| (6) 1. පුඤ්ඤාභිසන්දවග්ගො | (6) 1. පුඤ්ඤාභිසන්‍ද වර්‍ගය |
| 1. පඨමපුඤ්ඤාභිසන්දසුත්තං | 1. පඨම පුඤ්ඤාභිසන්‍ද සූත්‍රය |
|
51
සාවත්ථිනිදානං
‘‘යස්ස, භික්ඛවෙ, භික්ඛු පිණ්ඩපාතං පරිභුඤ්ජමානො අප්පමාණං චෙතොසමාධිං උපසම්පජ්ජ විහරති, අප්පමාණො තස්ස පුඤ්ඤාභිසන්දො කුසලාභිසන්දො සුඛස්සාහාරො සොවග්ගිකො සුඛවිපාකො සග්ගසංවත්තනිකො ඉට්ඨාය කන්තාය මනාපාය හිතාය සුඛාය සංවත්තති.
‘‘යස්ස
‘‘යස්ස, භික්ඛවෙ, භික්ඛු ගිලානප්පච්චයභෙසජ්ජපරික්ඛාරං පරිභුඤ්ජමානො අප්පමාණං චෙතොසමාධිං උපසම්පජ්ජ විහරති, අප්පමාණො තස්ස පුඤ්ඤාභිසන්දො කුසලාභිසන්දො සුඛස්සාහාරො
‘‘ඉමෙහි ච පන, භික්ඛවෙ, චතූහි පුඤ්ඤාභිසන්දෙහි කුසලාභිසන්දෙහි සමන්නාගතස්ස අරියසාවකස්ස න සුකරං පුඤ්ඤස්ස පමාණං ගහෙතුං
(ගණෙතුං (ක.)) - ‘එත්තකො
‘‘සෙය්‍යථාපි, භික්ඛවෙ, මහාසමුද්දෙ න සුකරං උදකස්ස පමාණං ගහෙතුං - ‘එත්තකානි උදකාළ්හකානීති වා, එත්තකානි උදකාළ්හකසතානීති වා, එත්තකානි උදකාළ්හකසහස්සානීති වා, එත්තකානි උදකාළ්හකසතසහස්සානීති වා’, අථ ඛො අසඞ්ඛ්‍යෙය්‍යො අප්පමෙය්‍යො මහාඋදකක්ඛන්ධොත්වෙව සඞ්ඛ්‍යං ගච්ඡති; එවමෙවං ඛො, භික්ඛවෙ, ඉමෙහි චතූහි පුඤ්ඤාභිසන්දෙහි කුසලාභිසන්දෙහි සමන්නාගතස්ස අරියසාවකස්ස න සුකරං පුඤ්ඤස්ස පමාණං ගහෙතුං - ‘එත්තකො පුඤ්ඤාභිසන්දො කුසලාභිසන්දො සුඛස්සාහාරො සොවග්ගිකො සුඛවිපාකො සග්ගසංවත්තනිකො ඉට්ඨාය කන්තාය මනාපාය හිතාය සුඛාය සංවත්තතී’ති. අථ ඛො අසඞ්ඛ්‍යෙය්‍යො අප්පමෙය්‍යො මහාපුඤ්ඤක්ඛන්ධොත්වෙව සඞ්ඛ්‍යං ගච්ඡතී’’ති.
‘‘මහොදධිං අපරිමිතං මහාසරං,
බහුභෙරවං රතනවරානමාලයං
(රතනගණානමාලයං (සී. ස්‍යා. කං. පී.));
නජ්ජො යථා නරගණසඞ්ඝසෙවිතා
(මච්ඡගණසංඝසෙවිතා (ස්‍යා. කං.)),
පුථූ
‘‘එවං නරං අන්නදපානවත්ථදං
(අන්නපානවත්ථං (ක.)),
සෙය්‍යානිසජ්ජත්ථරණස්ස දායකං;
පුඤ්ඤස්ස ධාරා උපයන්ති පණ්ඩිතං,
නජ්ජො යථා වාරිවහාව සාගර’’න්ති. පඨමං;
|
51
“මහණෙනි, සැප ගෙන දෙන්නාවූ, අග්‍ර රූපාදිය දෙන්නාවූ, සැප විපාකවූ, ස්වර්‍ගය පිණිස පවත්නාවූ පුන්‍යොත්පත්තීහු, කුශලොත්පත්තීහු සතර දෙනෙක් ඉෂ්ට බව පිණිස, කාන්ත බව පිණිස, මන වඩන බව පිණිස, හිත පිණිස, සැප පිණිස පවතිත්. කවර සතර දෙනෙක්ද යත්?
“මහණෙනි, යමෙකුගේ සිවුරක් පරිභොග කරණ භික්‍ෂුව අර්හත් ඵල සමාධියට පැමිණ වාසය කරයිද, ඔහුගේ සැප ගෙන දෙන්නාවූ, අග්‍ර රූපාදිය දෙන්නාවූ, සැප විපාකවූ, ස්වර්‍ගයෙහි උපදින්නාවූ, අප්‍රමාණවූ, පුණ්‍යොත්පත්තිය, කුශලොත්පත්තිය, ඉෂ්ට බව පිණිස, කාන්ත බව පිණිස, මන වඩන බව පිණිස, හිත පිණිස, සැප පිණිස පවතී.
“මහණෙනි, යමෙකුගේ පිණ්ඩපාතයක් පරිභොග කරණ භික්‍ෂුව අර්හත් ඵල සමාධියට පැමිණ වාසය කරයිද, ඔහුගේ සැප ගෙන දෙන්නාවූ, අග්‍ර රූපාදිය දෙන්නාවූ, සැප විපාකවූ, ස්වර්‍ගයෙහි උපදින්නාවූ, අප්‍රමාණ, පුන්‍යොත්පත්තිය, කුශලොත්පත්තිය, ඉෂ්ට බව පිණිස, කාන්ත බව පිණිස, මන වඩන බව පිණිස, හිත පිණිස, සැප පිණිස පවතී.
“මහණෙනි, යමෙකුගේ සෙනසුනක් පරිභොග කරණ භික්‍ෂුව අර්හත් ඵල සමාපත්තියට පැමිණ වාසය කරයිද, ඔහුගේ සැප ගෙන දෙන්නාවූ, අග්‍ර රූපාදිය දෙන්නාවූ, සැප විපාකවූ, ස්වර්‍ගයෙහි උපදින්නාවූ, අප්‍රමාණවූ, පුණ්‍යොත්පත්තිය, කුශලොත්පත්තිය, ඉෂ්ට බව පිණිස, කාන්ත බව පිණිස, මන වඩන බව පිණිස, හිත පිණිස, සැප පිණිස පවතී.
“මහණෙනි, යමෙකුගේ ගිලනුන්ට ප්‍රත්‍යවූ බෙහෙත් පිරිකර පරිභොග කරණ භික්‍ෂුව අර්හත් ඵල සමාපත්තියට පැමිණ වාසය කරයිද, ඔහුගේ සැප ගෙන දෙන්නාවූ, අග්‍ර රූපාදිය දෙන්නාවූ, සැප විපාකවූ, ස්වර්‍ගයෙහි උපදින්නාවූ, අප්‍රමාණවූ, පුන්‍යොත්පත්තිය, කුශලොත්පත්තිය, ඉෂ්ට බව පිණිස, කාන්ත බව පිණිස, මන වඩන බව පිණිස, හිත පිණිස, සැප පිණිස පවතී. මහණෙනි, මේ සතර සැප ගෙන දෙන්නාවූ, අග්‍ර රූපාදිය දෙන්නාවූ, සැප විපාකවූ, ස්වර්‍ගයෙහි උපදින්නාවූ, පුන්‍යොත්පත්තීහු, කුශලොත්පත්තීහු, ඉෂ්ට බව පිණිස, කාන්ත බව පිණිස, මන වඩන බව පිණිස, හිත පිණිස, සැප පිණිස පවතී.
“මහණෙනි, මේ සතර පුණ්‍යොත්පත්තීන්ගෙන්, කුශලොත්පත්තීන්ගෙන්, යුක්ත ආර්‍ය්‍ය ශ්‍රාවකයාගේ සැප ගෙන දෙන්නාවූ, අග්‍ර රූපාදිය දෙන්නාවූ, සැප විපාකවූ, ස්වර්‍ගයෙහි උපදින්නාවූ, මෙපමණ පුන්‍යොත්පත්තියක්, කුශලොත්පත්තියක්, ඉෂ්ට බව පිණිස, කාන්ත බව පිණිස, මන වඩන බව පිණිස, හිත පිණිස, සැප පිණිස පවතීයයි, පිනෙහි ප්‍රමාණය ගණන් කරන්නට නොහැකිය. වැලිදු අසංඛෙය්‍යවූ, අප්‍රමෙය්‍යවූ, මහා පුණ්‍යස්කන්‍ධයක්ය යන සංඛ්‍යාවට යයි.
