| 5. චූළවග්ගො | 5. චූල වර්‍ගය |
| 1. සම්මුඛීභාවසුත්තං | 1. තිණ්ණං සම්මුඛිභාව සූත්‍රය |
|
41
‘‘තිණ්ණං
|
41
“මහණෙනි, කරුණු තුනක් සම්මුඛවීමෙන් ශ්‍රද්‍ධාවත් කුලපුත්‍රතෙම බොහෝ පින් රැස්කරයි. කවර තුනක්ද යත්. මහණෙනි, ශ්‍රද්‍ධාව සම්මුඛවීමෙන් ශ්‍රද්‍ධාවත් කුලපුත්‍රතෙම බොහෝ පින් රැස්කරයි. මහණෙනි, දියයුතු දාන වස්තුවක් සම්මුඛවීමෙන් ශ්‍රද්‍ධාවත් කුලපුත්‍රතෙම බොහෝ පින් රැස්කරයි. මහණෙනි, දියයුතු පුද්ගලයන් සම්මුඛවීමෙන් ශ්‍රද්‍ධාවත් කුලපුත්‍රතෙම බොහෝ පින් රැස්කරයි.”
|
| 2. තිඨානසුත්තං | 2. සඞ්ලක්ඛණ සූත්‍රය |
|
42
‘‘තීහි
‘‘දස්සනකාමො සීලවතං, සද්ධම්මං සොතුමිච්ඡති;
විනයෙ මච්ඡෙරමලං, ස වෙ සද්ධොති වුච්චතී’’ති. දුතියං;
|
42
“මහණෙනි, කරුණු තුනකින් සැදැහැවත් පැහැදුන පුද්ගලයා දතයුතුයි. කවර තුනකින්ද යත්, සිල්වතුන් දකිණු කැමැති වේද, සද්‍ධර්‍මය අසනු කැමතිවේද, පහවූ මසුරු මළ ඇති සිතින් යුක්තවූයේ, දීමට මුදනලද අත් ඇත්තේ, දන් දීමෙන් පිරිසිදු කරණ ලද අත් ඇත්තේ, දානයෙහි ඇලුනේ, බෙදාදීමෙහි ඇලුනේ, ගිහිගෙයි වාසය කරයිද, මහණෙනි, මේ කරුණු තුනින් සැදැහැවත්, පැහැදුන පුද්ගලයා දතයුතුයි.
“සිල්වතුන් දකිනු කැමතිවේද, සද්‍ධර්‍මය අසනු කැමතිවේද, මසුරු මළ පහකොට සිටියාවූ හෙතෙම ඒකාන්තයෙන් සැදැහැවත්යයි කියනු ලැබේ.”
|
| 3. අත්ථවසසුත්තං | 3. අලංධම්මදේශනා සූත්‍රය |
|
43
‘‘තයො
|
43
“මහණෙනි, මේ කරුණු තුනක් දක්නහු විසින් අනුන්ට ධර්‍ම දේශනා කරන්ට යුතුමය. කවර තුනක්ද යත්.
“යමෙක් තෙම ධර්‍මය දේශනා කරයිද, හෙතෙම අර්ත්‍ථය දන්නේ වේද, ධර්‍මය දන්නේ වේද, යමෙක් තෙම ධර්‍මය අසාද, හෙතෙම අර්ත්‍ථය දන්නේ වේද, ධර්‍මය දන්නේ වේද, යමෙකුන් දහම් දෙසාද, යමෙකුන් දහම් අසාද, දෙදෙනම අර්ත්‍ථය දන්නේ වේද, ධර්‍මය දන්නේ වේද, මහණෙනි, මේ කරුණු තුන දක්නහු විසින් අනුන්ට ධර්‍මය දෙසීමට සුදුසුමය.”
