ත්‍රිපිටකය
41. මෙත්තෙය්‍යවග්ගො 41. මෙත්තෙය්‍ය වග්ග
1. තිස්සමෙත්තෙය්‍යත්ථෙරඅපදානං 1. මෙත්තෙය්‍ය ථේරාපදානය
2. පුණ්ණකත්ථෙරඅපදානං 2. පුණ්ණක ථේරාපදානය
3. මෙත්තගුත්ථෙරඅපදානං 3. මෙත්තගු ථේරාපදානය
4. ධොතකත්ථෙරඅපදානං 4. ධොතක ථේරාපදානය
5. උපසීවත්ථෙරඅපදානං 5. උපසීව ථේරාපදානය
100
‘‘හිමවන්තස්සාවිදූරෙ , අනොමො නාම පබ්බතො;
අස්සමො සුකතො මය්හං, පණ්ණසාලා සුමාපිතා.
 100
“හිමවතට නුදුරෙහි අනොම නම් පර්‍වතයක් විය. මට එහි මැනවින් කරණ ලද අසපුවක් විය. මනාකොට කටයුතු කොට නිමවූ පන්සැලක්ද විය.
101
‘‘නදී ච සන්දතී තත්ථ, සුපතිත්ථා මනොරමා;
අනූපතිත්ථෙ ජායන්ති, පදුමුප්පලකා බහූ.
 101
“එහි මනාවූ කුඩා තොටුපලවල් ඇති මනොඥවූ නදියක් ගලා බසී. එම කුඩා තොටුපලවලට නුදුරෙහි බොහෝ පද්මොත්පලයෝ හටගනිත්.
102
‘‘පාඨීනා පාවුසා මච්ඡා, බලජා මුඤ්ජරොහිතා;
මච්ඡකච්ඡපසඤ්ඡන්නා (මච්ඡකච්ඡපසම්පන්නා (?)), නදිකා සන්දතෙ තදා.
102
“පාඨින නම් මත්ස්‍යයෝ (පෙටියෝ) ද, පාවුස නම් මත්ස්‍යයෝ (ලූල්ලු) ද, වලජ නම් මත්ස්‍යයෝ (වලයෝ) ද, මුඤ්ජ නම් මත්ස්‍යයෝ (මොද්දු) ද, රොහිත නම් මත්ස්‍යයෝ (රෙහෙරු) යන මස් කැසුබුවන්ගෙන් ගැවසීගත්තාවූ නදිය හැම කල්හි ගලා බසී.
103
‘‘තිමිරා පුප්ඵිතා තත්ථ, අසොකා ඛුද්දමාලකා;
පුන්නාගා ගිරිපුන්නාගා, සම්පවන්ති මමස්සමං.
 103
“එහි තිමිරය, අසොකය, ඛුද්දවාලක (කුඩා මල් ඇති ගස්) ය, පුන්නාග (දොඹ) ය, ගිරිපුන්නාගය (කඳුවල සෑදෙන දොඹ)ය, යන මේ වෘක්‍ෂයෝ පිපී ගියාහු, මාගේ අසපුවෙහි සුවඳ පතුරුවත්.
104
‘‘කුටජා පුප්ඵිතා තත්ථ, තිණසූලවනානි ච;
සාලා ච සළලා තත්ථ, චම්පකා පුප්ඵිතා බහූ.
 104
“එහි පිපී ගියාවූ කෙලිඳ වෘක්‍ෂයෝද, බෝලිද්ද වනයෝද, සාල වෘක්‍ෂයෝද, පිපී ගියාවූ සලල වෘක්‍ෂයෝද, චම්පක (සපු) වෘක්‍ෂයෝද එහි බොහෝ වෙති.
105
‘‘අජ්ජුනා අතිමුත්තා ච, මහානාමා ච පුප්ඵිතා;
අසනා මධුගන්ධී ච, පුප්ඵිතා තෙ මමස්සමෙ.
 105
“පිපීගියාවූ කුඹුක්ද, යොහොඹුද, උක්ගස්ද, (එසේම) පිපීගියාවූ පියාගස්ද, මධුගන්ධි වෘක්‍ෂයෝද යන මොවුහු මාගේ අසපුවෙහි බොහෝ වෙති.
106
‘‘උද්දාලකා පාටලිකා, යූථිකා ච පියඞ්ගුකා;
බිම්බිජාලකසඤ්ඡන්නා, සමන්තා අඩ්ඪයොජනං.
