ත්‍රිපිටකය
(7) 2. පත්තකම්මවග්ගො (7) 2. පත්ත කම්ම වර්‍ගය
1. පත්තකම්මසුත්තං 1. පත්ත කම්ම සූත්‍රය
2. ආනණ්‍යසුත්තං 2. අනණසුඛ සූත්‍රය
3. බ්‍රහ්මසුත්තං 3. සබ්‍රහ්මක (කුල) සූත්‍රය
4. නිරයසුත්තං 4. නිරයගාමී ධම්ම සූත්‍රය
5. රූපසුත්තං 5. රූප්පමාණ සූත්‍රය
6. සරාගසුත්තං 6. බන්‍ධන වඩ්ඪන සූත්‍රය
7. අහිරාජසුත්තං 7. අහිරාජ සූත්‍රය
8. දෙවදත්තසුත්තං 8. අත්තවධ (දෙව දත්ත) සූත්‍රය
9. පධානසුත්තං 9. පධාන චතුක්ක සූත්‍රය
10. අධම්මිකසුත්තං 10. අධම්මිකරාජ සූත්‍රය
70
‘‘යස්මිං , භික්ඛවෙ, සමයෙ රාජානො අධම්මිකා හොන්ති, රාජායුත්තාපි තස්මිං සමයෙ අධම්මිකා හොන්ති. රාජායුත්තෙසු අධම්මිකෙසු බ්‍රාහ්මණගහපතිකාපි තස්මිං සමයෙ අධම්මිකා හොන්ති. බ්‍රාහ්මණගහපතිකෙසු අධම්මිකෙසු නෙගමජානපදාපි තස්මිං සමයෙ අධම්මිකා හොන්ති. නෙගමජානපදෙසු අධම්මිකෙසු විසමං චන්දිමසූරියා පරිවත්තන්ති . විසමං චන්දිමසූරියෙසු පරිවත්තන්තෙසු විසමං නක්ඛත්තානි තාරකරූපානි පරිවත්තන්ති. විසමං නක්ඛත්තෙසු තාරකරූපෙසු පරිවත්තන්තෙසු විසමං රත්තින්දිවා (රත්තිදිවා (ක.)) පරිවත්තන්ති. විසමං රත්තින්දිවෙසු පරිවත්තන්තෙසු විසමං මාසද්ධමාසා පරිවත්තන්ති. විසමං මාසද්ධමාසෙසු පරිවත්තන්තෙසු විසමං උතුසංවච්ඡරා පරිවත්තන්ති. විසමං උතුසංවච්ඡරෙසු පරිවත්තන්තෙසු විසමං වාතා වායන්ති විසමා අපඤ්ජසා . විසමං වාතෙසු වායන්තෙසු විසමෙසු අපඤ්ජසෙසු දෙවතා පරිකුපිතා භවන්ති. දෙවතාසු පරිකුපිතාසු දෙවො න සම්මා ධාරං අනුප්පවෙච්ඡති. දෙවෙ න සම්මා ධාරං අනුප්පවෙච්ඡන්තෙ විසමපාකානි (විසමපාකීනි (සී. ස්‍යා. කං.), විසමං පාකානි (ක.)) සස්සානි භවන්ති. විසමපාකානි, භික්ඛවෙ, සස්සානි මනුස්සා පරිභුඤ්ජන්තා අප්පායුකා හොන්ති දුබ්බණ්ණා ච බව්හාබාධා (බහ්වාබාධා (ක.)) ච.
