1. එක් කාලයක සෑපව් වැසි දොළොස් නමක් භික්‍ෂූහු ලඞ්කාවෙහි තැනින් තැන බෝධි චෛත්‍යයන් වඳිමින් පිළිවෙලින් සමණගමට (මහණ ගමට) පැමිණියෝ ය. එකල්හි හිරු බැස ගිය කල්හි රාත්‍රියෙහි අන් අතක යෑමට නොහැක්කෝ එහි පෙර පස පූර්‍වපාදයෙහි සෙවණැති මහත් මයිල ගසක් දැක ගස මුලට ගොස් නිදාගත්හ. ඉක්බිති ඔවුනතුරෙන් එක් භික්‍ෂුවක් නැගිට කාශ්‍යප සර්‍වඥයන් වහන්සේ විසින් දේශනා කරන ලද, නන්‍ද බ්‍රාහ්මණයා විසින් අපගේ සුතසෝම බෝධිසත්‍වයන්ට කියන ලද අතිශයින්ම උසස් වූ අදහසින් යුත් සීයක පරිත්‍යාගයට සුදුසු සතාරභ නම් වූ ගාථාවන් පිරිවහා පින් දුන්නේය. කෙසේද යත්?
2. සුතසෝමයෙනි, සත්පුරුෂයන් හා එක්වීම එකවරද යහපති. අසත්පුරුෂයන් හා සියක් අවුරුදු එක තැන් වාසය කිරීම අයහපත සඳහා වේ.
3. යහපත් අය සමගම මිතුරු දම් කරව්. සත්පුරුෂයා සද්ධර්‍මය දැනගෙන ශ්‍රෙෂ්ඨයෙක් නොවේ.
4. මනාව සරසන ලද රජුන්ගේ වාහන පවා දිරති. ඉක්බිති ශරීරය ජරාව කරා යයි. සත්පුරුෂ ධර්‍මය ජරාවට නොපැමිණේ. සත්පුරුෂයෝ ඒකාන්තයෙන් ශාන්තිය ප්‍ර‍කාශ කරති.
5. අහසට පොළව දුරු වූවා සේ ද, සමුද්‍රයෙහි මෙතෙරෙට එතෙර දුරු වූවාසේ ධර්‍මය අධර්‍ම දෙක අතර දුර ප්‍ර‍මාණය ඊට ද වඩා දුර යයි කියත්.
6. ඒ රුකෙහි අධිගෘහිත දේව පුත්‍ර‍යා මේ ගාථා අසා පැහැදී රාත්‍රිය පහන් වූ කල්හි මහණුන් ගමන් කරන වේලෙහි මිනිස් වෙසින් පැමිණ ඔවුනට මෙසේ කීහ. “ස්වාමීනි, අද නොයනු මැනවි, ගස මුලම හිඳිනු මැනවි. මම නුඹ වහන්සේලාට පිණ්ඩපාතය එළවන්නෙමියි භික්‍ෂූහු ඔහුගේ ආරාධනාව පිළිගෙන වැඩ හුන්හ. ඒ දේවපුත්‍ර‍යාට ආහාර ඉපදවීමෙහි පිනක් නොමැත. නිතර බදාලතා කොළම ලැබේ. හේ මෙය වළඳමින් එහි වසයි. භික්‍ෂූන් වහන්සේලාට ද දිව ඕජසින් පිරී ගිය බදාලතා කොළම එළවීය.
භික්‍ෂූහු ද එයින ්නිම කරන ලද ආහාර කිස ඇත්තේ ටිකක් විශ්‍රාම ගෙන අපි යමු නිදුකාණෙනියි දේවපුත්‍ර‍යාට කීවාහුය. මේ ඇසූ දේවපුත්‍ර‍යා පින්වත් ස්වාමිවරුනි, මට සමාවන්න මා ළඟින් රළු කොළම වැළඳූහ. මගේ මිත්‍ර‍යා එක් දිව්‍ය පුත්‍රයෙක් වේ. හේ දවසක් මෙහි පැමිණ පිරිවර සහිතව මහත් ආනුභාවයෙන් දිව්‍යමය භෝජන වළඳන්නේය. හෙට එන දවසයි. ආර්යයන් වහන්සේලා බත් කිස කොට යන සේක්වායි ආරාධනා කෙළේය.