 106
“මාගේ අසපුව හාත්පස අඩ යොදුනක් තන්හි ඇසළය, පලොල්ය, සීනිද්දය, පුවඟුය, රත්කරව්ය යන මෙකී වෘක්‍ෂයන්ගෙන් ගැවසීගත්තාහුය.
107
‘‘මාතග්ගාරා (මාතඞ්ගවා (සී.), මාතකරා (ස්‍යා.), මාතඞ්ගා වා (පී.)) සත්තලියො, පාටලී සින්දුවාරකා;
අඞ්කොලකා බහූ තත්ථ, තාලකුට්ඨි (තාලකූටා (සී. ස්‍යා.), තාලකුට්ඨා (පී.)) ච පුප්ඵිතා;
සෙලෙය්‍යකා බහූ තත්ථ, පුප්ඵිතා මම අස්සමෙ.
 107
“පිපුණාවූ මෘතඞ්ග නම් වෘක්‍ෂයෝද, සත් පෙති දෑසමන්ද, පළොල්ද, නිකද, රුකඟුනද, තාලකූට නම් වෘක්‍ෂයෝද එහි බොහෝ වූහ.
108
‘‘එතෙසු පුප්ඵජාතෙසු (පුප්ඵමානෙසු (සී. පී.)), සොභන්ති පාදපා බහූ;
සමන්තා තෙන ගන්ධෙන, වායතෙ මම අස්සමො.
108
“මාගේ ඒ අසපුවෙහි පිපුනාවූ හල්මල්ද බොහෝය. මේවා පිපෙන කල්හි වෘක්‍ෂයෝ බොහෝ ශෝභන වෙත්. එම සුවඳින් මාගේ අසපුව හාත්පස සුවඳ හමයි.
109
‘‘හරීතකා ආමලකා, අම්බජම්බුවිභීතකා (විභිටකා (සී.));
කොලා භල්ලාතකා බිල්ලා, ඵාරුසකඵලානි ච.
 109
“අරළුය, නෙල්ලිය, අඹය, ජම්බුය, බුළුය, ඩෙබරය, බදුලුය, බෙලිය, බොරළුදැමුණුය යන මේ වෘක්‍ෂයන්ගේ ඵලද,
110
‘‘තින්දුකා ච පියාලා ච, මධුකා කාසුමාරයො;
ලබුජා පනසා තත්ථ, කදලී බදරීඵලා (මන්දරිඵලා (ක.), චන්දරීඵලා (ස්‍යා. පී.)).
110
“තිඹිරිය, පියල්ය, වැල්මීය, කාසුමාරිය, දෙල්ය, කොස්ය, කෙසෙල්ය, ඩෙබරය යන මොවුන්ගේ ඵලයෝද එහි බොහෝ වෙති.
111
‘‘අම්බාටකා බහූ තත්ථ, වල්ලිකාරඵලානි ච;
බීජපූරසපාරියො (චිරසංරසපාකා ච (ස්‍යා.), විටපා ච සපාකා ච (පී), විදපරපදාදයො (ක.)), ඵලිතා මම අස්සමෙ.
111
“ඇඹරැල්ලාය, මල්ලිකාරය යන මොවුන්ගේ ඵලයෝද එහි බොහෝ වෙති. ලප්නාරන්ය, ඝපාරිය යන මේ වෘක්‍ෂයෝද මාගේ අසපුවෙහි හටගත් ඵල ඇත්තාහු වෙත්.
112
‘‘ආළකා ඉසිමුග්ගා ච, තතො මොදඵලා බහූ;
අවටා පක්කභරිතා (සක්කරාරිතා (ක.)), පිලක්ඛුදුම්බරානි ච.
112
“ආලකය, ඉසිමුග්ග (වන මුං)ය, යලි මොදඵලය යන මොවුහු එහි බොහෝ වෙති. පුල්ලිය, දිඹුල්ය යන මේ වෘක්‍ෂයෝ හාත්පස පැසුණු ගෙඩිවලින් බරවූවාහුය.
113
‘‘පිප්ඵිලී මරීචා තත්ථ, නිග්‍රොධා ච කපිත්ථනා;
උදුම්බරකා බහවො, කණ්ඩුපණ්ණා ච හරියො (කණ්ඩපක්කා ච පාරියො (සී. ස්‍යා. පී.)).
113
“පුලිලය, මිරිස්ය, නුගය, දිවුල්ය, දිඹුල් (අට්ටික්කා) කණ්ටපක්කය, පාරියය යන මෙකී වෘක්‍ෂයෝ එහි බොහෝ වෙති.