“මහණෙනි, යම්සේ මහා සමුද්‍රයෙහි ජලයෙහි ප්‍රමාණය ජල ලාස් මෙපමණ ගණනකැයි කියා හෝ, ජල ලාස් මෙපමණ සිය ගණනකැයි කියා හෝ, ජල ලාස් මෙපමණ දහස් ගණනකැයි කියා හෝ, ජල ලාස් මෙපමණ ලක්‍ෂයකැයි කියා හෝ, ජලයෙහි ප්‍රමාණය ගන්නට නොහැකිවේද, වැලිදු සංඛ්‍යාවක් නැති, ප්‍රමාණයක් නැති මහා උදක ස්කන්‍ධයකැයි යන සංඛ්‍යාවට යේද, මහණෙනි, එසේම මේ සතර පුණ්‍යොත්පත්තීන්ගෙන්, කුශලොත්පත්තීන්ගෙන් යුක්ත ආර්‍ය්‍ය ශ්‍රාවකයාගේ සැප ගෙන දෙන්නාවූ, අග්‍ර රූපාදිය දෙන්නාවූ, සැප විපාකවූ, ස්වර්‍ගයෙහි උපදින්නාවූ, මෙපමණ පුන්‍යොත්පත්තියක්, කුශලොත්පත්තියක්, ඉෂ්ට බව පිණිස, කාන්ත බව පිණිස, මන වඩන බව පිණිස, හිත පිණිස, සැප පිණිස පවතීයයි, පිනෙහි ප්‍රමාණයක් ගණන් කරන්නට නොහැකිය. යලිත් අසංඛෙය්‍යවූ, අප්‍රමෙය්‍යවූ, මහා පුණ්‍යස්කන්‍ධයක්ය යන සංඛ්‍යාවට යයි.
“මහත් ජල ස්කන්‍ධයක් දරණ, සීමාවක් නොපෙනෙන, මහත් විලක්වූ, බොහෝ බිය සහිතවූ, රත්න සමූහයට ස්ථානවූ, මනුෂ්‍ය සමූහයා විසින් සෙවුනා ලද බොහෝ ගඞ්ගාවෝ යම්සේ මුහුදට පැමිණෙත්ද, එසේම ආහාර පාන වස්ත්‍ර දෙන්නාවූ, සයනාසන හිඳිනාසන ඇතිරිලි දෙන පණ්ඩිත මනුෂ්‍යයා කරා ජලය ගෙන යන නදීහු සාගරයට යම්සේද, එසේ පුන්‍ය ධාරාවෝ පැමිණෙත්.”
|
| 2. දුතියපුඤ්ඤාභිසන්දසුත්තං | 2. දුතිය පුඤ්ඤාභිසන්‍ද සූත්‍රය |
|
52
‘‘චත්තාරොමෙ
‘‘පුන චපරං, භික්ඛවෙ, අරියසාවකො ධම්මෙ අවෙච්චප්පසාදෙන සමන්නාගතො හොති - ‘ස්වාක්ඛාතො භගවතා ධම්මො සන්දිට්ඨිකො අකාලිකො එහිපස්සිකො ඔපනෙය්‍යිකො පච්චත්තං වෙදිතබ්බො විඤ්ඤූහී’ති. අයං, භික්ඛවෙ, දුතියො පුඤ්ඤාභිසන්දො කුසලාභිසන්දො සුඛස්සාහාරො සොවග්ගිකො සුඛවිපාකො සග්ගසංවත්තනිකො ඉට්ඨාය කන්තාය මනාපාය හිතාය සුඛාය සංවත්තති.
‘‘පුන චපරං, භික්ඛවෙ, අරියසාවකො සඞ්ඝෙ අවෙච්චප්පසාදෙන සමන්නාගතො හොති - ‘සුප්පටිපන්නො භගවතො සාවකසඞ්ඝො, උජුප්පටිපන්නො භගවතො සාවකසඞ්ඝො, ඤායප්පටිපන්නො භගවතො සාවකසඞ්ඝො, සාමීචිප්පටිපන්නො භගවතො සාවකසඞ්ඝො, යදිදං චත්තාරි පුරිසයුගානි අට්ඨ පුරිසපුග්ගලා, එස භගවතො සාවකසඞ්ඝො ආහුනෙය්‍යො පාහුනෙය්‍යො දක්ඛිණෙය්‍යො අඤ්ජලිකරණීයො අනුත්තරං පුඤ්ඤක්ඛෙත්තං ලොකස්සා’ති. අයං, භික්ඛවෙ, තතියො පුඤ්ඤාභිසන්දො කුසලාභිසන්දො සුඛස්සාහාරො සොවග්ගිකො සුඛවිපාකො
‘‘පුන චපරං, භික්ඛවෙ, අරියසාවකො අරියකන්තෙහි සීලෙහි සමන්නාගතො හොති අඛණ්ඩෙහි අච්ඡිද්දෙහි අසබලෙහි අකම්මාසෙහි
(අ. නි. 5.47) ‘‘යස්ස
සීලඤ්ච යස්ස කල්‍යාණං, අරියකන්තං පසංසිතං.
‘‘සඞ්ඝෙ පසාදො යස්සත්ථි, උජුභූතඤ්ච දස්සනං;
අදලිද්දොති තං ආහු, අමොඝං තස්ස ජීවිතං.
‘‘තස්මා සද්ධඤ්ච සීලඤ්ච, පසාදං ධම්මදස්සනං;
අනුයුඤ්ජෙථ මෙධාවී, සරං බුද්ධාන සාසන’’න්ති. දුතියං;
|
52
“මහණෙනි, සැප ගෙන දෙන්නාවූ, අග්‍ර රූපාදිය දෙන්නාවූ, සැප විපාකවූ, ස්වර්‍ගයෙහි උපදින්නාවූ, මේ සතර පුන්‍යොත්පත්තීහු, කුශලොත්පත්තීහු, ඉෂ්ට බව පිණිස, කැමති බව පිණිස, මන වඩන බව පිණිස, හිත පිණිස, සැප පිණිස පවතිත්.
“කවර සතරක්ද යත්, මහණෙනි,මේ ශාසනයෙහි ආර්‍ය්‍ය ශ්‍රාවක තෙම,
“මේ කාරණයෙනුදු ඒ භාග්‍යවත් බුදුරජානන් වහන්සේ අර්‍හත්ය, සම්‍යක් සම්බුද්‍ධය, විජ්ජාචරණ සම්පන්නය. සුගතය, ලොකවිදූය. නිරුත්තර පුරුෂදම්මසාරථීය, දෙවි මිනිසුන්ට ශාස්තෲය, බුද්‍ධය, භාග්‍යවත්යයි,
“බුදුරජාණන් වහන්සේ කෙරෙහි අචල ශ්‍රද්‍ධාවෙන් යුක්ත වෙයිද, මහණෙනි, සැප ගෙන දෙන්නාවූ, අග්‍ර රූපාදිය දෙන්නාවූ, සැප විපාකවූ, ස්වර්‍ගයෙහි උපදින්නාවූ, මේ සතර පුන්‍යොත්පත්තීහු, කුශලොත්පත්තීහු, ඉෂ්ට බව පිණිස, කැමති බව පිණිස, මන වඩන බව පිණිස, හිත පිණිස, සැප පිණිස පවතිත්. මේ පළමුවැනි පුණ්‍යොත්පත්තිය කුශලොත්පත්තිය වෙයි.
“මහණෙනි, නැවතද ආර්‍ය්‍ය ශ්‍රාවක තෙම,
“භාග්‍යවතුන් වහන්සේ විසින් ධර්මය මනාකොට දේශනා කරණ ලදී. සන්දෘෂ්ටිකය, අකාලිකය, එව, බලවයි පෙන්වීමට සුදුසුය, තමා වෙත එළවාගත යුතු ගුණ ඇත්තේය. නුවණැත්තන් විසින් තමා කෙරෙහිම ලා දත යුත්තේයයි,
“ධර්මයෙහි අචල ශ්‍රද්‍ධාවෙන් යුක්ත වූයේ වෙයි. මහණෙනි, සැප ගෙන දෙන්නාවූ, අග්‍ර රූපාදිය දෙන්නාවූ, සැප විපාකවූ, ස්වර්‍ගයෙහි උපදින්නාවූ, මේ සතර පුන්‍යොත්පත්තීහු, කුශලොත්පත්තීහු, ඉෂ්ට බව පිණිස, කැමති බව පිණිස, මන වඩන බව පිණිස, හිත පිණිස, සැප පිණිස පවතිත්. මේ දෙවෙනි පුණ්‍යොත්පත්තිය කුශලොත්පත්තිය වන්නේය.
“මහණෙනි, නැවත ආර්‍ය්‍ය ශ්‍රාවක තෙම,
“භාග්‍යවතුන් වහන්සේගේ ශ්‍රාවක සංඝයා සුප්‍රතිපන්නය, භාග්‍යවතුන් වහන්සේගේ ශ්‍රාවක සංඝයා උජුපටිපන්නය, භාග්‍යවතුන් වහන්සේගේ ශ්‍රාවක සංඝයා ඤායපටිපන්නය, භාග්‍යවතුන් වහන්සේගේ ශ්‍රාවක සංඝයා සාමීචිපටිපන්නය. යම් මේ පුරුෂ යුග සතරක් ඇද්ද, පුරුෂ පුදගලයන් අට දෙනෙක් වෙත්ද, භාග්‍යවතුන් වහන්සේගේ මේ ශ්‍රාවක සංඝයා ආහුණෙය්‍යය, පාහුනෙය්‍යය, දක්ඛිණෙය්‍යය, අංජලි කර්මයට සුදුසුය. ලෝකයාගේ නිරුත්තර පින් කෙතයයි.
