘කතමෙහි
‘‘ඉමෙහි ඛො, භික්ඛවෙ, පඤ්චහි ධම්මෙහි සමන්නාගතො භික්ඛු ආහුනෙය්‍යො හොති පාහුනෙය්‍යො දක්ඛිණෙය්‍යො අඤ්ජලිකරණීයො අනුත්තරං පුඤ්ඤක්ඛෙත්තං ලොකස්සා’’ති. සත්තමං.
|
107
“එක් කලෙක්හි භාග්‍යවතුන් වහන්සේ කොසඹෑ නුවර ඝෝසිතාරාමයෙහි වැඩ වසන සේක. එකල්හි වනාහි ආයුෂ්මත් ආනන්ද ස්ථවිර තෙම භාග්‍යවතුන් වහන්සේ යම් තැනෙක්හිද, එතැනට පැමිණියේය. පැමිණ, භාග්‍යවතුන් වහන්සේට වැඳ, එකත්පස්ව හුන්නේය. එකත්පස්ව හුන්නාවූම ආයුෂ්මත් ආනන්ද ස්ථවිර තෙම භාග්‍යවතුන් වහන්සේට මෙය සැළකෙළේය.
“මහණෙනි, ධර්‍ම පසකින් යුක්තවූ භික්‍ෂු තෙම පූජාවට සුදුසුය. දුර සිට ගෙනෙන ලද පූජාවට සුදුසුය. දක්‍ෂිණාවට සුදුසුය. අත් හිසට තබා වැඳීමට සුදුසුය. ලෝකයාගේ උතුම් පින් කෙතය.
“ආනන්‍දය, යම් හෙයකින් භික්‍ෂු තෙම තෙමේත් ශීලයෙන් යුක්තවූයේ, අන්‍යයාත් අධිශීලයෙහි නොපවත්වන්නේ හෙවත් ශීලයෙන් ගර්‍හා නොකරන්නේ වේද,
“කවර පසකින්ද යත්? මහණෙනි, මේ ශාසනයෙහි භික්‍ෂු තෙම ශීලයෙන් යුක්තවූයේ වේද, සමාධියෙන් යුක්තවූයේ වේද, ප්‍රඥාවෙන් යුක්තවූයේ වේද, විමුක්තියෙන් යුක්තවූයේ වේද, විමුක්ති ඥාන දර්‍ශනයෙන් යුක්තවූයේ වේද යන පසිනි.
|
| 8. අසෙඛසුත්තං | 8. අසෙඛසීල සූත්‍රය |
|
108
‘‘පඤ්චහි, භික්ඛවෙ, ධම්මෙහි සමන්නාගතො භික්ඛු ආහුනෙය්‍යො හොති පාහුනෙය්‍යො දක්ඛිණෙය්‍යො...පෙ.... අනුත්තරං පුඤ්ඤක්ඛෙත්තං ලොකස්ස.
‘‘කතමෙහි, පඤ්චහි? ඉධ, භික්ඛවෙ, භික්ඛු අසෙඛෙන සීලක්ඛන්ධෙන සමන්නාගතො හොති, අසෙඛෙන සමාධික්ඛන්ධෙන සමන්නාගතො හොති, අසෙඛෙන
|
108
“එක් කලෙක්හි භාග්‍යවතුන් වහන්සේ කොසඹෑ නුවර ඝෝසිතාරාමයෙහි වැඩ වසන සේක. එකල්හි වනාහි ආයුෂ්මත් ආනන්ද ස්ථවිර තෙම භාග්‍යවතුන් වහන්සේ යම් තැනෙක්හිද, එතැනට පැමිණියේය. පැමිණ, භාග්‍යවතුන් වහන්සේට වැඳ, එකත්පස්ව හුන්නේය. එකත්පස්ව හුන්නාවූම ආයුෂ්මත් ආනන්ද ස්ථවිර තෙම භාග්‍යවතුන් වහන්සේට මෙය සැළකෙළේය.