114
‘‘එතෙ චඤ්ඤෙ ච බහවො, ඵලිතා අස්සමෙ මම;
පුප්ඵරුක්ඛාපි බහවො, පුප්ඵිතා මම අස්සමෙ.
 114
“මෙම වෘක්‍ෂයෝද, මෙයින් පිටත් තවත් බොහෝ වෘක්‍ෂයෝද, මාගේ අසපුවෙහි ඵල හටගත්තාහු වෙති. මාගේ අසපුවෙහි බොහෝ මල් හටගන්නාවූ වෘක්‍ෂයෝද පිරී ගියාහු වෙත්.
115
‘‘ආලුවා ච කළම්බා ච, බිළාලී තක්කලානි ච;
ආලකා තාලකා චෙව, විජ්ජන්ති අස්සමෙ මම.
 115
“ආළුවය, කලම්බය, බිලාලීය, තක්කලය, ආලකය, තාලකය යන අල වර්‍ගයෝද මාගේ අසපුවෙහි විද්‍යමාන වෙත්.
116
‘‘අස්සමස්සාවිදූරෙ මෙ, මහාජාතස්සරො අහු;
අච්ඡොදකො සීතජලො, සුපතිත්ථො මනොරමො.
 116
“මාගේ අසපුවට නුදුරෙහි පැහැදි දිය ඇති, සිසිල් දිය ඇති, මනාවූ (කුඩා) තොටුපලවල් ඇති මනොඥවූ ජාතස්සරයක් හෙවත් ස්වයංජාත (තෙමේම හටගත්) විලක් විය.
117
‘‘පදුමුප්පලා බහූ තත්ථ, පුණ්ඩරීකසමායුතා;
මන්දාලකෙහි සඤ්ඡන්නා, නානාගන්ධසමෙරිතා.
117
“සුදු නෙළුම් සහිත, රතු නෙළුම් සහිත හා උපුල් එහි බොහෝය. මදාරා ගස්වලික් වැසී ගිය (එම තඩාගය) නොයෙක් සුවඳ වහනය කරයි.
118
‘‘ගබ්භං ගණ්හන්ති පදුමා, අඤ්ඤෙ පුප්ඵන්ති කෙසරී;
ඔපුප්ඵපත්තා තිට්ඨන්ති, පදුමාකණ්ණිකා බහූ.
118
“පද්මයෝ (කැකුළුවීමෙන්) ගැබ්ගනිති. ඇතැම් පද්මයෝ පිපෙත්. (ඇතැම් පියුම්හි) පිපුනාවූ පත්‍රයෝ සිටිත්. පද්ම කර්ණිකාවෝද බොහෝ වෙති.
119
‘‘මධු භිසම්හා සවති, ඛීරං සප්පි මුලාළිභි;
සමන්තා තෙන ගන්ධෙන, නානාගන්ධසමෙරිතා.
 119
“නෙළඹලවලින් මීද, නෙළුඹු දැලිවලින් කිරි හා ගිතෙල්ද වැගිරේ. නොයෙක් සුගන්ධ වහනය වූවාහු හාත්පස එම සුවඳින් යුක්තය.
120
‘‘කුමුදා අම්බගන්ධි ච, නයිතා දිස්සරෙ බහූ;
ජාතස්සරස්සානුකූලං, කෙතකා පුප්ඵිතා බහූ.
 120
“කුමුදු සුවඳද, අඹමල් සුවඳද පමුණුවන වාතයෝ විද්‍යමාන වෙති. ස්වයංජාත විල ලඟ ඉවුරෙහි ඒ අතට නැමුණු, පිපුණු වැටකෙයියා ගස් බොහෝය.
121
‘‘සුඵුල්ලා බන්ධුජීවා ච, සෙතවාරී සුගන්ධිකා;
කුම්භිලා සුසුමාරා ච, ගහකා තත්ථ ජායරෙ.
 121
“මැනවින් පිපුණු සුවඳවත් බඳුවදද, සෙතවාරී පුෂ්පයෝද එහි වෙති. කිඹුලෝද (සූ සූ හඬ නඟමින් දිය මතුපිට කටින් දිය බුබුළු නංවන්නාවූ) සුංසුමාරයෝද, ජලජ චණ්ඩ සත්ත්‍වයෝ එහි හටගනිති.
122
‘‘උග්ගාහකා අජගරා, තත්ථ ජාතස්සරෙ බහූ;
පාඨීනා පාවුසා මච්ඡා, බලජා මුඤ්ජරොහිතා.