“සංඝයා කෙරෙහි අචල ශ්‍රද්‍ධාවෙන් යුක්තවූයේ වේද, මහණෙනි, සැප ගෙන දෙන්නාවූ, අග්‍ර රූපාදිය දෙන්නාවූ, සැප විපාකවූ, ස්වර්‍ගයෙහි උපදින්නාවූ, මේ සතර පුන්‍යොත්පත්තීහු, කුශලොත්පත්තීහු, ඉෂ්ට බව පිණිස, කැමති බව පිණිස, මන වඩන බව පිණිස, හිත පිණිස, සැප පිණිස පවතිත්. මේ තුන්වෙනි පුණ්‍යොත්පත්තිය කුශලොත්පත්තිය වන්නේය.
“මහණෙනි, නැවත ආර්‍ය්‍ය ශ්‍රාවක තෙම නොකැඩුණු, සිදුරු නොවූ, කබර නොගැසුනු, කිලිටිනුවූ, නිදහස්වූ, නුවණැත්තන් විසින් පසස්නා ලද, තෘෂ්ණාදීන් පරාමර්‍ෂණය නොවූ, සිත එකඟ කර ගැනීමට සුදුසු, ආර්‍ය්‍ය කාන්ත ශීලයෙන් යුක්තවූයේ වේද, මහණෙනි, සැප ගෙන දෙන්නාවූ, අග්‍ර රූපාදිය දෙන්නාවූ, සැප විපාකවූ, ස්වර්‍ගයෙහි උපදින්නාවූ, මේ සතර පුන්‍යොත්පත්තීහු, කුශලොත්පත්තීහු, ඉෂ්ට බව පිණිස, කැමති බව පිණිස, මන වඩන බව පිණිස, හිත පිණිස, සැප පිණිස පවතිත්. මේ සතරවන පුණ්‍යොත්පත්තිය කුශලොත්පත්තිය වන්නේය.
“මහණෙනි, සැප ගෙන දෙන්නාවූ, අග්‍ර රූපාදිය දෙන්නාවූ, සැප විපාකවූ, ස්වර්‍ගයෙහි උපදින්නාවූ, මේ සතර පුන්‍යොත්පත්තීහු, කුශලොත්පත්තීහු, ඉෂ්ට බව පිණිස, කැමති බව පිණිස, මන වඩන බව පිණිස, හිත පිණිස, සැප පිණිස පවතිත්.
“තථාගතයන් වහන්නේ කෙරෙහි යමෙකුගේ ශ්‍රද්‍ධාව අචල වූයේද, මනාකොට පිහිටියේද, යමෙකුගේ ශීලයද යහපත්ද, ආර්‍ය්‍යයන්ට ප්‍රියද, පසසන ලද්දේද, යමෙකුට සංඝයා කෙරෙහි ප්‍රසාදය ඇත්තේද, දර්‍ශනය ඎජු වූයේද ඔහු නොදිලින්දෙකැයි කීහු. ඔහුගේ ජීවිතය නොසිස්ය. එසේ හෙයින් ශ්‍රද්‍ධාවෙහිද, ශීලයෙහිද, පැහැදීමෙහිද, ධර්මය දැනීමෙහිද, ඤාණවන්තයා බුදුන්ගේ අනුශාසනය සිහිකරමින් යෙදෙන්නේය.”
|
| 3. පඨමසංවාසසුත්තං | 3. මධුරක (ගහපති) සූත්‍රය |
|
53
එකං සමයං භගවා අන්තරා ච මධුරං අන්තරා ච වෙරඤ්ජං අද්ධානමග්ගප්පටිපන්නො හොති. සම්බහුලාපි ඛො ගහපතී ච ගහපතානියො ච අන්තරා ච මධුරං අන්තරා ච වෙරඤ්ජං අද්ධානමග්ගප්පටිපන්නා හොන්ති. අථ ඛො භගවා මග්ගා ඔක්කම්ම අඤ්ඤතරස්මිං රුක්ඛමූලෙ ( )
((පඤ්ඤත්තෙ ආසනෙ) (පී. ක.)) නිසීදි. අද්දසංසු
‘‘චත්තාරොමෙ, ගහපතයො, සංවාසා. කතමෙ චත්තාරො? ඡවො ඡවාය සද්ධිං සංවසති, ඡවො දෙවියා සද්ධිං සංවසති, දෙවො ඡවාය සද්ධිං සංවසති, දෙවො දෙවියා සද්ධිං සංවසති.
‘‘කථඤ්ච, ගහපතයො, ඡවො ඡවාය සද්ධිං සංවසති? ඉධ
‘‘කථඤ්ච
‘‘කථඤ්ච, ගහපතයො, දෙවො ඡවාය සද්ධිං සංවසති? ඉධ, ගහපතයො, සාමිකො හොති පාණාතිපාතා පටිවිරතො අදින්නාදානා පටිවිරතො කාමෙසුමිච්ඡාචාරා පටිවිරතො මුසාවාදා පටිවිරතො සුරාමෙරයමජ්ජපමාදට්ඨානා පටිවිරතො සීලවා කල්‍යාණධම්මො විගතමලමච්ඡෙරෙන චෙතසා අගාරං අජ්ඣාවසති අනක්කොසකපරිභාසකො සමණබ්‍රාහ්මණානං; භරියා ඛ්වස්ස හොති පාණාතිපාතිනී...පෙ.... සුරාමෙරයමජ්ජපමාදට්ඨායිනී දුස්සීලා පාපධම්මා මච්ඡෙරමලපරියුට්ඨිතෙන චෙතසා අගාරං අජ්ඣාවසති අක්කොසිකපරිභාසිකා සමණබ්‍රාහ්මණානං. එවං ඛො, ගහපතයො, දෙවො ඡවාය සද්ධිං සංවසති.
‘‘කථඤ්ච, ගහපතයො, දෙවො දෙවියා සද්ධිං සංවසති? ඉධ, ගහපතයො, සාමිකො හොති පාණාතිපාතා පටිවිරතො...පෙ.... සීලවා කල්‍යාණධම්මො විගතමලමච්ඡෙරෙන චෙතසා අගාරං අජ්ඣාවසති අනක්කොසකපරිභාසකො සමණබ්‍රාහ්මණානං; භරියාපිස්ස හොති පාණාතිපාතා පටිවිරතා...පෙ.... සුරාමෙරයමජ්ජපමාදට්ඨානා පටිවිරතා සීලවතී කල්‍යාණධම්මා විගතමලමච්ඡෙරෙන චෙතසා අගාරං අජ්ඣාවසති අනක්කොසිකපරිභාසිකා සමණබ්‍රාහ්මණානං. එවං
‘‘උභො ච හොන්ති දුස්සීලා, කදරියා පරිභාසකා;
තෙ
‘‘සාමිකො
භරියා සීලවතී හොති, වදඤ්ඤූ වීතමච්ඡරා;
සාපි දෙවී සංවසති, ඡවෙන පතිනා සහ.
‘‘සාමිකො සීලවා හොති, වදඤ්ඤූ වීතමච්ඡරො;
භරියා හොති දුස්සීලා, කදරියා පරිභාසිකා;
සාපි ඡවා සංවසති, දෙවෙන පතිනා සහ.
‘‘උභො සද්ධා වදඤ්ඤූ ච, සඤ්ඤතා ධම්මජීවිනො;
තෙ හොන්ති ජානිපතයො, අඤ්ඤමඤ්ඤං පියංවදා.
‘‘අත්ථාසං පචුරා හොන්ති, ඵාසුකං
(ඵාසත්තං (සී.), වාසත්ථං (පී.)) උපජායති;
අමිත්තා දුම්මනා හොන්ති, උභින්නං සමසීලිනං.
‘‘ඉධ ධම්මං චරිත්වාන, සමසීලබ්බතා උභො;
නන්දිනො දෙවලොකස්මිං, මොදන්ති කාමකාමිනො’’ති. තතියං;
|
53
එක් කාලයෙක්හි භාග්‍යවතුන් වහන්සේ මධුරාවටත්, වේරඤ්ජාවටත් අතර දීර්‍ඝ මාර්‍ගයට පිළිපන්නේ විය. බොහෝ ගෘහපතීහුද, ගෘහිණියෝද, වෙරඤ්ජාවටත්, මධුරාවටත් අතර දීර්‍ඝ මාර්‍ගයට පිළිපන්නාහු වෙත්. ඉක්බිති භාග්‍යවතුන් වහන්සේ මාර්‍ගයෙන් නික්ම එක්තරා ගසක් මුල වැඩහුන් සේක. ඒ ගෘහපතීහුද, ගෘහපතිනියෝද, එක්තරා රුකක් මුල වැඩහුන් භාග්‍යවතුන් වහන්සේ දුටුවාහුය. දැක, භාග්‍යවතුන් වහන්සේ යම් තැනෙක්හිද, එහි පැමිණියාහුය. පැමිණ, භාග්‍යවතුන් වහන්සේ වැඳ, එකත්පසෙක සිටියාහුය. එකත්පසෙක හුන් ඒ ගෘහපතීන්ටද, ගෘහපතිනියන්ටද, භාග්‍යවතුන් වහන්සේ මෙසේ වදාළ සේක.