“කවර පසකින්ද යත්? මහණෙනි, මේ ශාසනයෙහි භික්‍ෂු තෙම අශෛක්‍ෂවූ ශීල ස්කන්‍ධයෙන් යුක්තවූයේ වේද, අශෛක්‍ෂවූ සමාධි ස්කන්‍ධයෙන් යුක්තවූයේ වේද, අශෛක්‍ෂවූ ප්‍රඥාවෙන් යුක්තවූයේ වේද, අශෛක්‍ෂවූ විමුක්ති ස්කන්‍ධයෙන් යුක්තවූයේ වේද, අශෛක්‍ෂවූ විමුක්ති ඥාන දර්‍ශන ස්කන්‍ධයෙන් යුක්තවූයේ වේද යන පසිනි.
“ආනන්‍දය, යම් හෙයකින් භික්‍ෂු තෙම තෙමේත් ශීලයෙන් යුක්තවූයේ, අන්‍යයාත් අධිශීලයෙහි නොපවත්වන්නේ හෙවත් ශීලයෙන් ගර්‍හා නොකරන්නේ වේද,
|
| 9. චාතුද්දිසසුත්තං | 9. චාතුද්දිසභික්ඛු සූත්‍රය |
|
109
‘‘පඤ්චහි
|
109
“මහණෙනි, කරුණු පසකින් යුක්තවූ භික්‍ෂු තෙම සතර දිග නොවළහන ලද හැසුරුම් ඇත්තේ වෙයි.
“කවර පසකින්ද යත්? මහණෙනි, මේ ශාසනයෙහි භික්‍ෂු තෙම සිල්වත් වේද, ප්‍රතිමොක්‍ෂ සංවර ශීලයෙන් සංවරවූයේ, ආචාරයෙන් හා ගෞරවයෙන් යුක්තවූයේ වාසය කෙරේද, ස්වල්ප තරම් වරදවල භය දක්නා ස්වභාව ඇතිවූයේ ශික්‍ෂා පදයන්හි සමාදන්ව හික්මේද, බහුශ්‍රුතවූයේ, ඇසූ දෙය දරන්නේ, අසන ලද්දවුන්ගේ රැස් කිරීම් ඇත්තේ වේද, මුල යහපත්වූ, මැද යහපත්වූ, කෙළවර යහපත්වූ, අර්ත්‍ථ සහිතවූ, ව්‍යඤ්ජන සහිතවූ, යම් ඒ ධර්මයෝ සියල්ලෙන් සම්පූර්‍ණවූ, පිරිසිදුවූ බ්‍රහ්මචර්‍ය්‍යාව ප්‍රකාශ කෙරෙද්ද, එබඳුවූ ධර්මයෝ මොහු විසින් බොහෝකොට අසන ලද්දාහු, දරණ ලද්දාහු, වචනයෙන් පුරුදු කරණ ලද්දාහු, සිතින් සළකන ලද්දාහු, දාෂ්ටියෙන් මනාව ප්‍රතිවේධ කරණ ලද්දාහු වෙද්ද,
“ලද පරිදි චීවරය, පිණ්ඩපාතය, ශයනාසනය, ගිලන්පස, බෙහෙත් පිරිකරය, යන මෙයින් සතුටුවූයේ වේද, අධිචිත්තයෙහි හටගත්තාවූ, ආශ්‍රවයන් නැසීමෙන් ආශ්‍රව රහිතවූ චිත්ත විමුක්තියටද, ප්‍රඥා විමුක්තියටද, මේ ආත්මයෙහිම තෙමේ විශිෂ්ට ඥානයෙන් දැන ප්‍රත්‍යක්‍ෂකොට පැමිණ වාසය කෙරේද, යන පසිනි. මහණෙනි, මේ කරුණු පසින් වනාහි යුක්තවූ භික්‍ෂු තෙම ශ්‍රමණයන් අතර ශ්‍රමණ සුඛුමාල වේ. මහණෙනි, ඒ යමෙකුට වනාහි මනාකොට කියන්නේ ශ්‍රමණයන් අතර ශ්‍රමණ සුඛුමාලයයි කියන්නේද, මහණෙනි, ඒ මටම මනාකොට කියන්නේ ශ්‍රමණයන් අතර ශ්‍රමණ සුඛුමාලයයි කියන්නේය.
