අප්පිච්ඡතා සන්තුට්ඨිතා ගුණ

අප්පිච්ඡතා සන්තුට්ඨිතා යන මේ ගුණ දෙක පැවිද්දන්ට ඉතා ම අවශ්‍ය ගුණ දෙකකි. මේ ගුණ දෙකින් තොර තැනැත්තාට පැවිදි සැපය නො ලැබේ. ඔහුට පැවිද්ද සිරගෙයක් මෙනි. ඔහුට මැනවින් පැවිද්ද පවත්වන්නට ද නො පිළිවන. මේ ගුණ දෙක ඇතියවුන් ට පැවිද්ද ඉතා සැප ය. ඒ නිසා ඔහුට ශීලාදි ගුණධර්ම මැනවින් පිරිය හැකි ය.

අප්පිච්ඡතා යනු නොයෙක් දෙයට ආශා නො කරන බව ය. සන්තුට්ඨිතා යනු යහපත් වූ හෝ අයහපත් වූ හෝ මද වූ හෝ තමාට ඇති දෙයින් සතුටු වන බව ය, මේ දෙක එකට බැඳී පවත්නා ගුණ දෙකකි. යමකුට අප්පිච්ඡතා ගුණය ඇත්තේ නම් ඔහුට සන්තුට්ඨිතා ගුණය ද ඇත්තේ ය. මේ ගුණ දෙක්හි පිහිටි පැවිද්දන් හට අත්‍රිච්ඡතා මහිච්ඡතා පාපිච්ඡතා යන දුර්ගුණ තුන ද ඇති නොවේ. ඒ දුර්ගුණ තුන ගැන ද පැවිද්දන් දැන සිටිය යුතු ය.