 122
“උඩට මතුවී ගොදුරු ඩැහැගන්නෝද, පිඹුරෝද එම ජාතස්සරයෙහි බොහෝ වෙති. (එය) පෘඨිත (පෙටි)යෝද, පාවුස නම්වූ ලේල්ලුද, වලජ නම් වලයෝද, මුඤ්ජ නම්වූ මොද්දුද, රොහිත නම්වූ රෙහෙරුද යන මෙකී මස් කැසුබුවන්ගෙන් ගැවසි ගත්තේය. යලි, හුණුපුපුළන්ගෙන්ද, (එම විල) ගහණය. පරෙවියෝය, රවිහංසයෝය, කුකුත්‍ථක නම් පක්‍ෂීහුය, නදීවර නම් පක්‍ෂීහුය,
123
‘‘මච්ඡකච්ඡපසඤ්ඡන්නා, අථො පපටකාහි (පම්පටකෙහි (සී.), සපටකෙහි (ස්‍යා.), පප්පටකෙහි (පී)) ච;
පාරෙවතා රවිහංසා, කුකුත්ථා (කුක්කුත්ථා (ස්‍යා. ක.), කුත්ථකා (පී.)) ච නදීචරා.
123
124
‘‘දින්දිභා (ටිට්ටිභා (පී.)) චක්කවාකා ච, පම්පකා ජීවජීවකා;
කලන්දකා උක්කුසා ච, සෙනකා උද්ධරා බහූ.
 124
“දින්‍දිභ නම් කිරළ පක්‍ෂීහුය, චක්කවාක නම්වූ සක්වා ලිහිණියෝය, චම්පක නම් පක්‍ෂීහුය, ජීව-ජීව යන අනුකරණයෙන් හඬන ජීව ජීවක පක්‍ෂීහුය, ලෙහෙනුන්ය, උක්කුස නම්වූ කබරුස්සෝය, සෙනක නම්වූ උකුස්සෝය, උඩර නම්වූ පක්‍ෂීහුය යන මොවුහු එහි බොහෝ වෙති.
125
‘‘කොට්ඨකා සුකපොතා ච, තුලියා චමරා බහූ;
කාරෙනියො (කාසෙනියා (ස්‍යා.)) ච තිලකා (කිලකා (ක.)), උපජීවන්ති තං සරං.
125
“කොඨක නම් පක්‍ෂීහුය, සුව (ගිරා) පෝතකයෝය, කකුළුවෝය, සෙමරුය යන මෙකී සත්‍වයෝද, එහි බොහෝ වෙති. කාරෙණිය, තිලකය යන මොවුහුද එම විල ඇසුරුකොට ජීවත් වෙත්.
126
‘‘සීහා බ්‍යග්ඝා ච දීපී ච, අච්ඡකොකතරච්ඡකා;
වානරා කින්නරා චෙව, දිස්සන්ති මම අස්සමෙ.
 126
“සිංහයෝද, ව්‍යාඝ්‍රයෝද, දිවියෝද, වලස්සුද, කොක්නහවෝද, කරබාන වලස්සුද, වඳුරෝද, කිඳුරෝද මාගේ අසපුවෙහි දෘශ්‍යමාන වෙත්.
127
‘‘තානි ගන්ධානි ඝායන්තො, භක්ඛයන්තො ඵලානහං;
ගන්ධොදකං පිවන්තො ච, වසාමි මම අස්සමෙ.
 127
“මම එම සුවඳ ආඝ්‍රාණය කරමින් ඵල වර්‍ග බුදිමින්, සුවඳ දිය පානය කරමින් මාගේ අසපුවෙහි වෙසෙමි.
128
‘‘එණීමිගා වරාහා ච, පසදා ඛුද්දරූපකා;
අග්ගිකා ජොතිකා චෙව, වසන්ති මම අස්සමෙ.
128
“එහි මෘගයෝද, හූරෝද, පසද මෘගයෝද, (ඔවුනට වඩා කුඩා ස්වරූප ඇති) ඛුද්දරූපකයෝද, අග්ගිකජොතික නම් සත්ත්‍වයෝද මාගේ අසපුවෙහි වෙසෙත්.
129
‘‘හංසා කොඤ්චා මයූරා ච, සාලිකාපි ච කොකිලා;
මජ්ජාරිකා (මඤ්ජරිකා (සී. ස්‍යා. පී.)) බහූ තත්ථ, කොසිකා පොට්ඨසීසකා.