“මහණෙනි, කරුණු පසකින් යුක්තවූ භික්‍ෂු තෙම සතර දිග නොවළහන ලද හැසුරුම් ඇත්තේ වෙයි.
|
| 10. අරඤ්ඤසුත්තං | 10. අරඤ්ඤසේනාසන සූත්‍රය |
|
110
‘‘පඤ්චහි, භික්ඛවෙ, ධම්මෙහි සමන්නාගතො භික්ඛු අලං අරඤ්ඤවනපත්ථානි පන්තානි සෙනාසනානි පටිසෙවිතුං. කතමෙහි පඤ්චහි? ඉධ, භික්ඛවෙ, භික්ඛු සීලවා හොති...පෙ.... සමාදාය සික්ඛති සික්ඛාපදෙසු; බහුස්සුතො හොති...පෙ.... දිට්ඨියා සුප්පටිවිද්ධා; ආරද්ධවීරියො විහරති ථාමවා දළ්හපරක්කමො අනික්ඛිත්තධුරො කුසලෙසු ධම්මෙසු; චතුන්නං ඣානානං ආභිචෙතසිකානං දිට්ඨධම්මසුඛවිහාරානං නිකාමලාභී හොති අකිච්ඡලාභී අකසිරලාභී; ආසවානං ඛයා අනාසවං චෙතොවිමුත්තිං පඤ්ඤාවිමුත්තිං
|
110
“මහණෙනි, කරුණු පසකින් යුක්තවූ භික්‍ෂු තෙම වනයෙහි වානප්‍රස්ථ නම් ඉතා දුර සෙනසුන් සේවනය කරන්ට සුදුසු වේ.
“කවර පසකින්ද යත්? මහණෙනි, මේ ශාසනයෙහි භික්‍ෂු තෙම සිල්වත් වේද, ප්‍රතිමොක්‍ෂ සංවර ශීලයෙන් සංවරවූයේ, ආචාරයෙන් හා ගෞරවයෙන් යුක්තවූයේ වාසය කෙරේද, ස්වල්ප තරම් වරදවල භය දක්නා ස්වභාව ඇතිවූයේ ශික්‍ෂා පදයන්හි සමාදන්ව හික්මේද, බහුශ්‍රුතවූයේ, ඇසූ දෙය දරන්නේ, අසන ලද්දවුන්ගේ රැස් කිරීම් ඇත්තේ වේද, මුල යහපත්වූ, මැද යහපත්වූ, කෙළවර යහපත්වූ, අර්ත්‍ථ සහිතවූ, ව්‍යඤ්ජන සහිතවූ, යම් ඒ ධර්මයෝ සියල්ලෙන් සම්පූර්‍ණවූ, පිරිසිදුවූ බ්‍රහ්මචර්‍ය්‍යාව ප්‍රකාශ කෙරෙද්ද, එබඳුවූ ධර්මයෝ මොහු විසින් බොහෝකොට අසන ලද්දාහු, දරණ ලද්දාහු, වචනයෙන් පුරුදු කරණ ලද්දාහු, සිතින් සළකන ලද්දාහු, දාෂ්ටියෙන් මනාව ප්‍රතිවේධ කරණ ලද්දාහු වෙද්ද,
“පටන්ගන්නාලද වීර්‍ය්‍යයෙන් යුක්තව වාසය කෙරේද, ශක්ති ඇත්තේ, දැඩි වීර්‍ය්‍යය ඇත්තේ, කුශල ධර්‍මයන්හි බහා නොතබන ලද ධුර ඇත්තේ වේද, අධිචිත්තයෙහි හටගත්තාවූ, මේ ආත්මයෙහි සැප විහරණ ඇත්තාවූ, සතර ධ්‍යානයන්හි කැමති පරිදි ලැබීම් ඇත්තේ, නිදුකින් ලැබීම ඇත්තේ, බහුලව ලැබීම ඇත්තේ වේද, ආශ්‍රවයන් නැසීමෙන් ආශ්‍රව රහිතවූ චිත්ත විමුක්තියටද, ප්‍රඥා විමුක්තියටද, මේ ආත්මයෙහිම තෙමේ විශිෂ්ට ඥානයෙන් දැන ප්‍රත්‍යක්‍ෂකොට පැමිණ වාසය කෙරේද යන පසිනි.
“මහණෙනි, කරුණු පසකින් යුක්තවූ භික්‍ෂු තෙම වනයෙහි වානප්‍රස්ථ නම් ඉතා දුර සෙනසුන් සේවනය කරන්ට සුදුසු වේ.
|