“ගෘහපතිවරුනි, මේ එක්ව වාසය කිරීම් සතරක් වෙත්. කවර සතරක්ද යත්, මළකඳක්, මළකඳක් සමග වාසය කරයි. මළකඳක්, දෙව්දුවක් සමග වාසය කරයි. දෙවියෙක්, මළකඳක් සමග වාසය කරයි. දෙවියෙක් දෙව්දුවක් සමග වාසය කරයි.”
“ගෘහපතිවරුනි, කෙසේ නම් මළකඳක්, මළකඳක් සමග වාසය කරයිද?
“ගෘහපතිවරුනි, මේ ලෝකයෙහි ස්වාමි පුරුෂයා සතුන් මරන්නේ වේද, නුදුන් දේ ගන්නේ වේද, කාමයන්හි වරදවා හැසිරෙන්නේ වේද, බොරු කියන්නේ වේද, රහමෙර බොන්නේ වේද, දුස්සීලද, ලාමක ස්වභාව ඇත්තේ වේද, මසුරු මලින් යටකොට ගත් සිතින් ගෙහි වෙසේද? ශ්‍රමණ බ්‍රාහ්මණයන්ට ආක්‍රොශ පරිභව කරයිද?
“ඔහුගේ භාර්‍ය්‍යාවද ප්‍රාණඝාත කරන්නියක් වේද, නුදුන් දේ ගන්නියක් වේද, කාමයන්හි වරදවා හැසිරෙන්නියක් වේද, බොරු කියන්නියක් වේද, රහමෙර බොන්නියක් වේද, දුශ්ශීලද, ලාමක ස්වභාව ඇත්තීද, මසුරු මලින් යටකොට ගත් සිතින් ගෙයි වසාද ශ්‍රමණ බ්‍රාහ්මණයන්ට ආක්‍රොශ පරිභව කරයිද
“ගෘහපතිවරුනි, මෙසේ වනාහි මළකඳක්, මළකඳක් සමග වාසය කරයි.”
“ගෘහපතිවරුනි, කෙසේ නම් මළකඳක්, දෙවඟනක් සමග වාසය කරයිද? ගෘහපතිවරුනි, මේ ලෝකයෙහි ස්වාමි පුරුෂයා සතුන් මරන්නේ වේද, නුදුන් දේ ගන්නේ වේද, කාමයන්හි වරදවා හැසිරෙන්නේ වේද, බොරු කියන්නේ වේද, රහමෙර බොන්නේ වේද, දුස්සීලද, ලාමක ස්වභාව ඇත්තේ වේද, මසුරු මලින් යටකොට ගත් සිතින් ගෙහි වෙසේද? ශ්‍රමණ බ්‍රාහ්මණයන්ට ආක්‍රොශ පරිභව කරයිද?
“ඔහුගේ භාර්‍ය්‍යාව සතුන් මැරීමෙන් වැළකුනීද, නුදුන් දේ ගැනීමෙන් වැළකුනීද, කාමයන්හි වරදවා හැසිරීමෙන් වැළකුනීද, බොරු කීමෙන් වැළකුනීද, රහමෙර බීමෙන් වැළකුනීද, සිල්වත්ද, යහපත් ස්වභාව ඇත්තීද, මසුරු මළ දුරුකළ සිතින් ගෙයි වසයිද, ශ්‍රමණ බ්‍රාහ්මණයන්ට ආක්‍රොශ පරිභව නොකරයිද,
“ගෘහපතිවරුනි, මෙසේ මළකඳක්, දෙව්දුවක් සමග ආශ්‍රය කිරීමක් වැන්න.
“ගෘහපතිවරුනි, කෙසේනම් දෙවියෙක්, මළකඳක් සමග වාසය කරයිද”
“ගෘහපතිවරුනි, මේ ලෝකයෙහි ස්වාමිපුරුෂයෙක් ප්‍රාණඝාත නොකරන්නේ වේද, නුදුන් දේ ගැනීමෙන් වැළකුණේ වේද, කාමයන්හි වරදවා හැසිරීමෙන් දුරුවූයේ වේද, බොරුකීමෙන් වැළකුනේ වේද, රහමෙර බීමෙන් වැළැකුණේද, සිල්වත්ද, යහපත් ස්වභාව ඇත්තේද, පහවූ මසුරු මලින් යුත් සිතින් ගෙයි වසයිද, ශ්‍රමණ බ්‍රාහ්මණයන්ට ආක්‍රොශ පරිභව නොකරයිද,
“ඔහුගේ භාර්‍ය්‍යාව ප්‍රාණඝාත කරන්නියක් වේද, නුදුන් දේ ගන්නියක් වේද, කාමයන්හි වරදවා හැසිරෙන්නියක් වේද, බොරු කියන්නියක් වේද, රහමෙර බොන්නියක් වේද, දුශ්ශීලද, ලාමක ස්වභාව ඇත්තීද, මසුරු මලින් යටකොට ගත් සිතින් ගෙයි වසාද ශ්‍රමණ බ්‍රාහ්මණයන්ට ආක්‍රොශ පරිභව කරයිද මෙසේ වනාහි දෙවියෙක් මළකඳක් සමග වාසය කරයි.
“ගෘහපතිවරුනි, කෙසේ නම් දෙවියෙක් දෙව්දුවක් සමග වාසය කරයිද? ගෘහපතිවරුනි, මේ ලෝකයෙහි ස්වාමිපුරුෂයෙක් ප්‍රාණඝාත නොකරන්නේ වේද, නුදුන් දේ ගැනීමෙන් වැළකුණේ වේද, කාමයන්හි වරදවා හැසිරීමෙන් දුරුවූයේ වේද, බොරුකීමෙන් වැළකුනේ වේද, රහමෙර බීමෙන් වැළැකුණේද, සිල්වත්ද, යහපත් ස්වභාව ඇත්තේද, පහවූ මසුරු මලින් යුත් සිතින් ගෙයි වසයිද, ශ්‍රමණ බ්‍රාහ්මණයන්ට ආක්‍රොශ පරිභව නොකරයිද, ඔහුගේ භාර්‍ය්‍යාවද සතුන් මැරීමෙන් වැළකුනීද, නුදුන් දේ ගැනීමෙන් වැළකුනීද, කාමයන්හි වරදවා හැසිරීමෙන් වැළකුනීද, බොරු කීමෙන් වැළකුනීද, රහමෙර බීමෙන් වැළකුනීද, සිල්වත්ද, යහපත් ස්වභාව ඇත්තීද, මසුරු මළ දුරුකළ සිතින් ගෙයි වසයිද, ශ්‍රමණ බ්‍රාහ්මණයන්ට ආක්‍රොශ පරිභව නොකරයිද, ගෘහපතිවරුනි මෙසේ දෙවියෙක් දෙවඟනක් සමග වාසය කරයි. ගෘහපතිවරුනි, මේ එක්ව විසීම් සතර වෙත්.
“දෙදෙනම දුස්සීලද, ලොහොබීද, පරිභව කෙරේද, ඒ අඹු සැමි දෙදෙන මළකඳක්, මළකඳක් හා වාසයට පැමිණියාහුය. ස්වාමියා දුස්සීලද, මසුරුද පරිභව කෙරේද, භාර්‍ය්‍යාව ශීලවන්තද, යාචක ජනයාගේ වචන දන්නේද, පහවූ මසුරුකම ඇත්තේද, ඒ දෙවඟන, මළකඳක්වූ ස්වාමියෙකු සමග වසයි. සැමියා සිල්වත්ද, යාචක ජනයාගේ වචන දන්නේ වේද, පහවූ මසුරු මල ඇත්තේද, භාර්‍ය්‍යාව දුස්සීල වේද, තද මසුරුද, පරිභව කරයිද, ඒ මළකඳ, දෙවියෙකු සමග වසයි. දෙදෙනම ශ්‍රද්‍ධාවන්තද, යාචක ජනයාගේ වචන දනිත්ද, ඉන්‍ද්‍රිය සංයමයෙන් යුක්ත වූවාහුද, ධාර්මික ජීවිකාවෙන් යුක්තවූවාහුද, ඔවුනොවුන් ප්‍රිය වචන කියන්නාහුද, ඔවුහු අඹු සැමියෝ වෙති. ඔවුන්ගේ වස්තූහු වැඩෙත්. පහසුව පිණිස පහළවේ. සමාන සිල් ඇති දෙදෙනෙකුගේ අමිත්‍රයෝ නොසතුටු වෙත්. සම ශීල පැවතුම් ඇති දෙදෙන මෙලොව ධර්මයෙහි හැසිර, කැමති දේ ලබමින් සතුටු වන්නාහු දිව්‍ය ලෝකයෙහි සතුටු වෙත්.”
|
| 4. දුතියසංවාසසුත්තං | 4. චතුසංවාස සූත්‍රය |
|
54
‘‘චත්තාරොමෙ, භික්ඛවෙ, සංවාසා. කතමෙ චත්තාරො? ඡවො ඡවාය සද්ධිං සංවසති, ඡවො දෙවියා සද්ධිං සංවසති, දෙවො ඡවාය සද්ධිං සංවසති, දෙවො දෙවියා සද්ධිං සංවසති.