‘‘යස්මිං, භික්ඛවෙ, සමයෙ රාජානො ධම්මිකා හොන්ති, රාජායුත්තාපි තස්මිං සමයෙ ධම්මිකා හොන්ති. රාජායුත්තෙසු ධම්මිකෙසු බ්‍රාහ්මණගහපතිකාපි තස්මිං සමයෙ ධම්මිකා හොන්ති. බ්‍රාහ්මණගහපතිකෙසු ධම්මිකෙසු නෙගමජානපදාපි තස්මිං සමයෙ ධම්මිකා හොන්ති. නෙගමජානපදෙසු ධම්මිකෙසු සමං චන්දිමසූරියා පරිවත්තන්ති. සමං චන්දිමසූරියෙසු පරිවත්තන්තෙසු සමං නක්ඛත්තානි තාරකරූපානි පරිවත්තන්ති. සමං නක්ඛත්තෙසු තාරකරූපෙසු පරිවත්තන්තෙසු සමං රත්තින්දිවා පරිවත්තන්ති. සමං රත්තින්දිවෙසු පරිවත්තන්තෙසු සමං මාසද්ධමාසා පරිවත්තන්ති. සමං මාසද්ධමාසෙසු පරිවත්තන්තෙසු සමං උතුසංවච්ඡරා පරිවත්තන්ති. සමං උතුසංවච්ඡරෙසු පරිවත්තන්තෙසු සමං වාතා වායන්ති සමා පඤ්ජසා. සමං වාතෙසු වායන්තෙසු සමෙසු පඤ්ජසෙසු දෙවතා අපරිකුපිතා භවන්ති. දෙවතාසු අපරිකුපිතාසු දෙවො සම්මා ධාරං අනුප්පවෙච්ඡති. දෙවෙ සම්මා ධාරං අනුප්පවෙච්ඡන්තෙ සමපාකානි සස්සානි භවන්ති. සමපාකානි, භික්ඛවෙ, සස්සානි මනුස්සා පරිභුඤ්ජන්තා දීඝායුකා ච හොන්ති වණ්ණවන්තො ච බලවන්තො ච අප්පාබාධා චා’’ති.
‘‘ගුන්නං චෙ තරමානානං, ජිම්හං ගච්ඡති පුඞ්ගවො;
සබ්බා තා ජිම්හං ගච්ඡන්ති, නෙත්තෙ ජිම්හං ගතෙ සති.
‘‘එවමෙවං මනුස්සෙසු, යො හොති සෙට්ඨසම්මතො;
සො චෙ අධම්මං චරති, පගෙව ඉතරා පජා;
සබ්බං රට්ඨං දුක්ඛං සෙති, රාජා චෙ හොති අධම්මිකො.
‘‘ගුන්නං චෙ තරමානානං, උජුං ගච්ඡති පුඞ්ගවො;
සබ්බා තා උජුං ගච්ඡන්ති, නෙත්තෙ උජුං ගතෙ සති.
‘‘එවමෙවං මනුස්සෙසු, යො හොති සෙට්ඨසම්මතො;
සො සචෙ (සො චෙව (සී. පී.), සො චෙ (ස්‍යා.)) ධම්මං චරති, පගෙව ඉතරා පජා;
සබ්බං රට්ඨං සුඛං සෙති, රාජා චෙ හොති ධම්මිකො’’ති. දසමං;
70
“මහණෙනි, යම් කාලයෙක්හි රජවරු අධාර්මික වෙත්ද, ඒ කාලයෙහි රාජකාර්‍ය්‍යයෙහි නියුක්ත පුරුෂයෝද අධාර්මික වෙත්. මහණෙනි, ඒ රාජකාර්‍ය්‍යයන්හි නියුක්ත පුරුෂයන් අධාර්මිකවූ කල්හි, බමුණු ගැහැවියෝද අධාර්මික වෙත්. බමුණු ගැහැවියන් අධාර්මිකවූ කල්හි, නියම්ගම් දනව් වාසීහුද, අධාර්මික වෙත්. නියම්ගම් දනව් වැසියන්, අධාර්මික වූ කල්හි චන්‍ද්‍ර සූර්‍ය්‍යයෝ විෂමව ගමන් කරත්. චන්‍ද්‍ර සූර්‍ය්‍යයන් විෂමව ගමන් කරන කල්හි නැකැත් හා තරු විෂමව යත්. නැකැත් හා තරු විෂමව යන කල්හි රෑ දාවල් විෂම වෙත්. රෑ දාවල් විෂම වන කල්හි, මාස අර්‍ධ මාසයෝ විෂම වෙත්. මාස අර්‍ධ මාස විෂමවූ කල්හි, ඎතු සංවත්සර විෂම වෙත්. ඎතු සංවත්සර විෂම වූ කල්හි වාතයෝ විෂමව හමත්. මාර්ගයේ නොහමත්. විෂම මාර්ගයන්හි, විෂම වාතයන් හමන කල්හි දෙවියෝ කිපෙත්. දෙවියන් කුපිතවූ කල්හි වළාකුළු මනාව ධාරා නොහෙළත්. වළාකුළු මනාව ධාරා නොහෙළන කළ විෂමව පැසෙන ශස්‍යයෝ වෙත්. මහණෙනි, විෂමව පැසෙන ශස්‍ය අනුභව කරණ මනුෂ්‍යයෝ අලුපායුෂ්ක වූවාහු, දුවර්‍ණ වූවාහු, දුර්‍වල වූවාහු, බොහෝ ලෙඩ ඇත්තාහු වෙත්.
