මෙය නූගත් ජනයා අතර පවත්නා ප්‍ර‍ශ්නයෙකි. මැඩියා බේරා දැමීම වූ එකම ක්‍රියාවෙන් මැඩියාට සුවයකුත් සර්පයාට ආහාරය නැතිවීමෙන් දුකකුත් වන්නේ ය. මෙය ප්‍ර‍ශ්නයක් වී ඇත්තේ ඒ නිසා ය. මේ ප්‍ර‍ශ්නය විසඳිය යුත්තේ ඒ ක්‍රියාව කරන පුද්ගලයා ගේ අදහස අනුව ය. මැඩියා මුදවන තැනැත්තා සර්පයා කෙරෙහි වෛදරයෙන් ඌට ආහාර නැති කිරීමේ චේතනාවෙන් මැඩියා මුදවනවා නම් එයින් ඔහුට වන්නේ ආහාරය නැති කිරීමේ පාපය ය. සර්පයාට ආහාරයක් නැති කිරීමේ අදහසින් කළත් එයින් මැඩියාට මහත් යහපතක් වන බැවින් ඒ ක්‍රියාව කුශලයක් නො විය හැකි ද? කියා ප්‍ර‍ශ්නයක් මතු කළ හැකි ය. එයට දිය යුතු පිළිතුර නම් මැඩියාට යහපතක් සිදුවුවත් ක්‍රියාව කුශලයක් නො විය හැකිය කියා ය. යම් කිසි ක්‍රියාවක් පින හෝ පව හෝ වන්නේ ඒ ක්‍රියාව නිසා පසුව සිදුවන කරුණු අනුව නොව චේතනාව අනුව ය. සර්පයාට ආහාර නැති කිරීමේ චේතනාව ද්වේෂ මෝහ දෙකින් යුක්ත වීමෙන් අකුශල චේතනාවක් වේ. මැඩියා සුවපත් කිරීමේ අදහසින් සර්පයා ගේ කටින් ඌ බේරනවා නම් එකල්හි ඇතිවන්නේ කුශල චේතනාවෙකි. ඒ මිදවීම නිසා සර්පයාට බඩගින්නේ ඉන්න සිදුවූවාට එයින් මැඩියා මිදවූ තැනැත්තාට අකුශලයක් නො වේ. මැඩියා ගේ පණ රැක ගැනීම අභය දානය ය. එය උසස් කුශලයෙකි.
මෙසේ දිගින් දිගට ම මැඩියන් බේරා දැමීම කළ හොත් සර්පයාට නිරාහාරව මැරෙන්නට සිදුවන නිසා පාපයක් නො වන්නේ ද? කියා ප්‍ර‍ශ්නයක් ඇති කළ හැකි ය. කුඩා සතුන් ගිලින්නට නො ලද හොත් සර්පයාට මැරෙන්නට සිදුවිය හැකි ය. මැඩියන් ආදි කුඩා සතුන් ඉපද සිටින්නේ සර්පයන් ජීවත් කිරීමට නොව, ඔවුන් ම ජීවත් වීමට ය. ඔවුහු සර්පයාට මැරෙන්න සිදුවීම ගැන වගකිව යුත්තෝ නො වෙති. සර්පයා ජීවත් වන සැටියක් බලා ගත යුත්තේ සර්පයා විසින් ම ය. කුඩා සතුන් සර්පයා ගේ ජීවත්වීම ගැන වග කිය යුත්තන් නො වන්නාක් මෙන් කුඩා සතුන් ගේ දිවි රැක දෙන කාරුණිකයෝ ද එය ගැන වගකිව යුත්තෝ නො වෙති. කරුණු මෙසේ හෙයින් මැඩි ආදි සතුන් ගිලිලන්නට නො ලැබීමෙන් සර්පයා මිය ගියත් එයින් සතුන් නිදහස් කරන්නවුන්ට පාපයක් නො වේ.
ඇතැම්හු ලොකු සතකු විසින් කුඩා සතකු ඩැහැගෙන ඉන්නවා දුට හොත් තදින් කිපී ලොකු සතාට පහර දෙති. ඒ කෝපය කුඩා සතා ගැන ඇති කරුණාව නිසා ඇති වන්නක් වුව ද පාපයෙකි. කුඩා සතකු මහ සතකු ගෙන් නිදහසක් කිරීමේ දී එක් සතකුට ද පීඩා නො කොට මෛත්‍රී සහගත සිතින් ම කළ යුතු ය. හොඳ පින්කමක් වන්නේ එසේ කිරීමෙනි.