|
| 4. කථාපවත්තිසුත්තං | 4. කථා පවත්තිඨාන සූත්‍රය |
|
44
‘‘තීහි, භික්ඛවෙ, ඨානෙහි කථා පවත්තිනී හොති. කතමෙහි තීහි? යො ධම්මං දෙසෙති සො අත්ථප්පටිසංවෙදී ච හොති ධම්මප්පටිසංවෙදී ච. යො ධම්මං සුණාති සො අත්ථප්පටිසංවෙදී ච හොති ධම්මප්පටිසංවෙදී ච. යො චෙව ධම්මං දෙසෙති යො ච ධම්මං සුණාති උභො අත්ථප්පටිසංවෙදිනො ච හොන්ති ධම්මප්පටිසංවෙදිනො ච. ඉමෙහි ඛො, භික්ඛවෙ, තීහි ඨානෙහි කථා පවත්තිනී හොතී’’ති. චතුත්ථං.
|
44
“මහණෙනි, කරුණු තුනකින් කථා තොමෝ නිවන් කරා පමුණුවන්නී වේ. කවර තුනකින්ද යත්.
“යමෙක් තෙම ධර්‍මය දේශනා කරයිද, හෙතෙම අර්ත්‍ථය දන්නේ වේද, ධර්‍මය දන්නේ වේද, යමෙක් තෙම ධර්‍මය අසාද, හෙතෙම අර්ත්‍ථය දන්නේ වේද, ධර්‍මය දන්නේ වේද, යමෙකුන් දහම් දෙසාද, යමෙකුන් දහම් අසාද, දෙදෙනම අර්ත්‍ථය දන්නේ වේද, ධර්‍මය දන්නේ වේද, මහණෙනි, මේ කරුණු තුන දක්නහු විසින් අනුන්ට ධර්‍මය දෙසීමට සුදුසුමය.”
|
| 5. පණ්ඩිතසුත්තං | 5. පණ්ඩිත පඤ්ඤත්ත සූත්‍රය |
|
45
‘‘තීණිමානි, භික්ඛවෙ, පණ්ඩිතපඤ්ඤත්තානි සප්පුරිසපඤ්ඤත්තානි. කතමානි තීණි? දානං, භික්ඛවෙ, පණ්ඩිතපඤ්ඤත්තං සප්පුරිසපඤ්ඤත්තං
‘‘සබ්භි දානං උපඤ්ඤත්තං, අහිංසා සංයමො දමො;
මාතාපිතු උපට්ඨානං, සන්තානං බ්‍රහ්මචාරිනං.
‘‘සතං එතානි ඨානානි, යානි සෙවෙථ පණ්ඩිතො;
අරියො දස්සනසම්පන්නො, ස ලොකං භජතෙ සිව’’න්ති. පඤ්චමං;
|
45
පණ්ඩිතයන් විසින් ප්‍රශංසා කරණ ලද්දාවූ, සත්පුරුෂයන් විසින් ප්‍රශංසා කරණ ලද්දාවූ, මේ ධර්‍ම තුනක් වෙත්. කවර තුනක්ද යත්.
“මහණෙනි, දානය පණ්ඩිතයන් විසින් සත්පුරුෂයන් විසින් ප්‍රශංසා කරණ ලද්දේය. මහණෙනි, ප්‍රව්‍රජ්‍යාව පණ්ඩිතයන් විසින් සත්පුරුෂයන් විසින් ප්‍රශංසා කරණ ලද්දේය. මහණෙනි, මව් පිය උපස්ථානය පණ්ඩිතයන් විසින් සත්පුරුෂයන් විසින් ප්‍රශංසා කරණ ලද්දේය. මහණෙනි, මේ කරුණු තුන පණ්ඩිතයන් විසින් සත්පුරුෂයන් විසින් ප්‍රශංසා කරණ ලද්දේය.”