‘‘කථඤ්ච
‘‘කථඤ්ච, භික්ඛවෙ, ඡවො දෙවියා සද්ධිං සංවසති? ඉධ, භික්ඛවෙ, සාමිකො හොති පාණාතිපාතී...පෙ.... මිච්ඡාදිට්ඨිකො දුස්සීලො පාපධම්මො මච්ඡෙරමලපරියුට්ඨිතෙන චෙතසා අගාරං අජ්ඣාවසති අක්කොසකපරිභාසකො සමණබ්‍රාහ්මණානං; භරියා ඛ්වස්ස හොති පාණාතිපාතා පටිවිරතා අදින්නාදානා පටිවිරතා කාමෙසුමිච්ඡාචාරා පටිවිරතා මුසාවාදා පටිවිරතා පිසුණාය වාචාය පටිවිරතා ඵරුසාය වාචාය පටිවිරතා සම්ඵප්පලාපා පටිවිරතා අනභිජ්ඣාලුනී අබ්‍යාපන්නචිත්තා සම්මාදිට්ඨිකා සීලවතී කල්‍යාණධම්මා විගතමලමච්ඡෙරෙන චෙතසා අගාරං අජ්ඣාවසති අනක්කොසිකපරිභාසිකා සමණබ්‍රාහ්මණානං. එවං ඛො, භික්ඛවෙ, ඡවො දෙවියා සද්ධිං සංවසති.
‘‘කථඤ්ච, භික්ඛවෙ, දෙවො ඡවාය සද්ධිං සංවසති? ඉධ, භික්ඛවෙ, සාමිකො හොති පාණාතිපාතා පටිවිරතො අදින්නාදානා පටිවිරතො කාමෙසුමිච්ඡාචාරා පටිවිරතො මුසාවාදා පටිවිරතො පිසුණාය වාචාය පටිවිරතො ඵරුසාය වාචාය පටිවිරතො සම්ඵප්පලාපා පටිවිරතො අනභිජ්ඣාලු අබ්‍යාපන්නචිත්තො සම්මාදිට්ඨිකො සීලවා කල්‍යාණධම්මො විගතමලමච්ඡෙරෙන චෙතසා අගාරං අජ්ඣාවසති අනක්කොසකපරිභාසකො සමණබ්‍රාහ්මණානං; භරියා
‘‘කථඤ්ච, භික්ඛවෙ, දෙවො දෙවියා සද්ධිං සංවසති? ඉධ, භික්ඛවෙ, සාමිකො හොති පාණාතිපාතා පටිවිරතො...පෙ.... සම්මාදිට්ඨිකො සීලවා කල්‍යාණධම්මො විගතමලමච්ඡෙරෙන චෙතසා අගාරං අජ්ඣාවසති අනක්කොසකපරිභාසකො සමණබ්‍රාහ්මණානං; භරියාපිස්ස හොති පාණාතිපාතා
‘‘උභො ච හොන්ති දුස්සීලා, කදරියා පරිභාසකා;
තෙ
‘‘සාමිකො
භරියා සීලවතී හොති, වදඤ්ඤූ වීතමච්ඡරා;
සාපි දෙවී සංවසති, ඡවෙන පතිනා සහ.
‘‘සාමිකො සීලවා හොති, වදඤ්ඤූ වීතමච්ඡරො;
භරියා හොති දුස්සීලා, කදරියා පරිභාසිකා;
සාපි ඡවා සංවසති, දෙවෙන පතිනා සහ.
‘‘උභො සද්ධා වදඤ්ඤූ ච, සඤ්ඤතා ධම්මජීවිනො;
තෙ හොන්ති ජානිපතයො, අඤ්ඤමඤ්ඤං පියංවදා.
‘‘අත්ථාසං පචුරා හොන්ති, ඵාසුකං උපජායති;
අමිත්තා
‘‘ඉධ ධම්මං චරිත්වාන, සමසීලබ්බතා උභො;
නන්දිනො දෙවලොකස්මිං, මොදන්ති කාමකාමිනො’’ති. චතුත්ථං;
|
54
එක් කාලයෙක්හි භාග්‍යවතුන් වහන්සේ මධුරාවටත්, වේරඤ්ජාවටත් අතර දීර්‍ඝ මාර්‍ගයට පිළිපන්නේ විය. බොහෝ ගෘහපතීහුද, ගෘහිණියෝද, වෙරඤ්ජාවටත්, මධුරාවටත් අතර දීර්‍ඝ මාර්‍ගයට පිළිපන්නාහු වෙත්. ඉක්බිති භාග්‍යවතුන් වහන්සේ මාර්‍ගයෙන් නික්ම එක්තරා ගසක් මුල වැඩහුන් සේක. ඒ ගෘහපතීහුද, ගෘහපතිනියෝද, එක්තරා රුකක් මුල වැඩහුන් භාග්‍යවතුන් වහන්සේ දුටුවාහුය. දැක, භාග්‍යවතුන් වහන්සේ යම් තැනෙක්හිද, එහි පැමිණියාහුය. පැමිණ, භාග්‍යවතුන් වහන්සේ වැඳ, එකත්පසෙක සිටියාහුය. එකත්පසෙක හුන් ඒ ගෘහපතීන්ටද, ගෘහපතිනියන්ටද, භාග්‍යවතුන් වහන්සේ මෙසේ වදාළ සේක.
“මහණෙනි, මේ එක්ව වාසය කිරීම් සතරක් වෙත්. කවර සතරක්ද යත්, මළකඳක්, මළකඳක් සමග වාසය කරයි. මළකඳක්, දෙව්දුවක් සමග වාසය කරයි. දෙවියෙක්, මළකඳක් සමග වාසය කරයි. දෙවියෙක් දෙව්දුවක් සමග වාසය කරයි.”
“මහණෙනි, කෙසේ නම් මළකඳක්, මළකඳක් සමග වාසය කරයිද?
“මහණෙනි, මේ ලෝකයෙහි ස්වාමි පුරුෂයා සතුන් මරන්නේ වේද, නුදුන් දේ ගන්නේ වේද, කාමයන්හි වරදවා හැසිරෙන්නේ වේද, බොරු කියන්නේ වේද, රහමෙර බොන්නේ වේද, දුස්සීලද, ලාමක ස්වභාව ඇත්තේ වේද, මසුරු මලින් යටකොට ගත් සිතින් ගෙහි වෙසේද? ශ්‍රමණ බ්‍රාහ්මණයන්ට ආක්‍රොශ පරිභව කරයිද?
“ඔහුගේ භාර්‍ය්‍යාවද ප්‍රාණඝාත කරන්නියක් වේද, නුදුන් දේ ගන්නියක් වේද, කාමයන්හි වරදවා හැසිරෙන්නියක් වේද, බොරු කියන්නියක් වේද, රහමෙර බොන්නියක් වේද, දුශ්ශීලද, ලාමක ස්වභාව ඇත්තීද, මසුරු මලින් යටකොට ගත් සිතින් ගෙයි වසාද ශ්‍රමණ බ්‍රාහ්මණයන්ට ආක්‍රොශ පරිභව කරයිද
“මහණෙනි, මෙසේ වනාහි මළකඳක්, මළකඳක් සමග වාසය කරයි.”
“මහණෙනි, කෙසේ නම් මළකඳක්, දෙවඟනක් සමග වාසය කරයිද? මහණෙනි, මේ ලෝකයෙහි ස්වාමි පුරුෂයා සතුන් මරන්නේ වේද, නුදුන් දේ ගන්නේ වේද, කාමයන්හි වරදවා හැසිරෙන්නේ වේද, බොරු කියන්නේ වේද, රහමෙර බොන්නේ වේද, දුස්සීලද, ලාමක ස්වභාව ඇත්තේ වේද, මසුරු මලින් යටකොට ගත් සිතින් ගෙහි වෙසේද? ශ්‍රමණ බ්‍රාහ්මණයන්ට ආක්‍රොශ පරිභව කරයිද?
“ඔහුගේ භාර්‍ය්‍යාව සතුන් මැරීමෙන් වැළකුනීද, නුදුන් දේ ගැනීමෙන් වැළකුනීද, කාමයන්හි වරදවා හැසිරීමෙන් වැළකුනීද, බොරු කීමෙන් වැළකුනීද, රහමෙර බීමෙන් වැළකුනීද, සිල්වත්ද, යහපත් ස්වභාව ඇත්තීද, මසුරු මළ දුරුකළ සිතින් ගෙයි වසයිද, ශ්‍රමණ බ්‍රාහ්මණයන්ට ආක්‍රොශ පරිභව නොකරයිද,
“මහණෙනි, මෙසේ මළකඳක්, දෙව්දුවක් සමග ආශ්‍රය කිරීමක් වැන්න.