“මහණෙනි, යම් කාලයක රජවරු ධාර්මික වෙත්ද, ඒ කාලයෙහි රාජකාර්‍ය්‍යයෙහි නියුක්තයෝද ධාර්මික වෙත්. රාජකාර්‍ය්‍යයන්හි නියුක්තයන් ධාර්මික කල්හි බමුණු ගැහැවියන්ද ධාර්මික වෙත්. බමුණු ගැහැවියන් ධාර්මික කල්හි නියම්ගම් දනව් වැස්සෝ ඒ කාලයෙහි ධාර්මික වෙත්. නියම්ගම් දනව් වැසියන් ධාර්මික කල්හි චන්‍ද්‍ර සූර්‍ය්‍යයෝ සමව ගමන් කරත්. චන්‍ද්‍ර සූර්‍ය්‍යයන් සමව ගමන් කරණ කල, නැකැත් තාරකා සමව ගමන් කෙරත්. නැකැත් තාරකා සමව ගමන් කරණ කල. රෑ දාවල් සමව සිටිත්. රෑ දාවල් සමව සිටි කල්හි, මාස අර්‍ධ මාසයෝ සමව යෙත්. මාස අර්‍ධ මාස සමවූ කල්හි, ඎතු සංවත්සර සම වෙත්. ඎතු සංවත්සර සමවූ කල්හි, සමව නියම මාර්‍ගයෙහි වාතය හමයි. සමව නියම මාර්‍ගයෙහි වාතය හමණ කල, දෙවියෝ ප්‍රීති වෙත්. දෙවියෝ නොකිපි කල්හි වළාකුළු මනාකොට ධාරා හෙලයි. වළාකුළු මනාකොට ධාරා හෙලන කල, ශස්‍යයෝ සමව පැසෙත්. මහණෙනි, සමානව පැසුණු ශස්‍ය අනුභව කරණ මනුෂ්‍යයෝ දීර්‍ඝායුෂ ඇත්තාහුද, වර්‍ණවත්ද, ශක්තිමත් වූවාහුද, නීරෝග වූවාහුද වෙත්.
“ගවයන් එතරවන කල්හි ප්‍රධාන ගවයා ඇදට යයිද, නෙතෘවරයා ඇදවූ කල්හි සියල්ලෝ ඇදට යත්.
“එසේම මනුෂ්‍යයන් අතරෙහි යමෙක් ශ්‍රේෂ්ඨයයි සම්මතද, හෙතෙම ඉදින් අධර්මයෙහි හැසිරෙයිද, සෙසු ජනයා ගැන කියනුම කවරේද?
“ඉදින් රජ අධාර්මික වුවහොත් මුළු රටම අධාර්මික වේ. “ගවයන් එතරවන කල්හි ප්‍රධාන ගවයා ඎජුව යයිද, ප්‍රධානියා ඎජුවූ කල්හි ඒ සියල්ලෝ ඎජු වෙත්.
“එසේම මනුෂ්‍යයන් අතරෙහි යමෙක් ශ්‍රෙෂඨයයි සම්මතද, හෙතෙම ධර්මයෙහි හැසිරෙයිද, අනික් ජනයා ගැන කියනුම කවරේද, ඉදින් රජතෙම ධාර්මිකද, සියලු රටම සැපසේ හොබී.”