“දානයද, අහිංසාවද, ශීල සංවරයද, ඉන්‍ද්‍රිය දමනයද, මවුපියන්ට උපස්ථාන කිරීමද, සත්පුරුෂයන් විසින් ප්‍රශංසා කරණ ලද්දාහුය. ශාන්තවූ, උතුම් හැසිරීම් ඇත්තාවූ, සත්පුරුෂයන් හෝ මේ ධර්මයන් පණ්ඩිත තෙම සේවනය කරන්නේය. ආර්‍ය්‍යවූ දැකීමෙන් යුක්තවූ හෙතෙම දෙව්ලොව භජනය කරන්නේය.”
|
| 6. සීලවන්තසුත්තං | 6. ශීලවන්ත සෙවන සූත්‍රය |
|
46
‘‘යං, භික්ඛවෙ, සීලවන්තො පබ්බජිතා ගාමං වා නිගමං වා උපනිස්සාය විහරන්ති. තත්ථ මනුස්සා තීහි ඨානෙහි බහුං පුඤ්ඤං පසවන්ති. කතමෙහි තීහි? කායෙන
|
46
“මහණෙනි, සිල්වත්වූ පෘතග්ජනයෝ යම් ගමක් හෝ නියම්ගමක් හෝ ඇසුරුකොට වාසය කරන්නාහු වෙත්ද, එහි මනුෂ්‍යයෝ කරුණු තුනකින් බොහෝ පින් රැස්කරත්. කවර තුනකින්ද යත්. කයින්, වචනයෙන්, සිතින් යන තුනෙනි. මහණෙනි, සිල්වත් පෘතග්ජනයෝ යම් ගමක් හෝ නියම්ගමක් හෝ ඇසුරුකොට වාසය කරන්නාහු වෙත්ද, එහි මනුෂ්‍යයෝ මේ කරුණු තුනකින් බොහෝ පින් රැස් කරත්.”
|
| 7. සඞ්ඛතලක්ඛණසුත්තං | 7. සංඛත ලක්‍ෂණ සූත්‍රය |
|
47
‘‘තීණිමානි, භික්ඛවෙ, සඞ්ඛතස්ස සඞ්ඛතලක්ඛණානි. කතමානි තීණි? උප්පාදො පඤ්ඤායති, වයො පඤ්ඤායති, ඨිතස්ස අඤ්ඤථත්තං පඤ්ඤායති. ඉමානි ඛො, භික්ඛවෙ, තීණි සඞ්ඛතස්ස සඞ්ඛතලක්ඛණානී’’ති. සත්තමං.
|
47
“මහණෙනි, ප්‍රත්‍යයෙන් සකස්කළ ධර්‍මයාගේ ප්‍රත්‍යයෙන් සකස්කළ ලක්‍ෂණයෝ තුන් දෙනෙක් වෙත්. කවර තුන් දෙනෙක්ද යත්, ඉපදීම පෙනේද, විනාශය පෙනේද, පවත්නහුගේ අන් ආකාරයක් පෙනේද, මහණෙනි, මේ තුන සංඛතයාගේ ලක්‍ෂණ තුන වෙත්.
|
| 8. අසඞ්ඛතලක්ඛණසුත්තං | 8. අසඞ්ඛතලක්ඛණසුත්තං |
|
48
‘‘තීණිමානි, භික්ඛවෙ, අසඞ්ඛතස්ස අසඞ්ඛතලක්ඛණානි. කතමානි තීණි? න උප්පාදො පඤ්ඤායති, න වයො පඤ්ඤායති, න ඨිතස්ස අඤ්ඤථත්තං පඤ්ඤායති. ඉමානි ඛො, භික්ඛවෙ, තීණි අසඞ්ඛතස්ස අසඞ්ඛතලක්ඛණානී’’ති. අට්ඨමං.
|
48
“මහණෙනි, ප්‍රත්‍යයෙන් සකස්නොකළ අසංඛතයාගේ නොහොත් නිර්‍වාණයාගේ මේ ලක්‍ෂණ තුනක් වෙත්. කවර තුනක්ද යත්, ඉපදීම නොපෙනේද, විනාශය නොපෙනේද, පවත්නහුගේ අන් ආකාරයක් නොපෙනේද, මහණෙනි, මේ තුන අසංඛත සංඛ්‍යාත නිර්‍වාණයාගේ ප්‍රත්‍යයෙන් සකස් නොකළ ලක්‍ෂණයෝයි.”