“මහණෙනි, කෙසේනම් දෙවියෙක්, මළකඳක් සමග වාසය කරයිද”
“මහණෙනි, මේ ලෝකයෙහි ස්වාමිපුරුෂයෙක් ප්‍රාණඝාත නොකරන්නේ වේද, නුදුන් දේ ගැනීමෙන් වැළකුණේ වේද, කාමයන්හි වරදවා හැසිරීමෙන් දුරුවූයේ වේද, බොරුකීමෙන් වැළකුනේ වේද, රහමෙර බීමෙන් වැළැකුණේද, සිල්වත්ද, යහපත් ස්වභාව ඇත්තේද, පහවූ මසුරු මලින් යුත් සිතින් ගෙයි වසයිද, ශ්‍රමණ බ්‍රාහ්මණයන්ට ආක්‍රොශ පරිභව නොකරයිද,
“ඔහුගේ භාර්‍ය්‍යාව ප්‍රාණඝාත කරන්නියක් වේද, නුදුන් දේ ගන්නියක් වේද, කාමයන්හි වරදවා හැසිරෙන්නියක් වේද, බොරු කියන්නියක් වේද, රහමෙර බොන්නියක් වේද, දුශ්ශීලද, ලාමක ස්වභාව ඇත්තීද, මසුරු මලින් යටකොට ගත් සිතින් ගෙයි වසාද ශ්‍රමණ බ්‍රාහ්මණයන්ට ආක්‍රොශ පරිභව කරයිද මෙසේ වනාහි දෙවියෙක් මළකඳක් සමග වාසය කරයි.
“මහණෙනි, කෙසේ නම් දෙවියෙක් දෙව්දුවක් සමග වාසය කරයිද? මහණෙනි, මේ ලෝකයෙහි ස්වාමිපුරුෂයෙක් ප්‍රාණඝාත නොකරන්නේ වේද, නුදුන් දේ ගැනීමෙන් වැළකුණේ වේද, කාමයන්හි වරදවා හැසිරීමෙන් දුරුවූයේ වේද, බොරුකීමෙන් වැළකුනේ වේද, රහමෙර බීමෙන් වැළැකුණේද, සිල්වත්ද, යහපත් ස්වභාව ඇත්තේද, පහවූ මසුරු මලින් යුත් සිතින් ගෙයි වසයිද, ශ්‍රමණ බ්‍රාහ්මණයන්ට ආක්‍රොශ පරිභව නොකරයිද, ඔහුගේ භාර්‍ය්‍යාවද සතුන් මැරීමෙන් වැළකුනීද, නුදුන් දේ ගැනීමෙන් වැළකුනීද, කාමයන්හි වරදවා හැසිරීමෙන් වැළකුනීද, බොරු කීමෙන් වැළකුනීද, රහමෙර බීමෙන් වැළකුනීද, සිල්වත්ද, යහපත් ස්වභාව ඇත්තීද, මසුරු මළ දුරුකළ සිතින් ගෙයි වසයිද, ශ්‍රමණ බ්‍රාහ්මණයන්ට ආක්‍රොශ පරිභව නොකරයිද, මහණෙනි මෙසේ දෙවියෙක් දෙවඟනක් සමග වාසය කරයි. මහණෙනි, මේ එක්ව විසීම් සතර වෙත්.
“දෙදෙනම දුස්සීලද, ලොහොබීද, පරිභව කෙරේද, ඒ අඹු සැමි දෙදෙන මළකඳක්, මළකඳක් හා වාසයට පැමිණියාහුය. ස්වාමියා දුස්සීලද, මසුරුද පරිභව කෙරේද, භාර්‍ය්‍යාව ශීලවන්තද, යාචක ජනයාගේ වචන දන්නේද, පහවූ මසුරුකම ඇත්තේද, ඒ දෙවඟන, මළකඳක්වූ ස්වාමියෙකු සමග වසයි. සැමියා සිල්වත්ද, යාචක ජනයාගේ වචන දන්නේ වේද, පහවූ මසුරු මල ඇත්තේද, භාර්‍ය්‍යාව දුස්සීල වේද, තද මසුරුද, පරිභව කරයිද, ඒ මළකඳ, දෙවියෙකු සමග වසයි. දෙදෙනම ශ්‍රද්‍ධාවන්තද, යාචක ජනයාගේ වචන දනිත්ද, ඉන්‍ද්‍රිය සංයමයෙන් යුක්ත වූවාහුද, ධාර්මික ජීවිකාවෙන් යුක්තවූවාහුද, ඔවුනොවුන් ප්‍රිය වචන කියන්නාහුද, ඔවුහු අඹු සැමියෝ වෙති. ඔවුන්ගේ වස්තූහු වැඩෙත්. පහසුව පිණිස පහළවේ. සමාන සිල් ඇති දෙදෙනෙකුගේ අමිත්‍රයෝ නොසතුටු වෙත්. සම ශීල පැවතුම් ඇති දෙදෙන මෙලොව ධර්මයෙහි හැසිර, කැමති දේ ලබමින් සතුටු වන්නාහු දිව්‍ය ලෝකයෙහි සතුටු වෙත්.”
|
| 5. පඨමසමජීවීසුත්තං | 5. නකුලපිතු සූත්‍රය |
|
55
එවං
‘‘යතො මෙ, භන්තෙ, නකුලමාතා ගහපතානී දහරස්සෙව දහරා ආනීතා, නාභිජානාමි නකුලමාතරං ගහපතානිං මනසාපි අතිචරිතා, කුතො පන කායෙන! ඉච්ඡෙය්‍යාම මයං, භන්තෙ, දිට්ඨෙ චෙව ධම්මෙ අඤ්ඤමඤ්ඤං පස්සිතුං අභිසම්පරායඤ්ච අඤ්ඤමඤ්ඤං පස්සිතු’’න්ති. නකුලමාතාපි ඛො ගහපතානී භගවන්තං එතදවොච - ‘‘යතොහං, භන්තෙ, නකුලපිතුනො ගහපතිස්ස දහරස්සෙව දහරා ආනීතා, නාභිජානාමි නකුලපිතරං ගහපතිං මනසාපි අතිචරිතා, කුතො පන කායෙන! ඉච්ඡෙය්‍යාම මයං, භන්තෙ
‘‘ආකඞ්ඛෙය්‍යුං
‘‘උභො සද්ධා වදඤ්ඤූ ච, සඤ්ඤතා ධම්මජීවිනො;
තෙ හොන්ති ජානිපතයො, අඤ්ඤමඤ්ඤං පියංවදා.
‘‘අත්ථාසං පචුරා හොන්ති, ඵාසුකං උපජායති;
අමිත්තා දුම්මනා හොන්ති, උභින්නං සමසීලිනං.
‘‘ඉධ
නන්දිනො දෙවලොකස්මිං, මොදන්ති කාමකාමිනො’’ති. පඤ්චමං;
|
55
“එක් කාලයෙක්හි භාග්‍යවතුන් වහන්සේ භගු රට සුංසුමාර පර්‍වතයෙහි, භෙසකලා වනයෙහි, මිගදායෙහි වාසය කරණ සේක. ඉක්බිති භාග්‍යවතුන් වහන්සේ පෙරවරු වේලාවෙහි හැඳ පොරවා, පාත්‍ර සිවුරු ගෙන, නකුල පිතෘ ගෘහපතියාගේ ගෘහය යම් තැනකද, එහි වැඩි සේක. වැඩ, පණවන ලද අසුනෙහි වැඩහුන් සේක.
එකල්හි නකුල පිතෘ ගෘහපති තෙමේද, නකුල මාතා ගෘහපතිනියද, භාග්‍යවතුන් වහන්සේට, “ස්වාමීනි, යම් කලක බාල වයස්වූ නකුල මාතාව, බාල වයස්වූ මා ගෙන එන ලද්දීද, නකුල මාතා ගෘහපතිනිය සිතිනුදු ඉක්මවා හැසිරීමක් නොදනිමි. කයින් කියනුම කවරේද? ස්වාමීනි, අපි මෙලොවද ඔවුනොවුන් දකින්නට කැමතිවෙමු. පරලොවද ඔවුනොවුන් දකින්නට කැමති වෙමු” යි කීයේය.
“නකුල මාතා ගෘහපතනියද, භාග්‍යවතුන් වහන්සේට, “ස්වාමීනි, යම් කාලයක බාල වයසෙහිවූ නකුල පිතෘ ගෘහපතියාට බාල වයසෙහි සිටි මම ගෙන එන ලද්දෙමි. නකුල පිතෘ ගෘහපතිතෙම සිතිනුදු මා ඉක්මවා හැසිරීමක් නොදනිමි. කයින් කියනුම කවරේද? ස්වාමීනි, අපි මෙලෙස මෙලොවද ඔවුනොවුන් දකින්නට කැමතිවෙමු. පරලොවද ඔවුනොවුන් දකින්නට කැමති වෙමු.”