ඉක්බිති ඒ රාත්‍රිය ගෙවීමෙන් පසු මිතුරු දෙව් පුතා පිරිවර සහිතව ඔහුගේ සමීපයට ගියේය. ඔහුගේ පරිභෝගයට තුන් ගව්වක් පමණ තැන මග දිව්‍යමය කැඳ භාජන ගෙන පිළිවෙලින් සිටියාහු ය. ඉක්බිති ඒ දිව්‍ය පුත්‍ර‍යා තෙරවරුන් වඩා හිඳුවා දිව්‍යමය කැඳ වළඳවා පසුව පිරිවර සහිතව තමා පාවිච්චි කෙළේය. ඊට අනතුරුව අවුළුපත් ගෙන එසේම සිටියාහු ය. දිව්‍යපුත්‍ර තෙම දිව්‍ය ආහාරවලින් තෙරවරුන් මනාව වළඳවා සත්කාර කෙළේය. ඉක්බිති ඒ ස්වාමිවරු දිව්‍ය පුත්‍ර‍යාගේ මහත් වූ දිව්‍ය සම්පත්තිය දැක පුදුමයට පැමිණි සිත් ඇත්තෝ ඒ පින්කම් ගැන විචාරමින් මෙසේ ඇසූහ.
7. දිව්‍ය පුත්‍ර‍යාණෙනි, (ඔබ) මහත් වූ දිව්‍යමය සෘද්ධියට පැමිණියෙහි, ඔබගේ ආලෝකය හැම දිසාවක්ම එළි කරයි. දිව්‍යමය පිරිස පිරිවරති. ඔවුහු නොයෙක් ආයුධ, සෙමෙර මොනර ආදි නොයෙක් අත් ඇතිව පිරිවරා සිටිත්.
8. දෙවඟනෝ නෘත්‍ය භූමියට ගියෝ නෘත්‍යයෙන් ගීතයෙන් යුක්තව ලයෙන් තොර නොව සවනට අමාවක් වැනි උත්සව ගීතයෙන් ගී කියා නටති: ගයති.
9. සමහර දෙවඟනෝ වීණා, වස් දඬු, තන්ත්‍රි ආදිය ගෙන ඒවායේ හඬ හා ගීත ස්වරය නො ඉක්මවා නානා විලාස දක්ව දක්වා තොප සතුටු කරවති.
10. නොයෙක් දෙනා සැරසී බෙර, මුතිඞ්ග, මුරජ, දෙණ්ඩිම ඝන හා නොයෙක් නලා වර්ග ගෙන වාදනය කරති. නටති. කෙළිති.
11. දිව්‍යමය ආහාර පාන වර්ගයන්ගෙන් පිරී ගිය රන්මය භාජන අරගෙන තුන් ගවු පමණ මග සිටිති. පිරිවර සහිත, තෝ ඒ කරුණෙන් සතුටු වෙති.
12. මහත් ආනුභාව ඇති දේවතාවාණෙනි, මම ඔබගෙන් අසමි. මිනිසෙක් වූ සමයෙහි කෙබඳු වූ පිනක් කෙළෙහි ද? කවර ශීලයක කවර ව්‍ර‍තයක, කවර බ්‍ර‍හ්මචරියාවක, කවර පරිශුද්ධත්‍වයක මේ විපාකද?
13. ඉක්බිති ඒ දිව්‍ය පුත්‍ර‍යා උන්වහන්සේලාට තමන් විසින් පෙර භවයෙහි පෑ පව්වේ භික්‍ෂුවක් වී තමන්ට වස් අගින් ලැබුණු බතින් කොටසක් සංඝයා වහන්සේට පූජා කොට මේ සම්පත්තිය ලබා ගතිමියි ප්‍ර‍කාශ කරමින් මෙසේ කීයේය.