|
| 9. පබ්බතරාජසුත්තං | 9. පබ්බතරාජ සූත්‍රය |
|
49
‘‘හිමවන්තං, භික්ඛවෙ, පබ්බතරාජං නිස්සාය මහාසාලා තීහි
‘‘එවමෙවං ඛො, භික්ඛවෙ, සද්ධං කුලපතිං නිස්සාය අන්තො ජනො තීහි වඩ්ඪීහි වඩ්ඪති. කතමාහි තීහි? සද්ධාය වඩ්ඪති, සීලෙන වඩ්ඪති, පඤ්ඤාය වඩ්ඪති. සද්ධං, භික්ඛවෙ, කුලපතිං නිස්සාය අන්තො ජනො ඉමාහි තීහි වඩ්ඪීහි වඩ්ඪතී’’ති.
‘‘යථාපි පබ්බතො සෙලො, අරඤ්ඤස්මිං බ්‍රහාවනෙ;
තං රුක්ඛා උපනිස්සාය, වඩ්ඪන්තෙ තෙ වනප්පතී.
‘‘තථෙව
උපනිස්සාය වඩ්ඪන්ති, පුත්තදාරා ච බන්ධවා;
අමච්චා ඤාතිසඞ්ඝා ච, යෙ චස්ස අනුජීවිනො.
‘‘ත්‍යාස්ස
පස්සමානානුකුබ්බන්ති, අත්තමත්ථං
(යෙ භවන්ති (සී. ස්‍යා. කං. පී.)) විචක්ඛණා.
‘‘ඉධ ධම්මං චරිත්වාන, මග්ගං සුගතිගාමිනං;
නන්දිනො දෙවලොකස්මිං, මොදන්ති කාමකාමිනො’’ති. නවමං;
|
49
“මහණෙනි, හිමාල පර්‍වතය නිසා මහා වෘක්‍ෂයෝ වැඩීම් තුනකින් වැඩෙත්. අතු කොළවලින් වැඩෙත්. සිවියෙන් හා පොත්තෙන් වැඩෙත්. ඵලයෙන් හා හරයෙන් වැඩෙත්. මහණෙනි, හිමාල පර්‍වතයා නිසා මහා වෘක්‍ෂයෝ මේ වැඩීම් තුනින් වැඩෙත්.
“මහණෙනි, එපරිද්දෙන්ම, සැදැහැවත්වූ කුල ප්‍රධානියෙකු නිසා ඔහුගේ අභ්‍යන්තර ජන තෙමේ වැඩීම් තුනකින් වැඩෙයි. ශ්‍රද්‍ධාවෙන් වැඩෙයි. ශීලයෙන් වැඩෙයි. ප්‍රඥාවෙන් වැඩෙයි. මහණෙනි, සැදැහැවත් කුල පුත්‍රයෙකු නිසා ඔහුගේ අතවැසි පිරිස ශ්‍රද්‍ධාවෙන් වැඩෙයි. ශීලයෙන් වැඩෙයි. ප්‍රඥාවෙන් වැඩෙයි.
“ගමින් ඈත්වූ මහා වනයෙහි ශෛලමය පර්‍වතයක් වේද, එය ආශ්‍රයකොට ඒ මහා වෘක්‍ෂයෝ යම්සේ වැඩෙත්ද,
“එපරිද්දෙන්ම මේ ලෝකයෙහි ශීලයෙන් යුක්තවූ ශ්‍රද්‍ධාවත්වූ කුලපුත්‍රයා ආශ්‍රයකොට අඹුදරුවෝද, බන්ධුවරයෝද, හිතවන්තයෝද, ඤාති සමූහයාද, යමෙක් තුමූ ඔහු අනුව ජීවත් වන්නාහුද, ඔවුහු වැඩෙත්.
“යම් කෙනෙක් නුවණැත්තෝ වෙත්ද, ඔවුහු සිල්වත්වූ ඔහුගේ ශීලයද, ත්‍යාගයද, සුචරිතයන්ද බලමින් ඒ අනුව පිළිපදිත්.