“ගෘහපතිවරුනි, අඹු සැමි දෙදෙන මෙලොවද ඔවුන් දක්නටද, පරලොව ඔවුනොවුන් දක්නටද, කැමැත්තේ නම් දෙදෙනම සමාන ශ්‍රද්‍ධා, සමාන සීල, සමාන ත්‍යාග, සමාන ප්‍රඥා ඇත්තෝ වන්නාහුය. ඔවුහු මෙලොවද ඔවුනොවුන් දකිත්. පරලොවද ඔවුනොවුන් දකිත්” යයි වදාළ සේක.
“අඹු සැමි දෙදෙන ශ්‍රද්‍ධාවන්තද, යාචක ජනයාගේ වචන දන්නාහුද, සංයමද, ධාර්මික ජීවිකාවෙන් යුක්තද, ඔවුහු ඔවුනොවුන් ප්‍රිය වචන කියන්නාහු වෙත්ද, ඔවුන්ගේ වස්තූහු බොහෝ වෙත්. පහසුව පිණිස පවතී. සමාන ස්වභාව ඇති දෙදෙනාගේ අමිත්‍රයෝ දුර්මුඛ වෙත්. සමාන සීල පැවතුම් ඇති දෙදෙන මෙලොව ධර්මයෙහි හැසිර කැමති දෙයින් කැමති වෙමින් සතුටු වන්නාහු දෙව්ලොවදීත් සතුටුවෙත්.”
|
| 6. දුතියසමජීවීසුත්තං | 6. සමජීව සූත්‍රය |
|
56
‘‘ආකඞ්ඛෙය්‍යුං චෙ, භික්ඛවෙ, උභො ජානිපතයො දිට්ඨෙ චෙව ධම්මෙ අඤ්ඤමඤ්ඤං පස්සිතුං අභිසම්පරායඤ්ච අඤ්ඤමඤ්ඤං පස්සිතුං උභොව අස්සු සමසද්ධා සමසීලා සමචාගා සමපඤ්ඤා, තෙ දිට්ඨෙ චෙව ධම්මෙ අඤ්ඤමඤ්ඤං පස්සන්ති අභිසම්පරායඤ්ච අඤ්ඤමඤ්ඤං පස්සන්තී’’ති.
‘‘උභො සද්ධා වදඤ්ඤූ ච, සඤ්ඤතා ධම්මජීවිනො;
තෙ හොන්ති ජානිපතයො, අඤ්ඤමඤ්ඤං පියංවදා.
‘‘අත්ථාසං පචුරා හොන්ති, ඵාසුකං උපජායති;
අමිත්තා දුම්මනා හොන්ති, උභින්නං සමසීලිනං.
‘‘ඉධ ධම්මං චරිත්වාන, සමසීලබ්බතා උභො;
නන්දිනො දෙවලොකස්මිං, මොදන්ති කාමකාමිනො’’ති. ඡට්ඨං;
|
56
“මහණෙනි, අඹු සැමි දෙදෙන මෙලොව ඔවුන් දක්නටද, පරලොව ඔවුනොවුන් දක්නටද, කැමැත්තහු නම් දෙදෙනම සමාන ශ්‍රද්‍ධා, සමාන සීල, සමාන ත්‍යාග, සමාන ප්‍රඥා ඇත්තෝ වන්නාහුය. ඔවුහු මෙලොවද ඔවුනොවුන් දකිත්. පරලොවද ඔවුනොවුන් දකිත්” යයි වදාළ සේක.
“අඹු සැමි දෙදෙන ශ්‍රද්‍ධාවන්තද, යාචක ජනයාගේ වචන දන්නාහුද, සංයමද, ධාර්මික ජීවිකාවෙන් යුක්තවූවාහුද, ඔවුහු ඔවුනොවුන් ප්‍රිය වචන කියන්නාහු වෙත්ද, ඔවුන්ගේ වස්තූහු බොහෝ වෙත්. පහසුව පිණිස පවතී. සමාන ස්වභාව ඇති දෙදෙනාගේ අමිත්‍රයෝ දුර්මුඛ වෙත්. සමාන සීල පැවතුම් ඇති දෙදෙන මෙලොව ධර්මයෙහි හැසිර කැමති දෙයින් කැමති වෙමින් සතුටු වන්නාහු දෙව්ලොවදීත් සතුටුවෙත්.”
|
| 7. සුප්පවාසාසුත්තං | 7. සුප්පවාස සූත්‍රය |
|
57
එකං
‘‘භොජනං
‘‘සුසඞ්ඛතං භොජනං යා දදාති,
සුචිං පණීතං
(සුපණීතං (ක.)) රසසා උපෙතං;
සා දක්ඛිණා උජ්ජුගතෙසු දින්නා,
චරණූපපන්නෙසු මහග්ගතෙසු;
පුඤ්ඤෙන පුඤ්ඤං සංසන්දමානා,
මහප්ඵලා
‘‘එතාදිසං යඤ්ඤමනුස්සරන්තා,
යෙ වෙදජාතා විචරන්ති ලොකෙ;
විනෙය්‍ය මච්ඡෙරමලං සමූලං,
අනින්දිතා සග්ගමුපෙන්ති ඨාන’’න්ති. සත්තමං;
|
57
“එක් සමයෙක්හි භාග්‍යවතුන් වහන්සේ සජ්ජනෙල නම් කොලියයන්ගේ නියම්ගම යම් තැනෙක්හිද, ඒ කොලිය ජනපදයෙහි වාසය කරණ සේක. එකල්හි භාග්‍යවතුන් වහන්සේ පෙරවරු කාලයෙහි හැඳ පොරවා පාත්‍ර සිවුරු ගෙන සුප්පවාස නම් කොලිය දුවගේ වාසස්ථානය යම් තැනෙක්හිද, එහි වැඩි සේක. වැඩ, පනවන ලද අස්නෙහි වැඩ හුන් සේක.
“ඉක්බිති සුප්පවාසා නම් කොලිය දුව ප්‍රණීත කෑයුතු දෙයින්, බුදිය යුතු දෙයින්, සිය අතින් සන්තර්පණය කළාය. පැවරුවාය. ඉක්බිති සුප්පවාසා නම් කොලිය දුව, වැළදූ පාත්‍රයෙන් ඉවතට ගත් අත් ඇති භාග්‍යවතුන් වහන්සේගේ එකත්පසෙක හිඳගත්තාය.
“එකත්පසෙක හුන් සුප්පවාසා නම් කොලිය දුවට භාග්‍යවතුන් වහන්සේ, “සුප්පවාසාවෙනි, භොජනය දෙන ආර්‍ය්‍ය ශ්‍රාවිකාව ප්‍රතිග්‍රාහකයන්ට සතර කරුණක් දෙයි. කවර සතරක්ද යත්, ආයුෂ දෙයි. වර්‍ණය දෙයි. සැප දෙයි. බලය දෙයි. ආයුෂ දී දෙවියන් අතර හෝ මනුෂ්‍යයන් අතර ආයුෂට කොටස් කාරයෙක් වේ. වර්‍ණය දී දෙවියන් අතරත් මනුෂ්‍යයන් අතරත් වර්‍ණයට කොටස් කාරයෙක් වේ. සැපදී දෙවියන් අතරත් මනුෂ්‍යයන් අතරත් සැපයට කොටස් කාරයෙක් වේ. බලය දී දෙවියන් අතරත් මනුෂ්‍යයන් අතරත් බලයට කොටස් කාරයෙක් වේ. සුප්පවාසාවෙනි, භෝජනය දෙන ආර්‍ය්‍ය ශ්‍රවකයා ප්‍රතිග්‍රාහකයන්ට මේ කරුණු සතර දේය” යි වදාළ සේක.
“පිරිසිදුවූ, ප්‍රණීතවූ, රසයෙන් යුක්තවූ, මනාව සකස්කල භෝජනය යම් තැනැත්තියක් දෙයිද, චරණ ධර්‍මවලින් මහත්‍වයට පැමිණී ඎජුව ගියවුන් කෙරෙහි ඒ දක්‍ෂිණාව දුන්නේද, පිනෙන් පින සම්බන්‍ධවෙමින් ලොකවිදූහු විසින් මහත්ඵලකොට වර්‍ණනා කරණ ලදී. මෙබඳු දානය සිහි කරමින් යම්කිසි කෙනෙක් සතුටු සිතින් ලෝකයෙහි හැසිරෙත්ද, මුල් සහිත මසුරුමල සංසිඳුවා නින්‍දා නොවූවාහු ස්වර්‍ගස්ඵානයට පැමිණෙත්.”
|
| 8. සුදත්තසුත්තං | 8. සුදත්ත සූත්‍රය |
|
58
අථ ඛො අනාථපිණ්ඩිකො ගහපති යෙන භගවා තෙනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා භගවන්තං අභිවාදෙත්වා එකමන්තං නිසීදි. එකමන්තං නිසින්නං ඛො අනාථපිණ්ඩිකං ගහපතිං භගවා එතදවොච -
‘‘භොජනං
(මහාව. 282) ‘‘යො සඤ්ඤතානං පරදත්තභොජිනං,
කාලෙන සක්කච්ච දදාති භොජනං;
චත්තාරි ඨානානි අනුප්පවෙච්ඡති,
ආයුඤ්ච වණ්ණඤ්ච සුඛං බලඤ්ච.