129
“හංසයෝද, කොස්වාලිහිණියෝද, මොණරුද, සැළලිහිණියෝද, කොවුලෝද, මඤ්ජරීක නම් සත්ත්‍වයෝද, බකමුහුණෝද, පොඨසීස නම් පක්‍ෂීහුද එහි බොහෝ වෙති.
130
‘‘පිසාචා දානවා චෙව, කුම්භණ්ඩා රක්ඛසා බහූ;
ගරුළා පන්නගා චෙව, වසන්ති මම අස්සමෙ.
 130
“පිශාචයෝද, අසුරයෝද, කුම්භාණ්ඩයෝද, රකුසෝද බොහෝ වෙති. (එසේම) ගුරුලෝද, සර්‍පයෝද, මාගේ අසපුවෙහි වෙසෙති.
131
‘‘මහානුභාවා ඉසයො, සන්තචිත්තා සමාහිතා;
කමණ්ඩලුධරා සබ්බෙ, අජිනුත්තරවාසනා;
ජටාභාරභරිතාව (තෙ ජටාභාරභරිතා (සී. පී.), ජටාභාරභරිතා ච (ස්‍යා.)), වසන්ති මම අස්සමෙ.
131
“මහත් ආනුභාව ඇති, සන්හුන් සිත් ඇති, එකඟවූ පැන් කෙණ්ඩි දරන්නාවූ, අඳුන් දිවි සම් උතුරු සළු කොට හඳින්නාවූ ඒ සියළු ඎෂීහු, දළමඬුලු බරින් යුතුවූවාහු මාගේ අසපුවෙහි වෙසෙත්.
132
‘‘යුගමත්තඤ්ච පෙක්ඛන්තා, නිපකා සන්තවුත්තිනො;
ලාභාලාභෙන සන්තුට්ඨා, වසන්ති මම අස්සමෙ.
 132
“වියදඬු පමණ දුර බලන්නාවූ, ප්‍රාඥවූ, ශාන්ත පැවතුම් ඇති, ලාභ අලාභ දෙකින්ම සමසේ සතුටුවන්නාවූ (ඎෂීහු) මාගේ අසපුවෙහි වෙසෙත්.
133
‘‘වාකචීරං ධුනන්තා තෙ, ඵොටෙන්තාජිනචම්මකං;
සබලෙහි උපත්ථද්ධා, ගච්ඡන්ති අම්බරෙ තදා.
 133
“වැහැරි සිවුරු කම්පා කරවමින්, අඳුන් දිවි සම් පොළොහරිමින්, ධ්‍යාන බලයන්ගෙන් ස්ථිරබවට පත් ඔවුහු හැමකල්හි අහසෙහි යෙත්.
134
‘‘න තෙ දකං ආහරන්ති, කට්ඨං වා අග්ගිදාරුකං;
සයඤ්ච උපසම්පන්නා, පාටිහීරස්සිදං ඵලං.
 134
“ඔවුහු දිය හෝ, කෘෂ්ඨ හෝ, අග්නිදාරුන් හෝ ගෙන නොඑති. එම දිය ආදීහු තෙමේම ඔවුන් ලඟට පැමිණියාහු වෙති. ප්‍රාතිහාර්‍ය්‍යයාගේ මේ විපාකයයි.
135
‘‘ලොහදොණිං ගහෙත්වාන, වනමජ්ඣෙ වසන්ති තෙ;
කුඤ්ජරාව මහානාගා, අසම්භීතාව කෙසරී.
 135
“ඔවුහු ලොහෝ භාජනයක් ගෙන කුඤ්ජර නම්වූ මහා හස්ති රාජයන් මෙන්ද, නිර්භීත කේශර සිංහයන් මෙන්ද වන මැදෙහි වෙසෙත්.
136
‘‘අඤ්ඤෙ ගච්ඡන්ති ගොයානං, අඤ්ඤෙ පුබ්බවිදෙහකං (පුබ්බවිදෙහනං (ස්‍යා. පී. ක.));
අඤ්ඤෙ ච උත්තරකුරුං, සකං බලමවස්සිතා (බලමපස්සිතා (ස්‍යා. පී. ක.)).
136
“(මේ ඎෂීන්ගෙන්) ස්වකීය ධ්‍යාන බලයෙන් වසඟවූ ඇතැමෙක් පූර්‍වවිදෙහයට යෙත්. ඇතැමෙක් උතුරුකුරු දිවයිනට යෙත්. (ගොස්) ඒ ඒ තැනින් පිණ්ඩපාතය ගෙනවුත් (සියළුදෙනම) එකතුව හිඳ වළඳත්.