“මේ ලෝකයෙහි සුගතිගාමී මාර්‍ගයෙහි පිළිපැද කම්සැප කැමති වෙමින් සතුටුවන්නෝ දෙලොව සතුටුවෙත්.”
|
| 10. ආතප්පකරණීයසුත්තං | 10. ආතප්පකරණීය සූත්‍රය |
|
50
‘‘තීහි, භික්ඛවෙ, ඨානෙහි ආතප්පං කරණීයං. කතමෙහි තීහි? අනුප්පන්නානං පාපකානං අකුසලානං ධම්මානං අනුප්පාදාය ආතප්පං කරණීයං
‘‘යතො ඛො, භික්ඛවෙ, භික්ඛු අනුප්පන්නානං පාපකානං අකුසලානං ධම්මානං අනුප්පාදාය ආතප්පං කරොති, අනුප්පන්නානං කුසලානං ධම්මානං උප්පාදාය ආතප්පං කරොති, උප්පන්නානං සාරීරිකානං වෙදනානං දුක්ඛානං තිබ්බානං ඛරානං කටුකානං අසාතානං අමනාපානං පාණහරානං අධිවාසනාය ආතප්පං
|
50
“මහණෙනි, කරුණු තුනකින් වීර්‍ය්‍ය කටයුතුවේ. කවර තුනකින්ද යත්. නූපන්නාවූ ලාමක අකුශල ධර්‍මයන්ගේ නොඉපදවීම පිණිස වීර්‍ය්‍ය කටයුතුයි. නූපන්නාවූ කුශල ධර්‍මයන්ගේ ඉපදවීම පිණිස වීර්‍ය්‍ය කටයුතුයි. උපන්නාවූ ශාරීරිකවූ, දුක්වූ, තියුණුවූ, කෲරවූ, කටුකවූ, අමිහිරිවූ, අමනාපවූ, ප්‍රාණය නැති කරන්නාවූ, වේදනාවන් ඉවසීම පිණිස වීර්‍ය්‍ය කටයුතුයි. මහණෙනි, මහණතෙම යම් කලක පටන් නූපන්නාවූ ලාමක අකුශල ධර්‍මයන්ගේ නොඉපදවීම පිණිස වීර්‍ය්‍ය කෙරේද, නූපන්නාවූ කුශල ධර්‍මයන්ගේ ඉපදවීම පිණිස වීර්‍ය්‍ය කෙර්ද, උපන්නාවූ ශාරීරිකවූ, දුක්වූ, තියුණුවූ, කෲරවූ, කටුකවූ, අමිහිරිවූ, අමනාපවූ, ප්‍රාණය නැති කරන්නාවූ, වේදනාවන් ඉවසීම පිණිස වීර්‍ය්‍ය කෙරේද, මහණෙනි, මේ මනාකොට දුක් කෙළවර කිරීම පිණිස කෙලෙස් තවන වීර්‍ය්‍යයෙන් යුක්තවූ, නුවණ ඇත්තාවූ, සිහියෙන් යුක්තවූ භික්‍ෂුවයයි කියනු ලැබේ.”
|
| 11. මහාචොරසුත්තං | 11. මහාචොර සූත්‍රය |
|
51
‘‘තීහි, භික්ඛවෙ, අඞ්ගෙහි සමන්නාගතො මහාචොරො සන්ධිම්පි ඡින්දති, නිල්ලොපම්පි හරති, එකාගාරිකම්පි කරොති, පරිපන්ථෙපි තිට්ඨති. කතමෙහි තීහි? ඉධ, භික්ඛවෙ, මහාචොරො
‘‘කථඤ්ච, භික්ඛවෙ, මහාචොරො ගහනනිස්සිතො හොති? ඉධ, භික්ඛවෙ, මහාචොරො තිණගහනං වා නිස්සිතො හොති, රුක්ඛගහනං
‘‘කථඤ්ච, භික්ඛවෙ, මහාචොරො බලවනිස්සිතො හොති? ඉධ
‘‘එවමෙවං ඛො, භික්ඛවෙ, තීහි අඞ්ගෙහි සමන්නාගතො පාපභික්ඛු ඛතං උපහතං අත්තානං පරිහරති, සාවජ්ජො ච හොති සානුවජ්ජො ච විඤ්ඤූනං, බහුඤ්ච අපුඤ්ඤං පසවති. කතමෙහි තීහි? ඉධ, භික්ඛවෙ, පාපභික්ඛු විසමනිස්සිතො ච හොති ගහනනිස්සිතො ච බලවනිස්සිතො ච.