‘‘සො ආයුදායී වණ්ණදායී
(සො ආයුදායී බලදායී (සී. පී.), ආයුදායී බලදායී (ස්‍යා. කං.)), සුඛං බලං දදො
(සුඛං වණ්ණං දදො (සී. ස්‍යා. කං. පී.), සුඛබලදදො (ක.)) නරො;
දීඝායු යසවා හොති, යත්ථ යත්ථූපපජ්ජතී’’ති. අට්ඨමං;
|
58
“ඉක්බිති අනේපිඬු ගෘහපති තෙම භාග්‍යවතුන් වහන්සේ යම් තැනෙක්හිද, එහි පැමිණියේය. පැමිණ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ වැඳ එකත්පසෙක හුන්නේය.
“එකත්පසෙක හුන් අනාථපිණ්ඩික ගෘහපතියාට භාග්‍යවතුන් වහන්සේ, “ගෘහපතිය, භෝජනය දෙන ආර්‍ය්‍ය ශ්‍රාවක තෙම ප්‍රතිග්‍රාහකයන්ට කරුණු සතරක් දෙයි. කවර සතරක්ද යත්, ආයුෂ දෙයි, වර්‍ණය දෙයි, සැප දෙයි, බලය දෙයි. ආයුෂ දී දිව්‍යවූ හෝ මනුෂ්‍යවූ හෝ ආයුෂයට කොටස් කාරයෙක් වේ. වර්‍ණය දී, දිව්‍යවූ හෝ මනුෂ්‍යවූ හෝ වර්‍ණයට කොටස් කාරයෙක් වේ. සැපය දී, දිව්‍යවූ හෝ මනුෂ්‍යවූ හෝ සැපයට කොටස් කාරයෙක් වේ. බලය දී, දිව්‍යවූ හෝ මනුෂ්‍යවූ හෝ බලයට කොටස් කාරයෙක් වේ. ගෘහපතිය, භෝජනය දෙන ආර්‍ය්‍ය ශ්‍රාවක තෙම ප්‍රතිග්‍රාහකයන්ට මේ කරුණු සතර දේය” යි වදාළ සේක.
“යමෙක් කාය, වාක් සංයමවූ අනුන් දුන් දෙයින් යැපෙන්නවුන්ට සුදුසු කාලයෙන් සකස් කොට භොජනය දෙයිද, හෙතෙම කරුණු සතරක් දෙයි. ආයුෂද, වර්‍ණයද, සැපයද, බලයද යන සතරයි. ආයුෂ දෙන, වර්‍ණ දෙන, සැප දෙන, බල දෙන මනුෂ්‍ය තෙම යම් යම් තැනක උපදීද දීඝායුෂ, යශස් ඇත්තේ වේ.”
|
| 9. භොජනසුත්තං | 9. ඨාන චතුක්කදාන සූත්‍රය |
|
59
‘‘භොජනං
(මහාව. 282) ‘‘යො සඤ්ඤතානං පරදත්තභොජිනං,
කාලෙන සක්කච්ච දදාති භොජනං;
චත්තාරි ඨානානි අනුප්පවෙච්ඡති,
ආයුඤ්ච වණ්ණඤ්ච සුඛං බලඤ්ච.
‘‘සො ආයුදායී වණ්ණදායී, සුඛං බලං දදො නරො;
දීඝායු යසවා හොති, යත්ථ යත්ථූපපජ්ජතී’’ති. නවමං;
|
59
“මහණෙනි, භෝජනය දෙන ආර්‍ය්‍ය ශ්‍රාවක තෙම ප්‍රතිග්‍රාහකයන්ට කරුණු සතරක් දෙයි. කවර සතරක්ද යත්, ආයුෂ දෙයි, වර්‍ණය දෙයි, සැප දෙයි, බලය දෙයි. ආයුෂ දී දිව්‍යමයවූ හෝ මනුෂ්‍යමයවූ හෝ ආයුෂයට කොටස් කාරයෙක් වේ. වර්‍ණය දී, දිව්‍යවූ හෝ මනුෂ්‍යවූ හෝ වර්‍ණයට කොටස් කාරයෙක් වේ. සැපය දී, දිව්‍යවූ හෝ මනුෂ්‍යවූ හෝ සැපයට කොටස් කාරයෙක් වේ. බලය දී, දිව්‍යවූ හෝ මනුෂ්‍යවූ හෝ බලයට කොටස් කාරයෙක් වේ. මහණෙනි, භෝජනය දෙන ආර්‍ය්‍ය ශ්‍රාවක තෙම ප්‍රතිග්‍රාහකයන්ට මේ කරුණු සතර දේය” යි වදාළ සේක.
“යමෙක් කාය, වාක් සංයමවූ අනුන් දුන් දෙයින් යැපෙන්නවුන්ට සුදුසු කාලයෙන් සකස් කොට භොජනය දෙයිද, හෙතෙම කරුණු සතරක් දෙයි. ආයුෂද, වර්‍ණයද, සැපයද, බලයද යන සතරයි. ආයුෂ දෙන, වර්‍ණ දෙන, සැප දෙන, බල දෙන මනුෂ්‍ය තෙම යම් යම් තැනක උපදීද දීඝායුෂ, සශස් ඇත්තේ වේ.”
|
| 10. ගිහිසාමීචිසුත්තං | 10. ගිහි සාමීචි පටිපදා සූත්‍රය |
|
60
අථ
‘‘චතූහි ඛො, ගහපති, ධම්මෙහි සමන්නාගතො අරියසාවකො ගිහිසාමීචිපටිපදං පටිපන්නො හොති යසොපටිලාභිනිං සග්ගසංවත්තනිකං. කතමෙහි චතූහි? ඉධ, ගහපති, අරියසාවකො භික්ඛුසඞ්ඝං පච්චුපට්ඨිතො හොති චීවරෙන, භික්ඛුසඞ්ඝං පච්චුපට්ඨිතො හොති පිණ්ඩපාතෙන, භික්ඛුසඞ්ඝං පච්චුපට්ඨිතො හොති සෙනාසනෙන
‘‘ගිහිසාමීචිපටිපදං, පටිපජ්ජන්ති පණ්ඩිතා;
සම්මග්ගතෙ සීලවන්තෙ, චීවරෙන උපට්ඨිතා.
පිණ්ඩපාතසයනෙන, ගිලානප්පච්චයෙන ච;
තෙසං දිවා ච රත්තො ච, සදා පුඤ්ඤං පවඩ්ඪති;
සග්ගඤ්ච කමතිට්ඨානං
(සග්ගඤ්ච සප්පතිට්ඨානං (ක.)), කම්මං කත්වාන භද්දක’’න්ති. දසමං;
|
60
“ඉක්බිති අනේපිඬු ගෘහපති තෙම භාග්‍යවතුන් වහන්සේ යම් තැනෙක්හිද, එහි පැමිණියේය. පැමිණ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ වැඳ එකත්පසෙක හුන්නේය.
“එකත්පසෙක හුන් අනාථපිණ්ඩික ගෘහපතියාට, භාග්‍යවතුන් වහන්සේ, “ගෘහපතිය, කරුණු සතරකින් යුක්ත ආර්‍ය්‍ය ශ්‍රාවක තෙම යසස් ලබන්නාවූද, ස්වර්‍ගය පිණිස පවත්තාවූද, ගිහි සාමීචි ප්‍රතිපදාවට පැමිණියේ වෙයි. කවර සතරකින්ද යත්?
“ගෘහපතිය, මේ ලෝකයෙහි ආර්‍ය්‍ය ශ්‍රාවක තෙම භික්‍ෂු සංඝයා චීවරයෙන් උපස්ථාන කෙළේද, භික්‍ෂු සංඝයා පිණ්ඩපාතයෙන් උපස්ථාන කළේ වේද, භික්‍ෂු සංඝයා සෙනසුනෙන් උපස්ථාන කළේ වේද, භික්‍ෂු සංඝයා ගිලන්පස බෙහෙත් පිරිකරින් උපස්ථාන කළේ වේද, ගෘහපතිය, මේ කරුණු සතරින් යුක්ත ආර්‍ය්‍ය ශ්‍රාවක තෙම යසස් ලැබෙන, ස්වර්‍ගය පිණිස පවත්නා ගිහි සාමීචි ප්‍රතිපදාවට පිළිපන්නේ වේ.
“යහපත් මාර්‍ගයෙහි පිළිපන්නාවූ, සීලවන්තයෝ චීවරයෙන්ද, පිණ්ඩපාතයෙන්ද, සෙනස්නෙන්ද, ගිලන්පස බෙහෙත් පිරිකරින්ද, උපස්ථාන කරණ ලද්දාහුද, ඒ පණ්ඩිතයෝ ගිහි සාමීචි ප්‍රතිපදාවට පිළිපන්නාහුය. යහපත් කර්‍මයක් කොට රෑ දවල් සියලු කල්හි පින් වැඩේ. ස්වර්‍ගයටද පැමිණේ.”
|