137
‘‘තතො පිණ්ඩං ආහරිත්වා, පරිභුඤ්ජන්ති එකතො;
සබ්බෙසං පක්කමන්තානං, උග්ගතෙජාන තාදිනං.
 137
“උග්‍රවූ තෙද ඇති, තාදී ගුණ ඇති, එසේ අහසින් යන්නාවූ සියළු ඎෂීන්ගේ අඳුන්දිවි සම් හඬින් එකල්හි වනය (එක පැහැර) හඬ නැඟුනාක් මෙන් වෙයි.
138
‘‘අජිනචම්මසද්දෙන , වනං සද්දායතෙ තදා;
එදිසා තෙ මහාවීර, සිස්සා උග්ගතපා මම.
 138
“මහා වීරයන් වහන්ස, උග්‍ර තපස් ඇති මෙබඳු ශිෂ්‍යයෝ මාගේ (අසපුවෙහි වෙසෙත්.) ඔවුන් විසින් පිරිවරන ලද මම මාගේ අසපුවෙහි වෙසෙමි.
139
‘‘පරිවුතො අහං තෙහි, වසාමි මම අස්සමෙ;
තොසිතා සකකම්මෙන, විනීතාපි සමාගතා.
 139
“ස්වකීය (ධ්‍යානාදී) කටයුතුවල යෙදෙනු කැමති ස්වීය (ධ්‍යානාදී) කර්‍ම කරණකොටගෙනම (අනුන්ට තුටු කරවන ලද) සිල්වත්වූ, ප්‍රාඥවූ, (මෙත්තා, කරුණා, මුදිතා, උපෙක්‍ෂා යන) අප්‍රමාන්‍ය ධර්‍මයන් විෂයයෙහි දක්‍ෂවූ රැස්වූ මෙම ශිෂ්‍යයෝ මා සතුටු කළාහුය.
140
‘‘ආරාධයිංසු මං එතෙ, සකකම්මාභිලාසිනො;
සීලවන්තො ච නිපකා, අප්පමඤ්ඤාසු කොවිදා.
 140
141
‘‘පදුමුත්තරො ලොකවිදූ, ආහුතීනං පටිග්ගහො;
සමයං සංවිදිත්වාන, උපගච්ඡි විනායකො.
 141
“ලෝකයාගේ පූජාවන් පිළිගන්නාවූ, විනායකවූ පදුමුත්තර බුදුරජතෙම (එය) සුදුසු කාලයයි දැන එතැනට එළඹිසේක.
142
‘‘උපගන්ත්වාන සම්බුද්ධො, ආතාපී නිපකො මුනි;
පත්තං පග්ගය්හ සම්බුද්ධො, භික්ඛාය මමුපාගමි.
 142
“එළඹ, කෙළෙස් තවන වීර්‍ය්‍යයෙන් යුතුවූ, ප්‍රාඥවූ, මෞන ගුණ ඇති (එම) සර්‍වඥ තෙමේ පාත්‍රය ගෙන පිඬු පිණිස මා වෙත එළඹි සේක.
143
‘‘උපාගතං මහාවීරං, ජලජුත්තමනායකං;
තිණසන්ථරං (තිණත්ථරං (ස්‍යා.), තිණත්ථතං (ක.)) පඤ්ඤාපෙත්වා, සාලපුප්ඵෙහි ඔකිරිං.
143
“එසේ වැඩියාවූ පදුමුත්තර බුදුරජුන්(ට) වැඩහිඳීම සඳහා තණ ඇතිරියක් පණවා (එහි) සල්මල් විසිරවීමි.
144
‘‘නිසාදෙත්වාන (නිසීදෙත්වාන (සී.), නිසීදිත්වාන (ස්‍යා. පී.)) සම්බුද්ධං, හට්ඨො සංවිග්ගමානසො;
ඛිප්පං පබ්බතමාරුය්හ, අගළුං (අගරුං (සී.)) අග්ගහිං අහං.
144
“සම්බුදු රජුන් එම (අසුනෙහි) වඩාහිඳුවා, ප්‍රීතියෙන් පිනාගියේ (එසේ) ප්‍රීතියෙන්ම, සැලෙන සිත් ඇත්තේ, මහා පර්‍වතයට නැගීමට අගිල් (රැස්කොට) ගතිමි.