‘‘කථඤ්ච, භික්ඛවෙ, පාපභික්ඛු විසමනිස්සිතො හොති? ඉධ, භික්ඛවෙ, පාපභික්ඛු විසමෙන කායකම්මෙන සමන්නාගතො හොති, විසමෙන වචීකම්මෙන
‘‘කථඤ්ච, භික්ඛවෙ, පාපභික්ඛු ගහනනිස්සිතො හොති? ඉධ, භික්ඛවෙ, පාපභික්ඛු මිච්ඡාදිට්ඨිකො
‘‘කථඤ්ච, භික්ඛවෙ, පාපභික්ඛු බලවනිස්සිතො හොති? ඉධ, භික්ඛවෙ, පාපභික්ඛු රාජානං වා රාජමහාමත්තානං වා නිස්සිතො හොති. තස්ස එවං හොති - ‘සචෙ මං කොචි කිඤ්චි වක්ඛති, ඉමෙ මෙ රාජානො
|
51
“මහණෙනි, අඞ්ග තුනකින් යුක්තවූ මහා සොරතෙම ගෙවල් බිඳීමද කරයි. උමං කැපීමද කරයි. එක ගෙයක් වටකර කරණලද පැහැරගැන්මද කරයි. මංපැහැරීමද කරයි. කවර තුනකින්ද යත්. මහණෙනි, මේ ලෙව්හි මහා සොරතෙම විෂම ස්ථානයන් ඇසුරුකොට වසන්නේ හෝ වෙයි. වන ලැහැබක් ඇසුරුකොට වසන්නේ හෝ වෙයි. බලවතුන් ඇසුරුකොට වසන්නේ හෝ වෙයි.
“මහණෙනි, මහා සොරතෙම කෙසේනම් විෂමවූ තැන් ඇසුරුකොට වාසය කරන්නේද, මහණෙනි, මෙහි මහා සොරතෙම නදී දුර්‍ගමස්ථාන හෝ ඇසුරුකොට වාසය කරයි. විෂමවූ පර්‍වතයන් හෝ ඇසුරුකොට වාසය කරයි. මහණෙනි, මහා සොරතෙම මෙසේ විෂම ස්ථාන ඇසුරුකොට වාසය කරන්නේ වෙයි.
“මහණෙනි, කෙසේනම් මහා සොරතෙම වන ලැහැබක් ඇසුරුකොට වාසය කරන්නේද, මහණෙනි, මේ මහා සොරතෙම තෘණයන්ගෙන් ගැවසීගත් තැනක් හෝ ඇසුරු කරන්නේ වේ. ඝනවූ වනලැහැබක් හෝ ඇසුරු කරන්නේ වේ. මහණෙනි, මෙසේ වනාහි මහා සොරතෙම වනලැහැබක් ඇසුරුකොට වසන්නේ වේ.
