මෝඝරාජ තෙරුන් වහන්සේ අතීතයෙ එක් ජාතියක දී මහසඟන පිරිවරා මහ මඟ වඩනා අත්ථදස්සී බුදුන් වහන්සේ දැක පැහැදී වැඳ මෙසේ ස්තුති කළහ.
යාවතා රූපිනො සත්තා අරූපී වා අසඤ්ඤුනො,
සබ්බෙ තෙ තවඤාණම්හි අන්තො හොන්ති සමොගධා.
-
සුඛුමච්ඡිකජාලෙන උදකං යො පරික්ඛිපෙ,
යෙ කෙචි උදකෙ පාණා අන්තො ජාලෙ භවන්ති තෙ.
-
යෙසං ච චෙතනා අත්ථි රූපිනො වා අරූපිනො,
සබ්බෙ තෙ තව ඤාණම්හි අන්තො හොන්ති සමොගධා.
-
සමුද්ධරසිමං ලොකං අන්ධකාරසමාකුලං,
තව ධම්මං සුණිත්වාන කංඛාසොතං තරන්ති තෙ.
-
අවිජ්ජා නිවුතෙ ලොකෙ අන්ධකාරෙන ඔත්ථටෙ,
තව ඤාණම්හි ජොතන්තෙ අන්ධකාරා පධංසිතා.
-
තුචං චක්ඛුසි සබ්බේසං මහාතමපනූදනො,
තව ධම්මං සුණිත්වාන නිබ්බායති බහුජ්ජනො.
මෙසේ ගාථා කියා බුදුනට ස්තුති කොට අවසානයේ ගොටුවක් පුරා මී පැණි ද තථාගතයන් වහන්සේට පිළිගැන්වූහ. තථාගතයන් වහන්සේ එය පිළිගෙන වළඳා අහසෙහි සිට ඔවුන්ගේ සිත් සතුටු කරවමින් මෙසේ වදාළ සේක.
මාගේ ඥානයට ස්තුති කළා වූ බුදුනට ස්තුති කළා වූ මොහු ඒ චිත්තප්‍රසාදය හේතු කොට මතු දුර්ගතියට නො පැමිණෙන්නේ ය. ඔහු මේ පිනෙන් තුදුස්වරක් දෙව්ලොව රජ කරන්නේ ය. අටසිය වරක් පොළොවෙහි රජ වන්නේ ය. පන්සිය වරක් සක්විති රජ වන්නේය. ප්‍රමාණවත් නැති වාරවල ප්‍රදේශරාජ වන්නේ ය. අනාගතයෙහි ගෞතම බුදුන්ගේ සසුනෙහි පැවිදිව මෝඝරාජ යන නාමයෙන් බුද්ධ ශ්‍රාවකයෙක් වන්නේ ය. ත්‍රිවිද්‍යාවෙන් යුක්ත වන්නා වූ මොහු බුදුන්වහන්සේ රූක්ෂචීවරධාරීන්ගෙන් අග්‍රස්ථානයෙහි තබා වදාරන්නාහ. මේ කථාව අපදාන පාළියෙහි මෝඝරාජ ථෙරාපදාන නාමයෙන් ආයේය.