14. ලඞ්කාවේ මිස්සක පව්ව නමින් මහා විහාරයක් ප්‍ර‍සිද්ධ විය. නොයෙක් සෑ වලින් බබළන, පිළිම ගෙවල් පඞ්ක්ති ඇති.
15. බෝධීන් වහන්සේගෙන් බබළන, සුදු වැලියෙදු මළුවෙන් අලඞ්කාර, මනාව පිපීගිය මලින් හා සිහිල් දියෙන් පිරුණු නොයෙක් පොකුණු පතැස් ආදියෙන් ගැවසී ගත්තේය.
16. එක් දහස් සාරසීය සතළිස් සයක් පමණ පිරිවෙන් පෙළවල් සතකින් අතිශයින්ම දැකුම්කළු වූ ඒ විහාරය සැමදාම මිනිසුන්ට ප්‍රීතිය ගෙන දේ.
17. එහි වාසය කරන යති සමූහයා සුපෙශලාදි නොයෙක් ගුණ ඇත්තෝය. සියළුම ජනයා වාසය කරති. ආත්මාර්ථය හා පරාර්ථය සිද්ධ කරති.
18. ස්වාමවරුනි, මම දෙවන ජාතියෙහි එහි එක් ශ්‍ර‍මණයෙක් වීමි. ඒ මම ශ්‍ර‍ද්ධාව, ශීලය දරමින් පිළිවෙතින් තුණුරුවන්ට පිදීමි.
19. පසු කාලයක මහජනයා භික්‍ෂූන් උදෙසා එලවන ලද අතිශයින් පිරිසිදු ප්‍ර‍ණීත මහත් ආහාර පාන තම තමාම භික්‍ෂූන්ට වළඳවත්.
20. මම ද එයින් කොටසක් ලදිමි. එයින් අඩක් ඒ දානයාගේ ආනිසංස අදහමින් බුද්ධානුභාවය ද සිහි කරමින් සංඝයාට පූජා කෙළෙමි.
21. මා විසින් කරන ලද මේ දානයාගේ ශීල සංරක්‍ෂණයේ ආනුභාවයෙන් එයින් පරලෝ සැපත්ව භූමට්ඨ කෙනෙක්ව අනූනවූ දිව්‍යශ්‍රී අනුභව කෙළෙමි.
22. සුදුසු ස්ථානයෙහි ශ්‍ර‍ද්ධාවෙන් කරන ලද මේ දානමය සුළු පින්කමෙන් මහත් වූ සම්පත්තියක්ම ලබමි. මනා කෙතක වපුරණ ලද බීජය ගොවියාගේ සිත සතුටු කරන්නා සේ (මගේ සිත) සතුටු විය.
23. මෙසේ හෙතෙම තමා විසින් කරන ලද කුශල කර්‍ම ප්‍ර‍කාශ කළේය. භික්‍ෂූහු ඔහුගේ කථාව අසා ගිය ගිය තැන දේව පුත්‍ර‍යා විසින් කරන ලද කර්‍මය ප්‍ර‍කාශ කරමින් බොහෝ දෙනා දන්දීම් ආදී කුශල කර්‍මයන්හි යෙදවූවාහු ය.
24. මෙසේ කුශලයෙහි නිරත වූ පින්වත්හු හොඳ කෙතක් බලා එහි කුඩා වූ බිත්තර වියක් වපුරා බොහෝ වූ අස්වැන්නක් ලබති. සුසිල් කෙතක භක්තියෙන් නැමී එක් කබලක් පමණ ආහාර පූජා කොට දිව්‍යලෝක මනුෂ්‍යලෝක සම්පත් ලබා නිවන් සැපද ලැබිය හැක.
7. සමණගාම කථා වස්තුව නිමි.