“මහණෙනි, මහා සොරතෙම කෙසේ බලවතුන් ඇසුරුකොට වාසය කරන්නේද? මහණෙනි, මේ මහා සොරතෙම රජ හෝ රජ මහ ඇමතියන් හෝ ඇසුරුකොට වාසය කරයි. ඕහට මෙසේ අදහස් වෙයි. ‘ඉදින් මට කිසිවෙක් කිසිවක් කියාද, මගේ මේ රජවරු හෝ රජ මහ ඇමතියන් හෝ ඒ ඒ කරුණු දක්වා හිතවත්ව කථා කරන්නාහුය.’ කියායි. ඉදින් ඔහුට කිසිවෙක් කිසිවක් කියානම් ඔහුගේ ඒ රජ දරුවෝ හෝ රජ මහ ඇමතියෝ හෝ කරුණු දක්වා හිතවත්ව කථාකරත්. මහණෙනි, මෙසේ මහා සොරතෙමේ බලවතුන් ඇසුරුකොට වාසයකරයි. මහණෙනි, මේ අඞ්ග තුනින් යුත් මහා සොරතෙමේ ගෙවල් බිඳීමද කරයි. උමං කැපීමද කරයි. එක ගෙයක් වටකර කරණ පැහැර ගැන්මද කරයි. මංපැහැරීමද කරයි.
“මහණෙනි, එසේම කරුණු තුනකින් යුත් පවිටු භික්‍ෂුව නසනලද, විනාශ කරණ ලද තම ආත්මය පරිහරණය කරයි. අපවාද කළ යුත්තෙක්ද වෙයි. නුවණැතියන් විසින් කිය යුත්තෙක්ද වෙයි. බොහෝ අකුශල්ද රැස්කරයි. කවර තුනකින්ද යත්.
“මහණෙනි, මේ ශාසනයෙහි පවිටු භික්‍ෂුව විෂම ස්ථාන ඇසුරු කළේ වේද, වන ලැහැබ් ඇසුරු කළේ වේද, බලවතුන් ඇසුරු කළේ වේද වේ.
“මහණෙනි, කෙසේනම් පවිටු භික්‍ෂුව විෂමස්ථාන ඇසුරු කළේ වේද? මහණෙනි, මේ ශාසනයෙහි පවිටු මහණ තෙම විෂමවූ කායකර්‍මයෙන් යුක්තවේද, විෂමවූ වාක් කර්‍මයෙන් යුක්තවේද, විෂමවූ මනොකර්‍මයෙන් යුක්තවේද, මහණෙනි, මෙසේ වනාහි පාප භික්‍ෂුව විෂම ස්ථාන ඇසුරු කරන්නේ වේ.
“මහණෙනි, කෙසේනම් පාප භික්‍ෂුව වන ලැහැබ් ඇසුරුකොට වාසය කරන්නේද? මහණෙනි, මේ ශාසනයෙහි පවිටු මහණතෙම මිත්‍ථ්‍යාදෘෂ්ටික වේද, දස වස්තුක මිත්‍ථ්‍යාදෘෂ්ටියෙන් යුක්තවූයේ වේද, මහණෙනි, මෙසේ මහණතෙම වන ලැහැබ ඇසුරුකොට වාසය කළේ වේ.
“මහණෙනි, කෙසේ නම් පවිටු මහණතෙමේ බලවතුන් ඇසුරුකොට වාසය කරන්නේ වේද? මහණෙනි, මේ ශාසනයෙහි පවිටු මහණතෙම රජුන් හෝ මහ ඇමතියන් හෝ ඇසුරුකොට වසන්නේ වෙයි. ඔහුට මෙසේ අදහස් වෙයි. ‘ඉදින් මට කිසිවෙක් කිසිවක් කියන්නේද, මට මාගේ රජුන් හෝ රජ මහ ඇමතියන් හෝ කරුණු දක්වා හිතවත්ව කථා කරන්නාහුය.’ කියායි. ඉදින් ඔහුට කිසිවෙක් කිසිවක් කියයි නම් රජවරු හෝ රජ මහ ඇමතියන් හෝ කරුණු දක්වා හිතවත් කථා කරත්. මහණෙනි, මෙසේ පාප භික්‍ෂුව බලවතුන් ඇසුරු කළේ වේ.
“මහණෙනි, මේ කරුණු තුනින් යුක්තවූ පාප භික්‍ෂුව නසන ලද, විනාශ කරණ ලද ආත්මය පරිහරණය කරයි. නුවණැත්තන් විසින් වරද පෙන්වා කියයුත්තේද, අවවාද කටයුත්තේද වේ. බොහෝ අකුශල්ද රැස් කරයි.”
|