145
‘‘කුම්භමත්තං ගහෙත්වාන, පනසං දෙවගන්ධිකං;
ඛන්ධෙ ආරොපයිත්වාන, උපගච්ඡිං විනායකං.
 145
“කළගෙඩියක් පමණවූ දිව්‍යමය සුවඳ ඇති ඉදුනු කොස් ගෙඩියක්ද කරෙහි තබාගෙන බුදුරජුන් වෙත එළඹියෙමි.
146
‘‘ඵලං බුද්ධස්ස දත්වාන, අගළුං අනුලිම්පහං;
පසන්නචිත්තො සුමනො, බුද්ධසෙට්ඨං අවන්දිහං.
 146
“මම බුදුරජුන්ට එම (කොස්) ගෙඩිය පිළිගන්වා අගිල්ද ආලේප කළෙමි. (එසේම)
147
‘‘පදුමුත්තරො ලොකවිදූ, ආහුතීනං පටිග්ගහො;
ඉසිමජ්ඣෙ නිසීදිත්වා, ඉමා ගාථා අභාසථ.
147
“ලෝකයාගේ පූජාවන් පිළිගන්නාවූ පදුමුත්තර බුදුරජතෙම ඎෂීන් මැද හිඳ මෙම ගාථාවන් වදාළ සේක.
148
‘‘‘යො මෙ ඵලඤ්ච අගළුං, ආසනඤ්ච අදාසි මෙ;
තමහං කිත්තයිස්සාමි, සුණාථ මම භාසතො.
 148
“යමෙක් මට මේ කොස් ගෙඩිද, අගිල්ද, ආසනයද දුන්නේ නම් හේ (කවරෙක්දැයි) මම තොපට කියමි. (එසේ) කියන්නාවූ මාගේ වචනය අසව්.
149
‘‘‘ගාමෙ වා යදි වාරඤ්ඤෙ, පබ්භාරෙසු ගුහාසු වා;
ඉමස්ස චිත්තමඤ්ඤාය, නිබ්බත්තිස්සති භොජනං.
 149
“ගමෙහි හෝ, යලි අරණෙහි හෝ, ශෛල පර්‍වතයන්හි විවේකයට සුදුසු ස්ථාන නම්වූ පබ්භාරයන්හි (කඳු බෑවුම්වල) හෝ, ගුහාවන්හි හෝ, (වසන) මොහුගේ කැමැත්තට අනුව බොජුන් පහළවන්නේය.
150
‘‘‘දෙවලොකෙ මනුස්සෙ වා, උපපන්නො අයං නරො;
භොජනෙහි ච වත්ථෙහි, පරිසං තප්පයිස්සති.
 150
“මිනිස් තෙම දෙව්ලොව හෝ, මිනිස් ලොව උපන්නේ, භෝජනයන් කරණකොටගෙනද, වස්ත්‍රයන් කරණකොටගෙනද, පිරිස තෘප්තිමත් කරන්නේය.
151
‘‘‘උපපජ්ජති යං යොනිං, දෙවත්තං අථ මානුසං;
අක්ඛොභභොගො හුත්වාන, සංසරිස්සතියං නරො.
 151
“දිව්‍යවූ හෝ, මනුෂ්‍යවූ හෝ යම් යෝනියක උපදී නම්, නොකැළඹුණු භෝග සම්පත් ඇත්තේව මෙම මිනිස් තෙම සසර සැරිසරන්නේය.
152
‘‘‘තිංසකප්පසහස්සානි, දෙවලොකෙ රමිස්සති;
සහස්සක්ඛත්තුං රාජා ච, චක්කවත්තී භවිස්සති.
 152
“(මෙතෙම) කප් තිස් දහසක් දෙව්ලොව සිත් අලවා වසන්නේය. දහස් වරක් සක්විති රජ වන්නේය.
153
‘‘‘එකසත්තතික්ඛත්තුඤ්ච, දෙවරජ්ජං කරිස්සති;
පදෙසරජ්ජං විපුලං, ගණනාතො අසඞ්ඛියං.
 153
“එක් සැත්තෑ වරක් දිව්‍ය රාජ්‍යය කරවන්නේය. (කරවනු ලබන) මහත්වූ ප්‍රදේශ රාජ්‍යයන් (මෙතෙකැයි) ගණන් වශයෙන් ගිණිය නොහැකිය.
154
‘‘‘කප්පසතසහස්සම්හි, ඔක්කාකකුලසම්භවො;
ගොතමො නාම ගොත්තෙන, සත්ථා ලොකෙ භවිස්සති.
 154
“මින් කල්ප ලක්‍ෂයකින් මතුයෙහි ඔක්කාක කුළයෙහි උපදින්නාවූ නම්න් ගෞතම නම් ශාස්තෘ තෙමේ ලොව පහළවන්නේය.
155
‘‘‘තස්ස ධම්මෙසු දායාදො, ඔරසො ධම්මනිම්මිතො ((උපසීවො නාම නාමෙන, හෙස්සති සත්ථු සාවකො) (ස්‍යා.));
සබ්බාසවෙ පරිඤ්ඤාය, විහරිස්සතිනාසවො’.
 155
“උන්වහන්සේගේ ධර්‍මයෙහි දායාදීවූ, ධර්මයෙන් නිර්මිත කළාක් වැනිවූ, ඖරස බුද්ධ පුත්‍රවූ (මේ තෙම) සියළු ආශ්‍රවයන් (ප්‍රහාණ පරිඥා වශයෙන්) දැන, ආශ්‍රව රහිතව වසන්නේය” කියායි.
156
‘‘සුලද්ධලාභො ලද්ධො මෙ, යොහං අද්දක්ඛිං නායකං;
තිස්සො විජ්ජා අනුප්පත්තා, කතං බුද්ධස්ස සාසනං.
 156
“(එසේ කියන ලද්දේ) යමෙක් පිළිබඳව නම් ඒ මම ලෝක නායකයන් වහන්සේ දුටිමි. මා විසින් මැනවින් ලබන ලදී. පැමිණෙන ලද ත්‍රිවිද්‍යාවෝ ඇතියහ. බුදුරජාණන් වහන්සේගේ සසුනද කරණ ලදී.
157
‘‘ගාමෙ වා යදි වාරඤ්ඤෙ, පබ්භාරෙසු ගුහාසු වා;
මම සඞ්කප්පමඤ්ඤාය, භොජනං හොති මෙ සදා.
 157
“ගමෙහි හෝ, යලි අරණෙහි හෝ ශෛල පර්‍වතයන්හි විවේකයට සුදුසු ස්ථාන නම්වූ පබ්හාරයන්හි හෝ, ගුහාවන්හි හෝ, (වසන) මාගේ කැමැත්තට අනුව හැමකල්හි මට බොජුන් පහළවේ.
158
‘‘කිලෙසා ඣාපිතා මය්හං...පෙ.... විහරාමි අනාසවො.
 158
“ඒකාන්තයෙන් බුදුරජාණන් වහන්සේගේ සමීපයට මාගේ යහපත් පැමිණීමක් විය. පැමිණෙන ලද ත්‍රිවිද්‍යාවෝ ඇත්තාහුය. මා විසින් බුදුරජාණන් වහන්සේ ගේ සසුන කරණ ලදී.
159
‘‘ස්වාගතං වත මෙ ආසි...පෙ.... කතං බුද්ධස්ස සාසනං.
 159
“මා විසින් ක්ලේශයන් දවන ලදහ. සියළු භවයෝ නසන ලදහ. හස්ති රාජයකු මෙන් බැඳුම් සිඳ, ආශ්‍රව රහිතව වෙසෙමි.
160
‘‘පටිසම්භිදා චතස්සො...පෙ.... කතං බුද්ධස්ස සාසනං’’.
ඉත්ථං සුදං ආයස්මා උපසීවො (උපසිවො (ක.)) ථෙරො ඉමා ගාථායො අභාසිත්ථාති.
160
“සිව් පිළිසිඹියාවෝද, අෂ්ට විමොක්‍ෂයෝද, ෂඩභිඥාවෝද සාක්‍ෂාත් කරණ ලදී. බුදුරජාණන් වහන්සේගේ සසුනද කරණලදී. මෙහි මේ අයුරින් ආයුෂ්මත් උපසීව තෙරුන් වහන්සේ මෙම ගාථාවන් වදාළ සේක.”
6. නන්දකත්ථෙරඅපදානං 6. නන්‍දක ථේරාපදානය
7. හෙමකත්ථෙරඅපදානං 7. හේමක ථේරාපදානය
8. තොදෙය්‍යත්ථෙරඅපදානං 8. තොදෙය්‍ය ථේරාපදානය
9. ජතුකණ්ණිත්ථෙරඅපදානං 9. ඡතු කණ්ණික ථේරාපදානය
10. උදෙනත්ථෙරඅපදානං 10. උදෙන ථේරාපදානය